Dit uit practische gedachten, maar het is wel raar het zo te stellen. "Oh, u is nabestaande? Welnu, dan gaat het dossier gelijk naar de politie." Iemand heeft er dus vooral "practisch" maar niet met erg veel inzicht zitten nadenken.

En hier begint de glijdende schaal met patiënten data.
Alhoewel ik in DIT geval er wel enig begrip voor op kan brengen, is het wel het begin van het einde van 'geheimhouding'. Per saldo kan ik dan ook alleen maar hopen dat de artsen (alhoewel ook dat tegen de 'harde' toezeggingen van de minister in gaat) de gegevens uitsluitend aan zeer naaste familie ter beschikking stellen. Hoe omslachtig het ook moge zijn. Verder kan ik ook alleen maar hopen dat artsen vooraf controleren of de betreffende data ook van iemand zijn die op de passagierslijst staat.
Hopen... vertrouwen heb ik er niet in. hoe minder data er van mij bekend is bij wie dan ook, hoe beter. Het risico op misbruik is vele male groter dan het risico voor mijn gezondheid en door deze glijdende schaal ziet het er niet naar uit dat dat de komende 20 jaar beter gaat worden.

Nabestaanden hebben helemaal geen recht op inzage in het dossier van een overledene, tenzij een rechter, met moverende redenen, daar anders over beslist.

De politie kan al sinds jaar en dag medische gegevens opvragen in individuele zaken, het bijzondere hier is dat het om 193 mensen tegelijk gaat.


Ik ben eerlijk gezegd oprecht verbaast en verrast dat de dossiers in persoon opgehaald worden!

Zo simpel ligt het echt niet. Ook nabestaanden hebben niet zo maar het recht in de persoonlijke dossiers te kijken. Bij leven mogen ze dat nml. ook niet en formeel is de dood ook nog niet vastgesteld. Ook een testament zal misschien nog niet beschikbaar zijn en als er geen testament is, kan het maanden duren voordat officieel vast staat wie beschikkingsrecht heeft. (Ik heb dat meegemaakt met een familielid die in het buitenland woonde.)

Ik denk dat het dus niet alleen praktisch is, maar dat men ook allerlei juridische problemen voorkomt met het uitsluiten van nabestaanden.

Wat is de juridische grondslag om dit zo te doen?
Ik ben gelukkig geen "belanghebbende" (lees: nabestaande) maar ik zou flink balen wanneer ik het dossier van mijn naaste opvroeg en mijn arts dat weigerde en vertelde dat hij het aan de politie had gegeven...

Ik als leek/ patiënt wil beslist niet dat mijn medisch dossier of delen daarvan ter inzage van mijn nabestaanden komen.
1. Uitsluitend professionals met beroepsgeheim, werkzaam in het identificatieteam, zouden uitsluitend die beperkte informatie mogen krijgen die strikt nodig is voor identificatie. .
En dan ook niet aan de lokale politie of GGD geven (daar kunnen bekenden werken), maar verzegeld aan het forensisch instituut.
2. Dus: gebitsgegevens, eerdere botbreuken/ littekens/ vergroeiingen/ moedervlekken/ bloedgroep/. evt. medicijngebruik (uitsluitend voor zover terug te vinden in een overledene na zoveel dagen in de open lucht)/ voor vrouwen: wel of niet kinderen gehad/ erfelijke ziektes (als dat kan helpen bij identificatie, en voorzover dit niet in de toekomst de nabestaanden kan schaden! bv ivm verzekeringen, hypotheek, etc).
Ofwel: het forensisch team moet een goede standaard vragenlijst maken die artsen kunnen invullen. Opdat niet een arts, uit goede bedoelingen of gemakzucht, informatie aanlevert die niet relevant is ter identificatie.
(Die vragenlijst had er natuurlijk al kunnen zijn; of is er misschien nog wel van Tripoli? ge-update naar de huidige stand van wetenschap).
3. Voorts moet in het forensisch verslag, waar eventueel nabestaanden inzage in krijgen, gegarandeerd zijn dat mijn medische info niet voor hen herkenbaar of te herleiden is.

Rationale: de medische info die ik wil delen met mijn nabestaanden weten zij bij leven al (en het verschilt per nabestaande wat/ hoeveel hij weet). De medische info die ik bij leven niet wil delen met mijn nabestaanden hoeven ze ook niet te weten bij mijn dood of vermissing. Respecteer en geef mij aub die privacy en waardigheid.