Tsja... Vroeger loste de politie misdaden op zonder al die informatie. Toen lukte het ook.
Hoe je je eigen probleem creëert...

Toen werd er nog opvallend weinig online gehandeld in drugs en wapens, werden mensen minder via anonimiseringsdiensten met de dood bedreigd en liepen we nog net niet rond in berenvellen. Lekker makkelijk om die situatie met de cyberintensieve criminaliteit van nu te vergelijken.

Mensen die zo reageren weten eigenlijk niet heel goed hoe de vork in de steel steekt. Dat is niet heel erg, ware het niet dat zij dat niet durven toe te geven. Om hun onwetenheid te verbloemen roepen ze bepaalde dingen van daken zonder door te hebben dat ze juist daarmee hun onwetendheid bloot geven.

Ik heb zelf eens een flinke doorzoeking gehad. In huis. De halve straat stond vol. Dat kun je wel eens hebben als je kapster met een roofovervaller blijkt te hokken en heel veel hihi en haha deed in de salon maar later. En maar aardig zijn. Affijn details. Ook niks mis gegaan behalve achteraf het gevoel dat je goed in je kruis gepakt bent. En was dat dan nog door Donald Trump geweest, dan had je nog kunnen denken dat het aan zijn opvoeding lag.

Enniewee. Ik moest natuurlijk overal bij blijven. En zelfs ook achteraf een hele mooie akte of zo tekenen dat ze niks kapot gemaakt hadden.

Ik kan het je evenwel niet aanraden (dus kijk altijd uit waar je naar de kapper gaat!) maar..... waar ik tot de dag van vandaag groot respect voor heb is hoe de hele ploeg doelgericht enkel op zoek ging naar waar ze naar op zoek waren. Qua inventaris kun je eigenlijk zeggen dat ik ook heel veel data in huis had. Wat voor de heren (en één dame van de rechtbank) helemaal geen probleem was. Voor al de rest had iedereen een blind oog. Van de nachtkastjes tot de vieze boekies aan toe. Zonder een wenkbrauw op te trekken. In die zin was het echt heel mooi, achteraf dan, om te zien hoe ze die klus klaarden. Maar wat ik met die ervaring dus niet snap is waarom als je bijvoorbeeld een mobieltje of zo doorzoekt het ineens een probleem moet zijn dat je zoveel data hebt. Als je al met een stempel van een Officier van Justitie of een rechter moet en mag steekneuzen, dan weet je toch waar je naar op zoek bent? En zou je dus toch ook discreet het nachtkastje weer dicht moeten doen en de vieze boekies op hun plek terug horen te leggen. Zonder een wenkbrauw op te trekken? Want dat blijft toch gewoon je privacy die helemaal niks met het thema van het onderzoek te maken heeft??????

Nu is het mij gelukkig maar één keer overkomen en ik hoop dat het daarbij blijft.

Evenwel begrijp ik met die ervaring de klacht van die dataspeurneuzen niet goed. Ik had nou juist zo een keurige indruk van dat hele team die heel mijn huis ondersteboven hebben gekeerd. En netjes op zoek gingen naar dat waar ze voor gestuurd werden en meer niet. Het heeft in zeker zin mijn vertrouwen in hoe de rechtstaat functioneert vergroot. Waarom kunnen ze dan nu een probleem hebben met al de heleboel en ingewikkelde data? Je doorzoekt toch met een doel? En als je niks kunt vinden dan geef je toch mijn telefoon terug met een briefje dat er niks kapot is gemaakt. En sorry, maar er was een serieuze aanleiding. Waar ik dan nog begrip voor heb ook. En zelfs ondanks totaal verbluft uiteindelijk meer respect overhou voor hoe de rechtsstaat functioneert? Ik snap het probleem van de speurders van nu dus niet helemaal goed. Of het moet tegenwoordig een ander soort mensen zijn die denken dat ze alles maar mogen. Wat dan enorm zonde zou zijn voor mijn respect voor hoe een rechtsstaat functioneert want dat zou dan meteen oplossen in de emmer Biotex. Dus ik hoop dat ik zo een bericht als bovenstaand gewoon niet goed gelezen heb.