De EU is een poging om te voorkomen dat we elkaar in Europa voor de zoveelste keer opnieuw de hersens inslaan, door te zorgen dat onze belangen zo verweven zijn dat we onszelf veel pijn doen als we elkaar slaan. Het idee is dat we allemaal beter af zijn door conflicten niet uit te vechten maar uit te praten, hoe moeizaam dat ook gaat. Helaas heeft de EU deze mooie gedachte te weinig consequent aangehouden, m.n. in haar gedrag tegenover de voormalige Oostbloklanden omdat ze deze te weinig heeft teruggefloten wanneer hier sterk anti-Russische tot Russophobische geluiden klonken, wat ertoe leidde dat de verstandhouding van de EU met Rusland niet echt van de grond kwam, een verstandhouding die in een periode van uitbreiding van NATO juist gevraagd werd. De EU, en ook de NAVO, zijn niet bezig om Rusland of buurlanden van Rusland militair te veroveren. Toetreding tot de westerse blokken door voormalige oostbloklanden is niet gebeurd door militaire dreiging, niet door het overnemen van landen, niet afgedwongen, ...