En daar gaan we weer:

https://www.security.nl/posting/488647/Korpschef+wil+meer+samenwerken+met+hostingproviders?channel=rss

https://www.bof.nl/2014/06/24/op-de-stoel-van-de-rechter-is-geen-plek-voor-providers/

Waarom wordt zoiets 'gevraagd'? Vorder!

Wel eens van wetgeving gehoord ?

Niets mee mis.
Als de NVU op internet zou oproepen tot het deporteren van alle buitenlanders, breekt - terecht - de tering uit, maar omdat de politie een unit heeft geïnitieerd die aan een groep totaalmisantropen - welke er niet voor schuwt op te roepen tot vreselijke misdaden tegen 'ongelovigen' - de toegang tot internet wil gaan beperken, begint - 'en daar gaan we weer' - het ijle gezeur over internetproviders die op de stoel van de rechterlijke macht zouden moeten gaan zitten.
Dat laatste is dus volslagen onzin.

Er wordt gevraagd om medewerking van providers.
Hen wordt niets opgelegd binnen het kader van een wetgeving die hen verplicht tot actie zoals gesteld binnen dat NTA.

@Aha:
Wel wat mee mis. Er wordt aan de provider gevraagd te modereren/censureren. En dus af te wegen waar de grens/balans ligt tussen dubieuze/verboden uitingen en het recht op vrijheid van meningsuiting. En het bepalen van die grens/balans bepalen is inderdaad het werk van een rechter, dat moet je niet aan provider gaan vragen.

Het probleem wordt nog extra vergroot doordat de vraag van de politie af komt en dus al snel als een dwingend verzoek wordt opgevat en niet als een vrijblijvende vraag.

En als het om evident verboden uitingen gaat (zoals een oproep om buitenlanders te deporteren), dan hoeft deze problematiek helemaal niet opgezocht worden, want dan kan de politie gewoon vorderen dat de content offline gehaald wordt. En hoeft en heeft de provider niks te kiezen.

Vandaar: niet vragen als je ook kunt vorderen.

@Aha,

Ik sluit me bij de vorige poster aan. Het eerste dat er mis mee is is dat er geen duidelijk onderscheid in onze taal is tussen een vraag en een dwangbevel. Maar degenen die een als vraag gesteld dwangbevel negeert, ook als die meent in haar recht te staan, heeft een probleem. Niet voor niets worden NS conducteurs getraind om bij de vragen voor de eigen statistiek luid en duidelijk (de reden dat ik het weet is dat het enkele rijen verder ook te horen is) aan te geven: "u bent niet tot antwoorden verplicht".

Ten tweede, de omstandigheden zijn nogal vaag. Bits of Freedom haalt er de stofkam doorheen en dat leidt links en rechts tot ongerijmdheden (https://bof.nl/2017/01/03/onze-democratie-beschermen-doe-je-niet-door-haar-af-te-breken/).

Ten derde, een dergelijke actie schakelt het hoor en wederhoor uit en juist hoor en wederhoor is een kardinaal principe van recht. Het verlegt bovendien door de eventuele rechtszaken om een en ander weer ongedaan gemaakt te krijgen van de sterkste partij in het meningsverschil naar de zwakste partij, en ook dat is een schending van een kardinaal principe van recht. Als je daar niet aan vasthoudt kan een partij de ander botweg overvleugelen in middelen en doet gelijk er niet meer toe.

Daarbij komt een stuk verleiding. Ik wil het niet hebben over landen als China en Rusland, die te min zijn om ons mee te vergelijken als het om rechtszekerheid gaat, maar in bijvoorbeeld Australië hebben ze al enige jaren ervaring met een dergelijk internetfilter. Ingesteld tegen KP en terrorisme blijken de autoriteiten een wat ruime blik te hebben wat dat dan wel is: Protest websites (2002), een satirische website die John Howard zijn excuses aan Australië deed aanbieden voor de oorlog in Irak (2006), een nieuwsclip van een dode tijdens een protest in Iran (2009), een anti-censorship website die de domeinnaam van de toenmalige minister had geregistreerd (weer 2009), een pro-euthanasie website en alle sites die leerden hoe er toch te komen (2009), de Encyclopedia Dramatica site over Aboriginals (2010), en vermoedelijk in een moeite door de rest van de encyclopedie, een IP adres die door meer dan 1200 websites werd gebruikt, waaronder de Melbourne Free University (2012), en dat is nog maar een bloemlezing van de meer kleurrijke gevallen. Het zal nog decennia duren voor alle onterechte gevallen boven tafel zijn gekomen, mede omdat FOIA verzoeken (om zeer begrijpelijke redenen gezien bovenstaande) nogal stroef worden behandeld. Ik zie geen reden waarom het in Nederland anders zou gaan, mensen zijn mensen.

Fijn duidelijk. Helder onderbouwde kritiek om avonden over te babbelen bij een goed glas wijn en borrelnootjes.
Vraag: Wat dan wel organiseren om deze verderfelijke propaganda zo veel mogelijk te deleten?
Graag pragmatisch uit te voeren maatregelen aandragen. Want bij een volle kabinetsperiode debatteren over wetsvoorstellen zijn we - bij wijze van spreken - bij +25 aanslagen tegen de humaniteit zo tegen 2021 aanbeland voor er iets substantieels gaat gebeuren tegen deze inhumane propaganda.
Wie? (waarschijnlijk wordt het nu heel erg stil, want andere pragmatiek dan besloten in de werkwijze van deze nieuwe politie-eenheid is dus hét kernwoord voor een zinnige reactie op mijn vraag)