De mens is weer de zwakste schakel. Wat dom van deze 18 jarige. Opleiding op het spel zetten, nooit meer een VoG krijgen. De rest van je leven kansloos zijn.

De vraag is eerder, wat was zijn bedoeling en hoeveel van deze ROC rotte appels lopen er nog rond? Zo heb ik meegemaakt op mijn werk dat we twee ROC stagiaires hebben weggestuurd vanwege lamballen de hele dag. Staan ze ineens vol trots de volgende dag aan de balie dat ze toch een voldoende voor hun stage hadden gekregen, want anders hadden ze hun diploma niet gekregen en dat vonden hun begeleiders een beetje zonde (lees: diplomapremie opstrijken).

Hoeveel van dit soort rotte appels lopen er inmiddels rond in NL? Alles wat er gebeurt in het bedrijfsleven heeft te maken met een protocol of boekje, maar echte kennis leren/bezitten zit er niet meer in. Dit hele land gaat kapot aan subsidies en potjes om kanslozen aan de bak te helpen, maar dat daarbij gefraudeerd wordt kijken we niet naar. Het gaat om de cijfers.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat de gouden eeuwen voor ons helaas voorbij zijn. We laten ons eigen land naar de klote gaan met dit soort dingen.

Misschien is het ook net wat teveel van het goede om een stagiaire van 18 geheel zelfstandig aan de paspoorten balie te zetten?
Misschien een wat te onhandige overmoed c.q. inschattingsfout van de stagebegeleider bij die gemeente?

Dat is dan heel positief gesteld, want meestal gaat het anders, dan worden stagiairs op de stageadressen blootgesteld aan ongeïnteresseerde gefrustreerde lamzakken met een grote bek (je kent ze wel, te vinden in elk bedrijf) of volkomen aan hun lot overgelaten omdat het wel aantrekkelijk leek die paar extra gratis handen.

Stagiaire begeleiding hoort niet over het inzetten van gratis handjes te gaan. Krijg je van dat holle rendemenstdenken en terugverlangen naar die 'VOC mentaliteit'.
Stagiaires begeleiden vergt actieve interesse, actieve inspanning en actieve begeleiding van gemotiveerde personen die daarbij weer door het bedrijf worden ondersteund waar nodig.
Als je voor die basis voorwaarden daar binnen je organisatie geen tijd en ruimte voor hebt, je er geen interesse voor hebt of je eigen gefrustreerde 'oogklep-lamballen' niet tegen hun omgeving kunt beschermen door ze in hun hok te houden, moet je er niet aan beginnen.

Waar gehakt wordt vallen spaanders, we zijn allemaal jong geweest, en
een aardig percentage van degenen die dit leest zal eveneens zaken hebben uitgevreten waar hij of zij nu zijn wenkbrauwen over op zou halen.

Als het fout gaat hoor je als stagebegeleider goed te kijken naar je eigen rol daarin om het de volgende keer 'nog beter' te organiseren.
Om het in modern hollandse spreektaal te vatten, 'de gelegenheid schept de scheve klapschaats' en 'Steek vooral ook een stokje in eigen boezem'.

Is wellicht leuk te weten hoeveel aanvragen deze stagair in totaal heeft mogen (moeten?) behandelen, kennelijk zonder adequate supervisie. Was dit moedwil? Afspraak? Heeft'ie gewoon niet goed (genoeg) opgelet, en wat zegt dat dan over het aantal onterecht ingewilligde aanvragen bij de gemeente?

Zelfs als dit geval een uitzonderlijk geval van expres de boel flessen blijkt(!), dan nog wil je dit soort dingen weten als overheid. En ik denk dat wij de burgerij toch ook wel een duidelijk belang en dus recht hebben dit te weten.

En zelfs als dit een door-en-door criminele stagair was, dan nog is dit in naam van de gemeente gebeurd en kon het onder de neus van de verantwoordelijke gemeenteambtenaren gebeuren, die daarmee dus ook verantwoordelijk zijn voor het niet tijdig doorhebben van deze malversaties. Dus, Gemeente Utrecht, leg maar uit.

Ik voor mij kan toevoegen dat ik precies bij die gemeente een aanvraag heb gepoogd te doen voor een nieuw stukje burgerhaatplastic en daar toch mooi het deksel op de neus gekregen heb. Vast en zeker geheel volgens de regels, maar ik zit nu dus zonder, als geboren en getogen Nederlander, terwijl ik verplicht ben zo'n ding te hebben -- dat is er minstens één.

Dit in vergelijking met zeker 13 personen die geen recht hebben op zo'n gratisgeldkaart en er dus wel een in bezit hebben (van een ander ook nog), uit handen van de Utrechtse Overheid.

Gevalletje Identiteitsfraude.

Niemand is te vertrouwen blijkt maar weer.