Bij ict betrokken medewerkers...

Wie (anders dan schoonmakers en koffiedames) zijn dat?

Ook interessant vind ik dat in de PDF niet staat (tenzij ik er overheen kijk) dat dit incident aan de AP (Autoriteit Persoonsgegevens) is gemeld. Ik ben benieuwd of dat gebeurd is...

Door Anoniem:
Hoezo, welke persoonsgegevens zijn er dan gelekt ? Leg eens uit waarom dit incident volgens jou gemeld had moeten worden ?

Door Anoniem:
Wat is je insteek met deze opmerking ? Grappig gevonden willen worden ? Immers slaat je opmerking werkelijk nergens op.

Door Anoniem: Dat men zoveel mogelijk open standaarden moet gebruiken klopt. Maar ICT kan een rommeltje zijn met/zonder open standaarden. En open standaarden zorgen evenmin per definitie voor meer veiligheid. Al pretenderen sommige open standaarden evangelisten graag anders.

Door Ron625: Zolang ze nog een website hebben, waarop dingen als:
https://www.tweedekamer.nl/nieuws/kamernieuws/debat-over-commissie-van-onderzoek
staan, is de ICT daar een rommeltje.

Hoe kan een overheid, die zich aan aan de regels wil houden, van de burgers verwachten dat ze dit wel doe?

Door karma4: Voor het verschil ik maak me niet zo druk over oppervlakkige zaken als een documenttype.

Door Anoniem: Ik deel je ergernis over het feit dat op tweedekamer.nl de open formaten waar de tweede kamer toch zelf voor gekozen heeft vaak niet worden toegepast. Daar kan je echter niet uit afleiden of de ICT daar een rommeltje is. Het is best mogelijk dat de aanebestedingen juist zijn uitgevoerd, dat ODF volgens de regels ondersteund wordt, maar dat de gebruikersorganisatie (de kamerleden) zich daar vervolgens niets van aantrekt.
Dat is niet oppervlakkig. Nederland (en vele andere landen) hebben een archiefwet die overheden verplicht dingen zo in te richten dat ze voor de toekomst worden veiliggesteld. Je hebt documentformaten nodig waarvan je weet dat die over vijfhonderd jaar nog te ontcijferen zjin. Dat betekent dat de beschrijving van het formaat zelf openbaar moet zijn, anders kan je dat niet waarborgen.

Toen in de VS de staat Massachussetts om die reden voor ODF koos, de formaten van Microsoft vonden ze voor dit doel niet betrouwbaar genoeg, heeft Microsoft na een periode van verbeten verzet tegen verplichting van open standaarden bij overheden besloten OOXML open te maken door het door ISO te laten standaardiseren. De manier waarop dat is gebeurd heeft over de hele wereld mensen die in nationale standaardisatiecomités zitten geschokt achtergelaten. In het ene land werd melding gemaakt van omkoping (ik dacht Noorwegen), in het andere was in belangrijke vergadering opeens niet genoeg ruimte in de zaal en was er uitgerekend geen plek voor mensen met kritiek op OOXML (dat was meen ik Portugal), in Maleisië bleek opeens een van de Amerikaanse topmensen van Microsoft als vertegenwoordiger van een Maleisische organisatie aan te schuiven (terwijl hij daarvoor of daarna niet die positie vervulde en de vergadering nadrukkelijk voor Maleisiërs bedoeld was). En ga zo maar door, dit soort verhalen kwamen uit alle windstreken. Overal terugkerende kritiek was dat het domweg veel te snel ging, het was onmogelijk om in de korte tijd die ervoor beschikbaar werd gesteld de complexe formaten te beoordelen. Het is er doorgedouwd.

Het resultaat is een ISO-standaard waarin dingen staan als dat een bepaald element moet worden opgemaakt zoals Word95 dat deed. Dat soort onduidelijkheden kan je missen als kiespijn in een documentformaat dat over vijfhonderd jaar nog implementeerbaar moet zijn.

Dit is niet oppervlakkig, dit gaat juist heel diep. Het gaat over de correctheid van geschiedschrijving, over de mogelijkheid van historici om te achterhalen wat er écht gebeurd is. Het gaat om het vastleggen van feiten voor de lange termijn en het vermogen om te leren van het verleden. Degenen die dergelijke vereisten over het hoofd zien zijn juist degenen die in ieder geval een deel van de diepgang niet herkennen en die (in deze context) dus oppervlakkig genoemd kunnen worden.

En dan zijn er ongetwijfeld nog de nodige andere redenen die wél van belang zijn voor hoe overheden functioneren maar bij een typisch commerciëel bedrijf er nauwelijks of niet toe doen.