Het is een zeer lastige opgave om een anoniem internetmeldpunt te starten waarbij de anonimiteit van de melders wordt gegarandeerd. Dat laten onderzoekers van het Privacy & Identity Lab weten. Ze onderzochten de technische, juridische en organisatorische mogelijkheden van een anoniem meldpunt.

De onafhankelijke Stichting M. exploiteert sinds 2002 de meldlijn ‘Meld Misdaad Anoniem’, waar mensen anoniem via de telefoon informatie over misdrijven kunnen geven. De onderzoekers wilden kijken of een dergelijk meldpunt ook op internet is te realiseren. Daarnaast werd onderzocht wat de mogelijke voor- en nadelen van melden via internet zijn voor de hoeveelheid en kwaliteit van de meldingen.

Anonimiteit

Volgens de onderzoekers is er vanuit een technisch perspectief een duidelijk verschil tussen een internetmeldpunt en een telefonisch meldpunt. Ze merken op dat het vanwege het open karakter van het internet lastig is om de communicatie tussen melder en meldpunt anoniem te maken. Anonimimiseringssoftware zoals Tor kan hier in theorie tegen beschermen maar zou in de praktijk te complex zijn om voor de gemiddelde gebruiker te adviseren.

"Dat betekent dat de anonimiteit van de melder niet voldoende gegarandeerd kan worden. Daarnaast zal een gemiddelde gebruiker ongewild sporen achterlaten, en is ook de vernietiging van gegevens aan de kant van het meldpunt een punt van zorg", zo staat in het onderzoeksrapport. Van de verschillende oplossingsrichtingen waar de onderzoekers aan dachten zou een web-gebaseerde chat-toepassing of een smartphone-app nog het meest aan de gestelde eisen voldoen.

"Maar ook hier is de technische complexiteit hoog en is, zoals hierboven al gezegd, de garantie van anonimiteit sub-optimaal." De onderzoekers concluderen dat gezien de combinatie van technische, juridische en organisatorische mogelijkheden en obstakels voor de anonimiteit van meldingen via internet vooral de technische inrichting van een meldpunt dat de anonimiteit van de melder afdoende kan beschermen een uitdaging is.