IK zie de onuitputtelijke stroom nietsverhullende prive-filmpjes van onze jonge studentes met veel plezier tegemoet. Sociale interactie gegarandeerd. Privacy weg ermee. Goed bezig nieuwe generatie.

Wat denk ik overeenkomt met de bereidheid om bijv. kortingspassen aan te vragen in de tijd dat er nog geen internet was. Dergelijke acties werden en worden vooral gebruikt om demografische informatie te verzamelen voor marketingdoeleinden.

Ach, wellicht dat koude kermis ook nog te leren te genieten is. Persoonlijk zie ik dit als een gemiste kans--en dan niet zozeer van de volgende, maar van de vorige. Vooruitzien, een inexcusabel gebrek aan.

Er was ook een generatie die zij dat geld niet belangrijk was, als je maar gelukkig was!
Volgens mij de huidige generatie graaiers. Kortom men doet niet altijd wat men zegt.
Men zegt ook lang niet altijd de dingen waarvan de media zeggen dat men die zegt

Volgens mij worden dit soort "uitkomsten' breed verkondigd, luchtballonnetjes oplaten, duwen en trekken om ruimte te creeren, zodat men gewoon door kan gaan met profileren en deze profielen te verkopen.

Als men leest wat 1 persoon (nederlander) in de 2e wereldoorlog heeft bereikt in zijn ijver zou je dat nu iets breder perspectief moeten zien...

http://nl.wikipedia.org/wiki/Jacob_Lentz

Die studenten vergissen zich. Privacy laat zich niet uitroeien. Wanneer de inbreuk erop te groot wordt, gaan mensen dubbellevens leiden. Zie bijvoorbeeld de fake-accounts op Facebook, en trouwens ook de fake op de echte accounts. Zie het fiasco van de AH-bonuskaart. Zie hoe het met het EPD gaat. En vraag je af hoe graag je zou willen dat jan en alleman zich met zo ongeveer alles in je leven zou gaan bemoeien. Dan kun je beter meteen in een dorp gaan wonen.

En als je diegene vraagt waarom ze dat vinden, krijg je een half antwoord, en dan heb je geluk.

Vrijwel iedereen is bezig met het privacy gejank, maar niemand die uit kan leggen wat nou precies het probleem is.

@ WesleySmalls,

"Privacy gejank"?
Misschien kan jij dan uitleggen wat je daarmee bedoelt?

Op veel sites waar ik kom waar er bijvoorbeeld een artikel is over privacy, of over facebook of iets dergelijks gebeurt er het volgende;
"Big brother is watching you, je bent nergens meer veilig"
"Daar gaat je privacy"
etc. etc.

Maar niemand van dat volk, kan uitleggen wat nou precies het probleem is.

BYOD en de IT-Afdeling weet alles van je ;-)

OK, een uitdaging die niet te weerstaan is.

Wesley, de meeste mensen die jij met 'gejank' betitelt, voelen instinctief aan dat er iets scheef zit, of hebben slechte ervaringen met hun medemensen, maar dat is nog iets anders dan in deze zeer complexe materie weten wat er precies mis is, of dat uitleggen. Ik zal eens een poging doen.

Om te beginnen zit in privacy een woord met een verkeerde lading. Verbergen of afschermen is maar een deel van het verhaal.

In laatste instantie gaat het over het eigendom van de persoonlijke gegevens. Daar is heel weinig discussie over. Nagenoeg iedereen zal het eens zijn met de stelling van dotindividual/Paul Jansen: [URL=http://4891.pauljansen.eu/iDNAManifest2.1.html]"Informatie over de individuele persoon is eigendom van diezelfde persoon"[/URL]. Zelfs banken en de overheid zullen in brieven altijd zetten hoe ze met jouw informatie omgaan.

Dit betekent echter veel meer. Als het mijn eigendom is kan ik kiezen met wie ik die informatie deel, wanneer, voor hoe lang en wat (voorbeeld: ik zal niet snel mijn data in bruikleen geven aan iemand die het nogal respectloze woord 'gejank' gebruikt, maar aan anderen misschien weer wel). Ik kan kiezen welke voorwaarden ik stel (analogie: Ik leen mijn auto uit, maar stel voorwaarden: je houdt je aan de verkeersregels en nog een aantal andere zaken). Op basis van mensenrechten kan ik die voorwaarden ook eenzijdig hard maken (analogie: Iedereen snapt dat het scheef zit als ik geen werk zou hebben of mijn familie/vrienden in het buitenland niet kan bezoeken als ik mijn auto niet uitleen). Ik kan ook de gebruiker van de data aansprakelijk stellen en dat vrij hard maken (you break it, you pay to fix it).

Wat op dit moment gaande is, is een strijd om het eigendom van die data. Dat uit zich in een aantal zeer vervelende problemen/gevolgen. Een bloemlezing:
- Niet voor niets zit er overlap tussen de criteria voor gevoelige persoonsgegevens uit de Wet Bescherming Persoonsgegevens en de voorbeelden van discriminatie uit Art. 1 van de grondwet. Als je problemen kan verwachten met juiste en onjuiste data, zal dat zich vaak op die manier uiten.
- Het zal je duidelijk zijn waar de knel zit met het 'iets te verbergen' argument. Dat komt neer op intimidatie met het bovenstaande als stok achter de deur. Afpersing dus. Je kan je misschien voorstellen dat dit wat betekent in een dergelijke machtsstrijd.
- Een grote knel zit in het niet houden aan eigen afspraken. Op de AIVD site staat bijvoorbeeld over de beruchte bodyscans dat je opt-out kan doen voor een normale fouillering. Alleen als Schiphol die regel breekt, is het misschien beter dat ze dat niet met Bruce Schneier doen, dan weet gelijk de hele security wereld dat... Hoe kan ik mijn eigenaarschap handhaven als ik geen afspraken kan maken?
- Aansprakelijkheid is slecht geregeld (wordt overigens langzaam beter). 5000 Euro boete is een verwaarloosbare post op een miljoenen of miljardenbegroting en staat in geen verhouding tot eventuele schade van levenslange overtredingen van art. 1 tegen je.
- Ook aan het argument veiligheid vs. privacy schort iets. Niet alleen gaan veel van mijn bezwaren over safety van omgaan met gegevens. Ook blijken er maar al te vaak derde factoren de boventoon in het spel te voeren (veelal de kosten om iets goed te doen). Ook daar speelt betrouwbaarheid dan weer een rol, men wordt op dat moment voorgelogen.

Ik hoop dat dit je een beeld geeft.

Precies privacy is kapot. VPN gebruiken en je eigen mail server in je gehuurde datacenter is dan wel een kleine oplossing, maar helpt ook niet echt voldoende meer tegenwoordig.

Er is ook niet één probleem, er zijn er een heleboel.

Het grondprobleem is dat de manier van interacteren vereist dat je informatie weggeeft. Waarmee "interacteren" een hele brede term is en ongeveer alles wat je online of offline doet beslaat, zodra je naam erbij moet. ovchipkaart, pinnen, ideal, in het algemeen een bankrekening hebben, belastingen, sociale dienst, anpr, andere dossiers waaronder epd, ekd, ejd, inloggen bij zo ongeveer elk webforum, je google account, facebook, en nog veel meer valt daar in meerdere of mindere mate onder. Als ik zeg "brede term", dan bedoel ik ook "brede term". Vat je?

En informatie, cq kennis, is macht. Abstract gezegd, je moet macht over jezelf weggeven iedere keer dat je, oh, een hello kitty tas of een laptop of wat onderdelen online bestelt, iedere keer dat je pint of op de bus stapt, of zelfs een autoritje maakt. En de "privacyregels" bestaan er eigenlijk vooral uit een slecht contrôleerbaar vriendelijk vragen "geen nare dingen doen met die data, hoor je wel?", en ieder privacy statement bestaat uit "vertrouw ons nu maar met je info, hij is echt veilig bij ons, heus waar" terwijl dat geld en moeite kost en die data te gelde maken juist geld oplevert -- wellicht dat je je kan indenken dat zo'n maatregel gewoon niet voldoende kan zijn om een grote complexe wolk problematiek effectief in te dammen, laat staan op te lossen.

Vanuit dit mechanisme vloeien een hele boel meer of minder nare problemen voort die vreselijk lastig weer recht te zetten zijn. Bijvoorbeeld als een kopietje paspoort moet afstaan en een kwaadwillende krijgt dat in handen, krijg jij deurwaarders voor de deur omdat die kwaadwillende allerlei telefoonabonnementen op jouw naam heeft afgesloten, ik noem maar wat. Ook al is het aan hen om te bewijzen dat jij dat gedaan hebt is het een hoop gezeur en gedonder en mag jij daarna je naam proberen te zuiveren bij het bkr, die nooit naar jou luisteren maar alleen naar degenen die je naam aan hun gegeven hebben--die ze weer van een kwaadwillende gekregen heeft die ze vervolgens belazerd heeft. Gewoon voorbeeldje uit de praktijk, er zijn nog genoeg andere voorbeeldjes te noemen.

En hoe meer we iedereen zich overal voor willen laten "legitimeren" (door dus waardevolle informatie zomaar weg te geven), hoe interessanter het wordt daar misbruik van te maken met andermans identiteit. Jawel, maatregelen die ons veiliger moeten maken worden massaal aangegrepen om ons bestaan te misbruiken. Zodat de maatregelen toch niet helemaal doordacht bleken.

En als je je dat realiseert is het ineens niet meer te verdedigen dat er nieuwe systemen opgezet worden die duidelijk te laks zijn met gevoelige informatie. Het epd, bijvoorbeeld, maar de ovchipkaart is ook een berucht voorbeeld. Je had die laatste ook zó kunnen bouwen dat er niet drie jaar data in antifraudedatabases bijgehouden moeten worden om het brakke systeem maar in de lucht te houden. Bouw gelijk een goed systeem. Voor het epd, vol met medische gegevens, moet dat nog duidelijker zijn.

En zo zijn er nog een stuk of twintig recent opgezette databases waar ze "even" de privacy "vergeten" zijn. Kijk maar eens naar de berichtgeving over het gegrasduin in de ciot data en het vervolgens herhaaldelijk vergoeilijken en negeren van misstanden. Signaal? Ook politieambtenaren zijn niet te vertrouwen met grote hopen makkelijke data. Met andere woorden, niemand is te vertrouwen met databases, welke dan ook.

Dus privacy mag dan als gezeur klinken, de reden is dat we onze zaakjes niet op orde hebben. En totdat we dat wel hebben, gaat het blijven etteren. Niet zozeer het gezeur, maar de problematiek.

Let wel, dit is niet meer dan een hele ruwe schets van een diep probleem met verstrekkende gevolgen waarvan oorzaak en gevolg voor de gewone man nauwlijks meer te volgen zijn, zo diep, ververbonden, en verstopt zit het. Pas als je zelf direct de gevolgen merkt heb je het door, en dan is het veel te laat om er nog wat aan te doen. En alleen die hele ruwe schets vreet al een hele pagina. Geen wonder dus dat uitleggen lastig is, nietwaar?

Verontrustend vind ik dit! Waarom wil men geen privacy meer?

Ik vind het prima als men bewust kiest om alles op Facebook te zetten. [Ik snap het alleen totaal niet, maar dat zal wel door mijn leeftijd komen ;) ]
Ik wil zoveel mogelijk voorkomen dat gegevens van en over mij in databases staan die totaal irrelevant zijn. Zoals bijvoorbeeld een WhatsApp of Angrybirds.

@ WesleySmalls, 04:28 uur,

Dankjewel voor je uitleg, ik begrijp nu wat je bedoelt.
Door je post van gisteren 23:51 kon ik mogelijk het idee krijgen dat je zelf de zorg om privacy maar "gejank" vond.
Maar ik begrijp nu dat je bedoelde dat je elders veel stukjes tegenkomt waarin wel zorg geuit wordt over verlies van privacy, maar dat de betreffende auteurs niet verder komen dan dát en geen inhoudelijke kennis tonen over de materie.
Nogmaals bedankt voor je toelichting.

Wanneer de foto's die jij _niet_ op FB zet, de dingen waar jij _geen_ tweets over schrijft toch naar buiten komen en daarnaast je bankrekening wordt leeggehaald, je verdachte bent van een misdrijf omdat jouw sporen aangetroffen zijn terwijl je in werkelijkheid 1000 kilometer verderop was enz enz wie "jankt" er dan?

Als ik het goed begrijp is het zelfs voor een jurist lastig onder woorden te brengen wat privacy nou precies is. Dat mensen die minder geschoold zijn in het waterdicht verwoorden van dingen er nog minder goed uitkomen kan je ze moeilijk kwalijk nemen. Dat "gejank" is een uiting van het onbehagen dat mensen voelen bij dingen waar ze geen grip meer op hebben, en dat kan je wel degelijk serieus nemen.

Ik overzie de consequenties van al die gegevensverzamelwoede ook niet, zelfs niet met meer dan 20 jaar automatisering op mijn CV. Ik weet niet precies op welke manier ik al dan niet last ga krijgen van wat anderen van mij weten, en ik heb op zijn best maar een heel vaag idee welk bedrijf en welke instantie wat van mij weet. Wat ik wel weet is dat de aard van het IT-beestje is dat als je dingen grootschalig opzet ze ook grootschalig fout kunnen gaan (daarom zie ik mijn medisch dossier liever bij een kleinschalige huisarts liggen dan in een EPD). Ik snap dat als adverteerders, sociale netwerksites etc. op mijn interesses afgestemde advertenties laten zien dat iedereen die over mijn schouders heenkijkt via die advertenties op de hoogte van mijn interesses wordt gebracht. Dit zijn concretere zaken dan dat "gejank", maar ook ik heb het onbehagelijke gevoel dat er meer is dan dat ik zelf kan verzinnen. Ik ben dus maar een heel klein beetje concreter, en voor het grootste deel "jank" ik ook als ik dat onbehagen uit.

Wat ik hierin lees is dat deze groep wel degelijk gevoelig is voor privacy in situaties die ze overzien. Dat doet vermoeden dat hun houding tegenover partijen die verder weg (en dus abstracter) zijn komt omdat ze niet meer kunnen overzien hoe het allemaal op elkaar inwerkt en de kop kan opsteken in hun dagelijkse leven. Wat daar mooie voorbeelden van zijn (ik ben het in de loop van de jaren een paar keer tegengekomen in nieuwsberichten) zijn zwangere vrouwen wiens huisgenoten via gerichte aanbiedingen van grootwinkelbedrijven van de zwangerschap op de hoogte raken, de vrouwen hadden het zelf nog niet aan hun naasten gemeld, zo dicht zaten die grootwinkelbedrijven er bovenop. Of dat van geval tot geval erg is is de vraag, maar het gaat die winkelbedrijven gewoon geen donder aan en ze hebben zich er niet mee te bemoeien, ook niet als die bemoeienis onbedoeld is.

Een probleempje wat ik ermee heb is dat bijvoorbeeld Henk Krol in staat is (was, maar het kan zich zo herhalen) om mijn medische gegevens in te zien en te veranderen. Dit geeft tevens mijn probleem met het EPD aan. Zonder dat je er iets aan kunt doen kan die informatie veranderd worden in zeer schadelijke gegevens voor je.
Het delen hiervan aan volslagen vreemden vind ik dan ook knap link. Als mijn eigen huisarts die informatie beheerst en eventueel doorgeeft wanneer dat nodig is, dan kan ik er een beetje vanuit gaan, hij kent mij immers, dat de correcte informatie gedeeld wordt.

Je hebt natuurlijk te maken met een generatie die zich veilig voelt. Natuurlijk niet in donkere steegjes en foute mannen (hoewel...) maar men gaat er vanuit dat de meerderheid goede bedoelingen heeft, dat de overheid het beste met je voor heeft en dat je vooral bereikbaar en transparant moet zijn.

Wat een vrij normale houding is trouwens. Jaarlijks gezien gaan er weetikhoeveel mensen dood in het verkeer en toch springen we vrolijk met z'n allen op de fiets en in de auto. Zolang het een eind bij je vandaan blijft is het een theoretische waarheid, waar je in je achterhoofd rekening mee houdt, maar die weinig effect heeft op de dagelijkse routine.

Zo is het met Facebook, Google, Hyves, WhatzApp en zo ook. Iedereen kent de verhalen van vieze mannen die on-line op kinderen jagen en iedereen kent de verhalen van misbruikte persoonsgegevens, maar de overgrote meerderheid heeft hier gelukkig niets mee te maken gehad. "Wat maakt het uit als jouw gegevens worden gebruikt om geld te verdienen?" Een terechte vraag als je het mij vraagt. Maar de werkelijke vraag is of je het een leuk idee lijkt dat je geen grip meer hebt op wie wat van je weet.

Jacob Lentz... Inderdaad... een prachtig systeem heeft die man bedacht en gemaakt, maar wat zijn er verschrikkelijke dingen mee gedaan. Je kunt er vanuit gaan dat de mooiste uitvindingen/technieken worden gebruikt voor de smerigste zaken. Zo zit de mensheid in elkaar.

Zolang het maar ver bij ons vandaan blijft, blijven we snel hangen in de modus dat gevaar theoretisch aanwezig is, maar niet relevant is voor de dagelijkse gang van zaken.

Totdat deze generatie geconfronteerd wordt met de keerzijde. Dan schreeuwen ze moord en brand.
Bijvoorbeeld wanneer een potentiële werkgever bij een sollicitatie de betreffende persoon even door wat zoekmachines haalt en/of FB etc bekijkt.
Om dan tot de conclusie te komen dat deze persoon 'toch niet zo geschikt is'....