Door VM: Sommigen zullen het misschien al weten vanuit het nieuws, maar vandaag kom ik via A.I. erachter dat de hackers de systemen van Clinical Diagnostics konden penetreren via een internetaansluiting.
Grok: “Dit suggereert dat de inbreuk via een internetgerelateerde kwetsbaarheid heeft plaatsgevonden.”
Daar heb je geen AI zoals Grok voor nodig. Je eigen gezonde verstand had je dat ook kunnen “suggereren”.
Door VM: Mijn vraag is dan: hoe kan het dat zulke gevoelige informatie via het internet bereikbaar was?
Welke organisatie is tegenwoordig helemaal niet gekoppeld aan het “internet”.
- Sinds corona facliteren veel bedrijven thuiswerken.
- Slaan bedrijven steeds vaker data op in de cloud.
- En/of wisselen data met elkaar uot via beveiligde verbindingen via datzelfde “internet” ipv via papier, fax of datadragers.
Een wedervraag voor de OP: Wat versta jij of (Grok) in dit geval exact onder het containergbegrip “internet”.
Door VM: En waarom is er niet gesegmenteerd en werd de informatie mogelijk niet versleuteld opgeslagen?
Omdat (netwerk)segmentatie niet zaligmakend is. Hackers kunnen dan nog steeds bij de data komen. Het kost alleen meer moeite.
Wil je dit soort data goed beveiligen, dan kun je het volgende doen:
Scheidt de data. Persoonsgegevens in 1 set (waarom die bij dit lab bekend waren is mij een raadsel) en de onderzoeksdata met een refrentienummer in minimaal 1 andere set.
Die sets sla je encrypted op verschillende lokaties op, zodat ze met 1 hack niet beiden gestolen kunnen worden. Bij voorkeur de meest gevoelige data op machines die in een fysiek gescheiden netwerk hangen dat niet met de rest van het LAN of WAN communcieert. (Denk airgap en defensie)
En zelfs dan, is er geen 100% garantie dat data nooit zal uitlekken.
Door VM: Het lijkt er steeds meer op dat Clinical Diagnostics een enorme beerput is waar onlangs de deksel werd verwijderd.
De “beerput” is groter dan alleen dit bedrijf.
De hele zorgsector heeft een vertrouwensprobleem, door de manier waarop er met data omgesprongen wordt. 1 rotte appel is voldoende. Niet dat de rest niet ook meurt met hun ontkenning en ontwijking van enige verantwoordelijkheid.
Politieke maatregelen zoals het EDHC (het europese epd 2.0) vergroter dat risico alleen maar. Nog meer patient data, dat europees beschikbaar komt. En als burger helemaal weigeren om mee te doen, kan/mag niet. Je zou eens je eigen data willen beschermen.
Idem leeftijdsidentificatie. Persoonsdata delen met een derde partij om misschien toegang tot het internet te krijgen. What could possibly go wrong.
Idem andere grote dataverzamelingen van de overheid, politie en veiligheidsdiensten. Het is een kwestie van tijd voordat (niet tijdig verwijderde) persoons-data op straat ligt.
De persoonsgegevens van burgers zijn de speelbal van bedrijven en politici geworden.
Vooral als ze (schijnheilig) hardop roepen dat ze het doen voor de bescherming van “de kinderen”.