Het valt op dat zij die oproepen tot het verminderen van rechten en zekerheden van anderen, daar nooit hunzelf (en hun vriendjes) mee bedoelen, want altijd gelden voor die zeer specifieke groep uitzonderingen, waar de rest naar kan fluiten. Principieel is het daardoor allesbehalve, want een principe is pas een principe als dat principe altijd en overal toegepast wordt, in alle gevallen. Waaronder zijzelf dus. Rest dus de conclusie dat wat men roept slechts een middel tot een doel is, en de geschiedenis der mensheid leert dat dat dan vaak een doel is om de eigen positie te versterken (ook al faal je aan alle kanten), en die van de rest te verzwakken. Liever nog kansloos te maken. The needs of the one (few) outway the needs of the many. Personen die zo in de wereld staan kun je beter geen enkele macht geven, want de enkele methode om wat daaruit voortkomt te corrigeren, leert de geschiedenis, is vaak uitermate bloederig, en met de nodige onschuldige slachtoffers. Minimaal schadevoller dan als je dergelijke ...