Lijkt me terecht. Beetje raar dat via registers waar je verplicht gegevens aan moet verstrekken, allerlei gegevens openbaar worden terwijl dat geen wettelijk doel dient, sterker nog, terwijl sommige van deze gegevens eigenlijk door de burger geheim gehouden zouden moeten worden (bv. BSN nummers).


Ik snap alleen niet waarom de rechter nog een uitspraak moet doen, want het Kadaster voldoet nu kennelijk niet aan de WBP?

CBP wil betere privacybescherming voor woningbezitter met ...
slimme energiemeter, slimme thermostaat, slimme koelkast, slimme tv, slimme telefoon en een heeeeleboel slimme abonnementen van steeds slimmer wordende 'leveranciers' en stalkende, ervaringverbeterende adverteerders met een zeeeeer aanmerkelijk belang.

Proef ik hier 'een stukje discrepantie' ?

Het is goed dat Kohnstamm dit aan de orde heeft gesteld. De naïviteit rondom het kadaster heeft me altijd verbaasd.
Als je ziet dat het handelsregister handtekeningen weglakt en bepaalde gegevens niet aan iedereen toont, dan is het kadaster lachwekkend.
Het wordt tijd dat dit snel verandert!

Nee hoor.
Ook de slimme energiemeters moeten met CBP rekening houden.
Én: je hoeft niet aan de slimme apparaten mee te doen. Slimme energiemeter kan je weigeren, net als Facebook enzovoorts.

De grootste woningbezitters zijn nog altijd de corporaties...

Interressant: c-201/14 "Hoe moeten overheidsinstanties omgaan met de gegevens van burgers en bedrijven waarover zij beschikken? Mogen zij die gegevens zonder meer van de ene administratie naar de andere doorsturen zonder de betrokkenen te informeren?"
http://curia.europa.eu/juris/celex.jsf?celex=62014CJ0201&lang1=nl&lang2=EN&type=TXT&ancre=
met http://www.minbuza.nl/ecer/hof-van-justitie/nieuwsbrief-griffie-hvj.html

Gaat het CBP ook nog iets zeggen over de privacy van huurders, die ernstig geschonden is door de Belastingdienst?

Sjonniev het leuke van de genoemnde EU case is: dat het bovenlangs kan komen. Waar CBP zich te veel laat ringeloren zijn er andere machten waar wel iets kan gebeuren.

Wanneer is er dan sprake van een gerechtvaardigd belang en voor wie? Als ik een koophuis zoek in een bepaalde buurt en ik wil recente prijzen weten? Of is het alleen een makelaar die dan een gerechtvaardigd belang heeft? Zodat ik 'gedwongen' word om van diens diensten gebruik te maken of het risico loop veel te hoog te bieden? Of heeft die makelaar evenmin een gerechtvaardigd belang? Het zijn wel allemaal data die door de overheid met belastinggeld worden verzameld. En krijgen overheidsinstanties dan wel inzage, met of zonder betaling?

Dat is ook nog maar iets van de "laatste jaren":

http://rechtennieuws.nl/8059/kvks-nemen-maatregelen-tegen-fraude.html

Je kaart in je eerste zin nu juist het probleem aan. Waarom ontstaan privacy en andere rechtsbeschermings issues steeds rondom overheid en grote bedrijven en in veel mindere mate bij de kleinere? Omdat er sprake is van een scheefgetrokken machtsbalans. Bij de kruidenier op de hoek, de plaatselijke kapper, zelfs bij de supermarkt of het warenhuis is de machtsbalans min of meer gelijk. Als zij iets doen wat je niet bevalt kan je zonder veel moeite een andere kapper, kruidenier, supermarkt of warenhuis opzoeken.

Je hebt helemaal gelijk met je opmerking dat het een beetje raar is. Maar tegelijk: Waarom zouden ze? Wat kan jij in de machtsbalans doen om er voor te zorgen dat ze wel zorgvuldig met de gegevens omgaan? Je kan de gegevens niet weigeren en ook niet eventuele weigering op grond van onzorgvuldige omgang als drukmiddel gebruiken. Je kan een rechtszaak aanspannen, maar dat breekt financieel je ruggengraat en kan hooguit tot een Pyrrhusoverwinning leiden. Je kan bezwaar en beroepsschriften opstellen tot je groen ziet, maar die worden met standaardbriefjes beantwoord en bereiken de verantwoordelijke personen niet. Je kan de regelgever aanschrijven, maar die is onderbemensd en onderbevoegd om veel verandering te bewerkstelligen. Je kan je stemgedrag aanpassen, maar eens in de vier jaar over een oerwoud aan belangen, en je kan de ambtenaren die eigenlijk het beleid bepalen niet wegstemmen. Blijft over: Vertrouwen op het ethische gevoel, dat echter een geduchte concurrentie heeft van het budget (goede bescherming kost geld). Dit principe is bekend onder de naam economische externe kosten (https://en.wikipedia.org/wiki/Externality).

Het enige dat je kan doen in zo'n betrekkelijk machteloze situatie is een mental note maken en op het vinkentouw blijven zitten tot er een mogelijkheid komt om de machtsbalans recht te trekken en met terugwerkende kracht het wangedrag te corrigeren (dat is het principe waarop het ICC gebaseerd is, als je de mensen die daar zitten op basis van de wetten die toen geldig waren zou vervolgen, kom je niet ver, want zij hebben die wetten in hun voordeel gemaakt).

Maar waarom zou je ook allerlei dingen over de eigenaar moeten kunnen opvragen dan? Of hij een hypotheek heeft, wie hij is en waar hij eerst woonde en of hij getrouwd is, het gaat je toch niks aan?

Dat het gaat om gegevens die met belastinggeld verzameld zijn, lijkt me een slecht argument. Dan zou je alle data die de overheid over iedereen heeft, vrij moeten geven. Dus ook jouw verkeersboetes, je psychiatrisch verleden, alle schoolgegevens van je kinderen, je belastinggegevens... De WBP is er nou juist om dat te voorkomen.