Volgens sommigen is "anonimiteit op internet verleden tijd". De Hoge Raad heeft namelijk uitspraak gedaan in een kort geding over de vraag of Lycos als hosting internetprovider aan Pessers de naam en het adres bekend moet maken van de websitehouder, die in een website op http://members.lycos.nl anoniem Pessers had beschuldigd van oplichting bij de verkoop van postzegels via de veiling op de website www.ebay.com.

De rechtbank Haarlem en het hof Amsterdam hadden in hoger beroep Lycos bevolen die gegevens (de NAW-gegevens) aan Pessers bekend te maken. Tegen de uitspraak van het hof ging Lycos bij de Hoge Raad in cassatie.

Het hof stelde vast dat op de website een, anoniem geuite, ernstige beschuldiging aan het adres van Pessers was gepubliceerd. Volgens Lycos hoeft zij de NAW-gegevens aan een benadeelde alleen te onthullen als er sprake is van evident onrechtmatige uitlatingen of als het gaat om strafbare feiten en politie en justitie de gegevens opvragen.

Het hof was het daarmee niet eens. Weliswaar was het voor Lycos niet onmiskenbaar dat de bewuste informatie op die website in dit geval onrechtmatig was, maar het hof vindt het aannemelijk dat de mogelijkheid bestaat dat die informatie onrechtmatig en voor Pessers schadelijk is. Volgens het hof heeft Pessers een reëel belang bij die NAW-gegevens en is er geen minder ingrijpende manier om ze te verkrijgen. Het hof was van oordeel dat Lycos bij afweging van de belangen van de hosting provider, de betrokken websitehouder en Pessers in dit concrete geval onzorgvuldig handelt door de naam en het adres van die websitehouder niet aan Pessers bekend te maken.

Een van de belangrijkste bezwaren van Lycos was dat zo'n bevel niet mogelijk is, omdat dit in strijd komt met de Europese Richtlijn inzake elektronische handel. In die Richtlijn (die inmiddels ook in het Nederlandse Burgerlijk Wetboek is verwerkt) is onder meer geregeld dat een hosting provider voor opgeslagen informatie niet aansprakelijk is als hij niet weet dat die informatie onrechtmatig is en dat was hier volgens Lycos zo. Volgens de Hoge Raad regelt de Richtlijn echter niet het geval waar het hier om gaat: wanneer moet een hosting provider de NAW-gegevens van een anonieme websitehouder verschaffen aan iemand die meent dat hij door de informatie die op de gehoste website is geplaatst wordt benadeeld. Een andere uitleg van de Richtlijn zou ook ongewenst zijn, omdat anders veel benadeelden praktisch gesproken geen actie zouden kunnen ondernemen tegen eventuele onrechtmatige anonieme activiteiten.

Ook het bezwaar van Lycos dat het bevel tot het verstrekken van de NAW-gegevens in strijd zou komen met de vrijheid van de websitehouder om anoniem informatie te verspreiden of met de bescherming van de privacy van die websitehouder acht de Hoge Raad ongegrond.

Stichting BREIN wil de uitspraak gaan gebruiken om internetgebruikers te achterhalen die muziek en films via het internet uitwisselen.