Dit is vreemd. Ik hoor een boel specialisten namelijk zeggen dat dat EPD helemaal niet elevant is op het moment dat een patient met spoed binnenkomt. Er is volgens hen dan helemaal geen tijd om een ID te achterhalen en een dossier erbij te pakken. Voor veel standaard levensreddende handelingen zijn die gegevens ook helemaal niet nodig en voor die paar gevallen kan met een bloedmonster of op andere wijze snel achterhaald worden welke aanpak wel en niet goed is voor de patient.

Al met al vind ik het maar een vreemd verhaal en krijg ik steeds mee argwaan naar dat EPD.

Hoe vaak komt het voor dat een patiënt die niet aanspreekbaar is bij een huisartsenpost binnen komt? Hoeveel daarvan hebben er een serieuze allergie voor een medicijn? En hoeveel daarvan dragen geen medische armband?

Zo op het eerste gezicht lijkt dit me meer FUD dan een echt probleem.

Een simpele vraag (voor de huisartsenposten West-Brabant) :

Hoe deden de huisartsenposten dit dan voordat het EPD ingevoerd werd?
Hadden zij in die tijd zoveel problemen met onaanspreekbare patienten, die ze vervolgens een verkeerd medicijn gaven?

Met andere woorden: zijn de medici incompetenter geworden, of hebben ze altijd al lopen klungelen?

De kop van het artikel suggereert dat de artsen moeite hebben met de inzage van het EPD. Het artikle zelf geeft aan dat de artsen meer clienten in het EPD willen hebben, om zo meer inzicht in hun gegevens te hebben en te geven.

Een EPD is m.i. een zorgelijke en onnodige ontwikkeling. Het voorbeeld van iemand die buiten kennis wordt binnegebracht is irrelevant; geen enkele arts gaat eerst z'n PC opstarten voordat hij zijn eed van Hypocrates moet practizeren.
Het staat ook haaks op de trend dat steeds meer 1e en 2e lijns hulpverleners en medici geen contract (meer) willen met de verzekeraars, de enige voordeelnemers van EPD's.

Daarnaast staan mederwerkers in de gezondheidszorg nou niet bepaald bekend om met de privacy gevoelige electronische patienten data fatsoenlijk om te gaan; alle zorgpassen blijven permanent in de lezer, werkstations worden bijna nooit gelocked en data gaat onversleuteld mee naar huis.

Als ik van iedere inzage een berichtje krijg, en een automatische boete ontvang van diegenen die tegen mijn zin inzicht hebben gekregen, heb ik geen probleem met het EPD. Een arts die mij moet behandelen en in mijn EPD kijkt als ik niet aanspreekbaar ben is prima. Anderen hebben geen enkele noodzaak of recht m dit in te zien.
Dus laten die huisartsen zich maar sterk maken voor betere meldingen en automatische boetes bij misbruik, dan zou het aantal patienten dat toestemming geeft hard omhoog gaan...

Het ongericht toedienen van middelen waarvoor patiënten overgevoelig kunnen zijn, lijkt me sowieso niet de aangewezen weg. En al zeker niet voor patiënten die niet aanspreekbaar zijn.

Daarnaast is het "EPD" helaas niet opgezet met als basis "Need to know" en bescherming van de privacy. In dat licht gezien zijn de uitlatingen van deze Bosche bollebozen te zien als dreigementen aan het adres van afhankelijke en weerloze mensen om voor hun eigen bestwil af te zien van de hun toekomende mensenrechten. Ik hoop dat mijn huisarts een andere instelling heeft.

Er zijn ook al huisartsen geweest, bijvoorbeeld op drukke vakantiebestemmingen, die weten te melden dat het in de praktijk geen probleem is, omdat mensen die dit soort risico's lopen de gegevens gewoon bij zich hebben. En anderen melden dat ze getraind zijn om met dit soort onzekerheden om te gaan en dat ook goed kunnen.

Als ik het goed begrepen heb moet een arts om gegevens over iemand op te vragen uit het EPD over iemands BSN beschikken. Iemand die niet aanspreekbaar is moet dus een identiteitsbewijs bij zich hebben. Dus ben je nog even afhankelijk van wat iemand bij zich heeft. Ontwerp een kaartje op creditcardformaat dat bij de identiteitskaart bewaard kan worden waar een BSN en de kritische gegevens opstaan, gewoon als tekst, of als een QR-code of zo.

Misschien hebben de artsen waar ik mee begon ongelijk, het kan van de precieze omstandigheden afhangen, een vakantieadres is geen spoedeisende hulp. Maar wat me stoort is dat degenen die wél vinden dat er een probleem op te lossen is alleen die zwaar gecentraliseerde oplossing met grote privacyrisico's aandragen. Ik heb uit die hoek nog niet één keer een uitleg gezien waarom alleen dat zou werken en waarom je met een low-tech oplossing die simpeler en goedkoper is en minder privacyrisico's oplevert niet uit de voeten zou kunnen. Ik heb nergens gezien dat men dat als alternatief ooit overwogen heeft en afgewezen, en op welke gronden. Het lijkt wel alsof ze niet eens op het idee zijn gekomen dat het misschien ook met eenvoudige middelen kan. Dat alleen al is een reden om er niet mee accoord te gaan, een oplossing is pas geloofwaardig als je aantoont dat alternatieven niet voldoen.

Terwijl
Terwijl de initiatiefnemers van het eerste uur dat wel degelijk als Must hadden meegenomen. Eveneens een structuur om middels "berichtenverkeer" toestemming aan zorgverleners te kunnen verlenen tot inzage van bepaalde dossierdelen of gehele dossiers.
Eveneens notificatie van álle inzages in je dossier, geauthoriseerd en ongeauthoriseerd, met de mogelijkheid repressief op te laten treden.

Maar zoals zo vaak lopen op een gegeven moment andere "belanghebbenden" weg met zo'n project én worden de noodzakelijkheden van het eerste uur door die lieden aan de kant geschoven. Gevolg zijn de wangedrochten die nu ontstaan.

Toch ben ik nog steeds voor het basis idee dat dossiervorming voor elke patiënt/cliënt in nederland in principe bij elke zorgverlener identiek zou moeten zijn, zodat je uniforme dossiers krijgt, die door elke zorgverlener goed kunnen worden gelezen en gebruikt.

Want de lappendeken die nu in NL aanwezig is maakt electronische uitwisseling bijna onmogelijk, wat voor patiënten érg vervelend is. Hoe vaak moet werk dat in het ene ziekenhuis al is gedaan in het volgende nog even worden herhaald ?
Uniforme dossiers en beeldvorming zouden daar een grote uitkomst bieden én zeer kostenverlagend kunnen werken.

Het gehele epd en het dbc-systeem is helemaal niet opgezet voor privacy/gemak voor de patient, het is juist de bedoeling dat diverse partijen daar vrijelijk in kunnen grasduinen ; van zorgverzekeraar/partijen tot overheid.
Dat waren / zijn de schaduw-afspraken die onderling (overheid-zorgverleners) zijn afgesproken.(kapitaal versus privacy.)

Iets anders maar wel ter info :
http://www.radartv.nl/uitzending/archief/detail/aflevering/23-02-2015/zorgverzekeraars-schenden-privacy/

2006
Hoe de burger werd uitgekleed, beroofd en werd ontdaan van het medisch geheim.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hans_Hoogervorst

Aldus de zorgverzekeraars bij monde van Gelske prive bonus.

Misschien moeten we onze bsn als qr code tatoeteren op onze arm?
Dat werkte 60 jaar geleden ook zo goed....
Nu nog even met een bullshit verhaal can iedereen dna afnemen en een volgende hitler kan op basis van jou epd selecteren wie blond haar en blauwe ogen baby's krijgt.

Ik hoorde al verhalen over dna afstaan voor in geval van rampen familieleden te kunnen id-en..

Overheden zijn incompetent of werken voor multinationals of prepareren de weg voor een nieuw europeesch rijk...
die mensrn wil je niet toevertrouwen met je dna.
misbruiken ze het nu niet, misschien een volgende overheid wel of een groot bedrijf of een groep hackers....

No thanks.

Weet je wat dat vergt? Een standaard voor berichtuitwisseling, berichtformaten en eventueel een geschikt protocol om ze mee over te brengen (maar die zijn volop aanwezig om uit te kiezen). Die kan bestaan zonder dat iedereen op hetzelfde centrale systeem aangesloten is, en zonder dat iedereen dezelfde software gebruikt. Vergeet niet dat een veelheid aan webbrowsers gewoon met een veelheid aan webservers kan praten, een veelheid aan e-mailclients met een veelheid aan e-mailservers, en ga zo maar door. Vaak nemen patiënten de nodige dossiers trouwens zelf mee van de ene arts naar de andere, het berichtformaat is belangrijker voor de uitwisseling dan de infrastructuur.

Maar onderschat niet wat er nog overblijft aan problemen als je zoiets hebt. Ik heb op plaatsen gewerkt waar gebruikers die in hun administratieve systemen dingen kwijt wilden waar geen velden voor gedefinieerd waren in andere velden heel creatief allerlei coderingen gingen aanbrengen. Dat deed men ondanks dat men een eigen IT-organisatie had die dat redelijk vlot op een goede manier kon regelen, dit was nóg laagdrempeliger. Maar zodra men tegen de grenzen daarvan aanliep leidde dat tot verdomd ingewikkelde conversies waarbij bleek dat de logica in de coderingen nogal gebrekkig was, over de tijd was veranderd bijvoorbeeld, en gebruikers vaak een heleboel extra kennis in hun achterhoofd hadden die nodig was om het te kunnen interpreteren. Hoeveel afkortingen gebruiken artsen die voor andere artsen onleesbare codes vormen? Hoe vaak worden dingen op plaatsen vastgelegd waar ze eigenlijk niet thuishoren om om beperkingen die artsen in hun systemen zien (terecht of onterecht) heen te werken? Het is al ingewikkeld als één afdeling in één organisatie dit soort dingen gaat doen. Als bij duizenden artsen en andere medische hulpverleners dit soort "oplossingen" in allerlei vormen voorkomen dan wordt het hopeloos complex.

Wanneer een patiënt onaanspreekbaar wordt binnen gebracht kan hij/zij je ook niet vertellen wie hij/zij is.
Wanneer hij/zij een ID bij heeft kun je het daarop zien.
Kunnen we allergieën dan niet vermelden op het ID?

Echt een onzin reden om het EPD door te voeren.

@Yanno:
Inderdaad, hou het systeem decentraal en kleinschalig. Naast de eenvoud heeft het als bij-effect dat mensen zelf meer bewust worden van het zuinig zijn op hun gegevens.
Vroeger had men dit: http://www.sostalisman.nl/index.html

de kop is tegenstrijdig met het verhaal.
dus wat is nu waar.
maar vroeger ging het ook altijd goed, dus waarom nu eens roepen, het EPD moet.

De enige allergie die ik heb is de epd-allergie dus ze hoeven zich bij de spoedeisende diensten geen zorgen te maken als ik onaanspreekbaar binnenkom .

We hébben al een zeer waterdicht EPD en dat ligt bij de verzekeraars in de vorm van alle gedeclareerde medische acties en hun behandelcode.
Geen patient die de kans heeft gekregen zich daartegen uit te spreken.
Geen medische actie zonder behandelcode, want anders niet vergoed.