De verplichte opslag voor langere duur van verkeersgegevens is economisch niet efficiënt en helpt ook weinig bij opsporingsonderzoeken. Bovendien dreigt de opslag van verkeersgegevens de dynamiek van de communicatietechnologiemarkt te verstoren.

Dat schrijven de Internationale Kamer van Koophandel ICC, de Europese federatie van werkgevers UNICE, de internationale telecommunicatiegebruikers groep INTUG en de Europese Informatie-, Communicatie en Consumentenelectronica Associatie EICTA in een gezamenlijk standpunt. De Europese lidstaten overleggen al geruime tijd over de verplichte opslag van verkeersgegevens voor de duur van een jaar of langer. De groep vreest dat de lidstaten te weinig de dialoog zoeken met de industrie, waardoor geplande wetgeving schadelijk voor de industrie en consumenten zal zijn. ‘De industrie ondersteunt de strijd tegen criminaliteit en terrorisme, maar vindt dat nieuwe wetgeving niet haaks mag staan op bestaande privacyverplichtingen of de communicatiemarkt mag verstoren,’ aldus de verklaring.

De organisaties vrezen dat regeringen een te brede definitie van verkeersgegevens hanteren. Dit leidt voor de industrie tot grote technische aanpassingen, hoge kosten en verminderd vertrouwen van het publiek in telecommunicatiediensten. Alleen de opslag van verkeersgegevens die providers nu al vastleggen voor het opstellen van facturen kan eventueel door de beugel. Bovendien vinden de organisaties dat ze de autoriteiten nu al erg behulpzaam zijn, zoals met het afluisteren van communicatieverkeer en het op verzoek tijdelijk bewaren van verkeersgegevens van concrete verdachten. De organisaties keren zich tegen een lange bewaartermijn voor verkeersgegevens en vinden dat elke maatregel getoetst moet worden op zijn economische effecten en op de vraag of hetzelfde resultaat niet op een andere manier bereikt kan worden. ‘De soorten verkeersgegevens en de bewaartermijnen moeten tot een absoluut minimum beperkt worden,’ aldus de organisaties.

De organisaties vinden daarnaast dat de autoriteiten moeten opdraaien voor de hoge kosten die gepaard gaan met de opslag van verkeersgegevens, de beveiliging ervan en de zoekmachines die de data toegankelijk moeten maken. Als justitie hiervoor moet betalen, zal het iets terughoudender zijn in het gebruik maken van de mogelijkheden, redeneren de organisaties. Bovendien vrezen de organisaties dat de autoriteiten door gebrek aan technologische kennis allerlei onrealistische eisen zullen stellen.