Door Anoniem: Jij hebt nooit écht een Word document, Excel of PowerPoint gemaakt naast wat privé dingetjes. De compatibiliteit en functies zijn gewoon vele male uitgebreider dan zeg LibreOffice.
Wat bedoel je precies met compatibiliteit? Als je bedoelt dat je moeiteloos documenten met anderen kan uitwisselen dan bedoel je alleen maar dat MS Office compatibel met zichzelf is. Dan heb ik een verrassing voor je: LibreOffice is ook uitstekend compatibel met zichzelf. En waar de twee niet compatibel met elkaar zijn is de incompatibiliteit wederzijds. Als je daarbij van mening bent dat het probleem bij alleen de minst gebruikte applicatie ligt dan zou ik zeggen dat je last hebt van het hetwerkeffect en supplier lock-in. Noem
dat geen compatibiliteit, alsjeblieft, het staat daar juist lijnrecht tegenover.
De formaten van beide office suites zijn op standaards gebaseerd: LibreOffice is gebaseerd op OpenDocument, MS Office op Office Open XML (OOXML). Beide ondersteunen ook de formaten van de ander. Als je het over compatibiliteit hebt dan zou je je moeten richten op compatibiliteit met standaards. Als die goed is is uitwisseling geen probleem. Maar de uitwisseling is inderdaad niet perfect.
Wat geschiedenis in het standaardiseren van die formaten is interessant. Begin deze eeuw was bij OASIS de standaardisatie gaande van OpenDocument (inmiddels is het ook een ISO-standaard), dat gebaseerd was op het formaat van OpenOffice (waar LibreOffice een fork van is). Microsoft was toen nog
niet van plan van het eigen XML-gebaseerde formaat een formele standaard te maken. Dat veranderde toen de Amerikaanse staat Massachusetts voor OpenDocument koos, precies omdat dat in een internationaal standaardisatietraject zat. Toen heeft Microsoft zich echt van zijn lelijkste kant laten zien, tot en met een lastercampagne tegen de CIO van Massachusetts met valse beschuldigingen van corruptie aan toe. Ook heeft Microsoft toen gereageerd door met een noodgang OOXML door ISO te loodsen, zodat dat ook formeel een standaard werd. Uit allerlei hoeken van de wereld kwam heftige kritiek op de manier waarop dat ging, er werd zelfs beweerd dat ze ISO corrumpeerden. Er waren verhalen van ISO-bijeenkomsten waar te weinig zitplaatsen waren, de pro-OOXML-gegadigden werden toegelaten en de critici niet; er zou in sommige landen smeergeld zijn betaald; er was een land waar opeens de top-jurist van Microsoft zitting nam in een panel dat bedoeld was voor mensen uit dat land zelf; er waren echt
veel van dit soort geluiden. In de standaard zoals die toen werd opgeleverd zaten specificaties als "zoals die en die versie van Word het doet" zonder uitwerking van wat dat dan precies inhoudt. Ik weet niet of dat er nog steeds zo in staat, ik hoop het niet. Het beeld was niet fraai, en het laat zien hoe een monopolist tekeer kan gaan als iets echt het monopolie dreigt aan te tasten. Voor mij is dat op zich al een reden om geen Microsoft te willen gebruiken als het even kan, of een van die andere reuzen.
Toen OOXML als standaard was aangenomen was dat niet precies de OOXML die MS Office ondersteunde. Die kent inmiddels wel een strikte versie, maar dat is niet de default, om reden van compatibiliteit met eerdere versies van MS Office. LibreOffice kent de opeenvolgende OpenDocument-standaards maar hanteert als default versies met extensies erop. Zoals ik het begrijp lopen die vooruit op volgende versies van de standaard.
In beide gevallen kan dat documenten opleveren die niet strikt aan de formele standaards voldoen, dus beide zijn ze niet strikt compatibel met de standaards. Dat alleen al kan zorgen dat de uitwisseling tussen de pakketten niet altijd perfect gaat.
Maar als je niet voor een product als basis kiest maar voor een standaard die in meerdere pakketten ondersteund wordt, en je gaat niet tot het gaatje met de meer exotische features maar beperkt je tot een breed ondersteunde basis, dan zou je compatibiliteit moeten kunnen bereiken die niet afhankelijk is van de precieze softwareleverancier en het precieze pakket dat je gebruikt. Dat levert je vermoedelijk een beperking op in de meer fancy features, maar daar krijg je voor terug dat je supplier lock-in vermijdt en
werkelijk compatibel bent in wat je uitwisselt.