Twee maanden geleden werd in een bos bij Huizen een brandend lijk aangetroffen. Het lichaam lag in een draaikast met spiegel van Ikea, type Kajak in houtfineer uitgevoerd. Van de daders ontbreekt nog altijd ieder spoor. Voor dit onderzoek zou het wellicht een uitkomst zijn geweest als ergens op of in de kast een RFID met individuele productcode had gezeten. Dan had de politie bij Ikea kunnen achterhalen in welk filiaal die kast ooit is verkocht en misschien zelfs wie de koper was, zo laat voorzitter van het College van Procureurs-Generaal, Mr H.N. Brouwer, in zijn speech op het eNederlandcongres weten.

De mogelijkheden die RFIDS bieden – en vooral gáán bieden – zijn slechts een onderdeel van een brede ontwikkeling die maakt dat mensen nauwelijks meer ongemerkt door het leven kunnen gaan. Wat bijzonder is aan deze ontwikkeling, is dat het initiatief niet bij de overheid ligt, maar bij het bedrijfsleven, aldus Brouwer. Hoe meer informatie het bedrijfsleven vergaart, vastlegt en veredelt, hoe aantrekkelijker het wordt als bron voor opsporingsonderzoek.

De wereld is momenteel onmiskenbaar aan het veranderen en dat gaat ook de strafrechtspleging niet onberoerd laten. Brouwer ziet dan ook met beperking tot RFID grote mogelijkheden voor de preventie en de opsporing van criminaliteit. Naast alle voordelen heeft hij echter wel een aantal kanttekeningen.

Het is namelijk moeilijk om aan te geven waar precies de grens moet liggen tussen het belang van de veiligheid en dat van de bescherming van de persoonlijke levenssfeer. Die grens verschuift, zoals we de laatste jaren hebben kunnen merken. Maar het is ook weer niet zo, dat sprake is van een homogene beweging in de richting van meer veiligheid, ten nadele van de privacy. Kijk maar naar het verzet tegen de langdurige opslag van elektronische verkeersgegevens ten behoeve van de terrorismebestrijding.

Volgens Brouwer is het altijd een kwestie van het zoeken naar een evenwicht tussen verschillende belangen en grondrechten. Uiteindelijk komt er altijd wel een oplossing uit de bus die juridisch en maatschappelijk min of meer acceptabel wordt gevonden, maar dat kan enige tijd vergen.