Vanochtend schreven we al over de proef die de regering had gehouden met het biometrische paspoort, en dat er problemen met de herkenning van ouderen en kinderen waren. We hebben inmiddels de onderstaande reactie van een fabrikant van biometrische oplossingen ontvangen:

Tot grote verbazing lazen we gisteren overal over de biometrische paspoort en de aangegeven problemen. Als fabrikant van biometrische oplossingen kunnen we niet voorstellen dat zij bepaalde problemen kennen. Wij hebben immers al 3 jaar met meer dan 30.000 unieke gebruikers met gemiddeld 15.000 transacties per maand ervaring opgedaan en kunnen ons niet vinden in de meeste in pers beschreven problemen.

Op de website van de Minister troffen wij een schrijven aan:

“Het merendeel van deelnemers aan de proef bleek overigens ondersteuning nodig te hebben om tot de opname van een kwalitatief goede vingerafdruk te komen. Dat geldt ook voor de ambtenaar van de uitgevende instanties. Die heeft ondersteuning nodig om te kunnen beoordelen of de opgenomen vingerafdruk wel of niet van voldoende kwalitatief niveau is. Het opnemen van een vingerafdruk nam bij de proef gemiddeld 20 seconden per vinger. Het opnemen van vingerafdrukken bij personen met beschadigde vingers, etc. duurde aanzienlijk langer, namelijk meer dan 40 seconden.”

Het is belachelijk om handmatig iemand te laten beoordelen of een vingerafdruk van voldoende kwalitatief niveau is. Indien dit niet geautomatiseerd kan worden (geen enkele reden waarom niet) zullen er verschillen ontstaan die het uiteindelijk uitlezen en matching zwaar kunnen frustreren, uiteindelijk beoordeelt software of de aangeboden print overeenkomt met het geen wat opgeslagen is.

Tevens kan door voldoende instructie worden voorkomen dat een klant alsmaar loopt te klooien alvorens zijn vingerprint opgeslagen kan worden.

Overigens is het wel zo dat er te allen tijde mensen zullen zijn met dusdanig zware beroepen dat hiervan niet van de gewenste vinger(s) een afdruk genomen kan worden die ook automatisch herkend kan worden. In de praktijk gebruikt men voor dergelijke mensen de pink, die vaak het minst aan slijtage onderhevig is, maar er zijn gevallen bekend (1 op 5.000) waarbij geheel geen afdruk van een vinger genomen kan worden die automatisch verwerkt kan worden.

“Verder is gebleken dat het opnemen van vingerafdrukken bij kleine kinderen moeilijk is. Bij kinderen tot 6 jaar is het bijna onmogelijk. De kwaliteit van vingerafdrukken bij ouderen neemt ook af. Deze uitkomsten heeft minister Pechtold binnen de Europese Unie aangekaart.”

Dat bestrijden wij, t/m 3 jaar is het lastig gezien de te scannen oppervlak, tevens zal van een kind zodra het volgroeit is, nogmaals een vingerafdruk afgenomen moeten worden. Overigens niet omdat de vingerprint wijzigt, maar omdat de kwaliteit hierdoor wordt verbeterd (groter te scannen oppervlak)

De technische beperkingen die men nu aangeeft kunnen grotendeels overwonnen worden door betere technische middelen te gebruiken.

Overigens dient men te weten dat het biometrisch paspoort niet aan identificatie doet maar aan authenticatie/verificatie, immers pas nadat het paspoort gelezen is biedt men gezicht/vinger aan ter verificatie of de aanbieder/eigenaar van het paspoort ook biometrisch overeenkomt.

Dit proces noemt men 1:1 (one to none) matching en stelt wiskundig en computertechnisch niet zoveel voor. De oplossingen die wij maken zijn 1:N (one on many) matching waarbij na aanbieden van vinger/gezicht het systeem vertelt wie je bent, dus pure identificatie. Dit proces kan binnen een seconde in 40.000 templates (finger of gezicht afdrukken) de juiste vinden. Dus het is belachelijk dat men aangeeft dat men 20 seconde nodig heeft voor enrollment en bij defecte vingers 40 seconden.

Indien men 1:N algortimes zou gebruiken voor verificatie/authenticatie processen zul je de meest betrouwbare en snelste oplossingen kunnen bouwen.

Het biometrisch passport is volgens ons niet Europees uitbesteed.
“De proef heeft het ministerie ruim 3,4 miljoen euro gekost.”

De vraag is uit wat die 3.4 miljoen euro is opgebouwd. Immers fabrikanten en leveranciers zouden kostenloos willlen bij dragen bij ontwikkeling van deze oplossing. Het enige waarop de overheid een monopolie zou willen behouden is het paspoort aanmaken, dit proces zou slechts een fractie duurder worden door toevoeging van een chip.

Een smartcard (chip) kost bij oplage van 1000 stuks € 5,00 dit is inclusief bedrukking (van bedrijf e.d.) en beschrijven van chip met gewenste informatie. Het toevoegen van smartcard (chip) aan het bestaande paspoort zou dus ter nimmer meer mogen bedragen als € 5,- per paspoort.

Uitgaande dat de 14.500 deelnemers € 10,- korting hebben gekregen. Zou dit betekenen dat de productie van het nieuwe paspoort € 15,- per passpoort kost, en voor rekening van de overheid zou moeten komen.

De kosten qua fysieke verandering zouden dus € 217.500,- moeten zijn. Dit zijn exclusief proces en procedure kosten en eventueel benodigde consultancy, echter zou een bedrijf als SDU/Johan Enschede de processen en procedures dusdanig moeten beheersen, daar ze al reeds miljoenen paspoorten hebben uitgeleverd, de kosten hiervan zouden dus niet veel meer als de 80.000 euro kunnen overschrijden.

Dan zouden de kosten dus op € 300.000,- uitkomen. Het ontwikkelen van de fingerprint software in eigen beheer kost hooguit € 250.000 + licenties voor gebruikte algoritmes e.d. hooguit € 100 per scanner. Uitgaande van een prijs per scanner van € 250,- en 20 balies (wij zouden dit doen voor dergelijke bedragen) per gemeente waar dit gerealiseerd moet worden komen wij op de volgende berekening: