Britse geheime dienst: misbruik encryptie gedeeld probleem
Misbruik van encryptie door criminelen en terroristen is een gedeeld probleem van zowel geheime diensten, technologiebedrijven als de maatschappij, zo heeft de directeur van de Britse geheime dienst GCHQ tijdens een lezing aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) laten weten.
"Het ethische probleem dat encryptie met zicht meebrengt is het probleem dat alle goede uitvindingen hebben, waaronder het internet zelf. Namelijk dat er misbruik van kan worden gemaakt", aldus GCHQ-directeur Robert Hannigan. Volgens Hannigan is encryptie niet verkeerd, maar moet er naar een verstandige, pragmatische en proportionele oplossing voor een gedeeld probleem worden gezocht. "Misbruik van versleutelde diensten door een klein aantal mensen dat anderen kwaad wil doen."
De GCHQ-directeur benadrukt dat encryptie niet alleen zijn probleem is of dat van opsporingsdiensten of de overheid. "Maar van de hele maatschappij." De oplossing is echter niet het verzwakken of verbieden van encryptie, gaat Hannigan verder. Ook zegt hij geen voorstander van verplichte backdoors te zijn. "Ik ben verbaasd door de karikaturen in de huidige discussie, waarbij bijna elke poging om misbruik van encryptie door criminelen en terroristen aan te pakken als een 'backdoor' wordt gezien. Het is een afgezaagde metafoor, of in veel gevallen verkeerd toegepast."
Hannigan stelt dat voor inlichtingendiensten en politie de belangrijkste vraag niet is welke deur te gebruiken, maar of het betreden van het huis rechtmatig is. In het geval van encryptie zijn er daarbij verschillende mogelijkheden. De GCHQ-directeur pleitte tijdens zijn lezing voor een betere samenwerking met technologiebedrijven en sluit ook een "technologische innovatie" voor de ontstane problemen niet uit. Daarnaast noemde hij ook slecht gebruikersgedrag waar opsporingsdiensten gebruik van kunnen maken. "Wat de geschiedenis van cryptologie me laat zien is dat al deze blijvende problemen in het debat over privacy en veiligheid in principe moreel zijn in plaats van technisch."
OK, met deze taal kan ik wat. Tegelijkertijd speelt natuurlijk wel een en ander mee wat ik als techneut en persoon met timmermansoog van allerlei organisaties te verduren heb gekregen, en ik ben er bepaald nog niet van overtuigd of deze persoon de techneuten als vrienden, medestanders, bondgenoten of gebruiksvoorwerpen ziet... Wat dat betreft is de weg terug uit het moeras van beledigingen en intimidatie net zo lang als de weg heen.
Hannigan stelt dat voor inlichtingendiensten en politie de belangrijkste vraag niet is welke deur te gebruiken, maar of het betreden van het huis rechtmatig is.
Hier kan ik dan weer weinig mee. De definitie van een back door is simpelweg: "a means of access to a computer program that bypasses security mechanisms" (http://searchsecurity.techtarget.com/definition/back-door). Met rechtmatig of niet heeft dat weinig te maken. de deur is er voor beiderlei gebruik. Een kardinaal probleem is dat de heren overheidsdiensten momenteel met woordspelletjes deze realiteit op het eigen terrein van de deskundigen proberen te bestrijden, maar zoals Cory Doctorow terecht aangeeft: "The FBI wants a backdoor only it can use – but wanting it doesn’t make it possible" (http://www.theguardian.com/technology/2016/feb/24/the-fbi-wants-a-backdoor-only-it-can-use-but-wanting-it-doesnt-make-it-possible).
Dit kunnen toch alleen de overheden en tech bedrijven doen lijkt mij.
Ik mis wel de child pornography kaart in de speech, prutser!
Deze posting is gelocked. Reageren is niet meer mogelijk.
