Nieuw-Zeelandse premier wil verbod op social media onder de 16 jaar
De Nieuw-Zeelandse premier Christopher Luxon wil dat social media voor kinderen onder de 16 wordt verboden en heeft een wetsvoorstel gepresenteerd dat hiervoor moet zorgen. "Het is tijd dat Nieuw-Zeeland erkent dat voor al het goede dat social media ons biedt, het niet altijd een veilige plek voor onze kinderen is, en daar moeten we iets aan doen",aldus Luxon op X.
Het voorstel maakt socialmediabedrijven verplicht om te verifiëren dat iemand 16 jaar of ouder is voordat ze toegang tot het platform krijgen. Op dit moment zijn er nog geen wettelijk vastgestelde leeftijdsverificatiemaatregelen voor socialmediaplatforms in Nieuw-Zeeland, aldus parlementslid Catherine Wedd die het wetsvoorstel met steun van Luxon indiende. Beide politici zijn lid van de Nieuw-Zeelands National Party.
Wanneer het Nieuw-Zeelandse parlement het voorstel gaat behandelen is onbekend. Oppositieleider Chris Hipkins staat open voor het idee. "Dit is een gesprek dat we als land moeten hebben. De Australiërs zijn moedig geweest en hebben het aangepakt. Ik denk dat Nieuw-Zeeland hetzelfde moet doen", zo liet hij tegenover Radio New Zealand weten. Eind dit jaar zal Australië een verbod op social media onder de 16 jaar invoeren. Deze week deden verschillende Belgische psychiaters een oproep om social media onder de 16 jaar te verbieden.
Reacties (15)
07-05-2025, 17:03 door
Anoniem
Denk aan de kinderen! Nu moet zo dadelijk iedereen zich gaan identificeren voor het gebruik van het internet.
07-05-2025, 20:13 door
Anoniem
Door Anoniem: Denk aan de kinderen! Nu moet zo dadelijk iedereen zich gaan identificeren voor het gebruik van het internet.
Je kan dat ook gewoon verifieren zonder informatie naar het platform te sturen.
07-05-2025, 20:45 door
Anoniem
Laat die leeftijdsgrens gewoon vallen.
Maar goed, het doel is duidelijk: iedereen identificeerbaar op internet. En we laten het wederom gewoon gebeuren.
Maar goed, het doel is duidelijk: iedereen identificeerbaar op internet. En we laten het wederom gewoon gebeuren.
07-05-2025, 21:49 door
EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ
Een slecht idee, omdat "een verbod op sociale media voor kinderen onder de 16 jaar" hier ten onrechte gelijk wordt gesteld aan leeftijdsmonitoring van iedereen, en dus aan massasurveillance van iedereen.
Dit hangt samen met het misverstand dat alle handhaving "preventieve handhaving" moet zijn. Dit misverstand is ontstaan door gewenning aan een technocratische benadering van handhaving.
Er bestaat echter ook zoiets als repressieve handhaving van zo'n verbod. Dat wil zeggen dat de wet gehandhaafd wordt door overtredingen te beëindigen en te bestraffen. Dit was nog niet zo lang geleden zelfs de standaardmanier waarop wetten werden gehandhaafd. Dit werkt als volgt:
-- Wanneer een overtreding of een strafbaar feit door toeval ter kennis komt van autoriteiten, of wanneer een overtreding leidt tot schade, kan er sprake zijn van zowel een strafrechtelijke als een civielrechtelijke schuldvraag. De strafrechtelijke schuldvraag wordt dan door de bevoegde autoriteiten afgehandeld, door middel van vervolging en eventueel veroordeling, of in sommige gevallen door middel van een bestuurlijke boete waartegen de beboete persoon of organisatie in rechte kan opkomen (bezwaar en beroep).
Ook sociale media die zich duidelijk richten op een doelgroep van jongeren onder de 16 jaar, kunnen bijvoorbeeld worden beboet en vervolgd. Daarvoor is het niet nodig te monitoren wie er allemaal een bezoek brengen aan dat medium. Het is ook mogelijk de inhoud ("content") en vormgeving van het medium te analyseren. Een sociaal medium waar Barbiepoppen, speelgoedbeesten en brandweerauto's bestuurd door speelgoedbeesten centraal staan, is bijvoorbeeld duidelijk gericht op een doelgroep van kinderen onder de 16 jaar. Als zo'n medium dan tegelijk contacten faciliteert tussen bezoekers en "Ti-ta-tovenaars" waarachter volwassenen kunnen schuilgaan, dan kan zo'n medium worden aangepakt.
Ik vermoed dat bijvoorbeeld ook Roblox en Minecraft na invoering van zo'n wet hun aanbod op sommige punten al zouden moeten aanpassen (als ze dat inmiddels niet al hebben gedaan) om aan de goede kant van de wet te blijven.
Het is natuurlijk niet perfect of waterdicht, maar dat is niets in dit leven. Het kan wel een hoop bescherming bieden, zonder dat er massasurveillance voor nodig is.
Maar dan moet er natuurlijk wel vanaf het begin door de overheid duidelijk gecommuniceerd worden dat dit niet bedoeld is als een perfecte bescherming van kinderen, maar als een maatregel ter vermindering van bepaalde risico's. En het moet door burgers ook geaccepteerd worden dat ze enige mate van bescherming krijgen, maar geen totale "bescherming" die alleen mogelijk is in een totalitaire surveillance-staat.
Dit betekent ook dat politici zich niet meer te buiten zouden moeten gaan aan gratuite en misleidende suggesties over de haalbaarheid van vermeende volledige, puur met technische middelen afdwingbare "bescherming". Het zou dus een afscheid vereisen van (propaganda voor) de technocratische illusie. En dus ook een afscheid van bepaalde verdienmodellen.
In mijn ogen zou dit haalbaar moeten zijn, als voldoende mensen hun gezonde verstand volgen of weer de weg terugvinden naar hun gezonde verstand.
Maar het lijkt er nu helaas op dat er in allerlei landen ter wereld (van Nieuw-Zeeland tot België) door politici en anderen geprobeerd wordt om een verbod op sociale media voor kinderen onder de 16 jaar klakkeloos gelijk te stellen aan digitale leeftijdsmonitoring en massasurveillance.
Als(!) dat in de praktijk de standaardredenering wordt, dan ben ik alsnog TEGEN een verbod, omdat het dan eigenlijk alleen maar dient als excuus om massasurveillance in te voeren.
M.J.
Dit hangt samen met het misverstand dat alle handhaving "preventieve handhaving" moet zijn. Dit misverstand is ontstaan door gewenning aan een technocratische benadering van handhaving.
Er bestaat echter ook zoiets als repressieve handhaving van zo'n verbod. Dat wil zeggen dat de wet gehandhaafd wordt door overtredingen te beëindigen en te bestraffen. Dit was nog niet zo lang geleden zelfs de standaardmanier waarop wetten werden gehandhaafd. Dit werkt als volgt:
-- Wanneer een overtreding of een strafbaar feit door toeval ter kennis komt van autoriteiten, of wanneer een overtreding leidt tot schade, kan er sprake zijn van zowel een strafrechtelijke als een civielrechtelijke schuldvraag. De strafrechtelijke schuldvraag wordt dan door de bevoegde autoriteiten afgehandeld, door middel van vervolging en eventueel veroordeling, of in sommige gevallen door middel van een bestuurlijke boete waartegen de beboete persoon of organisatie in rechte kan opkomen (bezwaar en beroep).
Ook sociale media die zich duidelijk richten op een doelgroep van jongeren onder de 16 jaar, kunnen bijvoorbeeld worden beboet en vervolgd. Daarvoor is het niet nodig te monitoren wie er allemaal een bezoek brengen aan dat medium. Het is ook mogelijk de inhoud ("content") en vormgeving van het medium te analyseren. Een sociaal medium waar Barbiepoppen, speelgoedbeesten en brandweerauto's bestuurd door speelgoedbeesten centraal staan, is bijvoorbeeld duidelijk gericht op een doelgroep van kinderen onder de 16 jaar. Als zo'n medium dan tegelijk contacten faciliteert tussen bezoekers en "Ti-ta-tovenaars" waarachter volwassenen kunnen schuilgaan, dan kan zo'n medium worden aangepakt.
Ik vermoed dat bijvoorbeeld ook Roblox en Minecraft na invoering van zo'n wet hun aanbod op sommige punten al zouden moeten aanpassen (als ze dat inmiddels niet al hebben gedaan) om aan de goede kant van de wet te blijven.
Het is natuurlijk niet perfect of waterdicht, maar dat is niets in dit leven. Het kan wel een hoop bescherming bieden, zonder dat er massasurveillance voor nodig is.
Maar dan moet er natuurlijk wel vanaf het begin door de overheid duidelijk gecommuniceerd worden dat dit niet bedoeld is als een perfecte bescherming van kinderen, maar als een maatregel ter vermindering van bepaalde risico's. En het moet door burgers ook geaccepteerd worden dat ze enige mate van bescherming krijgen, maar geen totale "bescherming" die alleen mogelijk is in een totalitaire surveillance-staat.
Dit betekent ook dat politici zich niet meer te buiten zouden moeten gaan aan gratuite en misleidende suggesties over de haalbaarheid van vermeende volledige, puur met technische middelen afdwingbare "bescherming". Het zou dus een afscheid vereisen van (propaganda voor) de technocratische illusie. En dus ook een afscheid van bepaalde verdienmodellen.
In mijn ogen zou dit haalbaar moeten zijn, als voldoende mensen hun gezonde verstand volgen of weer de weg terugvinden naar hun gezonde verstand.
Maar het lijkt er nu helaas op dat er in allerlei landen ter wereld (van Nieuw-Zeeland tot België) door politici en anderen geprobeerd wordt om een verbod op sociale media voor kinderen onder de 16 jaar klakkeloos gelijk te stellen aan digitale leeftijdsmonitoring en massasurveillance.
Als(!) dat in de praktijk de standaardredenering wordt, dan ben ik alsnog TEGEN een verbod, omdat het dan eigenlijk alleen maar dient als excuus om massasurveillance in te voeren.
M.J.
08-05-2025, 07:45 door
Anoniem
net als gokken verslavend en erger nog grote gevolgen voor de ontwikkeling van de hersenen zelfbeeld etc.
dus ja aan banden leggen, van mij part gewoon net als drugs verbieden die handel
er is geen voordeel, noch is er nut, alleen geld verdienen aan de bedrijfs kant
dus ja aan banden leggen, van mij part gewoon net als drugs verbieden die handel
er is geen voordeel, noch is er nut, alleen geld verdienen aan de bedrijfs kant
08-05-2025, 08:55 door
Anoniem
Slechte grap. Als ouder neem ik een ja/nee beslissing in deze. Het is MIJN kind. Wat mij betreft stopt overheidsbemoeienis over mijn kind na het einde van de schooldag.
08-05-2025, 09:34 door
Anoniem
Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Een slecht idee, omdat "een verbod op sociale media voor kinderen onder de 16 jaar" hier ten onrechte gelijk wordt gesteld aan leeftijdsmonitoring van iedereen, en dus aan massasurveillance van iedereen.
Dit hangt samen met het misverstand dat alle handhaving "preventieve handhaving" moet zijn. Dit misverstand is ontstaan door gewenning aan een technocratische benadering van handhaving.
Er bestaat echter ook zoiets als repressieve handhaving van zo'n verbod. Dat wil zeggen dat de wet gehandhaafd wordt door overtredingen te beëindigen en te bestraffen. Dit was nog niet zo lang geleden zelfs de standaardmanier waarop wetten werden gehandhaafd. Dit werkt als volgt:
-- Wanneer een overtreding of een strafbaar feit door toeval ter kennis komt van autoriteiten, of wanneer een overtreding leidt tot schade, kan er sprake zijn van zowel een strafrechtelijke als een civielrechtelijke schuldvraag. De strafrechtelijke schuldvraag wordt dan door de bevoegde autoriteiten afgehandeld, door middel van vervolging en eventueel veroordeling, of in sommige gevallen door middel van een bestuurlijke boete waartegen de beboete persoon of organisatie in rechte kan opkomen (bezwaar en beroep).
Ook sociale media die zich duidelijk richten op een doelgroep van jongeren onder de 16 jaar, kunnen bijvoorbeeld worden beboet en vervolgd. Daarvoor is het niet nodig te monitoren wie er allemaal een bezoek brengen aan dat medium. Het is ook mogelijk de inhoud ("content") en vormgeving van het medium te analyseren. Een sociaal medium waar Barbiepoppen, speelgoedbeesten en brandweerauto's bestuurd door speelgoedbeesten centraal staan, is bijvoorbeeld duidelijk gericht op een doelgroep van kinderen onder de 16 jaar. Als zo'n medium dan tegelijk contacten faciliteert tussen bezoekers en "Ti-ta-tovenaars" waarachter volwassenen kunnen schuilgaan, dan kan zo'n medium worden aangepakt.
Ik vermoed dat bijvoorbeeld ook Roblox en Minecraft na invoering van zo'n wet hun aanbod op sommige punten al zouden moeten aanpassen (als ze dat inmiddels niet al hebben gedaan) om aan de goede kant van de wet te blijven.
Het is natuurlijk niet perfect of waterdicht, maar dat is niets in dit leven. Het kan wel een hoop bescherming bieden, zonder dat er massasurveillance voor nodig is.
Maar dan moet er natuurlijk wel vanaf het begin door de overheid duidelijk gecommuniceerd worden dat dit niet bedoeld is als een perfecte bescherming van kinderen, maar als een maatregel ter vermindering van bepaalde risico's. En het moet door burgers ook geaccepteerd worden dat ze enige mate van bescherming krijgen, maar geen totale "bescherming" die alleen mogelijk is in een totalitaire surveillance-staat.
Dit betekent ook dat politici zich niet meer te buiten zouden moeten gaan aan gratuite en misleidende suggesties over de haalbaarheid van vermeende volledige, puur met technische middelen afdwingbare "bescherming". Het zou dus een afscheid vereisen van (propaganda voor) de technocratische illusie. En dus ook een afscheid van bepaalde verdienmodellen.
In mijn ogen zou dit haalbaar moeten zijn, als voldoende mensen hun gezonde verstand volgen of weer de weg terugvinden naar hun gezonde verstand.
Maar het lijkt er nu helaas op dat er in allerlei landen ter wereld (van Nieuw-Zeeland tot België) door politici en anderen geprobeerd wordt om een verbod op sociale media voor kinderen onder de 16 jaar klakkeloos gelijk te stellen aan digitale leeftijdsmonitoring en massasurveillance.
Als(!) dat in de praktijk de standaardredenering wordt, dan ben ik alsnog TEGEN een verbod, omdat het dan eigenlijk alleen maar dient als excuus om massasurveillance in te voeren.
M.J.
M.J., ik heb jouw betoog eerder gelezen, en ik denk dat je qua visie zeker een punt hebt. Toch zit het fundamentele verschil tussen dit ideaalbeeld en mijn perspectief, in een gebrek aan vertrouwen in de betrokken instanties.Dit hangt samen met het misverstand dat alle handhaving "preventieve handhaving" moet zijn. Dit misverstand is ontstaan door gewenning aan een technocratische benadering van handhaving.
Er bestaat echter ook zoiets als repressieve handhaving van zo'n verbod. Dat wil zeggen dat de wet gehandhaafd wordt door overtredingen te beëindigen en te bestraffen. Dit was nog niet zo lang geleden zelfs de standaardmanier waarop wetten werden gehandhaafd. Dit werkt als volgt:
-- Wanneer een overtreding of een strafbaar feit door toeval ter kennis komt van autoriteiten, of wanneer een overtreding leidt tot schade, kan er sprake zijn van zowel een strafrechtelijke als een civielrechtelijke schuldvraag. De strafrechtelijke schuldvraag wordt dan door de bevoegde autoriteiten afgehandeld, door middel van vervolging en eventueel veroordeling, of in sommige gevallen door middel van een bestuurlijke boete waartegen de beboete persoon of organisatie in rechte kan opkomen (bezwaar en beroep).
Ook sociale media die zich duidelijk richten op een doelgroep van jongeren onder de 16 jaar, kunnen bijvoorbeeld worden beboet en vervolgd. Daarvoor is het niet nodig te monitoren wie er allemaal een bezoek brengen aan dat medium. Het is ook mogelijk de inhoud ("content") en vormgeving van het medium te analyseren. Een sociaal medium waar Barbiepoppen, speelgoedbeesten en brandweerauto's bestuurd door speelgoedbeesten centraal staan, is bijvoorbeeld duidelijk gericht op een doelgroep van kinderen onder de 16 jaar. Als zo'n medium dan tegelijk contacten faciliteert tussen bezoekers en "Ti-ta-tovenaars" waarachter volwassenen kunnen schuilgaan, dan kan zo'n medium worden aangepakt.
Ik vermoed dat bijvoorbeeld ook Roblox en Minecraft na invoering van zo'n wet hun aanbod op sommige punten al zouden moeten aanpassen (als ze dat inmiddels niet al hebben gedaan) om aan de goede kant van de wet te blijven.
Het is natuurlijk niet perfect of waterdicht, maar dat is niets in dit leven. Het kan wel een hoop bescherming bieden, zonder dat er massasurveillance voor nodig is.
Maar dan moet er natuurlijk wel vanaf het begin door de overheid duidelijk gecommuniceerd worden dat dit niet bedoeld is als een perfecte bescherming van kinderen, maar als een maatregel ter vermindering van bepaalde risico's. En het moet door burgers ook geaccepteerd worden dat ze enige mate van bescherming krijgen, maar geen totale "bescherming" die alleen mogelijk is in een totalitaire surveillance-staat.
Dit betekent ook dat politici zich niet meer te buiten zouden moeten gaan aan gratuite en misleidende suggesties over de haalbaarheid van vermeende volledige, puur met technische middelen afdwingbare "bescherming". Het zou dus een afscheid vereisen van (propaganda voor) de technocratische illusie. En dus ook een afscheid van bepaalde verdienmodellen.
In mijn ogen zou dit haalbaar moeten zijn, als voldoende mensen hun gezonde verstand volgen of weer de weg terugvinden naar hun gezonde verstand.
Maar het lijkt er nu helaas op dat er in allerlei landen ter wereld (van Nieuw-Zeeland tot België) door politici en anderen geprobeerd wordt om een verbod op sociale media voor kinderen onder de 16 jaar klakkeloos gelijk te stellen aan digitale leeftijdsmonitoring en massasurveillance.
Als(!) dat in de praktijk de standaardredenering wordt, dan ben ik alsnog TEGEN een verbod, omdat het dan eigenlijk alleen maar dient als excuus om massasurveillance in te voeren.
M.J.
Ik heb er weinig vertrouwen in dat politici de competentie hebben om wetgeving te maken die geen ingrijpende gevolgen heeft voor online privacy. Ik vertrouw socialmediagiganten er niet op dat ze dit soort regels niet simpelweg gaan gebruiken om nog meer data te verzamelen. En ik vertrouw er ook niet op dat verslaafde tieners niet alsnog andere manieren zullen vinden om aan hun dopamineboost te komen.
Maar wat weet ik.
08-05-2025, 11:02 door
Anoniem
De Nieuw-Zeelandse premier Christopher Luxon negeert al die volwassen SM-verslaanden.
Daar wil de politiek geen maatregelen voor nemen. Die moeten het zelf maar uitzoeken. De nieuwe "verloren generatie" in de maak.
En op de een of andere manier moeten die verslaafden dan toch het goede voorbeeld aan hun kinderen geven.
Hoeveel politici in het NZ parlement zijn verslaafd aan SM? En in zijn kabinet?
Hoe staat het met hemzelf?
Verbied dan SM voor iedereen in NZ.
Dan heb je ook geen leeftijdscontrole nodig die gedurende de hele sessie continue controleert dat de online-jij ook echt de fysieke jij is. Anders wordt die leeftijdscontrole wel heel makkellijk omzeild door jan-en-alleman.
En dan "redt" je iedereen van de SM-verslaving. Ook de ouders die het goede voorbeeld moeten geven, maar dat nu niet kunnen of doen.
Daar wil de politiek geen maatregelen voor nemen. Die moeten het zelf maar uitzoeken. De nieuwe "verloren generatie" in de maak.
En op de een of andere manier moeten die verslaafden dan toch het goede voorbeeld aan hun kinderen geven.
Hoeveel politici in het NZ parlement zijn verslaafd aan SM? En in zijn kabinet?
Hoe staat het met hemzelf?
Verbied dan SM voor iedereen in NZ.
Dan heb je ook geen leeftijdscontrole nodig die gedurende de hele sessie continue controleert dat de online-jij ook echt de fysieke jij is. Anders wordt die leeftijdscontrole wel heel makkellijk omzeild door jan-en-alleman.
En dan "redt" je iedereen van de SM-verslaving. Ook de ouders die het goede voorbeeld moeten geven, maar dat nu niet kunnen of doen.
08-05-2025, 12:15 door
EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ
Door Anoniem:
Ik heb er weinig vertrouwen in dat politici de competentie hebben om wetgeving te maken die geen ingrijpende gevolgen heeft voor online privacy. Ik vertrouw socialmediagiganten er niet op dat ze dit soort regels niet simpelweg gaan gebruiken om nog meer data te verzamelen. En ik vertrouw er ook niet op dat verslaafde tieners niet alsnog andere manieren zullen vinden om aan hun dopamineboost te komen.
Maar wat weet ik.
Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ: Een slecht idee, omdat "een verbod op sociale media voor kinderen onder de 16 jaar" hier ten onrechte gelijk wordt gesteld aan leeftijdsmonitoring van iedereen, en dus aan massasurveillance van iedereen.
Dit hangt samen met het misverstand dat alle handhaving "preventieve handhaving" moet zijn. Dit misverstand is ontstaan door gewenning aan een technocratische benadering van handhaving.
Er bestaat echter ook zoiets als repressieve handhaving van zo'n verbod. Dat wil zeggen dat de wet gehandhaafd wordt door overtredingen te beëindigen en te bestraffen. Dit was nog niet zo lang geleden zelfs de standaardmanier waarop wetten werden gehandhaafd. Dit werkt als volgt:
(...)
M.J., ik heb jouw betoog eerder gelezen, en ik denk dat je qua visie zeker een punt hebt. Toch zit het fundamentele verschil tussen dit ideaalbeeld en mijn perspectief, in een gebrek aan vertrouwen in de betrokken instanties.Dit hangt samen met het misverstand dat alle handhaving "preventieve handhaving" moet zijn. Dit misverstand is ontstaan door gewenning aan een technocratische benadering van handhaving.
Er bestaat echter ook zoiets als repressieve handhaving van zo'n verbod. Dat wil zeggen dat de wet gehandhaafd wordt door overtredingen te beëindigen en te bestraffen. Dit was nog niet zo lang geleden zelfs de standaardmanier waarop wetten werden gehandhaafd. Dit werkt als volgt:
(...)
Ik heb er weinig vertrouwen in dat politici de competentie hebben om wetgeving te maken die geen ingrijpende gevolgen heeft voor online privacy. Ik vertrouw socialmediagiganten er niet op dat ze dit soort regels niet simpelweg gaan gebruiken om nog meer data te verzamelen. En ik vertrouw er ook niet op dat verslaafde tieners niet alsnog andere manieren zullen vinden om aan hun dopamineboost te komen.
Maar wat weet ik.
Net zoals ik qua visie een punt heb, denk ik dat jij qua wantrouwen in politici en instanties een punt hebt. Daarom zou ik voorstander zijn van een voorzorgsprincipe: GEEN verbod op SM voor kinderen onder de 16 jaar zolang dit niet gepaard gaat, in dezelfde wet, met ook een duidelijk, handhaafbaar verbod op leeftijdscontrole en andere identificerende massasurveillance, inclusief een handhavingsplicht en een realistische mogelijkheid voor burgers om SM-bedrijven die toch aan surveillance gaan doen, zelf aan te pakken zonder hoge juridische kosten of ingewikkelde procedures.
M.J.
08-05-2025, 15:49 door
Anoniem
Niet heel snugger om social media af te korten....
Te veel afkortingen. Wat probeer je hier nu duidelijk te maken?
Door Anoniem: De Nieuw-Zeelandse premier Christopher Luxon negeert al die volwassen SM-verslaanden.
Daar wil de politiek geen maatregelen voor nemen. Die moeten het zelf maar uitzoeken. De nieuwe "verloren generatie" in de maak.
En op de een of andere manier moeten die verslaafden dan toch het goede voorbeeld aan hun kinderen geven.
Hoeveel politici in het NZ parlement zijn verslaafd aan SM? En in zijn kabinet?
Hoe staat het met hemzelf?
Verbied dan SM voor iedereen in NZ.
Dan heb je ook geen leeftijdscontrole nodig die gedurende de hele sessie continue controleert dat de online-jij ook echt de fysieke jij is. Anders wordt die leeftijdscontrole wel heel makkellijk omzeild door jan-en-alleman.
En dan "redt" je iedereen van de SM-verslaving. Ook de ouders die het goede voorbeeld moeten geven, maar dat nu niet kunnen of doen.
Daar wil de politiek geen maatregelen voor nemen. Die moeten het zelf maar uitzoeken. De nieuwe "verloren generatie" in de maak.
En op de een of andere manier moeten die verslaafden dan toch het goede voorbeeld aan hun kinderen geven.
Hoeveel politici in het NZ parlement zijn verslaafd aan SM? En in zijn kabinet?
Hoe staat het met hemzelf?
Verbied dan SM voor iedereen in NZ.
Dan heb je ook geen leeftijdscontrole nodig die gedurende de hele sessie continue controleert dat de online-jij ook echt de fysieke jij is. Anders wordt die leeftijdscontrole wel heel makkellijk omzeild door jan-en-alleman.
En dan "redt" je iedereen van de SM-verslaving. Ook de ouders die het goede voorbeeld moeten geven, maar dat nu niet kunnen of doen.
Te veel afkortingen. Wat probeer je hier nu duidelijk te maken?
08-05-2025, 19:48 door
Anoniem
Gaat bij voorbaat mislukken, zoals NIX18, hetgeen pretendeert dat een kind geen alcohol mag tot het achttiende levensjaar, en daarna mag het (coma)zuipen beginnen. In de praktijk zijn de kinderen die in een veilige, opvoedkundige, omgeving hun grenzen hebben leren kennen, beter in staat om verantwoordelijk om te gaan met de geneugten der volwassenheid.
Evenzo geldt dat voor sociaal media en heel veel andere zaken (zoals leren omgaan met geld, verliefdheid, pestkoppen, verkeer, uitgaan, grooming en meer).
Kinderen afschermen is alsof je ze van suiker vindt, kwetsbaar, zwak, maar als ze eenmaal een bepaalde leeftijd bereikt hebben worden ze ineens geacht om te kunnen gaan met waar ze dan onervaren zichzelf aan kunnen blootstellen (en meestal in een omgeving waarin de ouders en hun directe sociaal maatschappelijke omgeving veel minder in staat zijn om bij te sturen, laat staan tijdig ingrijpen).
Vergelijk het met: pas op met hete pannen want je kunt je vingers branden. Sommige kinderen leren die les pas als ze inderdaad hun vingers branden, maar op een leeftijd dat ze liefdevol opgevangen worden door een ouder, waardoor het een blijvende levensles wordt die ze aanzienlijk meer bijblijft. Iets wat je niet gaat bereiken met dezelfde blijvende impact als dat je je kinderen tot een bepaalde leeftijd weert uit de keuken, of zelfs zo vergaand als dat je ze enkel afgekoelde producten geeft (uiteraard zonder mes en vork, want anders zouden ze zichzelf kunnen snijden of prikken; of verslikken als je niet vooraf alles in kleine hapjes snijdt), want stel je voor dat ze een flinke blaar oplopen.
De wereld is zoals die is, en daar ga je niets of weinig aan kunnen veranderen. Leer je kinderen om zich daarin staande te kunnen houden, want anders wordt de kans groter dat ze ten prooi vallen aan hen die geen ene mallemoer om ze geven.
Vorige generaties stonden ook bloot aan allerlei gevaren (en met veel minder toezicht en interventies), waarom is het overgrote deel daarvan zonder veel problemen volwassen geworden en gebleven? Wat is er met de huidige kinderen zo mis dat ze van alles en nog wat verboden moet worden, van afgeschermd moeten worden, noem maar op. Ligt dat aan die kinderen, of aan de hedendaagse maatschappij om hen heen die behoorlijk doorgeslagen is in wat kinderen moeten denken, moeten vermijden, hoe ze moeten reageren en zelfs moeten denken? In plaats van dat vallen niet erg is, maar opstaan en doorgaan wel belangrijk is. Schud het van je af en ga door. Wees niet van suiker, ben weerbaar.
Vroeger was de les, in het geval van pestkoppen, bijvoorbeeld, sla terug. Tegenwoordig is het: praten, praten, praten. Helpt niets, maakt het vaak erger. Hoe meer je kinderen afschermt, hoe kwetsbaarder ze worden, want ze zijn niet aangeleerd hoe daar effectief mee om te gaan.
En vlak ook de verborgen agenda belangen niet uit van hen die je kinderen een afhankelijkheid willen aanleren die bepaalt wat ze wel en niet mogen, waar, wanneer en waarom. Dat is namelijk hoe grooming werkt, en dat is zelden in het voordeel van de kinderen, want afhankelijk en volgzaam dan, in plaats van zelfdenkend en zelfredzaam.
Evenzo geldt dat voor sociaal media en heel veel andere zaken (zoals leren omgaan met geld, verliefdheid, pestkoppen, verkeer, uitgaan, grooming en meer).
Kinderen afschermen is alsof je ze van suiker vindt, kwetsbaar, zwak, maar als ze eenmaal een bepaalde leeftijd bereikt hebben worden ze ineens geacht om te kunnen gaan met waar ze dan onervaren zichzelf aan kunnen blootstellen (en meestal in een omgeving waarin de ouders en hun directe sociaal maatschappelijke omgeving veel minder in staat zijn om bij te sturen, laat staan tijdig ingrijpen).
Vergelijk het met: pas op met hete pannen want je kunt je vingers branden. Sommige kinderen leren die les pas als ze inderdaad hun vingers branden, maar op een leeftijd dat ze liefdevol opgevangen worden door een ouder, waardoor het een blijvende levensles wordt die ze aanzienlijk meer bijblijft. Iets wat je niet gaat bereiken met dezelfde blijvende impact als dat je je kinderen tot een bepaalde leeftijd weert uit de keuken, of zelfs zo vergaand als dat je ze enkel afgekoelde producten geeft (uiteraard zonder mes en vork, want anders zouden ze zichzelf kunnen snijden of prikken; of verslikken als je niet vooraf alles in kleine hapjes snijdt), want stel je voor dat ze een flinke blaar oplopen.
De wereld is zoals die is, en daar ga je niets of weinig aan kunnen veranderen. Leer je kinderen om zich daarin staande te kunnen houden, want anders wordt de kans groter dat ze ten prooi vallen aan hen die geen ene mallemoer om ze geven.
Vorige generaties stonden ook bloot aan allerlei gevaren (en met veel minder toezicht en interventies), waarom is het overgrote deel daarvan zonder veel problemen volwassen geworden en gebleven? Wat is er met de huidige kinderen zo mis dat ze van alles en nog wat verboden moet worden, van afgeschermd moeten worden, noem maar op. Ligt dat aan die kinderen, of aan de hedendaagse maatschappij om hen heen die behoorlijk doorgeslagen is in wat kinderen moeten denken, moeten vermijden, hoe ze moeten reageren en zelfs moeten denken? In plaats van dat vallen niet erg is, maar opstaan en doorgaan wel belangrijk is. Schud het van je af en ga door. Wees niet van suiker, ben weerbaar.
Vroeger was de les, in het geval van pestkoppen, bijvoorbeeld, sla terug. Tegenwoordig is het: praten, praten, praten. Helpt niets, maakt het vaak erger. Hoe meer je kinderen afschermt, hoe kwetsbaarder ze worden, want ze zijn niet aangeleerd hoe daar effectief mee om te gaan.
En vlak ook de verborgen agenda belangen niet uit van hen die je kinderen een afhankelijkheid willen aanleren die bepaalt wat ze wel en niet mogen, waar, wanneer en waarom. Dat is namelijk hoe grooming werkt, en dat is zelden in het voordeel van de kinderen, want afhankelijk en volgzaam dan, in plaats van zelfdenkend en zelfredzaam.
08-05-2025, 20:34 door
Anoniem
Door Anoniem: Te veel afkortingen. Wat probeer je hier nu duidelijk te maken?
Dat ik geen zin had om lange woorden te typen op een telefoon. Woorden die ook makkelijk afgekort kunnen worden. (SM, NZ)
Door Anoniem: Gaat bij voorbaat mislukken, zoals NIX18, hetgeen pretendeert dat een kind geen alcohol mag tot het achttiende levensjaar, en daarna mag het (coma)zuipen beginnen. In de praktijk zijn de kinderen die in een veilige, opvoedkundige, omgeving hun grenzen hebben leren kennen, beter in staat om verantwoordelijk om te gaan met de geneugten der volwassenheid.
Evenzo geldt dat voor sociaal media en heel veel andere zaken (zoals leren omgaan met geld, verliefdheid, pestkoppen, verkeer, uitgaan, grooming en meer).
Kinderen afschermen is alsof je ze van suiker vindt, kwetsbaar, zwak, maar als ze eenmaal een bepaalde leeftijd bereikt hebben worden ze ineens geacht om te kunnen gaan met waar ze dan onervaren zichzelf aan kunnen blootstellen (en meestal in een omgeving waarin de ouders en hun directe sociaal maatschappelijke omgeving veel minder in staat zijn om bij te sturen, laat staan tijdig ingrijpen).
(...) De wereld is zoals die is, en daar ga je niets of weinig aan kunnen veranderen. Leer je kinderen om zich daarin staande te kunnen houden, want anders wordt de kans groter dat ze ten prooi vallen aan hen die geen ene mallemoer om ze geven.
Evenzo geldt dat voor sociaal media en heel veel andere zaken (zoals leren omgaan met geld, verliefdheid, pestkoppen, verkeer, uitgaan, grooming en meer).
Kinderen afschermen is alsof je ze van suiker vindt, kwetsbaar, zwak, maar als ze eenmaal een bepaalde leeftijd bereikt hebben worden ze ineens geacht om te kunnen gaan met waar ze dan onervaren zichzelf aan kunnen blootstellen (en meestal in een omgeving waarin de ouders en hun directe sociaal maatschappelijke omgeving veel minder in staat zijn om bij te sturen, laat staan tijdig ingrijpen).
(...) De wereld is zoals die is, en daar ga je niets of weinig aan kunnen veranderen. Leer je kinderen om zich daarin staande te kunnen houden, want anders wordt de kans groter dat ze ten prooi vallen aan hen die geen ene mallemoer om ze geven.
Tot zover ben ik het met je eens. Daarna wordt het gecompliceerder wanneer je verder gaat:
Vorige generaties stonden ook bloot aan allerlei gevaren (en met veel minder toezicht en interventies), waarom is het overgrote deel daarvan zonder veel problemen volwassen geworden en gebleven? Wat is er met de huidige kinderen zo mis dat ze van alles en nog wat verboden moet worden, van afgeschermd moeten worden, noem maar op. Ligt dat aan die kinderen, of aan de hedendaagse maatschappij om hen heen die behoorlijk doorgeslagen is in wat kinderen moeten denken, moeten vermijden, hoe ze moeten reageren en zelfs moeten denken? In plaats van dat vallen niet erg is, maar opstaan en doorgaan wel belangrijk is. Schud het van je af en ga door. Wees niet van suiker, ben weerbaar.
Vroeger was de les, in het geval van pestkoppen, bijvoorbeeld, sla terug. Tegenwoordig is het: praten, praten, praten. Helpt niets, maakt het vaak erger. Hoe meer je kinderen afschermt, hoe kwetsbaarder ze worden, want ze zijn niet aangeleerd hoe daar effectief mee om te gaan.
Vroeger was de les, in het geval van pestkoppen, bijvoorbeeld, sla terug. Tegenwoordig is het: praten, praten, praten. Helpt niets, maakt het vaak erger. Hoe meer je kinderen afschermt, hoe kwetsbaarder ze worden, want ze zijn niet aangeleerd hoe daar effectief mee om te gaan.
Enerzijds ben ik het wel met je eens dat de hedendaagse maatschappij doorgeslagen is in vormen van "bemoeizorg", zowel ten aanzien van kinderen als ten aanzien van volwassenen. Daar lijkt ook een onjuiste aanname achter te zitten dat beleidsmakers in een Haagse kantoortoren d.m.v. het stellen van regels in bijna alle gevallen beter voor alle Nederlanders kunnen "zorgen" dan mensen voor zichzelf kunnen zorgen. Dat klopt inderdaad niet.
Anderzijds ken ik ook gevallen van verwaarloosde kinderen die niet voldoende werden beschermd en daardoor ernstig en levenslang (voorzover nu te verwachten) werden beschadigd. Bijvoorbeeld kinderen die, in het geval van pestkoppen, van hun ouders het makkelijke advies kregen: "Gewoon harder terugslaan." Terwijl dat in die gevallen een kansloos advies was. In zulke gevallen lijkt het me goed dat bijvoorbeeld de school(leiding) ingrijpt en niet wegkijkt.
En vlak ook de verborgen agenda belangen niet uit van hen die je kinderen een afhankelijkheid willen aanleren die bepaalt wat ze wel en niet mogen, waar, wanneer en waarom. Dat is namelijk hoe grooming werkt, en dat is zelden in het voordeel van de kinderen, want afhankelijk en volgzaam dan, in plaats van zelfdenkend en zelfredzaam.
Ik ben het wel met je eens dat "grooming" tegenwoordig zeker niet alleen wordt gedaan door "loverboys" die meisjes en jongens de drugs en de prostitutie in proberen te krijgen, maar ook door overheden, commerciële bedrijven en allerlei instanties met eigen belangen. Zij proberen (vaak onbewust of semi-onbewust) casussen zo te framen dat kinderen in een bepaalde rol en in een bepaald denkkader worden geduwd, waar de betreffende overheden/bedrijven/instanties hun eigen zingeving en/of verdienmodel (bijv. subsidie-inkomsten) op hebben gebaseerd. Dat zijn vaak rollen waarin het zelfbeeld, het zelfvertrouwen en de zelfredzaamheid van zo'n kind ernstig worden beschadigd. Het lijkt dan of ze "hulp" krijgen (en zo wordt het door die instanties ook opgeschreven in de dossiers), maar in feite worden ze dan vaak van de regen in de drup geholpen, of erger.
Dus als een Nieuw-Zeelandse premier en een aantal parlementariërs om zo'n generieke maatregel roepen, dan is er inderdaad alle aanleiding om eens goed te kijken wat hen nu eigenlijk ècht motiveert, en hoe ze zo'n maatregel willen vormgeven. Het lijkt of er nu een internationale lobby voor leeftijdscontrole op internet is opgestart, als breekijzer om straks op het hele internet identiteitscontrole in te voeren.
De vraag is nu: hoe scheid je in de praktijk enerzijds authentieke, respectvolle zorg van anderzijds bemoeizorg en technocratische surveillance?
De meeste huidige politici zie ik dat onderscheid nog niet maken. Sterker nog, de meeste huidige politici lijken niet eens over het bewustzijn te beschikken dat nodig is om dat onderscheid zelfs maar te kunnen maken.
M.J.
09-05-2025, 16:55 door
Anoniem
Door Anoniem: Slechte grap. Als ouder neem ik een ja/nee beslissing in deze. Het is MIJN kind. Wat mij betreft stopt overheidsbemoeienis over mijn kind na het einde van de schooldag.
helaas kunnen teveel ouders blijkbaar geen goede keus maken, waardoor kinderen dus massaal verslaafd zijn en worden gemaakt door social media dat psychologen inzet om de tools zo verslavend mogelijk te maken.Ouders zijn verantwoordelijk, maar teveel ouders zorgen dus niet goed voor hun kinderen, door ze op te jonge leeftijd smartphones en social media toe te staan.
Het is natuurlijk makkelijk praten; in mijn tijd waren er geen smartphones en de mobieltjes waren veelal nog onbetaalbaar en alleen voor volwassenen in het bedrijfsleven.
Ik geef het de huidige generaties te doen.
09-05-2025, 18:08 door
Anoniem
Door EersteEnigeEchte M.J. - EEEMJ:
Tot zover ben ik het met je eens. Daarna wordt het gecompliceerder wanneer je verder gaat:
Enerzijds ben ik het wel met je eens dat de hedendaagse maatschappij doorgeslagen is in vormen van "bemoeizorg", zowel ten aanzien van kinderen als ten aanzien van volwassenen. Daar lijkt ook een onjuiste aanname achter te zitten dat beleidsmakers in een Haagse kantoortoren d.m.v. het stellen van regels in bijna alle gevallen beter voor alle Nederlanders kunnen "zorgen" dan mensen voor zichzelf kunnen zorgen. Dat klopt inderdaad niet.
Anderzijds ken ik ook gevallen van verwaarloosde kinderen die niet voldoende werden beschermd en daardoor ernstig en levenslang (voorzover nu te verwachten) werden beschadigd. Bijvoorbeeld kinderen die, in het geval van pestkoppen, van hun ouders het makkelijke advies kregen: "Gewoon harder terugslaan." Terwijl dat in die gevallen een kansloos advies was. In zulke gevallen lijkt het me goed dat bijvoorbeeld de school(leiding) ingrijpt en niet wegkijkt.
Ik ben het wel met je eens dat "grooming" tegenwoordig zeker niet alleen wordt gedaan door "loverboys" die meisjes en jongens de drugs en de prostitutie in proberen te krijgen, maar ook door overheden, commerciële bedrijven en allerlei instanties met eigen belangen. Zij proberen (vaak onbewust of semi-onbewust) casussen zo te framen dat kinderen in een bepaalde rol en in een bepaald denkkader worden geduwd, waar de betreffende overheden/bedrijven/instanties hun eigen zingeving en/of verdienmodel (bijv. subsidie-inkomsten) op hebben gebaseerd. Dat zijn vaak rollen waarin het zelfbeeld, het zelfvertrouwen en de zelfredzaamheid van zo'n kind ernstig worden beschadigd. Het lijkt dan of ze "hulp" krijgen (en zo wordt het door die instanties ook opgeschreven in de dossiers), maar in feite worden ze dan vaak van de regen in de drup geholpen, of erger.
Dus als een Nieuw-Zeelandse premier en een aantal parlementariërs om zo'n generieke maatregel roepen, dan is er inderdaad alle aanleiding om eens goed te kijken wat hen nu eigenlijk ècht motiveert, en hoe ze zo'n maatregel willen vormgeven. Het lijkt of er nu een internationale lobby voor leeftijdscontrole op internet is opgestart, als breekijzer om straks op het hele internet identiteitscontrole in te voeren.
De vraag is nu: hoe scheid je in de praktijk enerzijds authentieke, respectvolle zorg van anderzijds bemoeizorg en technocratische surveillance?
De meeste huidige politici zie ik dat onderscheid nog niet maken. Sterker nog, de meeste huidige politici lijken niet eens over het bewustzijn te beschikken dat nodig is om dat onderscheid zelfs maar te kunnen maken.
M.J.
Door Anoniem: Gaat bij voorbaat mislukken, zoals NIX18, hetgeen pretendeert dat een kind geen alcohol mag tot het achttiende levensjaar, en daarna mag het (coma)zuipen beginnen. In de praktijk zijn de kinderen die in een veilige, opvoedkundige, omgeving hun grenzen hebben leren kennen, beter in staat om verantwoordelijk om te gaan met de geneugten der volwassenheid.
Evenzo geldt dat voor sociaal media en heel veel andere zaken (zoals leren omgaan met geld, verliefdheid, pestkoppen, verkeer, uitgaan, grooming en meer).
Kinderen afschermen is alsof je ze van suiker vindt, kwetsbaar, zwak, maar als ze eenmaal een bepaalde leeftijd bereikt hebben worden ze ineens geacht om te kunnen gaan met waar ze dan onervaren zichzelf aan kunnen blootstellen (en meestal in een omgeving waarin de ouders en hun directe sociaal maatschappelijke omgeving veel minder in staat zijn om bij te sturen, laat staan tijdig ingrijpen).
(...) De wereld is zoals die is, en daar ga je niets of weinig aan kunnen veranderen. Leer je kinderen om zich daarin staande te kunnen houden, want anders wordt de kans groter dat ze ten prooi vallen aan hen die geen ene mallemoer om ze geven.
Evenzo geldt dat voor sociaal media en heel veel andere zaken (zoals leren omgaan met geld, verliefdheid, pestkoppen, verkeer, uitgaan, grooming en meer).
Kinderen afschermen is alsof je ze van suiker vindt, kwetsbaar, zwak, maar als ze eenmaal een bepaalde leeftijd bereikt hebben worden ze ineens geacht om te kunnen gaan met waar ze dan onervaren zichzelf aan kunnen blootstellen (en meestal in een omgeving waarin de ouders en hun directe sociaal maatschappelijke omgeving veel minder in staat zijn om bij te sturen, laat staan tijdig ingrijpen).
(...) De wereld is zoals die is, en daar ga je niets of weinig aan kunnen veranderen. Leer je kinderen om zich daarin staande te kunnen houden, want anders wordt de kans groter dat ze ten prooi vallen aan hen die geen ene mallemoer om ze geven.
Tot zover ben ik het met je eens. Daarna wordt het gecompliceerder wanneer je verder gaat:
Vorige generaties stonden ook bloot aan allerlei gevaren (en met veel minder toezicht en interventies), waarom is het overgrote deel daarvan zonder veel problemen volwassen geworden en gebleven? Wat is er met de huidige kinderen zo mis dat ze van alles en nog wat verboden moet worden, van afgeschermd moeten worden, noem maar op. Ligt dat aan die kinderen, of aan de hedendaagse maatschappij om hen heen die behoorlijk doorgeslagen is in wat kinderen moeten denken, moeten vermijden, hoe ze moeten reageren en zelfs moeten denken? In plaats van dat vallen niet erg is, maar opstaan en doorgaan wel belangrijk is. Schud het van je af en ga door. Wees niet van suiker, ben weerbaar.
Vroeger was de les, in het geval van pestkoppen, bijvoorbeeld, sla terug. Tegenwoordig is het: praten, praten, praten. Helpt niets, maakt het vaak erger. Hoe meer je kinderen afschermt, hoe kwetsbaarder ze worden, want ze zijn niet aangeleerd hoe daar effectief mee om te gaan.
Vroeger was de les, in het geval van pestkoppen, bijvoorbeeld, sla terug. Tegenwoordig is het: praten, praten, praten. Helpt niets, maakt het vaak erger. Hoe meer je kinderen afschermt, hoe kwetsbaarder ze worden, want ze zijn niet aangeleerd hoe daar effectief mee om te gaan.
Enerzijds ben ik het wel met je eens dat de hedendaagse maatschappij doorgeslagen is in vormen van "bemoeizorg", zowel ten aanzien van kinderen als ten aanzien van volwassenen. Daar lijkt ook een onjuiste aanname achter te zitten dat beleidsmakers in een Haagse kantoortoren d.m.v. het stellen van regels in bijna alle gevallen beter voor alle Nederlanders kunnen "zorgen" dan mensen voor zichzelf kunnen zorgen. Dat klopt inderdaad niet.
Anderzijds ken ik ook gevallen van verwaarloosde kinderen die niet voldoende werden beschermd en daardoor ernstig en levenslang (voorzover nu te verwachten) werden beschadigd. Bijvoorbeeld kinderen die, in het geval van pestkoppen, van hun ouders het makkelijke advies kregen: "Gewoon harder terugslaan." Terwijl dat in die gevallen een kansloos advies was. In zulke gevallen lijkt het me goed dat bijvoorbeeld de school(leiding) ingrijpt en niet wegkijkt.
En vlak ook de verborgen agenda belangen niet uit van hen die je kinderen een afhankelijkheid willen aanleren die bepaalt wat ze wel en niet mogen, waar, wanneer en waarom. Dat is namelijk hoe grooming werkt, en dat is zelden in het voordeel van de kinderen, want afhankelijk en volgzaam dan, in plaats van zelfdenkend en zelfredzaam.
Ik ben het wel met je eens dat "grooming" tegenwoordig zeker niet alleen wordt gedaan door "loverboys" die meisjes en jongens de drugs en de prostitutie in proberen te krijgen, maar ook door overheden, commerciële bedrijven en allerlei instanties met eigen belangen. Zij proberen (vaak onbewust of semi-onbewust) casussen zo te framen dat kinderen in een bepaalde rol en in een bepaald denkkader worden geduwd, waar de betreffende overheden/bedrijven/instanties hun eigen zingeving en/of verdienmodel (bijv. subsidie-inkomsten) op hebben gebaseerd. Dat zijn vaak rollen waarin het zelfbeeld, het zelfvertrouwen en de zelfredzaamheid van zo'n kind ernstig worden beschadigd. Het lijkt dan of ze "hulp" krijgen (en zo wordt het door die instanties ook opgeschreven in de dossiers), maar in feite worden ze dan vaak van de regen in de drup geholpen, of erger.
Dus als een Nieuw-Zeelandse premier en een aantal parlementariërs om zo'n generieke maatregel roepen, dan is er inderdaad alle aanleiding om eens goed te kijken wat hen nu eigenlijk ècht motiveert, en hoe ze zo'n maatregel willen vormgeven. Het lijkt of er nu een internationale lobby voor leeftijdscontrole op internet is opgestart, als breekijzer om straks op het hele internet identiteitscontrole in te voeren.
De vraag is nu: hoe scheid je in de praktijk enerzijds authentieke, respectvolle zorg van anderzijds bemoeizorg en technocratische surveillance?
De meeste huidige politici zie ik dat onderscheid nog niet maken. Sterker nog, de meeste huidige politici lijken niet eens over het bewustzijn te beschikken dat nodig is om dat onderscheid zelfs maar te kunnen maken.
M.J.
The needs of the many outweigh the needs of the few, or the one.
Wat in de meeste gevallen wel werkt is niet wat je afbreekt om enkelen te redden.
Anderzijds ken ik ook gevallen van verwaarloosde kinderen die niet voldoende werden beschermd en daardoor ernstig en levenslang (voorzover nu te verwachten) werden beschadigd. Bijvoorbeeld kinderen die, in het geval van pestkoppen, van hun ouders het makkelijke advies kregen: "Gewoon harder terugslaan." Terwijl dat in die gevallen een kansloos advies was. In zulke gevallen lijkt het me goed dat bijvoorbeeld de school(leiding) ingrijpt en niet wegkijkt.
Ken het verhaal van een kind die werd gepest door een identieke tweeling, steeds verdergaand. De ouders van dat kind bleven jarenlang praten, praten, praten, met de basisonderwijs school(leiding). Hielp niets, het werd enkel erger. Totdat de vader zei: beuk die pestkoppen in elkaar in de klasruimte, als ze het niet verwachten, en stop pas als de leerkracht ingrijpt. Eén van die tweeling was het "slachtoffer" daarvan, die later opgroeide als een universitair geschoold persoon met veel verdiend respect van zijn nabije omgeving. De ander werd een veroordeeld crimineel die later vermoord werd door zijn criminele vriendjes. Moraal van dat verhaal: als niemand toestaat dat je je hoofd stoot (in dit geval minutenlang het hoofd van de pestkop tegen de lestafel rammen) als je te ver gaat, dan ga je niet leren hoe je jezelf moet gedragen om gerespecteerd succesvol te zijn en te blijven. Hoe eerder de les geleerd dat misdragingen, of foute gewoontes, serieuze consequenties hebben, hoe beter. Het eerder gepeste kind is daarna nooit meer lastiggevallen, door wie dan ook. Omdat die bewezen had voor zichzelf op te komen, heel zelfbewust, en vol met zelfvertrouwen, wetende dat het zo niet langer ging, en dat het kind zelf positief verschil kon maken door te ageren; ook zonder de eigen ouders in de buurt. Die vader werd later op het matje geroepen, waarin hij zonneklaar maakte dat dit slechts het begin was als het verder was gegaan. Dat was het einde van die jarenlange discussie. Niet theorie maar praktijk maakte het verschil, in slechts minuten. Na jaren van ideologisch wensdenken gebabbel zonder positief resultaat. Twee kinderen gered, en eentje die er niets van geleerd had, simpelweg omdat die zijn harde lesje niet zelf had ondervonden.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Verbieders zijn zachte heelmeesters, want ze maken mensen zwakker in plaats van sterker; zoals zelfredzaamheid blokkeren.
De vraag is nu: hoe scheid je in de praktijk enerzijds authentieke, respectvolle zorg van anderzijds bemoeizorg en technocratische surveillance?
Keep it in the family.
De directe sociaal maatschappelijke omgeving van een individu weet meestal beter wat het beste werkt, want ze kennen die persoon beter dan wie dan ook. In het geval van uitzonderingen op die regel is er het juridische argument dat zolang er geen misdaad is gepleegd er niet ingegrepen mag worden. De vrijheid van de meesten is belangrijker om te behouden (onschuldig totdat het tegendeel is bewezen) dan voorkomen dat de enkelen die daarmee niet om kunnen gaan bij voorbaat gestopt kunnen worden, ten koste en op kosten van de meesten.
Perfectie bestaat niet. Evenals een antwoord op alles.
Reageren
Ondersteunde bbcodes
Bold: [b]bold text[/b]
Italic: [i]italic text[/i]
Underline: [u]underlined text[/u]
Quote: [quote]quoted text[/quote]
URL: [url]https://www.security.nl[/url]
Config: [config]config text[/config]
Code: [code]code text[/code]
Je bent niet ingelogd en reageert "Anoniem". Dit betekent dat Security.NL geen accountgegevens (e-mailadres en alias) opslaat voor deze reactie. Je reactie wordt niet direct geplaatst maar eerst gemodereerd. Als je nog geen account hebt kun je hier direct een account aanmaken. Wanneer je Anoniem reageert moet je altijd een captchacode opgeven.
Functionaris Gegevensbescherming
Sigra zoekt een Functionaris Gegevens-bescherming (28-36 uur) die privacytoezicht houdt, adviseert en bijdraagt aan regionale samenwerking in zorg en welzijn. Je werkt deels gedetacheerd, krijgt opleidings-mogelijkheden (o.a. CAICO), en maakt deel uit van een deskundig team. Sterke com-municatie, juridische kennis en ervaring in de zorg zijn essentieel. Interesse? Lees dan snel verder.
Cybersecurity Trainer / Full Stack Developer
bij Certified Secure
Ben je toe aan een nieuwe job waarmee je het verschil maakt? Wil jij je security kennis graag delen en hands-on laten zien hoe cybersecurity in de praktijk echt werkt? Werk je net als wij graag samen met enthousiaste en gedreven collega's? Bij ons geen bureaucratie maar open communicatie en een werkomgeving gericht op samenwerking.
Junior DevOps Engineer
Certified Secure is op zoek naar een Junior DevOps Engineer. Deze functie is een stuk interessanter dan de term doet vermoeden! Om jou als potentiële nieuwe collega meteen te laten zien wat we doen hebben we speciaal voor jou een selectie gemaakt van een aantal leuke security challenges. Are you ready for a challenge?