Hoe kan zowiezo iemand zomaar iets op je facebook plaatsen ?

Als het goed is dan houden de privacy instellingen dit tegen.

Je kan in facebook instellen dat niemand iets op je tijdlijn mag plaatsen en dat alleen jij zelf dat mag. Is dus te voorkomen.

Gewoon geen facebook account hebben?
Je gooit je hele leven publiekelijk en nu piepen. Hier vraag je toch zelf om?

Is dat niet een beetje een aanname? Niet iedereen die Facebook heeft zet zijn hele leven publiek. Een ook al doe je dat dan vraag je er niet om dat een incassobureau je op een dergelijke wijze voor schut probeert te zetten.

En de berichten die gepolaatst zijn voordat je dat ingesteld hebt kun je verwijderen.

Worden hier niet zaken doorelkaar gehaald?

Waar ik wel benieuwd naar ben is waar dan in de wet staat geschreven dat je dit soort niet openbare informatie publiek mag maken en in welke gevallen wel of niet?
Privacy impliceert beslotenheid en staat haaks op openbaar maken van iets wat niet openbaar was, noch bedoeld was om openbaar te maken.
Daarbij is bellen, sms’en, e-mailen en post sturen privé-communicatie, communiceren via facebook is openbare communicatie.
Dat is nogal wat anders.

Wat gewone mensen mogen?
Gewone mensen weten niet van welke bedrijven jij klant bent, jij hebt een niet openbare privé overeenkomst/klantrelatie met een bedrijf en dat is iets tussen jou en dat bedrijf, iets dat andere gewone mensen dus als het goed is zeker niet weten.
Dat is maar goed ook want anders zouden bepaalde sectoren vermoedelijk snel inklappen, niet iedereen wil er openbaar voor uitkomen klant te zijn van bepaalde (postorder)bedrijven, laat staan wat ze er besteld hebben tegen welk bedrag.
Als de politie dit soort gegevens bij bedrijven opvraagt en krijgt staan we op onze achterste benen.

Mag een bedrijf dan ook zelf een lijst van al haar klanten openbaren?
Gewoon een lijst op haar website zetten van alle klanten met naam en toenaam en aanvullende informatie die de informatie uniek herleidbaar maakt tot één persoon met de mogelijkheid die persoon zelfs te kunnen benaderen?
Daar geloof ik niets van, het privacy argument zou dan gauw ter sprake komen.
Waarom zou een incassobureau dan wel de informatie van een specifieke klantrelatie openbaar mogen maken met daarbij nog de status van die relatie?
Dat is een privacy kwestie.

Mag je mensen eigenlijk chanteren?
Speelt nog een andere kwestie en dat is een meer ethische (juridische?) kwestie.
Chanteren door te dreigen niet publieke informatie die je over ze hebt publiekelijk te maken of door dat gewoon direct te doen?
Betaal mij maar anders maak ik wat ik over je weet publiek?
In sommige contexten vinden we weer dat dat niet mag en halen we de politie erbij, wat is het verschil?

Commerciële kwestie, slim om te doen?
Een bedrijf dat van een incassobedrijf toestaat informatie met details van klantrelaties publiek te maken is in bedrijfsmatige zin behoorlijk achterlijk bezig.
Het geeft namelijk aan dat dat bedrijf niet hecht aan het privé houden van informatie van klanten en men geeft daarmee een deel van het klantenbestand weg aan de concurrentie.
Een af en toe in gebreke blijvende klant hoeft nog geen einde van een klantrelatie te betekenen, maak je een klant ontevreden door dit soort capriolen dan kan de concurrent die jou met jouw gegevens in de hand benadert heel aantrekkelijk zijn.

Naming and shaming toegestaan?
Als het allemaal zo door de beugel kan en in het kader van naming en shaming aanpak, is het misschien goed dat incassobedrijf op gelijke wijze te laten voelen wat het betekent om privé informatie publiek gepresenteerd te krijgen.
Wat kan er allemaal aan pikante privé informatie op de Facebook tijdlijn van het bedrijf zelf, de directeur, het management en de raad van bestuur worden geplaatst?
Wat kan er allemaal aan informatie over betrokken personen in de straat waar deze mensen wonen worden aangeplakt en door de brievenbus van de buren?

Is het dan nog steeds heel acceptabel of ligt het dan ineens allemaal wat anders?

Sorry foutje bedankt?
Wel eens veel tijd (is geld) en energie verloren in een veel te lang durend en stresveroorzakend proces van incasso intimidaties bij een volkomen onterechte aanmaning?
Omdat niet jij maar anderen bijvoorbeeld administratieve fouten hadden gemaakt? Ons systeem zegt dat,..
Ben je ook schadeloos gesteld voor de tijdsverspillende stresveroorzakende ellende van aanhoudende dreigingen en woede bij het aan de lijn krijgen van niet capabele ongeïnteresserde bijdehante callcenter medewerkers?
Uitzonderlijk situatie?...
Vanaf heden deze waanzin dus uitgebreid tot het publiek in discrediet brengen van klanten?
Hoog tijd dat er aan die uitdijende intimidaties van incassobureua's (met niet te vermijden achterlijke onuitstaanbare callcenterstudentjes) grenzen worden gesteld.

Kom maar op met de naam van dat incassobureau!

Boring......

Schijnbaar werkt de publieke schandpaal :)

Maar heb gelukkig geen facebook :)

Ik denk dat dit te kort door de bocht is. Probleem is namelijk dat als je als privepersoon bv. camerabeelden van een of ander misdrijf plaatst, ook als het jou direct geraakt heeft, de daders (mits gepakt, kleine kans) vrijwel automatisch strafvermindering krijgen wegens "aangetaste privacy". Zoals we recent zagen met Bert van der Roest, (nog immer) PvdA-lid en bekleder van een publieke functie die in de kas van de straatkrant graaide, bijvoorbeeld.

Je zou het haast op een rechtszaak moeten laten aankomen (als, ipv. dat een handige inner een kortere route door het wetsbestel kiest en je gewoon je spullen afhandig maakt) en dan "media aandacht" en "aangetaste privacy" inbrengen voor schuldvermindering.

Zoals PVVers er toch duidelijk zelf om vragen dat hun voordeur beklad wordt omdat ze zich passief verkiesbaar gesteld hebben? Zij hebben een mening en dragen die publiekelijk uit dus alle acties van om het even welke tegenstander van die denkbeelden tegen hun persoon zijn daarmee gerechtvaardigd?

Als dat niet vergelijkbaar is, vertel maar waarom niet. Waar zitten de verschillen?

Haha goed voor je. Je hebt een publiek profiel.. Iedereen kan er wel onzin op spuiten. Ik hoop dat dit veel meer gedaan word in de toekomst zodat Facebook niets meer word dan een doos spam.

Ik ben bevriend met elk incassobureau dat er maar een beetje toe doet.

Hoe kan een incassobureau eigenlijk weten welk Facebook account van jou is?
Ik heb zelf geen Facebook dus ik weet niet hoe dat werkt, maar ik dacht toch dat je op Facebook alleen een
naam hebt, en dat is geen unieke identificatie van een persoon.
Lijkt me gevaarlijk als je een vordering hebt op Jan de Vries om dan "zijn facebook op te zoeken" en daar wat
op te zetten. Kan best een heel andere Jan de Vries zijn.

Het incassobureau gaat hier flink in de fout.
Je benadert iemand in een dergelijke situatie altijd persoonlijk, per post.
En bij geen reactie telefonisch, of aan de deur. (deurwaarder). Maar in geen geval online!!
Het gaat hier om privacygevoelige informatie, daar hebben anderen toch niets mee te maken?

Dat moet een grapje geweest zijn denk ik ... FB en privacy?????

Gewoon geen FB gebruiken einde verhaal.

Je kan dit gewoon blokken via je Privacy instellingen, door die alleen voor vrienden te zetten. Waarschijnlijk staat die van jou openbaar?? Dat je een schuld hebt kan iedereen overkomen, maar om dit nou open en bloot op je Facebook pagina te zetten vind ik toch te ver gaan. Lijkt een beetje op de schandpaal uit de middeleeuwen. Dus...gewoon blokken en verwijderen dat bericht.

Jongens, trap hier toch niet in. Dit is toch overduidelijk een vraag, in omgekeerde vorm, van een Incassobureau aan Arnoud Engelfriet omdat ze gratis juridisch advies willen voor een plannetje.

Neen zeker niet maar het hele verdienconcept van FaceBook is wèl gebasseerd op zoveel mogelijk informatie over je vergaren en verkopen. Dus ook al ben je terughoudend hierin exploiteren social media alle kennis die ze hebben over je tot op de graat.

Ik ben heel benieuwd naar wat er aan vooraf is gegaan, dus de volledige context van het verhaal. De eerste stap van een incassobureau zal niet zijn om iemand per Facebook te benaderen. Dat gaat via de post, veelal via meerdere en gespreide aanmaningen. Kortom, voordat de slachtofferrol wordt ingedoken is hier nauwelijks iets over te zeggen. Als iemand na vele aanmaningen, telefoongesprekken, waarschuwingen en vertragingstaktieken nog steeds weigert een bedrag van b.v. €10.000 te betalen waar een tegenpartij simpelweg recht op heeft, dan heb ik er geen enkel medelijden mee. Ik heb genoeg uitvreters meegemaakt die met listige truukjes en treitermethoden op de eerste rang willen zitten en anderen laten barsten, zolang ze er zelf maar beter van worden. Ik zeg niet dat dat hier het geval is, maar kan wel een rol meespelen. En ja, dan is het geduld van mensen soms op. Meer info zou handig zijn.

Maakt de context veel uit ? Mag een incasso bureau ook bijvoorbeeld allemaal plakkaten op je huis gaan hangen, indien betaling niet vlot genoeg verloopt ? Of mogen ze een advertentie in de krant zetten, t.b.v. naming en shaming ?

Volgens mij is de vraag wat hieraan vooraf gegaan is, iets wat los staat van de vraag in hoeverre deze handelswijze wel/niet juridisch is toegestaan.....


Gelden regels niet meer wanneer iemand niet snel genoeg met geld over de brug komt ?


Tja, misschien wil een incasso bureau ook, wanneer het geduld opraakt, wat brede kleerkasten bij je langs sturen, om je te intimideren. Dat geduld opraakt wil echter niet zeggen dan zo'n handelswijze daarom is toegestaan.

Tja, en als je in een huis woont, dan is het zeker ook je eigen schuld, indien er in jouw huis wordt ingebroken. Daar vraag je immers om, door in een huis te wonen (net zulke onnavolgbare ''logica'' als bovenstaande opmerking).

Leg ons maar eens uit wat het verdienconcept van Facebook van doen heeft met de vraag wat een incasso bureau wel/niet mag in een incasso traject.

uuhhmm, klopt het dan dat een incasso bureau (wat voor een ander bedrijf werkt) mijn doorgekregen persoons gegevens online zet of gebruikt? Ik denk dat dit diegene die het incasso bureau heeft ingehuurd dan ook fout zit om zo met mijn gegevens om te gaan of om dit door derden zo naar buiten te laten brengen!?

just my 2ct's :)

Geachte lezers,

Het CBP zal denk ik graag de naam vernemen van de betreffende organisatie omdat in het kader van doelbinding en proportionaliteit een dergelijke actie van het plaatsen van persoonlijke financiele informatie op facebook wel degelijk een overtreding oplevert van de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Het is bijzonder aannemelijk dat in de leveringsvoorwaarden van de schuldeiser geen zaken staan over het publiceren van persoonlijke informatie op facebook. Hiermee mag ook een schuldenaar ook een redelijke verwachting van privacy hebben vooral ook omdat men nog in de incasso fase zit. Bovendien kan de orginele schuldeiser aansprakelijk woren gesteld voor het handelen van het betreffende incasso kantoor. Men heeft niet het recht om dergelijke informatie zonder toestemming van de schuldenaar zomaar te publiceren.

Het gaat hier niet om het afdwingen van een betaling maar de actie resulteert in het het moedwillig breed publiceren van beschermde persoonlijke financiele informatie! Dat is dus wel degelijk verboden.

My two cents...

Ach als je een Facebook account hebt, dan heb je zelf immers het platform voor dergelijke berichtgeving gecreëerd.

Wat ik me wel afvraag; in hoeverre kan het incassobureau controleren dat de het bericht aan de juiste persoon hebben gestuurd.

Daarnaast maken incassobureau's ook fouten, en niet zo'n kleine beetje ook, en kan het bureau zichzelf in aan aardig lastig pakket brengen door op deze wijze te berichten over een schuld. Immers, is het enige wat de incassobureau doet de schuld overnemen en innen men kijkt niet of de schuld terecht is.

Ooit het volgende mee gemaakt; abbo opgezegd bij een telecomprovider, deze bleven tot geld innen. Vervolgens hierover gebeld; waarna er een welles-nietus ontstond met de uitzendkrachten in een call-center vervolgens de bewijzen opgestuurd en incasso's stopgezet.
Enkele maanden later kwam deurwaarde even de niet gelukt incasso's innen, je krijg vervolgens weer een wellus-nietus verhaal. Na enkele weken had ik het bewijs weer gevonden en uiteindelijk doorgegeven, maar een dergelijk bureau zou je maar via de social media met incasso berichten stalken .....

Het rare is als jij als consument nog geld te goed hebt kun je hoog en laag springen maar krijg je geld niet, maar wanneer een organisatie denkt nog geld van te goed te hebben kunnen ze een incassobureautje de schuld verkopen .... ik blijf dit een rare verdeling van recht vinden. Maar dat is dan een persoonlijke mening, wanbetaling is en blijft een probleem zowel van consumenten als van organisaties...

Ja, net zoals de regel om te betalen, en de kans is aanwezig dat de regels met deze actie niet worden overtreden. Zie het verhaal van Arnoud. Misschien niet wenselijk, maar misschien ook niet illegaal (wellicht afhankelijk van wat er in die Facebook post wordt aangegeven). Die kleerkasten waar je het vervolgens over had is bedreiging en daar zal het Wetboek van Strafrecht wel wat over te melden hebben. Zoals gezegd: er is aanzienlijk meer context nodig dan dat hier wordt gegeven. Er kan nauwelijks een orodeel worden gevormd over het wel of niet goed zijn van een actie op basis van 1 vraag die mogelijkerwijs wat "gestuurd" wordt gesteld. En ja, context maakt uit. Ik heb vanuit mijn werk te maken met juristen en het standaard antwoord dat ik bij vragen krijg is "dat ligt eraan". Context is voor juridische vraagstukken alles.

Geen facebook...wat een verschrikking

Gelukkig, nog iemand anders die denkt dat de huisjurist wat te kort door de bocht gaat. Zowel de oorspronkelijke reaktie van Arnout als bijna alle andere reakties gaan simpelweg voorbij dat iemand die meent nog wat te vorderen te hebben van een ander dat niet met anderen dan die vermeende schuldenaar mag bespreken. Laat staan publiceren, al helemaal niet op een website. Zeker als de vermeende schuldenaar een persoon of daarmee gelijk te stellen entiteit is. Iemand die incasseert mag bijvoorbeeld ook niet bellen en een boodschap inspreken op een telefoonbeantwoorder, of de kwestie bespreken met iemand die toevallig die telefoon opneemt.

Enveloppen mogen aan de buitenkant niet herkenbaar zijn als aanmaning, schuldinvordering enz.

Tenzij het om gerechtelijke stukken gaat (dus na een vonnis van een rechter) die een deurwaarder persoonlijk in de JUISTE (door hem of haar gecontroleerd in het bevolkingsregister) brievenbus aflevert als er niet is opengedaan..

Goed dat de aangehaalde reaktie er op wijst dat het CBP de toepassing van die spelregels over bescherming van de persoonsgevens moet bewaken. Daar dus een klacht neerleggen en een kopietje naar de incassant en diens opdrachtgever is een eerste stap om deze nieuwe wildwest intimidatie tacktiek van de bedrijfsmatige op eigen gewin uitzijnde incasso-branche een halt toe te roepen.

Hierbij mijn twee centen ook toegevoegd, maar ook dat zal bij elkaar wel niet voldoende zijn om deze "schuld" mee te betalen.

"Vraag: Ik heb een factuur openstaan bij een bedrijf. Kan gebeuren, en dat ik dan een incassobureau in mijn nek krijg, vind ik ergens wel begrijpelijk. Maar ze plaatsen nu berichten op mijn Facebook, die anderen dus ook kunnen lezen. Mag dat wel? "

Tjonge jonge, u dupeert iemand, kan gebeuren toch? En dat er dan een incassotraject wordt opgestart: dat vind u ergens ook nog wel begrijpelijk.

Ik zou zeggen neem eerst maar eens verantwoordelijkheid voor uw daden. Met zo'n toon klinkt het net alsof het allemaal maar normaal is om rekening niet te betalen, en dan in het bijzonder omdat er normaal gesproken herinneringen en aanmaningen aan vooraf moeten gaan.

Plichten heb je, rechten verdien je, zou ik bijna zeggen.

Ik snap hier helemaal niets van, dit is toch gewoon smaad of zelfs smaadschrift?

Dit lijkt me toch op zijn minst smadelijk (niet direct strafbaar) of smaad (wel strafbaar) als er sprake is van een onterechte vordering, of een vordering die al voldaan is als er op facebook gepost wordt. Los daarvan is de belangenafweging dusdanig dat het CBP er ongetwijfeld ook nog wel eens over wil discussieren met het incassoburo.

Arnoud, je weet dat ik onnoemelijk veel respect voor je heb, maar er is geen enkele vraag of er een juridische grens wordt overschreden: De geest van elke overeenkomst impliceert discretie tussen partijen, en - om welke reden dan ook - kan die nooit terzijde worden geschoven. Ik zou deze kwestie heel snel afhameren als een eiser voor mijn bankje komt beargumenteren dat de schuldenaar het over zichzelf zou hebben afgeroepen, volstrekte onzin! Sterker nog, afhankelijk van het bedrag zou ik de reconventioneel de vordering - indien billijk en de originele niet overschrijdend, terstond toewijzen!

Dixi.