Door Anoniem: Door Anoniem: Ik vraag me toch af waarom in 's hemelsnaam alle naw naar het lab ging??? een referentienummer op een onderzoek was voldoende geweest; in de tijd van fatsoenlijke relationele databases werden alle tabellen gescheiden opgeslagen, met wat pointers om de verbanden te duiden. Dan had je maar 1 tabelletje hoeven doorgeven.
BSN is wettelijk voorgeschreven. De rest van de data had niet gehoeven denk ik op basis van wat ik nu weet. (helaas kun je met een BSN dat gekoppeld is aan allerlei medische gegevens en uitslagen ook een hoop kwaad doen; dat BSN is nou juist bedacht om makkelijk gegevens over mensen aan elkaar te koppelen)
Volgens MJ (
https://www.security.nl/posting/900799/) is doorgifte van BSN aan het laboratorium niet voorgeschreven als je de tekst van de wet goed leest:
Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Ik heb het even proberen te checken achter die link. Dan kom ik al snel bij de Wet aanvullende bepalingen verwerking persoonsgegevens in de zorg:
Artikel 9, eerste lid
De zorgaanbieder vermeldt bij het verstrekken van persoonsgegevens met betrekking tot de verlening van, indicatiestelling voor of verzekering van zorg aan een zorgaanbieder, een indicatieorgaan of een zorgverzekeraar steeds het burgerservicenummer van de cliënt.
Een laboratorium dat stukjes weefsel, slijm of bloed van (vaak ook nog gezonde) mensen onderzoekt, is géén zorgaanbieder, indicatieorgaan of zorgverzekeraar. Het is een instelling of bedrijf dat onderzoek doet. Onderzoek doen is niet hetzelfde als zorg verlenen. Allerlei farmaceutische industrieën doen ook onderzoek in laboratoria. Dat is om pillen te kunnen verkopen.
Het is zelfs de vraag of Bevolkingsonderzoek Nederland (BN) eigenlijk wel een zorgaanbieder is. Immers, wie zich laat screenen, is meestal niet ziek en heeft dus ook geen "behandeling" nodig, en dus ook geen "behandelingsovereenkomst" zoals bedoeld in de WGBO. Het is een aanbod van BN aan gezonde mensen. Als de definitie van "zorg" wordt opgerekt zodat ook bevolkingsonderzoek van gezonde mensen eronder valt, wordt dat dan wel verteld in de uitnodigingsbrieven aan mensen om zich te laten onderzoeken? Of staat dat misschien ergens in heel kleine lettertjes om het zo onopvallend mogelijk te houden?
Vreemd, ik krijg eigenlijk nooit een dokter aan de deur die zegt: "Wilt u zich door mij laten behandelen tegen een aantrekkelijk tarief? Ik kan bijvoorbeeld onderzoeken of uw nagelriemen er wel gezond uitzien. En anders kan ik ook een helend gesprek met u voeren over de liefde van Jezus Christus voor iedereen, ook voor u."
Als het laboratorium beschouwd wordt als "verwerker" van een zorgaanbieder (bijvoorbeeld een huisarts), dan had die zorgaanbieder conform de AVG aan dataminimalisatie moeten doen, en dus niet zonder noodzaak persoonsgegevens van patiënten door het laboratorium moeten laten verwerken. Er is immers (subsidiariteit!) een prima alternatief: een apart, uniek, niet tot een persoon herleidbaar nummer aan de monsters toekennen en ze daarmee naar het laboratorium versturen. En de rekening rechtstreeks van de huisarts (of van Bevolkingsonderzoek Nederland) naar de patiënt of naar de zorgverzekeraar sturen.
Verderop schrijft MJ:
.......Nee, "diagnostiek" (in brede zin) is niet altijd zorg.
Je gooit hier het verrichten van bepaalde voorwaardenscheppende handelingen op één hoop met de eigenlijke zorgverlening. Het stellen van een professionele, medische diagnose bij een specifieke patiënt is inderdaad een medische handeling, maar dat doet zo'n laboratorium niet. Het laboratorium monitort ook niet het ziekteverloop van een patiënt, en stelt ook geen prognose voor een patiënt. Dat wordt allemaal gedaan door artsen, die wèl zorgverleners zijn.
Het "screenen op ziekten" kan verschillende dingen betekenen. Een arts die in de spreekkamer of in een ziekenhuis een patiënt voor zich heeft en die patiënt lichamelijk onderzoekt om te zien of die patiënt ziek is, verricht medische zorg. Een laboratorium dat een stukje lichaamsweefsel of bloed toegestuurd krijgt, het door een machine haalt en vervolgens terugstuurt met een uitslag, verricht geen medische zorg, maar levert informatie - als voorwaardenscheppende handeling voor betere medische zorg.
Wanneer ik tegen een gezinslid of mijn buurman klaag dat ik tegenwoordig zo gebrekkig hoor, en die kijkt dan in mijn oor en constateert: "Er zit geronnen bloed in je oor", dan heeft hij/zij onderzoek gedaan en mij een uitslag (een constatering) gegeven. Maar hij heeft aan mij geen medische zorg verleend. Daarvoor ga ik naar een arts. Die gaat de geconstateerde feiten duiden, en eventueel aan mij medische maatregelen voorstellen die kunnen worden getroffen. Wat die arts doet, is wèl het verlenen van medische zorg.
Het is mogelijk dat een stel ambtenaren en bestuurders in een kantoortoren in Den Haag om politieke redenen het begrip "medische zorg" veel breder wil definiëren, om meer macht naar het ministerie toe te trekken, meer controle over burgers te kunnen uitoefenen en daarmee het zelfbeschikkingsrecht van burgers over hun eigen lichaam en hun eigen privésfeer te ondermijnen - onbewust, expres, of "onbewust-expres", zoals dat vaak gaat.
Maar dat is dan een politieke en bestuurlijke handeling en keuze. Het is niet "nodig". Het is zelfs zeer onwenselijk. En bovendien is het in strijd met ons grondrecht op eerbiediging van ons privéleven (artikel 8 Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens - EVRM). Dat artikel vereist in het tweede lid namelijk een "noodzaak in een democratische samenleving" voordat een privacy-aantasting dwingend aan burgers mag worden opgelegd.
Het zonder noodzaak niet toepassen van dataminimalisatie, is zo'n privacy-aantasting.
In een democratische samenleving is er geen noodzaak om het gebruik van het BSN-nummer verplicht te stellen in "de zorg". Dat is een keuze geweest van beleidsmakers en een ondeskundig parlement, die nooit hebben willen nadenken over het feit dat ze hiermee een mensenrecht en burgerrecht aantasten en het risico op allerlei vormen van moeilijk herstelbare fraude sterk vergroten.
Net zoals bij de Toeslagenaffaire nooit werd nagedacht welke schade er allemaal werd aangericht met bepaalde regels en de klakkeloze toepassing daarvan. Totdat, na veel moeite en tegenwerking vanuit Den Haag, enkele moedige klokkenluiders en parlementariërs het schandaal alsnog boven water kregen - in het geval van Pieter Omtzigt ten koste van zijn eigen gezondheid.
Ook het klakkeloze gebruik van het BSN-nummer in de zorg, ten koste van grote privacy-risico's, is zo'n schandaal. Door het volstrekt voorspelbare datahack bij één laboratorium (Clinical Diagnostics) hebben we nu een eerste beginnetje van de voorzienbare consequenties gezien van de keuze om het BSN-nummer klakkeloos te gebruiken voor zaken waarvoor het oorspronkelijk niet bedoeld was (function creep - zowel door de wetgever, als door diegenen die de wet interpreteren en toepassen).
Hopgelijk wordt de definitie van "zorg" na dit gegevenslek weer wat minder breed gemaakt. Of anders moet de wet worden aangepast.