Da's lullig als ze die gegevens menen nodig te hebben wegens een hartstilstand :)

Of bij een hartritme storing.
Of als de persoon gespannen is, bang is (voor een onderzoek of uitslag), etc.

of hartritmestoornis, hoge/lage bloeddruk enzoverder

Als dit wordt geperfectioneerd en geintegreerd in andere devices over grotere afstand hebben ze wel het ultieme identificatie volg systeem gevonden waarbij het merendeel van de bevolking geidentificeerd kan worden. Of dit goed of slecht of uitpakt hangt af van de intensies.

hmmm...

Elektronisch Patiëntendossier, dat wilde we toch niet?

Een opname van een ECG-signaal (dat is, een basaal elektrocardiogram) is, bij mijn weten, niet voldoende om iemand positief te kunnen indentificeren. Verre van dat. In dat signaal zit gewoonweg te veel fysiologische en elektronische ruis.

Het patroon van een ECG-signaal is alleen geschikt om vast te stellen of iemand al dan niet een bepaalde hartafwijking heeft. De interpretatie van een pathologisch patroon in een ECG is dan ook het domein van een ervaren cardioloog.

Met behulp van een zogeheten Fast-Fourier analyse van het inter-beat-interval (IBI) signaal, gerekend in microseconden, kan het heartritme variatie spectrum (HRV) van een individu worden gevonden met behulp van de tweede afgeleide.

Het maximum van het HRV powerspectrum ligt dan voor de mens bij benadering Poisson-verdeeld rond de 0,10 Hertz. Tenminste, indien het centraal zenuwstelsel en de ademhaling van de persoon in kwestie in een ontspannen staat is.

Tot op zekere hoogte is de ligging van het HRV maximum, in rust, kenmerkend voor een bepaald individu. De ligging van het HRV maximum is echter niet voldoende uniek om met zekerheid mensen van elkaar te kunnen onderscheiden.

Ook niet als fysieke afscherming van de apparatuur, digitale ruisonderdrukking en artefact correctie juist wordt toepast. De vraag is dan ook wat de onderzoekers in kwestie aan de Binghamton University dan wel hebben gevonden?

Wat de onderzoekers waarschijnlijk hebben gedaan is de toepassing van een nonlineare analyse, een Poincare-plot of een uitvoeren van dimensie correlatie op basis van een gemeten HRV spectrum.

Men krijgt dan een redelijk voor een persoon kenmerkend 2D of 3D grafiek te zien. Leuk, maar op zich niks nieuws. De vraag is of het praktisch toepasbaar is in de alledaagse, weerbarstige praktijk van een ziekenhuis.

En de hogere wiskunde daarachter is nog lang niet zo eenvoudig, laat staan de positieve identificatie van een patient in het ziekenhuis, iemand die vaak toch al behoorlijk onrustig is.

Meer ruis in het HRV patroon impliceert namelijk een grotere kans of een verkeerde identificatie, waardoor men het risico loopt om buitengesloten te worden van het eigen elektronisch patienten dossier.

De beschikbare ECG-apparatuur en analytische software hiervoor bestaat, dat klopt. Het is vooralsnog behoorlijk prijzig. De prijs kan nog wel eens flink zakken, maar dan nog. Maar dit de patient hier echt op te wachten?

Ik zie nog niet in hoe een dergelijk iets toe te passen zou zijn op, bijvoorbeeld de spoedeisende hulp van een doorsnee streekziekenhuis.

Alles wat we (als mensheid) kunnen bedenken, zal ooit door personen en organisaties misbruikt worden.

Als het digitaal om word gezet, zijn het tog bytes ?, dan is het zo veilig nog niet.
Ze proberen alles bij elkaar te krijgen om als mensheid vooruit te komen, met "slimme" algoritmes, dat is wel duidelijk wat het doel is.

Tja,ik weet niet of dit dan als een goed wachtwoord zal dienen.
Want een hartslag kan bij mensen minder verschillend zijn dan vinger afdrukken voor een veiligheids slot bijvoorbeeld.

De echo registreren met kloppen op de schedel, en dat als wachtwoord gebruiken is misschien ook nog wel wat...

Bij versleuteling wordt gewoonlijk symmetrische encryptie met een door een random number generator geproduceerde sleutel gebruikt, en het wachtwoord wordt alleen gebruikt om de sleutel te versleutelen. Dat maakt het bijvoorbeeld mogelijk om versleutelde partities van een ander wachtwoord te voorzien zonder de hele partitie te moeten herversleutelen. Het maakt het ook mogelijk om dezelfde sleutel langs meerdere wegen benaderbaar te maken. Meerdere wachtwoorden, of PKI naast een security token, of een of meer van die zaken naast een ECG. Het wegvallen van iets dat niet altijd beschikbaar is hoeft niet te betekenen dat je er niet meer bij kan, het kan betekenen dat er een derde partij geraadpleegd moet worden om erbij te kunnen.

En bij een hartstilstand begint men trouwens met reanimeren zonder eerst dossiers te raadplegen, daar is zelfs als ze direct toegankelijk zijn geen tijd voor.

We leven trouwens in een tijd waarin we niets te klagen hebben over onze levensverwachting, die is beter dan die van al onze voorouders. Wat gaat al die ICT daar nog aan toevoegen? Ik vermoed dat het, ook al kan het in incidentele gevallen een enorm verschil maken, op het grote geheel bekeken niet meer dan een marginaal effect zal hebben. Moeten we daar maar eindeloos in door blijven draven? Ik zou liever een plastic kaartje op creditcardformaat zien waar medicatie en allergieën op staan, aan een kant in tekst en aan de andere kant als QR-code. Zoek dat op en de kritische informatie is redelijk low-tech en met weinig kans op grootschalige privacy-ongelukken geregeld.

u heeft een hartaanval gehad, toegang geweigerd..

Zelden zo'n ondoordacht plan voorbij zien komen.

Patient hartritmestoornissen? Dossier niet meer toegankelijk.
Patient hartaanval? Dossier niet meer toegankelijk.
Patient overleden? Dossier niet meer toegankelijk.

Nee. Dit is niks.

Examenstress. Toegang geweigerd.
Ach, je wilt niet weten wat het met m'n hart doet.

Of net een lekkere zuster die voorbij loopt ;-)