Een werknemer van een fietswinkelketen die wegens hack-activiteiten op staande voet werd ontslagen heeft het kort geding, waarin hij eiste om in afwachting van de bodemprocedure te worden doorbetaald, verloren. Volgens de kantonrechter van de rechtbank Midden-Nederland is het niet aannemelijk dat de bodemrechter het ontslag op staande voet zal vernietigen.

De medewerker was sinds 1 januari dit jaar voor de fietswinkel werkzaam. Begin juni ontving het cybersecurityteam van de keten alarmmeldingen dat er via een usb-stick werd geprobeerd om op twee laptops van de fietswinkel malware te installeren. Volgens de fietswinkel was de medewerker, die op het moment van detectie als enige in het pand aanwezig was, verantwoordelijk. Mede vanwege de hackpogingen werd hij op 10 juni op staande voet ontslagen.

Begin augustus startte de inmiddels ex-medewerker een bodemprocedure tegen het ontslag. Via een kort geding eiste hij vervolgens om, in afwachting van de behandeling van de bodemprocedure, weer bij de fietswinkel te mogen werken en doorbetaling van zijn salaris vanaf het moment dat hij werd ontslagen.

De twee laptops in kwestie werden volgens de fietswinkel op dat moment niet actief door medewerkers gebruikt en lagen in een kast in één van de kantoren van de keten. De laptops waren volgens de fietswinkel beveiligd met een wachtwoord. Het kwam weleens voor dat een tijdelijk ingeleverde laptop werd opgeschoond, en vervolgens werd weggelegd met een briefje met het wachtwoord erop, zodat de toekomstige gebruiker er gemakkelijk in zou kunnen. Daarnaast is het vermoeden dat één van de laptops in de stand-by stand is weggezet. In de stand-by stand vroeg de laptop niet om het invoeren van een wachtwoord. Vastgesteld is dat met die laptop de bewuste avond ook gevoelige bedrijfsinformatie is ingezien.

De fietswinkel stelt op basis van onderzoek dat het de medewerker was die de laptops probeerde te infecteren en één van de laptops ook heeft meegenomen. De kantonrechter vroeg de medewerker om een alternatief scenario voor de verdenking die tegen hem bestaat. Daarop kon de werknemer geen antwoord geven, behalve dat de fietswinkel van hem af wilde en hem op deze manier voor iets verantwoordelijk wil maken wat hij niet heeft gedaan.

De rechter stelt dat de fietswinkel voldoende heeft onderbouwd dat de medewerker betrokken was bij de hackpogingen, terwijl die daar onvoldoende tegenover zet. "[eiser] heeft verklaard dat hij tot na twaalven heeft zitten werken, tussendoor wat filmpjes heeft zitten kijken en rond 22:00 een paar pizza’s heeft besteld om thuis met zijn vriendin op te eten en dat dus pizzadozen te zien zijn op de camerabeelden van zijn vertrek en niet een laptop. Dit vindt de kantonrechter vooralsnog niet geloofwaardig omdat het gek is dat [eiser] met twee dozen koude pizza’s in de nacht naar huis gaat en daarmee niet is verklaard hoe het kan dat de verdwenen laptop, die eerder in het pand is gebruikt, een half uur nadat [eiser] het kantoor heeft verlaten weer is aangezet en verbonden met een ander netwerk."

Volgens de rechter heeft de fietswinkel het ontslag op staande voet overtuigend onderbouwd en is het zonder aannemelijke verklaring van de medewerker over wat er die avond anders gebeurd zou kunnen zijn, niet aannemelijk dat de bodemrechter de vordering om het ontslag op staande voet te vernietigen zal toewijzen. De vordering in het kort geding wordt dan ook afgewezen. Als verliezende partij moet de medewerker de proceskosten van 949 euro betalen.