Door Anoniem: Door Anoniem: Door Anoniem: Voor iedereen die "Nee" antwoord; willen we ook af van leeftijdscontrole bij de tabakzaak, de slijter, de bananenbar en het casino?
Jazeker, wel de verplichte staatscontrole.
Ik ben er vóór dat winkeliers
zelf mogen bepalen aan wie ze hun spullen verkopen, dus zelf mogen bepalen of ze dat wèl of juist niet verkopen.
Ik begin een beetje genoeg te krijgen van al die opgelegde regels, die
eenheidsworst en ik vind dat mensen meer eigen verantwoordelijkheid moeten krijgen.
En ligt er nergens een grens? Het kan bijvoorbeeld best zijn dat ouders niet willen dat hun veertienjarige kind alcohol gaat drinken maar dat er een slijter is die er helemaal geen probleem mee heeft, een verkoop is een verkoop. Of misschien niet de slijter zelf maar iemand die er wel een leuk handeltje in ziet om het door te verkopen. En naast drank zijn er ook andere middelen, natuurlijk, begin jaren '80 ben ik Amsterdam ook wel eens ergens een veertienjarige van huis weggelopen heroïneverslaafde tegengekomen. Is er echt helemaal geen grens? En als er toch wel een grens is, hoe ontkom je er dan aan om die ergens te leggen?
Nee, er is geen grens, of beter gezegd, er is wel een grens, maar die bepaalt elke verkoper /aanbieder zelf (eigen verantwoordelijkheid).
De overheid heeft één noodzakelijke grens (rechtsbekwaamheid) en die is tussen minderjarig en meerderjarig. De rest is overbodige en w.m.b. schadelijke overheidsbemoeienis.
Dat er dan verschillen optreden en er "rechtsongelijkheid" ontstaat vind ik geen probleem.
Je haalt alleen maar een van de fundamenten onder de rechtsstaat onderuit.
Klopt. Ik vind dat de rechtsstaat zich met teveel zaken bemoeit waar ze niets mee te maken heeft. En dat creëert eenheidsworst wat ik verstikkend vind.
Ik ben dus voor de overheveling van een deel van de rechts"
staat" naar de rechts"
samenleving".
Als het legitiem is om de een anders te beoordelen dan de ander worden dingen als vriendjespolitiek of juist pesterijen omdat een ambtenaar of een bestuurder jou toevallig niet mag erg moeilijk om aan te pakken.
Het gaat hier niet over ambtenaren of bestuurders, maar over middenstanders die hun waar aanbieden en of zij universele leeftijdsgrenzen moeten hanteren voor bepaalde producten.
Die grenzen die exact vastgelegd worden op 16/17/18 jaar volgens de geboortedatum vind ik absurd.
Het is een vorm van schijnbescherming.
Grappig, wat ik me herinner van toen ik VWO-leerling was op precies die leeftijden was dat juist leerlingen een enorme ophef konden maken als ze het idee hadden dat ze ook maar een millimeter anders waren behandeld dan een andere leerling terwijl er geen verschil was in de gestelde criteria, dat werd als hevig onrechtvaardig opgevat, terwijl de docent misschien juist rekening hield met persoonlijke verschillen. Weet je zeker dat mensen van die leeftijd zelf het absurd vinden?
Nee, maar daar gaat het niet om, het gaat om wat je gewenste staatsbemoeienis vindt of niet. Wat de betreffende leeftijdsgroep vindt (VWO of lager) is géén maatstaf.
Het opleggen van door de
staat af te dwingen leeftijdsgrenzen voor alcohol, tabak, porno, condooms, drugs, etc. grijpt direct in in de verantwoordelijkheid en de bevoegdheid van ouders. Dat is een fundamentele verplaatsing van bevoegdheden/ verantwoordelijkheden van de samenleving naar de staat.
Ouders zijn mensen die de verantwoordelijkheid dragen voor andere mensen tot op de leeftijd dat deze laatsten meerderjarig zijn. Deze bevoegdheid wordt door de betreffende staatsleeftijdsgrenzen voor bepaalde producten onderuitgehaald.
Hoe dan ook, zelfs als ze enigszins arbitrair zijn hebben dat soort grenzen een functie: als je de knoop moet kunnen doorhakken over of iets wel of niet van toepassing is en er blijkt niet op een flexibele manier uit te komen te zijn dan levert dat een argument op waarmee er een punt achter kan worden gezet.
Dat klopt want dat is eigen aan de wet en zeker bij zoiets éénduidigs als leeftijd.
Daarmee kan dus heel gemakkelijk een knoop doorgehakt worden.
Maar de vraag is: wat schiet je ermee op dat er ferm een knoop doorgehakt kan worden ("nee, je bent pas over twee weken jarig en daarom kun je dit vandaag nog niet kopen") als het hele idee van wettelijk afdwingbare leeftijdsvereisten voor porno, condooms (?), tabak, alcohol, casino, etc. niet werkt waarvoor het bedoeld is, namelijk om kinderen/ jongeren ervan af te houden?
Bedenk ook dat in het strafrecht (dat is iets anders dan civiel recht en bestuursrecht) principieel toegestaan is wat niet expliciet verboden is. Daar bestaan dus ook rigide grenzen. Weet je waarom die er zijn? Niet om burgers te pesten, maar om te helpen voorkomen dat de overheid zijn macht misbruikt tegen burgers in het rechtsgebied dat het heftigst in kan grijpen in levens van mensen.
Dat is mij bekend en dat is een goede zaak.
Precies om deze reden ben ik erop tegen om méér wettelijk afdwingbare en daarmee onder het strafrecht vallende leeftijdsgrenzen in te voeren.
Het is veel beter dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt en dat op zijn eigen (verschillende) manier invult dan wanneer iedereen gedachteloos, als een robot rigide een staatsleeftijd controleert.
Wij zijn geen robots, wij zijn mensen.
Je slaat denk ik over dat er mensen zijn die willens en wetens geen verantwoordelijkheid nemen, behalve dan voor hun eigenbelang, en die echt vergaand gewetenloos zijn in het najagen daarvan. Psychopaten, narcisten, machiavellisten, zoek ze maar op. Die mensen nemen hun eigen verantwoordelijkheid niet, althans niet tegenover anderen, en die richten echt ravages aan bij hun slachtoffers. Dat lukt ze omdat ze verder gaan dan iemand met een goed functionerend geweten zich zelfs maar kan voorstellen. Daarom zijn zoveel mensen er behoorlijk weerloos tegen, ze snappen domweg niet wat ze overkomt, want ze snappen heel fundamenteel niet dat iemand werkelijk zo kan zijn.
Hoe passen dat soort gevaarlijke mispunten in je plaatje?
En jij dacht dat deze mensen zich voornamelijk ophouden in het circuit van geregistreerde verkopers/ winkeliers, bar- en casinohouders?
Jij denkt wel erg licht over het waken van elke middenstander over zijn reputatie.
Criminelen, mét en zònder een stoornis uit het DSM-handboek voor psychiatrische problematiek, hebben andere distributiekanalen.
How about de (psychopatische) slijter van sterke drank bij het parkje, de (narcistische) aanbieder van porno en tabakswaren bij bekende trefpunten in de openbare ruimte van jongeren en schoolgaanden en de (machiavellistische) wijk-drugshandelaar die bij elk feestje dat privé georganiseerd wordt aanbelt ?