Er zijn wel degelijk omstandigheden waarin deze oplossing nuttig kan zijn, met name in situaties waarin kinderen (of ouderen) door omstandigheden niet voldoende zelfstandig zijn. Zo ken ik enkele ouderen met beginnende dementie. Die zijn het grootste gedeelte van de tijd nog gewoon helder, maar kunnen zomaar ineens compleet verdwalen in de buurt of ergens van hun fiets vallen met geen idee wat te doen. Het is dan een uitkomst wanneer een partner of familielid de mogelijkheid heeft om een oogje in het zeil te houden. Ook voor kinderen gaat iedereen uit van kinderen met een normale cognitieve ontwikkeling die je (gemakkelijk) dingen kunt leren en van uitleg kunt voorzien, maar er zijn ook voldoende kinderen met bijvoorbeeld autisme of een mentale beperking, bij wie dat lerend vermogen niet goed werkt. Die zijn maar beperkt vatbaar voor een rationele uitleg, en doorgaans nog wat impulsiever – en met nog minder gevaarninzicht dan een doorsnee kind. Ook daar geldt dat het handig kan zijn om je kind dan terug ...