Het ICT landschap in Nederland is een wildgroei van producten waarbij elk bedrijf het weer anders organiseerd.

Een koppeling afdwingen tussen digitale puinhopen is een slecht idee.

Eigenlijk zou uitwisseling tussen zorgverleners verboden moeten worden en uitwisseling uitsluitend nog via de patient mogen plaatsvinden. Bijvoorbeeld door medishe data op een zorgpas op te slaan die de patient fysiek mee moet nemen naar de zorgverlener die bij de data wil. De patient kan dan in eigen beheer een backup maken al dan niet met eigen versleuteling al dan niet naar een hd in ern kluis of cloud naar keuze.

Het is achterhaald om zorgverleners te laten bepalen hoe ze data verwerken die eigendom is van de patient.

Als je dan medische hulp onverwacht nodig hebt en je dan je eigen data niet bij je hebt, wat dan? Iemand maar laten barsten, want die data is toch zijn verantwoording?
Moet je eens zien, wat voor lawaai er dan weer losbreekt!

Dat heet koppie gebruiken. Puur mensen werk dus.

Je kan er ook nauwelijks ICT specialisten aan toevoegen aan multidisciplinaire behandel-teams waar ziekenhuizen nu al mee werken.
Simpelweg omdat het vakgebied zo diepgaand en veelomvattend qua deel-terreinen is en bijkomend verband houdt met zo enorm veel aanpalende informatie dat je werkelijk talloze afwijkende situatie hebt waar je nooit mallen van software-interfaces voor kan optuigen.
Kan je dan wel iets ETL data beheer in de zorg?
Zowel individuen met talloze vergaande subtiele variaties per menselijk lichaam en talloze overeenkomsten tussen menselijke lichamen maakt dat je modellen zo goed zijn als de eigen aannames die de ETL gebruiker vooraf kan bedenken.
Dat vergt ook weer dezelfde combinatie van diepgaande en veelomvattend kennis van die multidisciplinaire behandel-teams waar ziekenhuizen nu al mee werken.
Als je deze bottle necks even niet goed doorhebt, de impact op eventuele kansen in afremmende zin over het hoofd ziet of je die vereisten niet als opdrachtgever van KPMG wilt kennen dan laat je KPMG dus puur een advies opstellen dat het doel van een achterliggend plan/plannen moet dienen.
Hetgeen veel minder van doen heeft van een objectieve bespiegeling van mismatches en kansen.
Het gehobby met smart-health data van en door consumenten apparaten biedt weinig zo weinig maar helpt wel een heilloze droom in stand te houden.
Data zonder kennis heb je niets aan.
Data zonder context kennis heb je nog minder aan.
Data zonder vakkennis nog weer minder.
Vakkennis kan je ook slechts tot beperkte uniformeren en slechts modelleren voor specifieke afgebakende deel-vragen met een enorme bijsluiter aan uitsluitingen.
Het is ook niet zondermeer zo dat een aanpak bij health data die iemand in staat stelt betere sport prestaties te leveren - uitbouwen van de upside - ook evenveel kansen biedt bij iemand die niet in de up-side van het gezondheid spectrum is beland.
Die heeft weer andere zorg nodig, wel met minstens zoveel medische kennis en begeleiding en heeft daarom weer baat bij een heel eigen inzet van beroeps-ervaring.

Los van de achterliggende inzichten van de onderzoekers die KPMG hierbij gaat inzetten en durft te laten doorklinken in haar rapportage, zodra je verstandige en logische informatie combinaties weet te leggen weet je feitelijk dus sowieso nog niet voor welke toekomstige casi en behandel situaties de gevonden inzichten en de verwachtingen op kunnen gaan.
Da's nog weer een aparte projectie van aannames als ze hiervoor wel allerlei ideeën of plannen als proto-"waarheden" gaan delen.

Zitten daar fanboys en girls van metertjes die ze privé via bluetooth gebruiken en aan het filosoferen en dromen zijn geslagen?
Hebben ze een gebrek aan vakkennis bij de ACM of voeren ze onder druk de mars van de CDA smart-health industrie uit?
Want denken dat dezelfde benadering van gebruik van die informatie uit je eigen deel-uitdaging 1 op 1 te transponeren zijn naar willekeurige verzameling van meerdere veelomvattende omgevingen waar ziekenhuizen uiteindelijk toch uit bestaan, waar zit je dan met je verstand?
Dat is zo'n beetje dezelfde mis sprong als dat je omdat je zo bedreven bent geworden in kaarsen aansteken dat je dan ook denkt zondermeer een goede lasser te zijn van staalconstructies van bruggen waar 30-40 jaar lang dagelijks vracht-verkeer overheen moet. En dat tot einde levensduur een planbaar gedrag vertoont.