40% kinderen bezoekt verboden websites
Kinderen onder de 16 jaar bezoeken regelmatig websites die door hun ouders verboden zijn, geven persoonlijke gegevens aan vreemden en spreken af met mensen die ze alleen via het internet kennen, zo blijkt uit Engels onderzoek. De onderzoekers ontdekten dat 40% van de kinderen verboden websites bezoekt, en 30% persoonlijke gegevens zonder toestemming van de ouders weggeeft, zoals naam, adres, mobiele telefoon, schoolgegevens en familie foto's.
Twinting procent van de Engelse kids heeft weleens met iemand afgesproken die ze online hebben leren kennen, en vijf procent doet dit regelmatig. Slechts 7% van ouders weten dat hun kroost dit doet. Om de kinderen beter in de gaten te houden, moeten ouders de PC op een centrale plek zetten, de online activiteiten met hun kinderen bespreken en vertellen dat ze geen persoonlijke informatie verstrekken, aldus onderzoeker Tom Ilube.
kennen hun ouders die ook niet. Het punt is niet dat kinderen dit doen,
maar dat hun ouders niet in staat blijken te zijn om hen de gevaren te
vertellen. Net zoals je ze vertelt dat ze niet met vreemden mogen/moeten
meegaan, geen snoepjes mogen aannemen, e.d., moet op school of
thuis ook gesproken worden over de gevaren van internet.
Kinderen moeten in de pubertijd loskomen van huis en leren zelfstandig
te worden. Daar hoort bij dat ze ook nieuwe contacten leggen, op school,
buiten, op de kermis en nu ook op internet. Internet is immers nu het
nieuwe sociale medium.
Je moet kinderen juist de ruimte geven om zich vrij te maken. Je loopt ook
niet achter hen aan op straat, je kijkt niet voortdurend wat ze met hun
vrienden doen en je spioneert als ouders ook niet wat ze op internet doen.
Pas als ze je vertrouwen een keer echt geschonden hebben, ga je ze
controleren. Dat doe je in de fysieke wereld en net zo in de virtuele wereld.
Nou en? Kinderen maken ook op straat afspraakjes met anderen
en vaak
kennen hun ouders die ook niet. Het punt is niet dat
kinderen dit doen,
maar dat hun ouders niet in staat blijken te zijn om hen de
gevaren te
vertellen. Net zoals je ze vertelt dat ze niet met vreemden
mogen/moeten
meegaan, geen snoepjes mogen aannemen, e.d., moet op school of
thuis ook gesproken worden over de gevaren van internet.
Kinderen moeten in de pubertijd loskomen van huis en leren
zelfstandig
te worden. Daar hoort bij dat ze ook nieuwe contacten
leggen, op school,
buiten, op de kermis en nu ook op internet. Internet is
immers nu het
nieuwe sociale medium.
Je moet kinderen juist de ruimte geven om zich vrij te
maken. Je loopt ook
niet achter hen aan op straat, je kijkt niet voortdurend wat
ze met hun
vrienden doen en je spioneert als ouders ook niet wat ze op
internet doen.
Pas als ze je vertrouwen een keer echt geschonden hebben, ga
je ze
controleren. Dat doe je in de fysieke wereld en net zo in de
virtuele wereld.
Het enige verschil is dat ze het persoon op straat ZIEN. En
als hij dan vertelt dat hij een jongen van 17 is en hij ziet
er uit als 55 dit niet geloofwaardig overkomt. Op Internet
is dat heel anders.
Maar voor een deel heb je wel gelijk. Ouders zijn niet in staat de gevaren van Internet over te brengen.
Op de PC zijn tig appl. te krijgen die je kind bespioneerd. Maar dan ben je te LAAT. Dan heeft he kind al een afspraak.
uitgevoerd wordt door de makers van parental control software (Garlik) ?
Immers heeft dit bedrijf een direct commercieel belang bij de uitkomst
van het door hen zelf uitgevoerde onderzoek, waardoor het niet erg
objectief zal zijn.
onbedoeld op door ouders ongewenste/verboden sites
terecht komt, wanneer deze niet in de buurt zijn.
Een klein meisje zoekt bijvoorbeeld op argumenten die passen
bij een klein meisje. Bij bijvoorbeeld P2P software en
zoekmachines willen er dan nog wel eens bestands- of
siteomschrijvingen in beeld komen waarbij je de nekharen als
volwassene recht overeind gaan staan. "Klik dat maar niet
aan, dat is niet voor kinderen, dat is niet leuk joh" en
veel verder kom je niet met je uitleg omdat je ook niet wil
dat het vredige wereldbeeld van jonge kinderen wordt
aangetast. In plaats daarvan deligeer je ze van die
vervelende zoekresultaten weg, zonder dat ze doorhebben
waarvan je ze zojuist hebt behoed.
ouders de PC op een centrale plek zetten, de online
activiteiten met hun kinderen bespreken en vertellen dat ze
geen persoonlijke informatie verstrekken, aldus onderzoeker
Tom Ilube.
beschermen en kind laten zijn, door er gewoon bij te blijven
en er de tijd voor te nemen.
ouders verboden worden? Je zou zeggen dat een opvoeden
inhoudt dat je kinderen voorbereidt op een zelfstandig leven
in de grote boze wereld. Kinderen moeten leren omgaan met de
gemakken en gevaren van die wereld. Dat leer je ze niet door
ze ervan af te schermen (dingen verbieden).
Het enige dat je met verbieden bereikt is dat je zelf geen
controle meer hebt op wat er gebeurt. Verbieden is een
zwaktebod voor domme opvoeders.
kinderen voorbereidt op een zelfstandig leven in de grote
boze wereld. Kinderen moeten leren omgaan met de gemakken en
gevaren van die wereld. Dat leer je ze niet door ze ervan af
te schermen (dingen verbieden).
louter wordt verboden en daar verder geen aandacht aan wordt
geschonken (aan het waarom), kan ik het met je eens zijn.
Als ik naar mijn opvoeding kijk, dan had je in de eerste
plaats de grote boze buitenwereld waarbij je altijd op je
hoede moet zijn. Dat verhindert je kind te zijn, bovendien
vertel je dan ook minder want dat zal wel weer verboden
zijn. Later heb ik dat kunnen relativeren, namelijk dat we
in de eerste plaats op mooie fijne planeet wonen waar helaas
ook enige vervelende excessen op voorkomen.
De kunst is kinderen te leren deze excessen te herkennen
zodat zij daar juist op kunnen anticiperen
(zelfbescherming), zonder de kinderen onnodig bang van de
wereld te maken.
De belangrijkste boodschap is misschien wel dat kinderen
altijd op steun en begrip kunnen rekenen en zij de ouders
alles kunnen vertellen waar zij over twijfelen en over wat
hun bezig houdt. Dat vertrouwen moet er zijn.
Waar je kinderen wel hun neus aan laat stoten is naast de
mate van gevaar mede leeftijdgebonden. Je neus stoten hoort
ook bij het leven waar kinderen ook mee om moeten leren
kunnen gaan.
De hele kunst is niet te beschermend te zijn, maar ook weer
niet te laconiek.
maar ja, bij volwassenen is dit 99%
kinderen voorbereidt op een zelfstandig leven in de grote
boze wereld. Kinderen moeten leren omgaan met de gemakken en
gevaren van die wereld. Dat leer je ze niet door ze ervan af
te schermen (dingen verbieden).
louter wordt verboden en daar verder geen aandacht aan wordt
geschonken (aan het waarom), kan ik het met je eens zijn.
Als ik naar mijn opvoeding kijk, dan had je in de eerste
plaats de grote boze buitenwereld waarbij je altijd op je
hoede moet zijn. Dat verhindert je kind te zijn, bovendien
vertel je dan ook minder want dat zal wel weer verboden
zijn. Later heb ik dat kunnen relativeren, namelijk dat we
in de eerste plaats op mooie fijne planeet wonen waar helaas
ook enige vervelende excessen op voorkomen.
De kunst is kinderen te leren deze excessen te herkennen
zodat zij daar juist op kunnen anticiperen
(zelfbescherming), zonder de kinderen onnodig bang van de
wereld te maken.
De belangrijkste boodschap is misschien wel dat kinderen
altijd op steun en begrip kunnen rekenen en zij de ouders
alles kunnen vertellen waar zij over twijfelen en over wat
hun bezig houdt. Dat vertrouwen moet er zijn.
Waar je kinderen wel hun neus aan laat stoten is naast de
mate van gevaar mede leeftijdgebonden. Je neus stoten hoort
ook bij het leven waar kinderen ook mee om moeten leren
kunnen gaan.
De hele kunst is niet te beschermend te zijn, maar ook weer
niet te laconiek.
aansteken - waar ze bij was - en hij brandde zich op een gegeven moment
daar aan....het is hard maar wel effectief! Echter, ik zou dit niet willen 'door
trekken' naar het bezoeken van 'verboden'- lees 'riskante' websites; ik denk
dat je met je kind/kinderen moet praten al naargelang hun leeftijd en
begrips vermogen, enkel verbieden heeft een averechtste uitwerking.
Euphema
mate van gevaar mede leeftijdgebonden. Je neus stoten hoort
ook bij het leven waar kinderen ook mee om moeten leren
kunnen gaan.
De hele kunst is niet te beschermend te zijn, maar ook weer
niet te laconiek.
lucifer liet aansteken - waar ze bij was - en hij brandde
zich op een gegeven moment daar aan....het is hard maar wel
effectief!
Echter, ik zou dit niet willen 'door trekken' naar het
bezoeken van 'verboden'- lees 'riskante' websites;
(...)
al naargelang hun leeftijd en begrips vermogen, enkel
verbieden heeft een averechtste uitwerking.
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.
Toezichthouder informatiebeveiliging Overheid
Rijksinspectie Digitale Infrastructuur (RDI)
Vind je het leuk om als toezichthouder bij te dragen aan de verdere groei in informatie-beveiliging van de overheid en in contact te staan met (belangen) organisaties binnen de overheid? Dan kun je komen bouwen aan toezicht op een veilige en betrouwbare Digitale Infrastructuur in Nederland.
Adviseur Informatiebeveiliging
Je bent een belangrijke speler om invulling te geven aan de gemeentelijke ambities op het gebied van informatiebeveiliging. Deze ambities neem jij op in het Informatie-beveiligingsbeleid Gemeente Zoetermeer. Wil je helpen bij het verbeteren van de informatiebeveiliging in Zoetermeer en het versterken van het cyberbewustzijn binnen onze organisatie? Wacht dan niet en kom ons team informatiebeveiliging versterken!
Digital Designer
Ben jij een Grafisch vormgever, UI-designer, Game-artist of gewoon een ‘self-proclaimed creative genius’, die op zoek is naar een leuke en uitdagende baan waarin je al je creativiteit kwijt kan?Je werkt samen met onze developers en UI/UX-designer aan onze Gamified Cybersecurity Challenges welke jij voorziet van de mooiste designs.
Senior Full Stack Developer
Als full stack developer bij Certified Secure maak je de mooiste cybersecurity challenges die onze deelnemers wereldwijd uitdagen en inspireren. Alle challenges zijn gebaseerd op actuele kwetsbaarheden, je komt dus telkens nieuwe technieken tegen, van machine learning tot web assembly, van Swift UI tot GCP.