Door Anoniem: Door Anoniem: Dit heeft helemaal niets met leeftijd te maken en ook niet met het beschermen van kinderen, maar met het beschermen van alle gebruikers van Facebook, van andere social media, van messenger apps, en van eigenlijk iedereen die ooit een website op internet bezoekt.
Hoe stel je je precies voor dat ouders kinderen beschermen tegen iets dat voor hen zelf totaal niet te bevatten is en waar hele staten zich zelfs niet goed raad mee weten?
Ouders: voorlichting/ educatie.
Je hoeft niet te weten hoe internet informatietechnisch werkt, je kunt elke boerenkinkel duidelijk maken dat alles wat hij/zij aan gegevens/informatie van zijn persoon/ gezin/ familie, etc. met anderen, w.o. Facebook & Co., deelt vervelende consequenties kan en zeer waarschijnlijk zal krijgen in de huidige situatie waarin bedrijven alles met data kunnen doen wat in hun door winstbegeerte bezette brein opkomt.
Staten: in hun grondwet opnemen dat het verboden is om data te extraheren en daarin te handelen (verkopen) alsmede dat elke burger het recht heeft om zichzelf hiertegen te beschermen; dit laatste expliciet als een nieuw mensenrecht te formuleren.
Uiteraard burgers alle mogelijkheden geven om zichzelf te beschermen en dit bevorderen, zoals o.a. door encryptie, decentralisering van infrastructuur en manieren om anonimiteit op internet zoveel mogelijk te kunnen waarborgen.
De beste bescherming voor een mens op internet is anonimiteit.
Staten zouden zich volledig uit de digitale ruimte moeten terugtrekken zodat hun administraties (met daarin data van burgers) niet meer op internet kunnen gaan rondzwerven.
Zolang ze dat niet doen is hun bewering dat ze de data van burgers willen beschermen niets meer dan een holle frase.
Eén van de meest intrigerende kwesties is, hoe het kan dat "hele staten zich zelfs niet goed raad (mee) weten" met bedrijven, zoals bijvoorbeeld Facebook.
Ik houd me aanbevolen voor jouw antwoord inzake het punt: hoeveel is daarvan onmacht en hoeveel Is onwil?
Tot nu toe zie ik staten niet echt de macht van bedrijven, zoals bijvoorbeeld Facebook, inperken. Integendeel, zowel de VS als de EU bevorderen actief de
data-economie.
Zolang je dat doet ben je m.i. verkeerd bezig omdat dat onherroepelijk leidt tot het
transformeren van mensen in data.
Dat is een zeer riskante onderneming omdat nergens gewaarborgd wordt dat de
menselijkheid van mensen daarbij niet verloren gaat.
Ook de AVG/ GDPR doet hier niets aan omdat die gebaseerd is op het fundament van data-extractie (ingebed in voorwaarden).
Uitgangspunt voor het verdienen van geld, economie, moet zijn: het bevredigen van behoeftes van mensen, niet zijnde (groot)aandeelhouders.
Facebook heeft gewoon een zeer aantrekkelijk (gratis) platform ontwikkeld en kan daardoor als kop-van-jut fungeren, maar de rest is precies hetzelfde en Facebook fungeert daarmee als afleider van wat de rest uitspookt.
Niemand wordt beschermd tegen het op alle mogelijke manieren onttrekken èn verhandelen van alle mogelijke data die op internet terechtkomen.
Wanneer de staat mensen - groot en klein - wil beschermen dan zou ze daar wat aan kunnen doen.
Waarom doet de staat dat niet?
(..) Hier gebeurt het op EU-niveau (..) Eerst met de databeschermingsrichtlijn uit 1995 die EU-landen afzonderlijk in wetgeving om moesten omzetten en die niet opgewassen was tegen wat er met het internet aan het losbarsten was vanuit in eerste instantie de VS. Toen de AVG, die pas 8 jaar geleden in werking trad waarvan de eerste 2 jaar een gewenningsperiode waren, effectief dus nog maar 6 jaar. Die bevat als ontwerpfout dat het toezicht bij afzonderlijke landen is ondergebracht. Al die techbedrijven zijn lekker in Ierland gaan zitten (..) Daarom is het AVG-toezicht daar zo zwak, ze willen wel EU-lid zijn maar eigenlijk de kip met de gouden eieren niet tegenwerken. Daar heeft de EU nu op gereageerd met de DSA, die regelt dat er toezicht op EU-niveau is op tech-reuzen. Of dat genoeg is om big-techbedrijven werkelijk zo ver te krijgen om onze rechten te respecteren moet nog blijken. Het zal niet van harte gaan, want feitelijk komt het erop neer dat er niets van hun verdienmodel overblijft als ze onze wetten respecteren.
"De staat", in de vorm van de EU, doet dus bij ons van alles, en heeft ondanks zijn enorme omvang toch grote moeite om de tech-reuzen te dwingen onze rechten te respecteren. (..)
Ik verplaats me even in de positie van de EU.
Wanneer de EU zo'n moeite heeft om het Amerikaanse bedrijfsleven te laten gehoorzamen aan Europese wetten, waarom zet ze dan niet méér in op het ontwikkelen van een Europese infrastructuur, zodat ze minder afhankelijk is van wat de Amerikanen bieden?
Dat zou een manier kunnen zijn om de eigen zeggenschap, de eigen autonomie terug te krijgen over wat er in Europa gebeurt, los van de VS.
Ik zie hier een bepaalde halfhartigheid van de kant van de EU.