vimtutor opstarten

Wel duh - zoek met google naar een handleiding en ga oefenen ...
Vraag het die collega's , of ze een handleidinkje voor je hebben ?
Koop een boek .

Belangrijke tip : een heel bekende versie van VI heet VIM - VI iMproved .
Je zoekt of vind dus veel dingen voor "vim" - en dat is wat je moet hebben.

Meest belangrijk om in je vingers te knopen :

VI heeft _modes_ - je zit in edit mode, en doe je edits , en heb je toesten waarmee je kopieert, wist, delete etc etc.
OF - je zit in "commando mode" - en dan heb je toetsen en dingen waarmee je commando's geeft (save, quit) , of tekst bewerkt met zoek en vervang opdrachten.

Veel editors hebben niet dat mode-concept , en geef je odprachten met control-iets combinaties.

Anyway - prima om VI te leren, en prima om iets te willen leren wat je collega's ziet gebruiken - goede kans dat iets wat je collega's doen ook voor jou nuttig is om te leren.

Alleen je mag wel een beetje meer zelfredzaam worden - hoe kan ik <iets heel bekends> leren vraag je niet op een forum. Je bent oud genoeg om geen baby-hapjes google links gevoerd te hoeven worden, die moet je zelf kunnen vinden.

Als je het over vi hebt dan wordt tegenwoordig gewoonlijk vim of nvim bedoeld. Jaren geleden, toen het commando vi nog de oude vi-editor opstartte, knapte ik er direct na opstarten al op af omdat volslagen onduidelijk was hoe ik wat dan ook kon doen, inclusief hoe je het weer kon afsluiten.

Met vim en nvim is dat anders. Als je het start zonder argumenten worden een paar hints gegeven, waaronder hoe je het afsluit en hoe je de help-informatie oproept.

Gebruik die informatie. De help-teksten zijn enorm uitgebreid. Leer jezelf om te beginnen genoeg basisvaardigheden om ermee te kunnen werken. Leer hoe je de help-functie gebruikt. En heb geduld, zowel in het thuisraken in het gebruik ervan als in het lezen van de helpteksten! Ook al is het een editor voor kale tekst, het bevat makkelijk zoveel functies en mogelijkheden als een full-blown tekstverwerker. Mij heeft het ooit ongeveer twee weken aan dagelijks gebruik gekost voor ik enigzins handigheid erin begon te krijgen, om vervolgens nog vele jaren (en nog altijd) meer mogelijkheden en handigheidjes te ontdekken.

Dit is een voorbeeld van software die erg lastig is om te leren maar die je vervolgens zoveel handige mogelijkheden en gemak oplevert dat je die moeite meer dan dubbel en dwars weer terugverdient in het gebruik ervan. Het is een investering die zich terugbetaalt. Vim is absoluut niet beginnersvriendelijk maar voor wie de weg leert kennen uiteindelijk opmerkelijk gebruikersvriendelijk.

Wat inleidende opmerkingen:

Vim heeft een modale interface, wat wil zeggen dat het zich in verschillende modi kan bevinden. Die zijn:
• normal mode: Hierin kan je commando's intypen, zoals :help, maar ook eenletterige commando's zoals y om te kopiëren en p om te plakken. Wat niet kan in normale modus is tekst intypen.
• insert mode: Hierin kan je tekst intypen. Vanuit normal mode activeer je het (onder meer) door op i of Insert te drukken. Je gaat weer terug naar normal mode met Esc.
• visual mode: Hierin maak je tekstselecties. Je start het vanuit normal mode met v om van een teken tot een ander teken te selecteren, met Shift+v om hele regels te selecteren, of met Ctrl+v om rechthoekige selecties te maken. In visual mode zijn allerlei commando's beschikbaar die op de geselecteerde tekst werken. Je kan bijvoorbeeld alles in hoofdletters of in kleine letters veranderen.

In de helpteksten zie je staan dat in normal mode letters gebruikt worden om de cursor in de tekst te verplaatsen. Pijltjestoetsen werken ook, en toetsenborden zonder pijltjestoetsen ben ik al in vele decennia niet tegengekomen. Je kan dus rustig vergeten welke vier letters dat zijn en gewoon pijltjestoetsen gebruiken.

Belangrijk in de help-functie is dat je erin kan zoeken. Als je (in normal mode) bijvoorbeeld intypt:
en in plaats van op Enter op Ctrl+d drukt, dan krijg je een overzicht van help-ingangen waar "case" in voorkomt te zien:
Het commando ":help case" staat er nog, en je kan daarin "case" uitbreiden of vervangen door een van de genoemde opties om daar informatie over te krijgen, bijvoorbeeld ":help uppercase".

Dit is maar een klein begin. Zoals gezegd: lees die helpteksten, zeker de inleidende teksten die het basisgebruik van de editor uitleggen. Het is niet altijd makkelijk en het vergt geduld, maar alles wat er over vim te weten valt staat erin.

De vaardigheid om met de helpfunctie om te gaan is dus je ingang om vaardigheid met de editor op te bouwen. Als je ":help" intypt zie je als eerste wat tips staan voor hoe door in de helpteksten zelf navigeert (met weer de opmerking dat de pijltjestoetsen ook werken), hoe je er hyperlinks in volgt naar een andere helptekst, hoe je daarna weer teruggaat naar de plek van waaruit je de link volgde etc. Sla dat niet over en oefen ermee, je bent de eerste tijd een vim-cursist die allerlei basale dingen moet leren. De eerste paar weken zullen worstelen zijn, daarna zal je merken dat je er handig in wordt en meer een vim-gebruiker wordt, en vervolgens zal je merken dat je nog jarenlang momenten hebt waarin je je afvraagt of iets niet handiger kan om dan in de helpteksten te ontdekken dat dat ook echt handiger kan, je wordt geleidelijk aan steeds meer een vim-wizard.

Ik ben dat proces al vele jaren geleden begonnen, en tegenwoordig vind ik vrijwel elke andere editor ongelofelijk beperkt in vergelijking met wat ik gewend ben.[*] Probeer het, en heb er met name in het begin geduld mee, je moet door een lastige leerfase heen voordat je er handig genoeg in bent om er vervolgens juist voordeel van te hebben. Dat voordeel is er beslist, het is de inspanning waard.

[*] Voor de Emacs-liefhebbers: ja, ik weet dat Emacs ook heel krachtig is, en dingen kan die vim niet kan. Wat mij deed afknappen op Emacs was dat je voortdurend meerdere toetsen gelijktijdig moet indrukken, en dat bezorgt me RSI. De modale benadering van vim geeft zonder dat nadeel toch snelle toegang tot enorm veel mogelijkheden.

Volgens mij wordt vim meer gebruikt dan vi tegenwoordig. Moet het een command line editor zijn? Er zijn ook goede text editors met een GUI, zoals notepadqq. En Visual Studio Code is ook best wel aardig als je met code wil gaan werken, net zoals Sublime.

Learning the vi and Vim Editors, 7th Edition
by Arnold Robbins, et al., 2008

https://www.oreilly.com/library/view/learning-the-vi/9780596529833/


Vi(m) heeft heeft een tutor modus, die je de eerste beginselen automatisch bijbrengt, maar nano werkt ook prima :-)

Je leert vi door het te gebruiken.

Ik betwijfel dat. Op de systemen die ik ken, wijst het vi commando steeds naar het vim commando en gebruik je dus vim. Tik maar eens in: 'vi --version'

Ik zou bij nano blijven als je dat kent. Dat werkt veel prettiger. Wil je toch vi leren, dan tik je 'vi --help' in. Je ziet dan de hele instructieset. Veel meer valt er dan niet meer te leren.

En dan is er nog altijd de volgende handleiding om het speels te leren https://vim-adventures.com

vi of vim werken in de basis hetzelfde, het enige toffe aan vi is dat het overal op zit en dus altijd werkt. Het minimum om te beginnen me vi zijn de volgende principes. Met "vi filename" zit je in command mode als je "i" druk zit je in insert mode, met "a" in append mode. Met ESC ben je weer in command mode. Met pijltjes toestsen kun je je point veranderen maar een regel wordt wel gewrapped dus pijltje naar onder jumped over een gewrappete regel. Met "x" delete je een karakter met "dd"" haal je een regel weg. Een command kun je ook een paar keer laten uitvoeren, bijv 3x haalt drie karakters weg, met 52dd haal je 52 regels weg. Met dubbele punt nummer spring je naar die regel ":0" springt naar het begin met :wq schrijf je de veranderingen naar de schijf weg en als het niet wil wegschrijven doe je met :q!

Als je niet meer weet waar je zit druk je op ESC. Daar moet je het wel mee kunnen.

Vim heeft een ingebouwde "leeromgeving", genaamd vimtutor.

Vi leren is net zo belangrijk als dat een dokter Latijn moet kennen. De editor zit echter net zo logisch in elkaar als de Nederlandse taal.

Het komt uit de tijd van "ed", een regeleditor. Toen er enkel TTY's waren die regels konden printen, en de monitor vrijwel niet bestond. Terwijl een super basic toetsenbord al heel wat was als je het had. Toen de monitors begonnen te komen die gewoon 24 hele regels van 80 karakters konden tonen (wow!) is vi bedacht.

Omdat ik zelf uit die tijd ben, spreek ik vi zonder na te denken. Zoals je, als je een beetje talen kent, je er niet eens bij stilstaat dat je tegen een Engelsman automatisch Engels spreekt. Ik heb die dingetjes als nano later wel voorbij zien komen. Maar er nooit echt goed naar gekeken. Het doet me denken aan de tijd dat het internet ineens werd overspoeld met AOL-gebuikers. Of voorheen ministeckende huisvrouwen met Frontpage ineens meenden webdesigner te zijn. Die mensen mogen er ook zijn natuurlijk, maar ik doe alles met vi. Zonder na te hoeven denken hoe die editor werkt.

Wat ik nou zo handig vind is dat je de cursor kan bewegen zonder de pijltjestoetsen!

h = links
j = naar beneden
k = omhoog
l = rechts

Hierdoor hoef je vrijwel nooit je vingers van de lettertoetsen te halen, ideaal als je gewend bent om 10 vingers blind te typen.

Nog efficienter is het als je geleerd hebt hoe je de cursor in een keer naar de goede plek kunt bewegen ipv per positie
in die richtingen. Daar zijn allerlei movement commando's voor.
Na een tijdje krijg je door dat edit commando's als je ze laat volgen door zo'n movement commando op die opgegeven
afstand werken. Bijvoorbeeld:
w = woord naar rechts
dw = delete een woord
^ = naar eerste gebruikte positie van de regel
c^ = change (vervang) vanaf begin van het gebruikte gedeelte van de regel

Hoe kom je eigenlijk uit vi

En uit Linux?


;)

uit vi:
:q = quit
:q! = force quit
:wq = write and quit
:wq! = force write and quit
:x = write and exit
:x! = force write and exit

uit Linux:
open een terminal en type:
sudo shutdown -h now

via de GUI kan ook, maar waar die knop zit is afhankelijk van de GUI die je gebruikt.

:wq of :q!

En Linux sluit je met poweroff

En ik vind de pijltjestoetsen juist veel handiger. Ieder wat wils ;-)

Grappig, dat is na ik denk inmiddels ruim 20 jaar vim gebruikt te hebben nog nooit eerder tot me doorgedrongen. Zo zie je maar dat je blijft leren ;-). Goede tip, overigens.

Ik weet dat die (en dergelijke) commando's bestaan, maar ik merk in de praktijk dat ze voor mij te weinig toevoegen om ze me eigen te maken. Woorden naar links of rechts springen gaat ook met CTRL+de pijltjestoetsen. Gecombineerd met v voor het starten van een selectie en x of Del voor het verwijderen van de selectie kan ik woorden of een aantal woorden verwijderen. In termen van toetsaanslagen tellen kan dat sneller, maar het gaat al heel snel dus voegt het niet veel meer toe.

Ik vermoed dat er niemand, of vrijwel niemand, bestaat die werkelijk alle mogelijkheden van vim kent of paraat heeft tijdens het bewerken van een tekst. Dat hoeft ook helemaal niet, als je maar een beperkt deel ervan kent kan je al heel efficiënt werken. En door de jaren heen ontdek je af en toe iets dat voor jou wél wat toevoegt. Dat kan heel goed iets zijn waar iemand anders iets anders voor heeft gevonden. Nogmaals: ieder wat wils.

@de vraagsteller: Je hoeft uitdrukkelijk niet alles van vim te weten om er goed mee uit de voeten te kunnen. Ik vermoed dat er aan vim aanzienlijk meer te leren zou blijken te zijn dan aan bijvoorbeeld MS Word als je zou proberen alles te weten te komen. Je overlaadt jezelf alleen maar met meer dan je aankan als je het probeert. Of je de cursor beweegt met g, h, j en k of met de pijltjestoetsen, en meer van dat soort verschillen, zijn een kwestie van persoonlijke voorkeur. Je hoeft niet alles te weten en niet alles te onthouden, het gaat erom dat je om een editor te gebruiken wel de cursor moet kunnen verplaatsen naar waar je hem nodig hebt. Dat er dingen zijn die handiger kunnen ontdek je gaandeweg wel. Dat blijft vele jaren doorgaan. Dat betekent niet dat je niet genoeg wist, maar dat je telkens opnieuw weer een kleine wow-ervaring hebt die je blij maakt met deze editor.

Met andere woorden: je krijgt potentiëel overweldigend veel informatie te verwerken, en kan makkelijk een gevoel krijgen van: "mijn god, moet ik dit allemaal weten?" Nee, dat hoeft helemaal niet. Laat je niet afschrikken door hoe veel het is, weet dat je helemaal niet al die informatie hoeft te verwerken en weet dat je dat al helemaal niet allemaal tegelijk hoeft te doen.

Ik raad je wél aan om jezelf vertrouwd te maken met hoe de help-functie werkt, en ook vimtutor. Niet om alles te overzien maar om te weten hoe je informatie kan vinden als je die nodig hebt. Dat is een tip die voor veel meer dingen opgaat: als je de weg weet te vinden in de beschikbare documentatie en ook de moeite doet om dingen op te zoeken dan doe je kennis op en verander je gaandeweg van iemand die vragen moet stellen in iemand die ze kan beantwoorden.

De eerste weken dat je vim gebruikt zullen best pittig zijn omdat je nog zoveel basale dingen voor het eerst uit te zoeken hebt in software die domweg heel anders werkt dan je van software gewend bent. Dan kom je bij alles wat je doet telkens drempels tegen die je nog moet nemen. Dat is even volhouden, en iets om jezelf tijd voor te gunnen. Maar laat je niet afschrikken daardoor, gaandeweg gaat het steeds makkelijker en ga je steeds meer ontdekken dat wat eerst moeilijk leek juist heel veel gemak oplevert. En als je maar een kleine fractie van vim kent heb je er al een editor aan die veel krachtiger en prettiger werkt dan bijvoorbeeld nano. En het wordt alleen maar beter daarna :-).

Ik vond Nano eerst ook een vereiste, totdat ik op een machine belande zonder internet/Nano, toen moest ik wel, ik kreeg die avond de basis commando's al snel onder de knie (weliswaar met een cheatsheat aan mijn zij).

Zodoende zou ik vim als eerste keus gebruiken, loop je vast bij specifieke handelingen en wil je door, val dan terug op Nano als de benodigde instructies zich niet direct openbaren.(lees er wat over, doe een poging, en ga er anders een andere keer verder op in).

Ik moet maar eens eerst op typcursus/tieples. Is dat zwaar vergeleken met swipen?

Maar nu heb jij moeten leren dat je met Ctrl+pijltjes per woord kunt bewegen... ik wist dat niet want ik gebruik al vi sinds
het nog BSD vi was en toen kon dat nog niet. Ik gebruik dus w. Ik gebruik wel eens de pijltjes ipv hjkl, dat zijn dingen
die je soms gewoon probeert.


Nouja ik gebruik al vi sinds 1984 ofzo en die commando's zitten zo in mijn vingers dat ik er niet bij hoef na te denken.
Soms komen er zelfs vi commando's terecht in dit soort invulformuliertjes (voor het posten op forums).
Voor mij is het ook niet "ik moest vi leren ipv nano" maar "ik moest vi leren ipv ed" (ed is zo iets als edlin onder DOS).
Net als "ik moest leren hoe dat bij Linux gaat ipv bij Windows" voor mij niet geldt omdat ik al Linux gebruikte voor er
Windows bestond (voor mij is Windows 95 de eerste release van Windows, die laagjes op DOS (versies 1 t/m 3) tel
ik niet mee).

https://duckduckgo.com/?t=ffab&q=how+to+learn+VI&ia=web

VIM - Vi IMproved
~
~ version 8.2.3995
~ by Bram Moolenaar et al.
~ Modified by team+vim@tracker.debian.org
~ Vim is open source and freely distributable
~
~ Sponsor Vim development!
~ type :help sponsor<Enter> for information
~
~ type :q<Enter> to exit
~ type :help<Enter> or <F1> for on-line help
~ type :help version8<Enter> for version info
~
~ Running in Vi compatible mode
~ type :set nocp<Enter> for Vim defaults
~ type :help cp-default<Enter> for info on this

Tip: print&plak een cheatsheet ergens in je zichtveld.

Nou met deze tips en met wat doorzettingsvermogen moet het lukken.

Succes.

Super bedankt allemaal! Dit heeft enorm geholpen! Nu vol houden :)

Het is als met 10 vingers blind leren tikken. Of als pianospelen vanaf bladmuziek.

Wat blind tikken betreft, al die toetsen op je keyboard staan compleet onlogisch. Dat komt nog uit de tijd van de tikmachines en dat de hamertjes van de machine niet in de war zouden komen te zitten. Dus daar heb je nu lekker wat aan als uitleg.

Pianospelen met bladmuziek ook zoiets. Er staan vijf strepen met bolletjes op dat papier, maar welke knop dan? De enige logica is dat de noten achter elkaar komen. Maar ga je lijntjes tellen om de juiste toets te vinden, dan zit je al vijf coupletten uit de maat.

Het moet vanzelf uit je vingers vloeien. Met blind tikken begin je met de f en de j. Dan asdf en jkl; en daarna verder. Met piano de notenbalk op en af. En dan de vlooienmars.

Op een gegeven moment, na veel oefenen, gebruiken en doorzetten gaat het zonder nadenken. Hier kan ik het licht uitdoen omdat er iemand achter me op de bank in slaap gevallen is. Dan zie ik dus ook de letters op mijn toetsen niet meer. Maar ik vi gewoon door alsof er niks aan de hand is. Wel met twee vingers. Ik kan het wel met tien, ooit geleerd, maar het enige wat je daar mee opschiet is sneller tikken voor de baas. Vi is veel leuker, je hebt er meer aan en je kunt er meer mee. Daarbij moet je ook niet te snel willen tikken, want wat je tikt daar moet je goed over nagedacht hebben of je zit weer coredumps na te lopen later.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, was de QWERTY lay-out niet ontworpen om de typist te vertragen, maar om het typen te versnellen. Er zijn aanwijzingen dat, afgezien van het probleem van het vastlopen, het verder uit elkaar plaatsen van veelgebruikte toetsen de typesnelheid verhoogt, omdat het de afwisseling tussen de handen bevordert.

https://en.wikipedia.org/wiki/QWERTY#Properties


Er werden in de beginjaren pogingen gedaan om het toetsenbord te vervangen door meer doordachte indelingen, zoals met het Dvorak-toetsenbord, maar zonder veel succes. De QWERTY-indeling is nog steeds algemeen gangbaar.

Linux sluit je af met: systemctl poweroff
Dan hoef je niet meer in sudo, maar met sudo kan het ook natuurlijk, met: sudo shutdown now

Edit: Zojuist geprobeerd met poweroff en ... het sloot meteen mijn systeem af, dus poweroff gewoon intypen en het sluit jouw systeem af. Weer wat geleerd vandaag.

Edit 2: Ik heb daardoor ook geprobeerd mijn systeem te rebooten en dus typte ik reboot in en ... voila, het systeem reboot gewoon. Je hoeft daarvoor dus geen sudo meer te gebruiken om jouw systeem te rebooten, type gewoon reboot.

Dat is een keuze van de distributie die je gebruikt - of eventueel van jouw keuzes tijdens installeren, dat 'reboot' en poweroff "gewoon" als gebruiker werken.
Waarschijnlijk is het omdat je de gebruiker die je aanmaakte ook aangeduid hebt als 'admin user' .

Het is een prima instelling voor een persoonlijke Linux desktop.

Het is zeker niet universeeel waar voor "Linux" - en natuurlijk erg onwenselijk wanneer "alle" gebruikers op een server dit zomaar kunnen.

Ik denk niet dat iemand denkt dan de QWERTY layout voor het vertragen is. Het vastlopen van de hamertjes moet ook niet voorkomen worden door te vertragen, maar door opvolgende hamertjes zoveel mogelijk van een andere positie te laten komen. Ik heb tot aan mijn afstuderen nog zo'n typemachine gebruikt. De vastlopers kwamen vooral bij bepaalde lettercombinaties. Dan had het 1e hamertje meer tijd nodig om ruimte te maken voor de volgende.
Ik neem aan dat de meest voorkomende probleemcombinaties voorkomen zijn in de qwerty layout.

De QUERTY indeling is gemaakt zodat bij het typen van een Engelse tekst de kans zo klein mogelijk is dat twee hamertjes botsen en de typiste haar 140 aanslagen per minuut niet haalt. Omdat daarmee de Franse typekamers er statistisch vaker last van hadden met hun taal hebben de Fransen het AZERTY toetsenbord bedacht. Om qua concurrentie weer op de zelfde aanslagen per minuut typistes te komen. Wie op concurrentiegebied mega achteruit gingen waren de Chinezen. Die hebben zoveel tekens dat die onmogelijk allemaal naast mekaar in een typemachine pasten dus daar zaten alle hamertjes al klem voordat ze maar begonnen waren. Nog steeds is Chinees typen met een standaard toetsenbord een hoop inefficiënt geklooi dat een beetje te vergelijken is met hoe vroeger op numerieke oude Nokia telefoons SMS-jes werden geschreven. (Een kernoorlog verliezen ze dus altijd omdat onze typistes sneller zijn.)

Het aardige is dat oude tradities bewaard worden terwijl ze helemaal geen functie meer hebben. Het gaat ook niet om de functionaliteit omdat doorgaan zoals men het gewend is efficiënter is omdat het de al ervaren mensen niet afleidt met helemaal een nieuw systeem te moeten leren. Als we op straat ineens zouden afspreken dat we links gaan rijden in plaats van rechts dan zou het één zooitje worden. Dus houden we het maar beter zo. Met vi is net zo een verhaal. Om je de voorganger ed voor te stellen, moet je denken aan een toetsenbord waar enkel het grote blok toetsen op zit. De rest eromheen niet. 26 letters, return, spatie, shift en escape, dat is het zo een beetje. En dan dat je monitor achter een brievenbus staat waardoor je maar één regel kunt lezen. Waarbij die ene regel met zo 2 tekens per seconde verschijnt. Daarmee is de hele commandline structuur bedacht. Zo kort mogelijke commands zodat je door de brievenbus tenminste kon zien wat je deed. Wou je een heel bestand editen, dan moet je dat bestand dus "voor je zien". Verder kon je enkel de brievenbus-view op en neer schuiven en dan een enkele regel editen. Die dan tergend langzaam werd uitgeprint. Het was een hele verademing toen er twee-regel brievenbussen werden bedacht, of zelfs daarna 24-regel brievenbussen. Omdat je met die oude ene regel zoveel met je hoofd moest doen om je het hele bestand voor te stellen, zijn alle commandos van ed in de eerste vi gegaan. Zodat je daar in elk geval niet iets helemaal nieuws moest gaan leren. Wat toen dus heel handig bedacht was! Het is ook niet voor niks dat zowel de Chinese als de Russische programmeurs allemaal uiteindelijk maar Engels moesten leren. Zelfs voor de Fransen zat er niks anders op.

Wat is er anders, het was in1980 al ESC:q!
en in vim nog steeds... ?

>Waarbij die ene regel met zo 2 tekens per seconde verschijnt. Daarmee is de hele commandline structuur bedacht.

Weke eeuw was dat. Twee tekens per seconde, 20 bits/sec dus. Zelfs mijn allereerste modem eind jaren 80 had er al 300.En zat je vast op een seriale aansluiting, dan 9600. Dus geen sprookjes uit de tachtigjarige oorlog rondbazuinen.

Ik heb nog gewerkt met Edlin onder Msdos31
Dat was pas een txteditor......


Verder leer je vi door ermee te werken...

De meeste gebruiken slechts de cursors, dele, insert en :wq!

Wat anders is staat direct achter waar je wat je citeerde had afgekapt (had je ook niet verder gelezen?):
In plaats van dat je, als je de commando's nog niet kent, geen idee hebt hoe je er weer uit kan komen staat het voor je snufferd op het scherm. Dat is in al zijn eenvoud een wezenlijk verschil.

Nou nee dat was een waardeloos aftreksel van wat "ed" onder Unix was, die via "ex" uiteindelijk "vi" werd.
("ex" is de "extended editor", de ":" mode in vi, die met het commando "visual" naar fullscreen mode schakelt)

BBEdit van Bare Bones was en is onder MacOS en macOS de ultieme editor. Die gaat inmiddels dertig jaar mee :-)

https://en.wikipedia.org/wiki/BBEdit


Nog voordat ik vim onder Linux leerde, gebruikte ik de grep functie onder BBEdit. Gelukkig bestaat er ook nog Gedit. :-)

Mcedit is de beste voor linux