Het eerste dat bij me opkomt is dat een dergelijk principe eerst en vooral technologie neutraal moet worden geformuleerd. Het is een principe, niet per se een technologie. Voor mij ligt het voor de hand dat artsen die gezamenlijk een patient behandelen bij elkaar te rade gaan. Overigens niet alleen voor data, maar ook overleg. Ik denk dat artsen en de meeste patienten het hier wel over eens kunnen zijn. Daarna volgt de methode. Een gedachte die bij mij opkwam is: Alle draden komen samen bij de huisartspraktijk. Dat vergt betrekkelijk weinig administratie (je moet weten bij welke huisarts iemand ingeschreven is en voor het moment wat je specifiek nodig hebt). Ook is de huisarts een generalist en sowieso al (als het goed is) een vertrouwenspersoon. Maar mogelijk zijn andere methoden en modellen geschikter. Ik zou wel eens de mening van de artsen zelf willen horen. Een ander aspect is al genoemd. Alle communicatie komt neer op interpretatie. Zelfs de beste communicatie gaat de boot in als de ontvanger ...