Voor mij wordt hier de grens bepaald door het soort bedrijf: Een bedrijf dat voor het publiek toegankelijk is, of een privebedrijf met leden of selectie aan de deur. Als een bedrijf voor het publiek mag openen, dan zijn er een hoop zaken die dat bedrijf niet mag. Discrimineren bijvoorbeeld. Of in je handtas kijken of je wel genoeg geld bij je hebt. Rolstoelonvriendelijk zijn. Daartegenover is open mogen voor het publiek veel traffic van mensen, en dus meer volume in verkopen. Een gesloten "club" kan daarentegen met ledenkaarten werken, gezichten en vingerafdrukken scannen, en mag binnen veel meer dan in de publieke ruimte. Het betekent wel minder traffic, dus minder verkoopvolume, dus ook minder concurrerende prijzen kunnen bieden. Het argument van privacywetten bij deze supermarkt is heel belangrijk. Maar niet het enige. Het is een publieke ruimte die van twee walletjes wil eten en op bepaalde aspecten als prive grutterijclub wil opereren. Wat in mijn optiek niet kan, of ze moeten het omkeren. Een ...