Verschillende landen en Amerikaanse staten kijken naar de mogelijkheden van een immuniteitspaspoort dat personen die afweer tegen het coronavirus hebben opgebouwd toegang tot openbare ruimtes, transport en werk geeft, maar een dergelijk paspoort vormt een bedreiging voor onze privacy en informatieveiligheid, aldus de Amerikaanse burgerrechtenbeweging EFF.

Bij veel van de voorstellen wordt het bewijs van immuniteit in de vorm van een digitaal token op de smartphone van de burger opgeslagen. "Immuniteitspaspoorten zouden onze privacy en informatieveiligheid bedreigen, en zouden een grote stap richting een systeem van nationale digitale identificatie zijn dat kan worden gebruikt om onze persoonlijke informatie te verzamelen en op te slaan en onze locatie te volgen", zegt Alexis Hancock van de EFF.

Niet alleen zijn er medische vragen over een immuniteitspaspoort, ook ethische vragen komen om de hoek kijken. Zo zou een dergelijk paspoort voor een tweedeling in de samenleving kunnen zorgen. Verily, een bedrijf van Alphabet, voert via mobiele testlocaties in de Verenigde Staten coronatests uit. Mensen die zich willen laten testen moeten over een Google-account en smartphone beschikken. Sommige mensen werden bij de testlocaties weggestuurd omdat ze geen mobiele telefoon hadden.

"Het verplichten van smartphone-gebaseerde immuniteitsverificatie om toegang tot openbare ruimte zoals kantoren en scholen te krijgen vergroot de bestaande ongelijkheid en versterkt een tweeledig systeem van bevoorrechte mensen die zich vrij in de samenleving kunnen bewegen en de kwetsbare mensen die niet kunnen werken, winkelen of naar school gaan omdat ze geen mobiele telefoon of toegang tot tests hebben", gaat Hancock verder.

Een ander punt van kritiek richt zich op het gebruik van digitale immuniteitspaspoorten. Daardoor zou het algemene idee van digitale bewijsdocumenten gemeengoed kunnen worden. Burgers zouden straks overal hun paspoort of bewijs moeten laten scannen. Niet alleen zou het dan om iemands immuniteit kunnen gaan, maar ook om zaken als leeftijd, zwangerschap, hiv-status of strafblad. Al deze controles worden vervolgens opgeslagen, wat kan leiden tot een digitale nationale identificatie, waarbij de activiteiten en bewegingen van burgers digitaal worden gemonitord.

Het opslaan van medische testresultaten zou daarnaast het risico met zich meebrengen dat gevoelige persoonlijke informatie in het geval van een datalek op straat komt te liggen. Vorig jaar werden door een datalek in Singapore de gegevens van 14.000 hiv-patiënten openbaar. "We zouden van de fouten uit het verleden moeten leren, en ervoor zorgen dat technologie mensen ten goede komt in plaats van dat het nieuwe kwetsbaarheden introduceert", besluit Hancock.