De "grote ik" in het verhaal is die groep van mensen die het prima vinden anderen onwettig experimentele medicamenten (officiele status tot 2024) op te dringen, Code van Nuremberg schendend (en nog een paar verdragen), middels vrijheidsbeperkingen afgedwongen via privacy schendende track&trace registratiesystemen, die keer op keer, traditiegetrouw, onveilig of misbruikt blijken. Wanneer was de laatste keer dat de overheid daadwerkelijk alle daarvoor in aanmerking komende registraties, tijdig en volledig, verwijderd heeft uit de vele databases overal en nergens? Zelfs het bonnetje van Teeven is nog teruggevonden. Privacy wetgeving is, onder andere, bedoeld, om de ene groep te beschermen tegen de macht van de andere, doorgeslagen, groep. Gevolg en oorzaak worden hier omgedraaid. Men stapelt miskleun op miskleun, werkt totaal niet natuurlijk, en gebruikt dat als excuus om zich verregaande bevoegdheden toe te eigen eigenen, en grove vrijheidsbeperkingen in te voeren, de economie de nek om te draaien (alsof dat ...