Door Anoniem: En ik maar denken dat niet meewerken aan je eigen zaak een recht was
Door Anoniem: In de wet hoeft je geen bewijzen te leveren om jezelf schuldig te pleiten. Heel raar dit. OM moet bewijzen leveren.
Bedenk wel dat in de tijd voordat we computers en sterke encryptie hadden je dingen wel in een kluis kon opslaan maar dat de politie daarin door kon dringen. Dat vergde moeite, maar het kon. We leven nu in een tijd dat een flink deel van je hebben en houden digitaal is geworden en dat ook veel criminaliteit dat is geworden. Dankzij sterke encryptie is het alles of niets: als data niet versleuteld is kan men het onderzoeken, is het wel versleuteld dan is het einde oefening, en dan komen ze er ook niet met een digitale snijbrander doorheen.
Een wachtwoord is iets kleins dat je uit je hoofd weet. Wat met dat wachtwoord wordt ontsloten is veel en veel meer dan je uit je hoofd weet, het kan enorm groot zijn. En dat gaat om de moderne tegenhanger van dingen waar de politie vroeger bij had weten te komen, zelfs als het in een state-of-the-art kluis werd bewaard.
Daar is dus iets heel wezenlijks veranderd: "Wat in je hoofd zit is beschermd" is opeens uitgebreid tot "wat in je hoofd zit en een shitload aan dingen die helemaal niet in je hoofd zitten zijn beschermd". Daar was het zwijgrecht nooit voor bedoeld, dat waren dingen waar de opsporing bij wist te komen. En er niet bij kunnen betekent dat bewijs voor criminaliteit, bewijs dat niet in iemands hoofd zit, niet meer toegankelijk is.
Omdat de toegang tot die gegevens niet los te koppelen is van dat wachtwoord is in die situatie de vraag: betekent het zwijgrecht dat bewijs tegen criminelen dan maar niet rond komt, of betekent het maatschappelijk belang om criminelen te kunnen vervolgen dat dat ene gegeven, dat wachtwoord, dan maar uit het zwijgrecht moet worden getrokken?
Bedenk dat al die individuele rechten die we hebben aan ons zijn toegekend door de samenleving, niet vanuit een individualiteitscultus met schijt aan maatschappelijke belangen, maar wel degelijk vanuit maatschappelijk belang geredeneerd, waarbij erkend wordt dat het maatschappelijk belang de optelsom is van individuele belangen, en dat als je die niet dient je het maatschappelijk belang ook niet dient. Die twee soorten belangen staan niet los van elkaar, ze hebben alles met elkaar te maken. Maar als belangen botsen dan kunnen de maatschappelijke belangen wel voor de individuele gaan, omdat de maatschappelijke belangen die van heel veel individuen vertegenwoordigen.
Sterke encryptie heeft de nieuwe situatie opgeleverd dat ofwel het het belang van zwijgrecht en niet meewerken aan je eigen vervolging moet wijken, specifiek en uitsluitend voor encryptie-wachtwoorden, ofwel het belang van onderzoek naar en vervolgen van misdrijven. De enige manier om dat dilemma te verwijderen is om achterdeurtjes in sterke encryptie te verplichten, en dat doet (maatschappelijk en individueel) meer kwaad dan goed.
Dan blijft een keuze tussen die twee belangen over: halen we encryptiewachtwoorden uit het zwijgrecht of ondergraven we de mogelijkheden om een inmiddels grote groep criminelen te vervolgen, door te accepteren dat essentieel bewijsmateriaal domweg ontoegankelijk is?
Als je vanuit maatschappelijk belang redeneert lijkt de keuze me evident: met encryptie-wachtwoorden zou een klein hapje uit het zwijgrecht worden gehaald (waarbij de versleutelde data zelf niet in het hoofd van de verdachte zit, dat reken ik daar bewust niet toe), en het kunnen vervolgen van een inmiddels fors deel van de criminaliteit is van grote maatschappelijke waarde. Dat laatste weegt dan zwaarder.
Als je puur vanuit individueel belang redeneert dan lijkt het evident dat je juist het zwijgrecht handhaaft en dan maar accepteert dat de samenleving met schade blijft zitten. Maar die schade hakt wel in de individuele belangen van slachtoffers van die misdaden, en moet je die belangen dan maar negeren? Ik zou de daders aan het kortste eind laten trekken. Met als consequentie dat ook verdachten waarvan nog niet vaststaat dat ze de dader zijn met de billen bloot moeten, zoals dat in het algemeen trouwens al geldt.
Als ik niet vanuit een dogmatische tunnelvisie naar één aspect van de zaak kijk maar meeneem dat er meer kanten aan zitten en dat linksom of rechtsom
altijd rechten worden aangetast in deze situatie, dan lijkt mij de optie met de minste schade om encryptiewachtwoorden uit het zwijgrecht te halen. De consequentie is veel groter dan alleen dat wachtwoord, dat maakt de versleutelde data toegankelijk, maar dat is het punt: die gegevens zitten niet in het hoofd van de verdachte en voor we sterke versleuteling hadden hadden politie en justitie daartoe weten door te dringen, en erbij kunnen dient om de schade die de slachtoffers en de samenleving hebben opgelopen door de misdaad zo goed mogelijk te herstellen.
Je hoeft het niet met me eens te zijn natuurlijk, maar ik zou wel zeggen: staar je niet blind op alleen het zwijgrecht, maar onderken dat hier nogal wat door elkaar loopt, en dat het daardoor niet simpel en zwart/wit is maar dat er dingen tegen elkaar afgewogen moeten worden. Kijk naar de maatschappelijke en individuele belangen daarvan; bedenk hoe jij vindt dat die zich tot elkaar verhouden; kijk wat los van elkaar gezien kan worden en wat er niet te ontwarren valt omdat het een direct door het ander beïnvloed wordt; en weeg bij wat niet te ontwarren valt zaken tegen elkaar af om te bepalen wat de beste of minst slechte uitkomst oplevert.