Het nieuwe digitale identificatiesysteem dat de overheid wil uitrollen schiet nog op allerlei vlakken te kort, zo heeft de Algemene Rekenkamer vandaag bekendgemaakt. Er bestaan nog onduidelijkheden over de inrichting van het nieuwe stelsel en over de kosten daarvan.

Het nieuwe stelsel voor elektronische identiteit (eID) is nodig, omdat de bestaande middelen voor het digitaal aantonen van de identiteit, zoals DigiD, te kwetsbaar zijn. Daarom streeft het kabinet naar een stelsel met meer identificatiemiddelen dat ook een hoog niveau van veiligheid garandeert. Het eID-stelsel moet burgers en bedrijven in staat stellen om zowel diensten bij overheden als bedrijven veilig digitaal af te nemen.

Op wezenlijke onderdelen moeten voor dit nieuwe stelsel nog besluiten worden genomen, bijvoorbeeld over de eisen waaraan nieuwe middelen moeten voldoen, over de privacybescherming en het toezicht. Ook schort het aan een zakelijke onderbouwing, waardoor niet duidelijk is wat de totale kosten zullen zijn. Hoeveel de digitale identificatiemiddelen de individuele burger gaan kosten is evenmin duidelijk, aldus de Rekenkamer.

Inmiddels is proefgedraaid met diverse middelen, waaronder private middelen van bijvoorbeeld banken. Het is echter niet helder of het de bedoeling van de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) is dat elke burger uiteindelijk over meerdere middelen beschikt. Volgens de Rekenmaker is de huidige situatie ingewikkeld. Zo zijn diverse ministeries, bedrijven, zelfstandige bestuursorganen en agentschappen van de overheid betrokken bij initiatieven voor het ontwikkelen van meer digitale identificatiemiddelen.

In mei van dit jaar liet het Bureau ICT-toetsing al weten dat de eID-aansturing minder complex moet worden. Ook de Algemene Rekenkamer stelt dat vast. In haar nawoord stelt de Rekenkamer dat meer helderheid nodig is over de toelatingseisen voor nieuwe digitale middelen, de inzet van het kabinet om te komen tot meer identificatiemiddelen en hoe het toezicht en privacybescherming worden ingevuld. Inzicht in de kosten van voorgestelde oplossingen acht de Algemene Rekenkamer onontbeerlijk voor het nemen van onderbouwde besluiten, net als een afweging van alternatieven.