Er is maar één opperoverheid wiens naam men vaak schrijft met een hoofdletter, en die veel mensen niet meer kennen of er slechts nog een verwrongen karikatuur van in hun hoofd hebben die men er van heeft gemaakt, en waar men verachtend tegenaan schopt. (om maar niet te hoeven laten waar men zin in heeft) Maar zo verliest men dus steeds meer de controle over zichzelf, immers oefening baart kunst, dus als je nooit iets weet te laten, dan wordt het steeds moeilijker om eens iets te laten. Bijvoorbeeld omdat het schadelijk is. Misschien niet meteen schadelijk voor jezelf, maar voor andere mensen, die er vervolgens boos om worden en dan heb je de poppen aan het dansen en krijg je er vroeg of laat meestal zelf ook veel last van. De problemen ontstaan dus door mensen die de hele tijd maar doen waar ze zelf zin in hebben zonder dat dit echt nutig of opbouwend is, en waarvan andere mensen negatieve gevolgen ondervinden. Men helpt hiermee niet alleen zijn omgeving, maar ten slotte ook zichzelf om zeep. Het ...