Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ:Ik denk dat de veiligheid die "pseudonimisering" of "anonimisering" bieden, in het digitale tijdperk veel kleiner is dan overheden en data-bedrijven willen doen voorkomen.
Dat klopt en dat is een belangrijk punt omdat daardoor het, wel of niet expliciet, toestemming geven voor het geanonimiseerd gebruik van persoonsgegevens in toenemende mate een wassen neus wordt - een leuk idee om mensen het gevoel te geven dat ze iets te zeggen hebben over het gebruik van hun persoonsgegevens.
Hoewel ik denk dat het ingeval van (sociaal)wetenschappelijk onderzoek momenteel nog niet zo'n vaart loopt wat betreft het inzetten als monitorings- en surveillancemiddel op microniveau, is dit natuurlijk een kwestie van tijd omdat steeds meer aspecten van de maatschappelijke problemen onderzocht worden en naar verwachting steeds meer wetenschappers beleidsgebonden onderzoeksopdrachten krijgen waarbij de onderzoeksvragen van buitenaf (overheid) aangereikt worden en niet vanuit een onafhankelijk wetenschappelijk denken geïnitieerd worden. Het verlies van echt kritisch denken binnen de wetenschap is daarmee navenant.
Voor echte, serieuze bescherming zijn daarom data-minimalisatie en "zero-knowledge"-benaderingen nodig.
Mee eens, en daarvoor schieten de mogelijkheden binnen de AVG m.i. tekort.
Ongeacht welke veelbelovende teksten in de AVG gebruikt worden zie ik dat het feitelijke perspectief van waaruit de AVG werkt - bijna een soort uitgangspunt - bestaat in het
verzamelen van data, niét in het
vermijden van het verzamelen van data.
Er is wel sprake van een voorwaarde van data-minimalisatie, maar dat is geen absoluut, maar een relatief vereiste omdat het gekoppeld wordt aan de doelstelling van de dataverzamelaar - en die heeft als doel: data verzamelen. Altijd prijs dus.
De AVG werkt op deze wijze als een
legitimatie voor data verzamelen: mits aan voorwaarden x, y, z voldaan is is het verzamelen van data toegestaan, daarin zijn x, y, z vereisten die ondergeschikt zijn aan het doel van data verzamelen.
Deze uitleg/ toepassing van de AVG leidt tot een heleboel extra bureaucratie, maar biedt geen enkele bescherming van de individuele persoonsgegevens tegen het aanleggen van (uitdijende) dataverzamelingen. Integendeel, er worden sluizen wagenwijd opengezet voor dataverzamelaars, niet in de laatste plaats de overheid zelf.
Oftewel, de AVG is volledig gedomesticeerd, geneutraliseerd tbv de data-industrie.
Bij wetenschappelijke vooruitgang hoort volledige transparantie. Zonder deze openheid bestaat geen vooruitgang in wetenschappelijke kennis, kennis van de werkzaamheid van vaccins en van de andere maatregelen, die genomen zijn ter bestrijding van het virus.
Dit ben ik niet met je eens, het is in mijn ogen niet zo absoluut. Ik hik op het woordje "volledige" in combinatie met het woord "vooruitgang".
Dit is géén pleidooi voor maximale openheid in het leven en ook géén pleidooi om alles in het menselijke leven en gedrag wetenschappelijk te gaan onderzoeken (liever niet zelfs)!!
De eis van maximale openheid heeft
uitsluitend betrekking op wetenschap zelf. Dus wanneer wetenschap bedreven wordt. Wetenschap gedijt alleen bij 100% openheid.
Alleen met volledige transparantie
in de wetenschap kan wetenschappelijke vooruitgang
binnen de wetenschap gerealiseerd worden.
Wat het verband is tussen enerzijds wetenschappelijke vooruitgang en anderzijds vooruitgang in de ontwikkeling van de menselijke soort, is een geheel andere kwestie.
Dit verband is niet eenduidig positief en heeft betrekking op het vormgeven van de vrijheid en de menswaardigheid van de mens in zijn sociale biotoop, de samenleving, en in zijn leven.
Deze vormgeving wordt nu vooral op een
technische wijze ingevuld, wat specifieke problemen oplevert, die te maken hebben met de uitwerking van wetenschappelijke techniek op de mens en de samenleving.
Ik vraag me af hoeveel burgers wetenschap "willen" of überhaupt beseffen wat wetenschap inhoudt. In de corona-crisis liep een zeer grote groep angstig gemaakte burgers massaal achter holle slogans aan waarin weliswaar het woordje "wetenschap" voorkwam als een soort geurvlag, maar die in wezen heel weinig met wetenschap te maken hadden.
Dat is helaas waar.
En omdat de regering ermee schermde dat ze haar maatregelen en vaccinaties baseerde op wetenschappelijke inzichten en daarvoor ook een aantal experts in het OMT had gezet (en géén gewone mensen uit mijn straat, die zeker over een behoorlijke dosis gezond verstand beschikken), daarbij het aureool van de wetenschap in 2020 dagelijks opwreef omdat de wetenschap de opdracht had gekregen om een vaccin te ontwikkelen, daardoor werd in deze situatie het politieke belang van "de wetenschap" nog eens aangezet.
Anderzijds, geen enkele burger wil dat de regering "maar wat doet", ook niet de grootste analfabeet.
Wetenschap is voor het gros van de mensen het enige waarin zij vertrouwen hebben en het enige wat zij, vaak impliciet, verwachten van het boven hen gestelde bestuur.
Niemand zou van Rutte pikken wanneer hij een regeringsmaatregel zou verdedigen met het argument: "ik had er een goed gevoel bij" of "ik heb hier zin in". En zelfs wanneer De Jonge graag zijn gezag liet gelden middels kastijding van ongevaccineerden moest hij dat verdedigen met een stuk wetenschappelijke kennis; alleen het argument "ik straf graag" of - wat ik nog op school heb meegemaakt - "ik zet graag mensen in de hoek" had niet volstaan (uitgezonderd bij autoritaire persoonlijkheden - waarvan ik inmiddels geen schatting meer durf te geven hoe groot dat percentage in de bevolking is).
De vraag inhoeverre burgers/ niet-wetenschappers beseffen wat wetenschap is, is een moeilijke vraag omdat het werken aan de beeldvorming van wetenschap zo'n belangrijke plaats inneemt, zowel vanuit de wetenschap als vanuit de overheid. Je krijgt steeds minder zicht op wat de kwaliteit van een product is als het bedolven wordt onder marketing-slogans.
Ik denk wel dat veel mensen zich niet realiseren, dat wetenschap op veel belangrijke vragen en problemen, géén antwoord heeft omdat wetenschap zich alleen bezig houdt met het "hoe" van processen en niet met het "waarom".
Zo kan zij heel goed uitleggen
hoe wij onze planeet naar de sodemieter helpen, maar kan zij geen antwoord geven op de vraag
waarom wij dat doen (wij zelf eigenlijk ook niet, het schijnt iets te maken te hebben met het niet kunnen láten).
De belangrijke vragen waarop de wetenschap géén antwoord heeft moeten in het politieke proces gesteld èn beantwoord worden.
De politieke besluitvormers i.c. de regering heeft de taak om de
richting te bepalen waarin wij als samenleving, als collectief, bewegen (tijdens een pandemie bijvoorbeeld).
Wanneer de regering deze taak vervolgens projecteert op de wetenschap - wat in feite is gebeurd tijdens de pandemie - dan duikt zo'n regering weg voor haar verantwoordelijkheid en manoeuvreert de hele samenleving in een soort van-het-kastje-naar-de- muur-positie.
Over de wijze waarop de regering de wetenschap inzette, tja, hoe angstiger je mensen maakt, hoe minder kwaliteit je ze hoeft te bieden. Elke strohalm wordt dan aangegrepen.
Dat maakt het dan weer gemakkelijker voor een regering .......hoewel, werken met
angst is een gevaarlijke techniek omdat angst iets destructiefs heeft.
Er is daar een verband met totalitarisme en het Stockholm-syndroom, wat ontstaat bij mensen die gegijzeld zijn en waardoor ze, door de angst ahw "losgerukt" van zichzelf, zich gaan identificeren met degene die hen gijzelt (ik begeef me nou als niet-psycholoog diep op het terrein van Mattias Desmet).
Angst heeft iets eindigs, verkort de horizon, heeft iets wat het bewustzijn vernauwt en "rauw egoïsme" naar boven haalt bij mensen.
Tegenover angst staat vertrouwen, geborgenheid, wat ruimte geeft en vastigheid in jezelf, wat open maakt naar andere mensen in de samenleving; wat de
enige basis levert voor een scheppend opbouwen van de samenleving.
Mensen moeten een voldoende mate van geborgenheid in de
samenleving ervaren en een basisvertrouwen in hun medemens én in hun regering hebben om zich constructief te kunnen opstellen naar de gemeenschap.
Teveel angst verhindert dit en maakt het voor mensen steeds moeilijker om dat te doen.
Dus wat doet een regering eigenlijk wanneer ze angst tot grondslag van haar regeren maakt?
Hoe duurzaam is dat? Hoe toekomstbestendig?
En bestaat er zoiets als verslaafd zijn aan angst? (ik bel Desmet even ;))