Criminelen gebruiken vaker contant geld om de opbrengsten van hun criminele activiteiten te witwassen dan digitale valuta zoals bitcoin, zo claimt Europol in een nieuw onderzoeksrapport (pdf). Ook in het geval van cybercrime, zoals phishingaanvallen of malware waarmee geld van bankrekeningen wordt gestolen, zal er uiteindelijk worden geprobeerd om het gestolen geld als contanten op te nemen.

De werkelijke omvang van het probleem is volgens de opsporingsdienst echter lastig in kaart te brengen, omdat er weinig concrete data beschikbaar zijn. "Om het illegaal gebruik van cash te begrijpen, moeten we eerst het legitieme gebruik beschouwen. Cash heeft vele legitieme doeleinden en kan in bepaalde gevallen de voorkeur boven andere betaalsystemen hebben", aldus Europol. "Vanwege de aard van cash zijn er nauwelijks tot geen concrete data beschikbaar, behalve het volume en de waarde van de biljetten die in omloop zijn."

Ondanks het ontbreken van concrete, statistische data stelt Europol dat er aan de hand van consumentenpatronen een beeld kan worden verkregen hoe contant geld in de praktijk wordt gebruikt. Er wordt naar verschillende rapporten gewezen die laten zien dat cash het populairste betaalmiddel onder consumenten is, met name voor kleine bedragen. Als er wordt gekeken naar de biljetten die in omloop zijn, dan blijkt het vooral om biljetten met een hoge coupure te gaan, zoals 500, 200 en 100 euro. Deze biljetten zouden voor 54% van de in omloop zijnde biljetten verantwoordelijk zijn.

Biljetten van 500 euro zouden verantwoordelijk zijn voor 30% van de waarde van alle biljetten die omloop zijn. Waar deze biljetten allemaal voor worden gebruikt kan Europol niet zeggen. Ook kan de opsporingsdienst geen definitieve cijfers geven over het legitiem en illegaal gebruik van contant geld. Toch zouden alle criminelen tijdens witwasoperaties op een gegeven moment cash gebruiken, zo laat de dienst weten. Daarnaast is cash volgens Europol een probleem voor opsporingsdiensten, omdat het lastig is om de link tussen het geld en een misdrijf te leggen. Daarom doet de Europese opsporingsdienst in het rapport verschillende aanbevelingen, zoals wetgeving, samenwerking en het oprichten van een database voor verdacht geldverkeer.