Door Anoniem: Door Anoniem: Door Anoniem:
knip anders te lang
Dit is voornamelijk gedrag van een individu en omvat niet het handelen van een (natie)staat (land).
Zoiets als beschaafde politiek ontbreekt dan ook in het rijtje.
Politiek is nooit beschaafd geweest..
Dat betekent dat politiek zich alleen met macht bezighoudt: machtsbehoud en machtsuitbreiding.
Dat is wat ik van de VS (Trump) en van de EU (Von der Leyen) en de NAVO (Rutte) "beroerd" noemde. Al deze entiteiten zijn bezig met een machtsstrijd.
...,iedereen die het intensief volgt of er actief aan deelgenomen heeft, kent de trucendoos van politieke rat. Beschaafde politiek schijnt iets met consensus te maken te hebben. Een optelsom van attitudes van lieden die zich er mee bezig houden. Politiek is voor de hand liggende beroepskeuze voor lieden met persoonlijkheidskenmerken van een autocraat, die zich laat begrenzen door mensen met dezelfde traits. Hoe hoger op de ladder, hoe meer ze op elkaar gaan lijken, al vinden ze zelf van niet, en staan ze voor waarden "van de achterban" of "historische fundamenten".
Is het niet "logisch" dat in entiteiten, die zich bezighouden met een machtsstrijd mensen functioneren, die daarin gespecialiseerd zijn? Dat individuele personen alleen succesvol kunnen zijn in zo'n organisatie wanneer ze beschikken over bijzondere (beroeps)kwaliteiten, die te maken hebben met aan de macht komen en die macht gebruiken tegen anderen die dat ook doen?
Oftewel, dat organisaties die met macht werken hun personeel uitselecteren op de vaardigheid om macht te hanteren / in te zetten?
Dit terwijl juist een staat, die altijd politiek handelt, beschaafd behoort te zijn want wat is anders het nut van staten wanneer hun gedrag is losgekoppeld van elke beschaving?
Het nut van staten is gelegen het vermijden van anarchie en chaos door gewapende met op voet van oorlog staande om de macht vechtende groepen. Zoals drugsoorlogen.
De staat als opperpolitie dus. Als de 'gang' met de meeste macht, die de andere 'gangs' succesvol onder controle houdt: "The Boss".
De staat begint met de andere 'gangs' te ontdoen van hun wapens en creëert een geweldsmonopolie.
Daardoor heeft zij geen interne concurrenten meer en kan zij onaantastbaar haar macht uitoefenen. Probleem is dan alleen nog: de andere staten, de 'topgangs', die (nog) niet onder controle zijn (buitenlandse politiek).
Dit om de grootste groep inwoners van het door een staat overheerste gebied te beschermen tegen overlast, terwijl de staat zelf overlast veroorzaakt bij deze groep door het stellen van leefregels, anders geen bescherming.
De staat biedt dus een bepaalde bescherming (service) aan haar burgers, maar vraagt in ruil daarvoor een bepaalde gehoorzaamheid, oftewel het opgeven van een bepaalde zelfbeschikking, autonomie (vrijheid) van burgers.
Of anders geformuleerd: de staat biedt bescherming onder bepaalde voorwaarden.
Tot één van de voorwaarden behoort uiteraard altijd, want volgend uit haar eigen ontstaansconcept, dat burgers géén deelnemers mogen worden aan één van de door de staat onderworpen andere 'gangs' in de samenleving.
Uit dit ontstaansconcept van de staat volgt ook, dat de beste manier van de staat om
zichzelf te beschermen is om zèlf de best georganiseerde 'gang' te worden, die de markt waarop de andere 'gangs' opereren (drugs bijvoorbeeld) volledig onder controle heeft, althans daarnaar moet streven..
Dat volgt direct uit het idee, dat de staat een machtsconcentratie is, die zichzelf t.o.v. concurrenten moet handhaven.
De staat als een vorm van
georganiseerde misdaad want de handelingsimperatief van de staat om de hoogste macht te hebben moet zich in principe uitstrekken over alle mogelijke 'gangs', d.i. 'gangs' die zich met allerlei soorten misdaad bezighouden.
"Noblesse oblige".
Het antwoord hierop zou luiden: het bedrijven van machtspolitiek, een gevecht om de macht.
Beschaving heeft juist te maken met het achterwege laten van machtsuitoefening en het uit vrije wil respecteren van (de behoefte van) de ander.
Ik schaar mij geheel achter dit romantische idee, maar praktijk wijst anders uit. De relaties die politici en politieke groeperingen met elkaar aangaan en onderhouden, is er een van ergernis, strijd en koehandel van ideeen als wisselgeld om politieke beslissingen gedaan te krijgen voor het behouden van de politiek ingeslagen weg.
We hadden al vastgesteld dat het hoogste doel van de staat (en dus van de politiek) machtsuitoefening is en dat het idee van beschaafde politiek daarom een onmogelijke constructie is.
Machtsuitoefening koppelen aan beschaving wordt daarom een hele moeilijke klus.
Als je ooit een goed werkend verstandshuwelijk om de poen en zekerstellen van dynastieke bevoorrechte (groeps)belangen van een gedeeld idee over maatschappelijke ordening hebt geobserveerd, dan heb je wellicht opgemerkt, dat het geld is, dat de relatie in stand houdt, omdat dit altijd de mogelijkheid heeft te scheiden, zonder dat er een financiele pijn hoeft te voelen.
Het burgerlijk huwelijk, dus niet het kerkelijke, is precies ontwikkeld binnen zo'n machtsconcept: om het bezit van een familie te vergroten door het aangaan van een (zakelijke) verbintenis met een andere familie, die hetzelfde wilde.
Gaten kaas laat zich niet schaven, dat weet elke kaaskop. Wat moreel verval of moreel hoogstaand is -want daar doel je volgens mij op- is cultuur- maar ook individueel en subcultuur gebonden.
En met politiek verbonden want met
macht.
Jazeker, en ik en jij zijn volgens mij opgevoed met het idee van de macht van het woord, en dat daar overtuigingskracht in zit vanwege de humanitaire redelijkheid van je betoog. Je bent belezen, je volgt het nieuws en ziet dat het niet zo werkt in de wereld. Biedt de Staat troost? Zolang die mogelijkheden schept voor voorzien in basisbehoeften zoals een dak boven je hoofd, inkomsten en vrijheid van communiceren op het internet wel. Voor al die andere levensbehoeftes bestaat Tinder en aanverwante websites.
Wat heeft de staat te maken met de macht van het woord en overtuigingskracht vanwege humanitaire redelijkheid ?!
De staat zorgt er als opperpolitie toch alleen voor dat er geen anarchie is en dat ze zelf de baas is over, bijvoorbeeld, drugsbendes. Dat was toch de afspraak?
Dus het is onverstandig om bij de
staat troost voor andere zaken te zoeken omdat ze daar niet voor bedoeld is volgens jouw eigen taakomschrijving van de staat.
De staat (land) is niet alleen een verzameling van culturen (of van één cultuur), maar ook een actor, die met macht werkt.
Je hebt niets aan een staat, die bestuurd wordt door een elite met een beschaafde cultuur, zoals beschaafd gedrag, beschaafd eten, beschaafde spraak, beschaafde kunst en beschaafde omgangsvormen wanneer die elite even zo "beschaafd" de vrijheid van haar eigen bevolking de nek omdraait, laten we zeggen: met behulp van (beschaafde) technologie.
Zelfs zo'n disfunctionele staat, ...
Volgens haar opdracht functioneert ze echter uitstekend!
... laten we als voorbeeld de DDR noemen, heeft overlevingskansen, zolang de huurlingenlegers afhankelijk zijn van die staat om deze in stand te houden. Dat gaat van de postbode's tot de wijkcomité's in dienst van die totalitaire, vrijheid van denken en spreken onderdrukkende staat.
Hetzelfde als in onze huidige staat/ staten dus, met dit verschil dat de EU als De Partij de grip op de bevolking nu realiseert m.b.v. digitale technologie: de smartphone vervangt de Stasi-agent.
Wijkcomité's dragen de boodschap van democratische inspraak in gemeentelijk beleid uit en worden al doende volledig uitgeschakeld door diezelfde "democratische" bureaucratie.
Je hebt nog minder aan zo'n elite wanneer die besluit om tegen andere staten oorlog te voeren met uiteraard ook weer "beschaafde" technologie: trefzeker en net zo vernietigend.
Zo'n staat is dysfunctioneel...
In mijn ogen wel, maar ook volgens jou? Wanneer je dit predicaat gebruikt dan voer je eigenlijk een nieuw criterium voor de staat in dat verder gaat dan wat je eerst geformuleerd had als het "nut" van een staat. Dat nut was haar bestaansreden, haar legitimiteit.
In de DDR heerste géén anarchie en géén chaos door gewapende met op voet van oorlog staande om de macht vechtende groepen. Integendeel, in dat opzicht functioneerde de DDR-staat dus uitstekend.
... maar kan, met gestutte bouwwerk waarop het gebouwd is, lang in stand gehouden worden, omdat er telkens weer nieuwe frisse jonge aanwas is, om het bouwwerk overeind te houden en die zoeken naar beroeps- en carriere mogelijkheden.
Op precies dezelfde wijze houdt de huidige staat zichzelf in stand. Kom werken bij de overheid (en het leger) !
Zolang je naar boven kijkt, zie niet wat er onder je vertrappeld wordt, de vertrappelaars aan de onderkant vieren hun frustraties graag los op de andersdenkenden, want met inkomsten van de Staat, ontvangen ze gedragsmatige goedkeuring van die totalitaire staat.
Likken naar boven, trappen naar beneden.
Uiteraard tegenwoordig opgediend in een saus van "humanitaire redelijkheid", geserveerd door personeel wat in de "sociale" wetenschappen is opgeleid.
Mensen als abstractie zien, de hele sociale wetenschappen drijven op dit zand. AI ook.
Exact.
De persoonlijke manieren van Trump of zelfs zijn persoonlijke, presidentiële uitlatingen op social media zijn m.a.w. totaal van ondergeschikt belang voor het oordeel over de staat. Wat telt is, hoe de staat in dienst waarvan hij functioneert handelt, zowel t.a.v. haar eigen burgers als naar andere staten.
Dat ziet er ingeval van Trump beroerd uit.
Net zoals dat in de EU bij "president" Von der Leyen en NAVO-"president" Rutte er beroerd uitziet hoewel beiden beschikken over beschaafde tafelmanieren.
Klopt. Noodgedwongen probeer ik iets meer sympathie op te brengen voor Europa, dan ander Westerse spelers in de nabijheid van geografisch Europa om de simpele reden dat ik hier woon, en geen mogelijkheid zie hier te emigreren, tenzij ik een aanbod krijg wat geen zinnig mens zou afslaan, en dan nog.(..)
Sympathie voor Europa hebben? Dat beschouw ik als een dubieuze houding, die ingegeven wordt door het psychologische probleem van
cognitieve dissonantie, wat veroorzaakt wordt bij elke westerling (Amerikaan en Europeaan) die inziet, dat de Westerse staten aan de verkeerde kant van de geschiedenis staan.
Wat kun je doen als je in het verkeerde kamp woont? Een manier die ik zie is om je met alle macht te verzetten tegen de narratieven, die de elites in Europa over hun bevolking uitstorten waarmee ze hun duivelse vernietigingswerk rechtvaardigen.
Het systeem moet van binnenuit uitgehold worden en wij zitten op die plek.
Een heleboel mensen in Europa proberen de waarheid te ontkennen omdat die vernietigend is voor de EU inclusief de NAVO.
Doe daar nooit aan mee.