Amsterdamse politie krijgt steeds vaker meldingen van gestolen spullen door gebruik van trackers
Heb jij een interessante vraag op het snijvlak van privacy, cybersecurity en recht? Stuur je vraag naar juridischevraag@security.nl. Elke week geeft ict-jurist Arnoud Engelfriet in deze rubriek antwoord.
Juridische vraag: Bij de NOS las ik dat de Amsterdamse politie steeds vaker meldingen krijgt van bedrijven en mensen die weten waar hun gestolen spullen zijn. Dit omdat steeds meer mensen een tracker bij hun apparaten verstoppen. Maar wel frustrerend om te lezen: “Een melding is niet altijd een reden om in actie te komen.” Hoe zit dat juridisch?
Antwoord: Het tracken van mensen of spullen is de laatste jaren sterk in opmars. De technologie wordt steeds toegankelijker, met name door Apple’s introductie van AirTag. Een praktisch probleem met trackers is dat ze wel een locatie kunnen geven, maar die is niet altijd geheel accuraat. Dat is de belangrijkste reden dat de politie geen gouden bergen wil beloven:
“Als een tag in beweging is, is het voor ons makkelijker om in actie te komen dan wanneer hij niet in beweging is”, zegt [politiewoordvoerder Marcel Baas]. “Amsterdam is een grote stad, overal staan flatgebouwen. Hoe moet ik dan weten in welke woning het voorwerp zich bevindt?”
Een bijkomend probleem is dat juridisch gezien het terugvinden van een gestolen voorwerp niet automatisch betekent dat je hem weer mag meenemen. Het is namelijk (in theorie) mogelijk dat dit voorwerp ondertussen echt eigendom van een ander is geworden. Hoofdregel is natuurlijk dat je je eigendom kunt opeisen als dat ten onrechte bij een ander is (art. 5:2 BW, revindicatie). Echter, de wet (art. 3:86 BW) noemt als uitzondering de situatie dat de verkrijger (niet de dief zelf) de fiets kocht voor een geldbedrag en te goeder trouw was. Je kunt de fiets dan terugeisen bij die verkrijger, tenzij
"de zaak door een natuurlijke persoon die niet in de uitoefening van een beroep of bedrijf handelde, is verkregen van een vervreemder die van het verhandelen aan het publiek van soortgelijke zaken anders dan als veilinghouder zijn bedrijf maakt in een daartoe bestemde bedrijfsruimte, zijnde een gebouwde onroerende zaak of een gedeelte daarvan met de bij het een en ander behorende grond, en in de normale uitoefening van dat bedrijf handelde".
In normaal Nederlands: als een consument de zaak heeft gekocht bij een professioneel winkelier die handelde vanuit een winkel, dan is deze beschermd en heeft zhij de fiets legaal verkregen. De bestolene heeft dan pech en kan alleen de dief nog aanspreken voor de waarde van de fiets. Dit is de reden dat politiediensten terughoudend zijn bij “hij staat daar”-meldingen, zelfs als de locatie duidelijk is. Dit is natuurlijk ter bescherming van die te goeder trouw handelende consument, maar ik heb wel altijd mijn vraagtekens bij hoe váák dat nou gebeurt en in hoeverre je daar nou rekening mee moet houden.
Arnoud Engelfriet is Ict-jurist, gespecialiseerd in internetrecht waar hij zich al sinds 1993 mee bezighoudt. Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht. Zijn site Ius mentis is één van de meest uitgebreide sites van Nederland over internetrecht, techniek en intellectueel eigendom. Hij schreef twee boeken, De wet op internet en Security: Deskundig en praktisch juridisch advies.
De politie bepaalt zelf prioriteiten van meldingen, en als ze vinden dat ze het druk hebben dan kunnen ze meldingen gewoon terzijde leggen of zo lang vertragen dat het geen zin meer heeft om ze op te pakken.
Yeah right.
En een onzin redenering - er is een aangifte van diefstal, en een aanduiding waar het gestolen goed staat.
Zelfs onder de redenering dat de verkrijger te goeder trouw KAN zijn , zou de politie de opsporing ter hand moeten nemen.
De huidige bezitter horen (als verdachte dan wel getuige) is daarbij een mogelijkheid om de dief op te sporen .
Op voorhand op hun reet blijven omdat _misschien_ de huidige bezitter van het gestolen goed te goeder trouw is , is gewoon plichtsverzuim - en geen acceptabele verklaring voor terughoudendheid bij aangiften inclusief melding waar de buit staat.
Hij bedoelt dat als de zaak door een natuurlijke persoon die niet in de uitoefening van een beroep of bedrijf handelde, is verkregen van een vervreemder die van het verhandelen aan het publiek van soortgelijke zaken anders dan als veilinghouder zijn bedrijf maakt in een daartoe bestemde bedrijfsruimte, zijnde een gebouwde onroerende zaak of een gedeelte daarvan met de bij het een en ander behorende grond, en in de normale uitoefening van dat bedrijf handelde, dat die consument beschermt is.
Das een verhaal met meerdere kanten, aangezien er al minstens 3 partijen zijn.
Nah ja, tenzij de winkelier zowel dief als heler is.
Kom hem na 3 maanden ophalen, bureau is in renovatie, wachtmeester zegt ja we pakken hem even voor je, en stuurt iemand om hem te pakken.
Die komt na een kwartiertje terug, praat even met de wachtmeester, die komt naar mij en zegt: Sorry, alle dure fietsen zijn tijdens de verbouwing uit het depot gestolen, ook de jouwe...
Kom hem na 3 maanden ophalen
Nee. De belangrijke kwalificatie die de wet hier geeft is dat je als consument 'ter goeder trouw' handelt. Als jij een hele mooie tweedehands racefiets voor 25 euro op markplaats koopt, of van iemand op straat, dan moet er een lampje gaan branden dat dit geen zuivere koffie is en de fiets waarschijnlijk gestolen. Je handelt dan niet 'ter goeder trouw'. Je kunt in sommige gevallen dan zelfs zelf worden aangesproken op heling.
Echter als jij diezelfde hele mooie tweedehands racefiets voor 500 euro bij een fietsenwinkel in de dorpsstraat koopt, dan mag je er als consument vanuit gaan dat deze niet gestolen is. De wet beschermd je daarom als consument. De fietsenhandel die deze gestolen fiets verkoopt kan uiteraard wel worden aangesproken door de rechtmatige eigenaar als zij die fiets voor 50 euro van de dief heeft gekocht.
Het is dus niet zwart-wit, en uiteindelijk zal in randgevallen een rechter moeten bepalen wat reëel is.
Verkocht via een officiële winkel aan een particulier.
De particulier wou geen afstand doen van de brommer dus ik had niets.
De dief is wel opgepakt en heeft een boete gekregen maar dat heeft mij natuurlijk niets opgeleverd.
Je bent niet ingelogd en reageert "Anoniem". Dit betekent dat Security.NL geen accountgegevens (e-mailadres en alias) opslaat voor deze reactie. Je reactie wordt niet direct geplaatst maar eerst gemodereerd. Als je nog geen account hebt kun je hier direct een account aanmaken. Wanneer je Anoniem reageert moet je altijd een captchacode opgeven.
Ketenregisseur Gedigitaliseerde Criminaliteit en Cybercrime
Ben jij er klaar voor om de leiding te nemen in het bevorderen van de regionale samen-werking in de strijd tegen gedigitaliseerde criminaliteit en cybercrime? Samen met collega's, politie en regionale en landelijke partners? Dan is de dynamische rol van Ketenregisseur Gedigitaliseerde Criminaliteit en Cybercrime bij het Regionaal Samenwerkingsverband Integrale Veiligheid (RSIV) jouw op het lijf geschreven!
Digital Designer
Ben jij een Grafisch vormgever, UI-designer, Game-artist of gewoon een ‘self-proclaimed creative genius’, die op zoek is naar een leuke en uitdagende baan waarin je al je creativiteit kwijt kan?Je werkt samen met onze developers en UI/UX-designer aan onze Gamified Cybersecurity Challenges welke jij voorziet van de mooiste designs.
Cyber Security Trainer
"You know that feeling after you have been to the cinema and seen an exciting movie? It's the same after this training. I can only say that this is probably the BEST TRAINING that I've ever done!!!”
Are you ready for a challenge?
Senior Full Stack Developer
Als full stack developer bij Certified Secure maak je de mooiste cybersecurity challenges die onze deelnemers wereldwijd uitdagen en inspireren. Alle challenges zijn gebaseerd op actuele kwetsbaarheden, je komt dus telkens nieuwe technieken tegen, van machine learning tot web assembly, van Swift UI tot GCP.