De meeste jonge cybercriminelen stoppen als ze de twintig zijn gepasseerd, wat overeenkomt met andere vormen van criminaliteit, zo stellen onderzoekers die in opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Datacentrum (WODC) van het ministerie van Justitie en Veiligheid onderzoek deden naar de maatschappelijke kosten van criminele carrières van adolescenten.

"De criminele carrières van daders van cybercriminaliteit vertonen een aantal unieke kenmerken die samenhangen met de technische vaardigheden die nodig zijn om deze misdrijven te plegen", aldus de onderzoekers. "Cybercriminaliteit, een vorm van criminaliteit waarbij ict-systemen zowel het doel als het middel zijn, zoals hacking, vereist een specifieke vaardigheidsontwikkeling, vaak al in de jeugd, bijvoorbeeld door het hacken van games."

Ondanks de unieke kenmerken die cybercriminelen vertonen, blijkt uit beschikbare studies dat criminele hackers qua leeftijdspatronen vergelijkbaar zijn met daders van meer traditionele criminaliteit. Eerder gedaan onderzoek naar cybercriminelen wees uit dat bij driekwart van de daders de criminele activiteit rond het twintigste levensjaar piekt en daarna afneemt, wat overeenkomt met de leeftijd-criminaliteitscurve die ook bij traditionele misdaad zichtbaar is, zo merken de onderzoekers op.

De onderzoekers voegen toe dat een kleine groep cybercriminelen van ongeveer vier procent ook op latere leeftijd een verhoogde kans blijft houden op het plegen van criminaliteit. "Wat suggereert dat sommige hackers een langdurige criminele carrière ontwikkelen", aldus de onderzoekers. Die noemen als mogelijke verklaring de toenemende complexiteit van de vaardigheden van daders en hun intrinsieke motivatie, die vaak voortkomt uit nieuwsgierigheid en interesse in technologie.

Volgens demissionair minister Van Oosten van Justitie en Veiligheid laat het onderzoek zien dat jeugdcriminaliteit geen op zichzelf staand vraagstuk binnen het veiligheidsdomein is, maar sterk verweven is met het sociaal domein, onderwijs en werk. De bewindsman merkt op dat het onderzoek helpt bij het opstellen van preventiebeleid. "Door een beter begrip over welke criminele carrières onder jongeren de grootste financiële impact hebben en hoe dit criminele pad er uitziet, kan het preventiebeleid effectiever worden ingestoken."