Lijkt me dat het heel redelijk is van de politie om die beelden te vorderen, bijvoorbeeld op instructie van de aangever, in het belang van het onderzoek. Maarja, dan heb je dus een politie nodig die een beetje vlot handelt en niet eerst zich in de meest vreemde bochten wringt om de vervelende burger en z'n vervelende aangifte maar weg te pesten.

Persoonlijk vind ik eigenlijk dat bij beelden van een evidente misdaad het heel billijk is om de misdaad te laten zien en de privacy van de evidente daders minder van belang is, maarja zo zit de wet niet inelkaar.

Mischien een idee om de supermarkt vriendelijk te vragen de beelden veilig te stellen in afwachting van de hopelijk snel te verwachten vordering van de politie naar aanleiding van de aangifte.

Mogelijk dat het Lycos/Pessers arrest nog kansen biedt om de gegevens op te vragen. (https://blog.iusmentis.com/2013/04/04/komt-u-maar-terug-met-een-gerechtelijk-bevel/)

Jaren geleden meegemaakt. De donutsvreters hebben toen net zo lang gewacht tot film materiaal van de dader niet meer beschikbaar was. Werd dus geen klote meer met mijn aangifte gedaan.

Kwestie van aan de supermarkt aangeven dat je aangifte gaat doen en dat zij de beelden veilig moeten stellen. En dat als ze dat niet doen je ze aansprakelijk stelt voor het bewust vernietigen van bewijsmateriaal.

Bewust, want je hebt ze geïnformeerd.

Hier mag wat mij betreft een rechter ook eens een uitspraak over doen: afweging tussen belang van slachtoffer en dader.

Er is geen sprake van een evidente misdaad, op het moment dat jij komt vragen om beelden. Op dat moment is er sprake van een bewering van jouw kant, op basis waarvan men eventueel beelden terug kan kijken. Men moet dus van jouw woord uitgaan, dat er een motor verdwenen is, en dat er mogelijk sprake is van een strafbaar feit.

Verder hebben zij inderdaad net zo goed met privacy wetgeving te maken, waardoor ze jou niet zomaar camera beelden kunnen verstrekken. Dit staat los van de vraag of er een diefstal of ander strafbaar feit op de beelden te zien is.


Je vergeet de wettelijke verplichtingen, en de belangen, van de maker van de videobeelden. Het gaat niet enkel om belang van slachtoffer en dader. Supermarkt is een derde partij die hier buiten staat.

Daarnaast is het in dit geval slachtoffer en *mogelijke* dader. Immers is de verdachte nog niet gepakt, en nog niet veroordeeld. Het is dus jouw woord, tegenover het woord van de verdachte.


Zal weinig zin hebben, uit jouw mededeling vloeit geen enkele juridische verplichting; het is wat anders indien de politie dit zelf aangeeft, en er vervolgens bewust bewijsmateriaal wordt vernietigd.

Jouw mededeling dat er *volgens jou* bewijsmateriaal op hun apparatuur staat, heeft geen enkele inhoudelijke juridische waarde. Jouw verzoek is geen (gerechtelijk) dwangbevel.

Verder spoort je mentaliteit mensen waarschijnlijk niet direkt aan om behulpzaam te zijn - ik zou je in ieder geval als winkelier hard uit lachen, indien je mij op die manier te woord zou staan. En enige behoefte om je te helpen, zou als sneeuw voor de zon verdwijnen. Vraag je het vriendelijk, dan help ik jou ook graag.


Who cares. Misschien zuig je het wel uit je duim. Misschien kom je nooit terug. Alsof je speciale bevoegdheden hebt, op basis waarvan je winkeliers orders uit kan delen.


Dat lijkt mij een betere manier, dan juridisch gaan dreigen, naar een winkelier wiens hulp je nodig hebt ;)

Daarom altijd even vragen of de supermarkt de beelden wil veiligstellen zodat de politie deze later kan opvragen. Beelden worden vaak maar 24 uur tot 1 maand bewaard en voordat de politie is ingelezen en een vordering de deur uit heeft ben je al gauw een maand verder.

Kan ik inkomen, hoewel je dat mischien ook wel duidelijk kan maken. Je verzoekt om de beelden in te kijken en als degene die de motor "ophaalt" dat met een slijptol doet en er duidelijk anders uitziet dan degene die de motor er neergezet heeft, zoals op de beelden te zien is, dan lijkt me dat wel enigszins aannemelijk gemaakt.

Zo zijn er wel meer gevallen, bijvoorbeeld van camerabeelden van iemand zijn eigen private erf, duidelijk afgeschermd en voorzien van zo'n bordje "verboden toegang", waarbij je wel mag aannemen dat de eigenaar van het erf weet wie er wel en niet mag komen.

En als er op de beelden van het erf te zien is dat er drie schichtig om zich heen kijkende personen vervolgens met een koevoet de ramen uit de sponningen lichten, dan lijkt het me wel duidelijk dat de zichtbare handeling even voorrang mag krijgen op "de prive" van degenen die de handeling zichtbaar uitvoeren. Ze zijn namelijk om te beginnen al ergens duidelijk ongenood en onbevoegd aanwezig.

Als je dan bijvoorbeeld de beelden publiceert met de vraag of de zichtbare personen zich even willen melden, ik denk dat dat helemaal geen onredelijke vraag is, en dat je daar duidelijk een redelijk belang bij hebt.

Ik denk dus dat de wet op dat punt aanpassen mischien geen gek idee is. Maar dat is mijn persoonlijke mening en die weerleg je niet door op de wet te wijzen. Je mag me wel uitleggen waarom jij persoonlijk denkt waarom zoiets wel of niet een goed idee zou zijn.


Dat is dus wel een risico van cameras ophangen: Je kan om beelden gevraagd gaan worden.

Ook een gepakte verdachte blijft *mogelijke* dader totdat de rechter uitspraak doet, juridisch gezien, hoe hard'ie ook op heterdaad gepakt geworden is. Maar ik denk dat als je geattendeerd wordt op een geclaimde diefstal die te zien is op jouw cameras dat je best naar je eigen beeldmateriaal mag kijken om voor jezelf te besluiten of het een aannemelijke claim is of niet. Bijvoorbeeld door neerzetten en weghalen te vergelijken.

Of je vervolgens die beelden ook meegeeft of ze apart achterhoudt voor de politievordering, tjsa.

Het dilemma is groter dan de strikt juridische context.

Als ik een camera heb, en je bromfiets wordt gepikt, dan heb je natuurlijk helemaal niks te eisen. Als sta je er zelf misschien op. Het is mijn mijn camera. De enige die bewijs kan leveren dat je er ook inderdaad op staat, ben ik zelf, en ik hoef niet aan zulke bewijslevering mee te werken. De reden is simpel. Mijn camera is de mijne. Anders hang je zelf maar een camera op. Of nog simpeler: ik sta niet bij jou op de loonlijst. Toedels.

Beelden leveren kan inderdaad privacy van daders schenden. En kan mij, als ik beelden heb, serieus in de problemen brengen. Want dan kan de advocaat van de dief later achter mij aankomen, wegens onrechtmatig handelen.

Nou is er een brommer gepikt. En dat is lullig. Wat kon je dan vroeger doen? Zonder vorderingen van polities en justities? Juist, de politie in vertrouwen de beelden laten zien. Ze "een kontje geven" om te weten waar die brommer dan gebleven was. Dan heb je het nog niet over bewijs leveren, maar tippen. Immers, zodra ze de brommer vinden, volgt automatisch de vraag "hoe komt u aan die brommer". En dan blijft de brave tipgever verder buiten spel. Het kon zelfs tot snellere bekentenissen leiden, omdat de dief niet kon vatten hoe ze wisten waar dat ding stond. Case closed.

Tegenwoordig ligt het wat anders. Want het is ten eerste nog maar de vraag of je aangifte mag doen. Ten tweede of er iemand "zin heeft" bij de politie om er naar te komen kijken. Ten derde, of die politie nog wel van het opleidingsniveau is om te beseffen dat het een stille tip is, of gelijk gewichtig gaat doen uit onkunde. Ten vierde omdat sinds de Amstel Hotel parties en voetbalkaartjes niet meer kunnen.... (ik laat het hier maar even bij), en ten vijfde omdat ze 8% loonsverhoging en (ik laat het hier ook even bij).

Het dilemma gaat verder dan een juridische vraag. Iemand zijn brommer is gepikt, en ik heb mogelijk beelden. Heb ik daar medelijden mee, en ik laat ze zien, dan kan ik zelf allemaal gezeur krijgen waar ik niet om gevraagd heb. En ook die camera niet voor opgehangen heb. En vraag ik me al snel af, misschien, dat als die persoon zijn brommer terug heeft, en ik er gedonder mee krijg, of de compassie dan wel wederzijds zou zijn. (Want let dan zelf beter op je spullen, ja?)

Dat instinct is erger geworden. Het vervelende is dat wel iemand bestolen is. Wat je niet graag zou willen dat het je zelf zou overkomen. Best een flink dilemma. Maar in de huidige tijd verstandiger om toch te proberen je schouders erbij op te trekken?

Wat er dan in de wet staat, en hoe de jurist het uit kan leggen, zal me dan echt de laatste zorg zijn. Dat mijn camera niet alleen kijkt, maar ook opneemt, valt enkel vast te stellen bij een doorzoeking. Waarbij ik dan zelf op gerede gronden als serieuze medeverdachte aangemerkt moet zijn. Anders mag niemand er zelfs maar aankomen. Want het is mijn eigendom.

Ook als er gevorderd wordt, ben je nog steeds niet verplicht het te geven. Leg er om te beginnen dan maar een harde vrijwaring naast tegen alle eventuele aansprakelijkheden.

(Ondertussen kan ik niet tegen onrecht, maar ben dan eerder geneigd de eigenaar van de brommer een tip te geven dan de politie of zo. Subtiel. Onder ons. Dus ook niet aan een advocaat. Met een befje.)

Dat is een theoretisch probleem want de politie gaat echt geen onderzoek instellen en beelden vorderen bij diefstal
van een motor, zeker niet als dit niet onderdeel is van een groter geheel (er worden in de buurt de hele tijd motoren
gestolen, of bij het slachtoffer zijn bedreigingen geweest ofzo).
In een dergelijke zaak is een van de vragen altijd "was ie verzekerd" en indien ja dan wordt er een aangifte opgenomen
als bewijs bij een claim bij de verzekering. Indien nee dan doen ze DAT waarschijnlijk nog niet eens.

In mijn plaatselijke supermarkt hangt een bordje met de tekst "Wij waken met camera's over onze en uw eigendommen".

Als ik de supermarkt betreedt ga ik akkoord met het camera toezicht onder deze voorwaarde. Houdt dit dan ook in dat ik de supermarkt dan kan vorderen om de camerabeelden aan mij te verstrekken indien bijv. binnen mijn portemonnee gestolen wordt ?

Zij stellen immers expliciet ook over mijn eigendom te waken. Houdt die belofte dan ook nog bepaalde verplichtingen voor de supermarkt in?

zoals altijd in dit land hebben slachtoffers geen rechten en daders alle rechten en mogen ze zelfs liegen en komen ze daar nog mee weg ook nog, terwijl je als slachtoffer 1 komma verkeerd zet ben je de sjaak.
ik verbaas me over het feit dat in Nederland niet vaker het recht in eigen handen genomen wordt, waarschijnlijk omdat Nederlanders nogal makke en domme schapen zijn die zich niet kunnen vergrijpen aan eigen rechter zoals de fransen of amerikanen binnen een knipoog zouden doen.

Jij wilt zeker dat verdachten wettelijk verplicht worden schuld te bekennen. Verder heeft je reactie niets van doen met de vraag of een supermarkt derden wel/niet toegang kan geven tot hun videobeelden.


Ach, misschien zijn er anderen die wel wat geven om een rechtssysteem, waarbij je jezelf kunt verdedigen als verdachte.

Er staat toch niet "U waakt via onze camera's over Uw eigendommen, waardoor U recht heeft op toegang tot deze apparatuur'' ?

Wat je kan stellen, is dat ze een verwachtingspatroon scheppen dat zij jou zullen helpen; bijvoorbeeld door de beelden te verstrekken aan de politie. De conclusie dat jij toegang krijgt tot hun bewakings appatuur, kan je niet trekken op basis van dit bordje.

Het feit dat de politie (als het goed is) waakt over jouw en mijn veiligheid, geeft jou toch ook niet de bevoegdheden van de politie ?


Jups, je kan verwachten dat ze alert en waakzaam zijn. Of ze ook wat doen, als ze iets opmerken, dat zeggen ze er niet bij. Het lijkt mij wel zinnig het te noemen, bij een juridisch conflict (zelfde als met diefstal fiets uit bewaakte fietsenstalling, diefstal jas uit bewaakte garderobe). Ze scheppen bovenal een verwachtingspatroon.


Politie kan beelden vorderen; jij kan iets vragen. Waar krijgen mensen toch het idee vandaan dat zij, als belanghebbende partij, bewijsmateriaal kunnen vorderen. Alsof je speciale bevoegdheden hebt.

Hoe hoger je van de toren blaast, hoe kleiner de kans dat mensen nog tijd en zin hebben om je te helpen bij je probleem ;)

Je lijkt uit te gaan van de veronderstelling dat de vraagsteller per definitie te goeder trouw is, en slachtoffer van een misdrijf.

Indien je de wet aanpast, en mensen op jouw verzoek videobeelden moeten vrijgeven, dan kan je hier ook heel gemakkelijk misbruik van maken. Immers staat helemaal niet vast of je uitleg klopt, en of je slachtoffer bent van wat dan ook.

Waarom zou je trouwens de bevoegdheid moeten hebben, als reguliere burger, om wat dan ook te kunnen vorderen ? Meen je dat je speciale opsporingsbevoegdheden verdient ?


Dat kan zo zijn, maar op het moment dat jij de beelden komt ''vorderen'' staat er helemaal niet vast dat er iemand op die beelden staat die zoiets doet. Dan moet men misschien eerst uren lang beelden terug gaan kijken, wat tijd geld en moeite kost. Jij kan een ander niet vorderen dit te doen; wel verzoeken.

Indien men de beelden meegeeft, zonder dergelijke controle, dan is de kans op onzin verhalen om de beelden te vorderen, en daarmee mogelijk misbruik, nog veel groter.

Wie zou hier ingaan op een vordering, zonder juridische onderbouwing, van een willekeurige medeburger ? Zou je zeggen 'ja natuurlijk, doe ik meteen!' of zou je hard gaan lachen ?

Mooie samenvatting van alles wat mis is met deze wereld.

Als er op de beelden de kentekenplaat van de motor te zien zijn, dan heb je recht op die beelden. Een kenteken (zoals jullie wellicht weten) herleid naar de eigenaar van de motor. Kortom, ja je mag de beelden inzien.

Hoi vandaag klacht gaan neer legen met vermoedelijk diefstal van bankkaart heb ik recht tot inzage van beeldmateriaal om dader te herkennen ?

Wij hebben ook zo'n probleem. Zoon is vlakbij school aangereden door een bestelbus, waarvan de dader is doorgereden. Er zijn getuigen maar omdat de bestuurder daarna meteen zijn lichten heeft uitgedaan heeft niemand het nummerbord goed gezien. De school heeft camera's en het is waarschijnlijk gefilmd, maar ze laten dit niet aan mijn zoon zien. Ivm privacy...
Snap ik op zich en we gaan de politie ook vragen om de beelden op te vragen. Maar kunnen wij bij de politie dan vragen of we het mogen zien, het zou voor hem wel helpen de puzzelstukjes bij elkaar te leggen. Ik neem aan dat je toch als betrokkene recht op inzage in je eigen aangiftedossier (mits de gegevens van de dader eruit blijven).

Als ik die beelden heb, mag ik hier dan geld voor vragen?
Ik weet dat banken geld vragen aan de politie voor de beelden.
Telefoonproviders vragen geld voor gegevens...
Is hier enige basis voor en wat mag je vragen dan?