Door Anoniem: Er lopen al voorstanders genoeg rond (denk aan Paternotte et.all).
Corona schijnt dus tevens ook gebruikt te gaan worden t.b.v. een digitaal ID.
Dit om van alles en nog wat aan te kunnen koppelen.
Dit als opmaat naar een totale controle maatschappij.
Onethisch gebruik van Big Data resources en Big Data Management
(Graag commentaar van M.J., ik waardeer je insteek).
Net zoals bitcoin werd gelanceerd als opmaat naar een totaal te controleren digitale nieuwe wereldmunt.
Ondanks dat men het nu nog steeds ervaart als een nieuwe weg naar digitale monetaire onafhankelijkheid,
Zo werd het niet met een dergelijke opzet de wereld in geholpen.
Iedereen kunnen surveilleren, traceren en modificeren helpt om dit gestelde doel te kunnen bereiken.
Ik weet niet waar je precies commentaar op zou willen. Maar het wordt steeds duidelijker zichtbaar dat grote delen van onze machthebbers (die zich van democratie steeds minder aantrekken) eigenlijk toewerken naar een overgang van een democratische bestuursvorm naar een technocratische bestuursvorm.
Ik herinner me dat er ca. 2010-2012 in Brussel al stemmen opgingen om democratie nu maar eens te vervangen door technocratisch bestuur, destijds naar aanleiding van de Griekse schuldencrisis. De Griekse democratie (hoe symbolisch) moest maar even wijken voor de vanuit Brussel (en met name Berlijn en Parijs) opgelegde maatregelen die tot doel hadden het geld van Duitse en Franse banken uit Griekenland "terug te halen" op kosten van Duitse, Franse, Nederlandse etc. belastingbetalers. Want in Griekenland zelf viel niet veel meer te plukken, dat was voorafgaand aan 2010 al gedaan door leden van West-Europese èn Griekse financiële elites.
Technocratie wordt op dit moment aan de bevolking verkocht in de vorm van algehele vaccinatie als "technische" oplossing voor een als "vijand" afgeschilderd virus. Een substantieel deel van het volk èn van "experts" en beslissers is met succes in een soort massa-angst-psychose gebracht, waardoor dit deel van het volk nu zelf roept om vaccinatie, niet beseffend dat het daarmee roept om zelf onderworpen te worden aan een technocratisch bewind dat zich niets meer aantrekt van mensenrechten of individuele autonomie van mensen. Mensen die zich hierdoor niet hebben laten hypnotiseren, worden in toenemende mate ook behandeld als "vijanden" wiens rechten mogen worden afgepakt en die mogen worden gediscrimineerd.
Deze totalitaire verleiding wordt haarscherp geanalyseerd door de Belgische psycholoog en statisticus Mattias Desmet. Zie bijvoorbeeld:
https://www.youtube.com/watch?v=N814IP5ZjH0 (interview 2 oktober 2021 met Marlies Dekkers). Ik heb dat zelf nog niet beluisterd, maar wel een engelstalig interview met Desmet over hetzelfde onderwerp:
https://www.youtube.com/watch?v=CRo-ieBEw-8 (interview 3 december 2021 met Chris Martenson). Technocratie en totalitarisme komen beide voort uit het mechanistische wereldbeeld dat de afgelopen twee eeuwen het denken in West-Europa en Noord-Amerika heeft gedomineerd. Niet alleen mensen, maar ook de maatschappij wordt opgevat als een grote machine die door diegenen die "aan de knoppen zitten", volledig kan worden gecontroleerd en aangestuurd.
Je zou dit kunnen zien als de manier waarop een financieel-technocratische elite tot een "Great Reset" probeert te komen. Ik ben net begonnen in een boek met een iets andere, overlappende invalshoek: "The Great Recoil" van Paolo Gerbaudo. Ik ben nog niet ver en kan er dus weinig over zeggen. Maar Gerbaudo voert in ieder geval aan dat de corona-crisis een overgang markeert van neoliberalistisch denken (zo klein mogelijke rol van de staat) naar étatistisch denken (een staat die diep ingrijpt in het leven van gewone burgers om hun "veiligheid" te verschaffen - en de eigen elite aan de macht te houden).
Uit de inleiding:
"The Great Recoil is neoliberal globalisation's 'second movement' (...). It is the moment when neoliberal globalisation is driven back, having reached the limits of its ecological, social and political sustainability. (...) The neoliberal drive (...) has pushed many citizens beyond the protections of collective bargaining and labour rights, creating a growing gap between insiders and outsiders. (...) With the Covid crisis, the wounds left open by globalisation over the course of the last three decades have become intolerable and untenable, while its social inefficiency and the health risks it has fostered have come to the surface. (...)
The Great Recoil is the moment when neoliberal thesis and populist antithesis engenders a statist synthesis, eclipsing many of the central ideological tenets of the phase of neoliberal expansion. The key notions emerging in this neo-statist discourse - sovereignty, protection, control and security - adumbrate a radically different agenda from the one that was hegemonic in the 1990s and 2000s. The outward-focused neoliberal language of opportunity, flexibility, openness, aspiration and entrepreneurialism now gives way to a neo-statist reassertion of state authority, territorial domination and political power, and to a concern with the essential conditions of existence of political communities: autonomy, self-defence, survival and rproduction.. Whereas neoliberal politics targeted people's desires, and in particular possessive consumerism and individual freedoms, post-neoliberal statism is concerned with addressing collective fears and lessening social risks."Het risico dat ik zie, is dat étatisme (statism) in combinatie met totalitarisme en digitale machtsmiddelen ertoe gaan leiden dat het kind (onze individuele vrijheden en ontplooiingsmogelijkheden, en daarmee ook onze mogelijkheden om verbinding met elkaar aan te gaan) wordt weggegooid met het neoliberale badwater (maatschappelijke fragmentatie en individuele isolatie, gebrek aan zingeving, stress, armoede en consumentistische oppervlakkigheid). Eerdere reacties op dat badwater waren het communisme en het fascisme in de eerste helft van de vorige eeuw, waarbij in beide gevallen het kind eveneens met het badwater werd weggegooid.
Het communisme en fascisme boden geen oplossing. Technocratisch totalitarisme gaat zo'n oplossing ook niet bieden. Er is dus een andere weg nodig, met respect voor individuele mensenrechten èn met het creëren van mogelijkheden voor oprechte verbinding (solidariteit) tussen mensen, hetgeen iets volledig anders is dan afgedwongen pseudo-"solidariteit".
De reden dat "de club van Davos" (Klaus Schwab, Bill Gates etc.) geen maatschappij van oprecht met elkaar verbonden individuen willen, is dat zij in zo'n maatschappelijke ordening een groot deel van hun macht en privileges verliezen. Daarom proberen ze een pseudo-idee van "verbondenheid" te promoten, dat ze "connectiviteit" noemen en waarbij ze doen alsof die het beste bereikt kan worden in de vorm van "digitale connectiviteit", waarbij mensen zich voor hun "verbinding" met anderen afhankelijk maken van (d.w.z. laten gijzelen door) digitale platforms die in handen zijn van tech-machthebbers. Met name Facebook heeft daarvoor veel propaganda gemaakt. In feite doen deze platforms het omgekeerde van ons verbinden. Ze dienen juist als instrumenten om ons te verdelen en zo over ons te kunnen heersen ("verdeel en heers").
Een digitaal ID heeft tot doel om onze werkelijke identiteit te overschrijven met een digitale pseudo-"identiteit", waardoor we niet langer als mens erkend worden tenzij we gehoorzamen aan de wetten die de tech-machthebbers op hun platforms voorschrijven. Dus je kunt dan alleen nog met anderen communiceren of bijvoorbeeld banktransacties doen als je de spelregels volgt die door volstrekt onaanspreekbare, niet-democratisch gelegitimeerde machthebbers worden bepaald en aan ons opgelegd.
Hoe eerder we ons allemaal van dit naderende scenario bewust worden, hoe eerder we elk als persoon en onderling met elkaar maatregelen kunnen nemen om ervoor te zorgen dat dit scenario niet wordt bewaarheid.
Ik denk (met verwijzing naar o.a. Mattias Desmet) dat het volgende nodig is:
1. Ons uitspreken;
2. Stemmen voor politieke partijen die niet meegaan in het technocratische paradigma;
3. Leren om ons individueel los te maken van eventuele verslaving aan internet en gadgets;
4. Leren om onszelf materieel en geestelijk (zingeving) te voeden buiten de tech-platforms om;
5. Verbindingen en gemeenschappen met elkaar aangaan buiten de tech-platforms om;
6. Steun bieden aan anderen die zich willen losmaken uit de angstpsychose-cum-massa-formatie.
M.J.