Ik vind het zelf te ver gaan om als hoteleigenaar je gasten te confronteren met de (buitenlandse) politiek van het land waarvan de gast de nationaliteit draagt en hem/ haar te vragen om daar een standpunt over in te nemen, wat dan door de gastheer beoordeeld wordt op "juistheid".
Ik weet niet of in Nederland hoteleigenaren al instructies hebben gekregen om hun gasten een of andere verklaring te laten ondertekenen, maar ik zou het een zeer slechte zaak vinden als een Nederlandse regering dat überhaupt zou eisen.
"Mind your own business", zou ik tegen de staatsvertegenwoordigers zeggen.
"Reputatieschade" vind ik wel een interessante term. Waardoor ontstaat die? Door het verliezen van een rechtszaak door een hoteleigenaar omdat deze een (potentiële) gast "gediscrimineerd" heeft op politieke standpunten/ richting?
Daar kun je je als bedrijf (hotel) ook mee profileren: "wij nemen uitsluitend gasten op, die een politieke opvatting hebben (en bijbehorend gedrag) die overeenkomt met onze bedrijfsfilosofie, die wij recent nog geactualiseerd hebben n.a.v. de internationale ontwikkelingen; onze bedrijfsfilofie is op onze website te vinden."

Wellicht vergelijkbaar: er is al meermaals gedoe geweest over hotels die gasten met een geleidehond weigeren (2017: https://radar.avrotros.nl/artikel/hotels-niet-op-de-hoogte-van-regelgeving-geleidehonden-2530, 2023: https://www.maxmeldpunt.nl/recht/echtpaar-met-hulphond-geweigerd-bij-hotel-mag-dat/, 2024: https://www.om.nl/actueel/nieuws/2024/10/22/om-beraadt-zich-op-hoger-beroep-na-vrijspraak-in-discriminatiezaak-blindengeleidehond). Dat soort gedoe lijkt mij op z'n minst te leiden tot reputatieschade.

Reputatieschade kan twee kanten opgaan: mensen die honden vies vinden, vinden stinken en/of er allergisch voor (denken te) zijn, kijken vanuit een totaal ander perspectief naar zo'n zaak. Als leek op dit gebied vermoed ik dat je, als hoteleigenaar, zo'n probleem vóór kunt blijven door bijv. één kamer te reserveren voor gasten met een geleidehond, en als alleen dié kamer vrij is, gasten erop te wijzen dat er een hond in die kamer gezeten heeft.

In Alpenlanden heb ik wel eens borden "Biker Wilkommen" gezien. Als je niet van dat soort bezoekers houdt kun je beter elders Kafee und Kuchen nuttigen; een bord "Biker Verboten" heb ik echter nooit gezien.

Waar het mij om gaat is dat je jezelf een deel van de ellende kunt besparen door vooraf te bedenken hoe je met moeilijke situaties om zult gaan. Vooral als je zelf het probleem op dit moment nog niet zo ziet.

Het tikt wel iets aan om over na te denken. Echter je gaat het voeren van een bedrijf koppelen aan iets politiek. Waar vele bedrijven juist vandaan proberen te blijven. Wat volgens de politiek vandaag acceptabel is, is het mogen ineens onacceptabel.

Natuurlijk zijn er bedrijfstakken die sneller en grotere raakvlakken hebben. Tja... daarnaast is er voldoende vrijheid om iets anders te doen/willen. Ik hou het KISS en vooral logisch.

Het probleem is niet zozeer de politiek maar de bredere publieke opinie.

Eerder deze week was er ophef over een hotel in Noorwegen dat een Israëlische toerist geweigerd zou hebben omdat een Noorse vakbond Israël sancties oplegt of op gaat leggen. Als je op internet zoekt naar Norwegian hotel israeli tourist vind je veel (aan Joodse mensen gelieerde) media die er schande van spreken.

Toen ik (lagere schoolleeftijd) tussen 1965 en 1971 op Java woonde, werd ook ik erop aangesproken en uitgescholden voor wat Nederlanders eerder in Indonesië hadden uitgevroten. Dat ik zo werd behandeld was onterecht, maar ik vind dat volkomen begrijpelijk.

De essentie is dat het (niet alleen) voor organisaties verstandig is om redelijkerwijs rekening te houden met de risico's als gevolg van alle "van buiten komend onheil", waaronder polarisatie over tal van onderwerpen. Als je die risico's significant kunt verkleinen door er vóóraf over na te denken en zo nodig beleid te maken, lijkt het mij onverstandig om je kop in het zand te steken.

Het is een hele merkwaardige verklaring die gevraagd werd. Kan je elke militair ter wereld wel onder zijn neus leggen bij inchecken.

Om dat te voorkomen, bordjes ophangen met "veteranen en actieve dienst ook welkom?"

Waar wordt de grens gelegd, relateren aan (dubbele) nationaliteit, is wel erg simpel. Bij een hotel moet de boekende gast zich identificeren, niet altijd de meereizende, op dezelfde kamer verblijvende gast.

Overigens wordt nog steeds met het modeverschijnsel café zonder laptop en smartphone gebruik geëxperimenteerd, vaak met pictogrammen aan de muur, en met bediening die je fijntjes wijst op het verbod zodra je je device wel te tevoorschijn haalt.

Logisch .
Een hele tafel 4 uur laten bezetten op twee munt-thee'tjes door een creatieve media ZZPster kun je geen tent op runnen.

er is al van tevoren nagedacht en er is al beleid gemaakt, wat geresulteerd heeft in artikel 1 van onze grondwet, namelijk het verbod op discriminatie o.a. op afkomst.

Simpelweg omdat iemand een Israelisch paspoort heeft of op welke manier dan ook een joodse afkomst heeft dient politiek beleid niet persoonlijk gemaakt worden zonder dat er reden voor is.
Dergelijke hotels zijn dan ook gewoon fout bezig.

Ook bedrijven dienen zich aan de wet te houden, en dat doen ze niet met dergelijk gedrag.

Houderschap van Israelisch paspoort ligt gevoelig en ingewikkeld, mbt religieuze minderheden, geboortedatum etc.
https://en.wikipedia.org/wiki/Israeli_passport#Travel_document

Israëlische reispapieren hebben staat niet gelijk aan Joods zijn, net zo goed dat er vele joden zijn zonder Israëlische reispapieren.

Politiek beleid dient niet door bedrijfsleven persoonlijk gemaakt te worden naar houder van een paspoort, in deze woelige tijden.

Maar kapitaal krachtige lieden kopen gewoon paspoorten, in Malta (ook EU) is dat een hele business, en voor sommige hele speciale individuen wordt om andere redenen een reispapier verstrekt.

Zouden we dat niet kunnen uitbesteden aan een externe partij, gespecialiseerd in de waan van dag?
Mijn consultance groep adviseert dan wel een organisatie met enige afiniteit met de waarheid op lange termijn.
Of noem dat eufinisme "waarheid" bij de naam: achterhaalde leugen.

Moest de regenboog vlag tot recent met veel bombarie uit, kan die nu weer stilletjes naar binnen.
Even stilletjes als die groene deug-auto waarvoor ondernemens geen laadpaal krijgen.

Net als bij hersenschade is er nog wel een basisvereiste: dat er iets is dat schade op kan lopen...

Nu je dit voorbeeld noemt, inderdaad jôh: met de toenemende spanningen in de wereld is het m.i. verstandig als organisaties, met (potentieel) internationale contacten, alle beleidsmaatregelen nog eens nalopen op actualiteit en volledigheid.

Sommige meningen zijn wettelijk irrelevant.
Slechts twee kanten? Er bestaat vast wel een groep die ook nog wel een mening heeft over onwettig de wet voorschrijven terwijl je 'm overtreed.

Hebben we/ze ooit Irakezen of niet-Koerdische Turken of Chinezen of Cubanen zulke weigeringen opgelegd?

En... een vakbond die een hotel dicteert om sancties uit te voeren die tegen de UDHR ingaan?
Te vreemd verhaal voor mij om motivatie te vinden mij in te lezen.
Ik kom vroeg of laat de debunking ervan vanzelf wel tegen.

Klinkt alsof je nooit in de VS geweest bent, alwaar men graag deugt.

Ik ben veel in de VS geweest, het land waar politiek correct taalgebruik is uitgevonden. Heeft best zijn charmes, elkaar het bloed onder de nagels vandaan zuigen zonder typische Nederlands lomp en botheid door bijvoorbeeld "deugen" als scheldwoord te gebruiken, wat jij hier doet.

Er kwam laatst een oorlogsveteraan naar Amsterdam, en die heeft deugdelijk werk afgeleverd. Nu jij weer.

maar dat deed hij in een tijd dat 'deugen' nog iets goeds was, in tegenstelling tot nu. Tijden en tijdgeest verandert.
Nu 'deugen' is niet zo heel gezond voor een samenleving.

Zolang er mensen rondlopen die het woord deugen op de ouderwetse manier gebruiken is ook dat onderdeel van de tijdgeest. En die zijn er zat, lang niet iedereen hoort tot de groep die het als scheldwoord is gaan inzetten.

Het is te vroeg voor definitieve conclusies. Laten we over twintig jaar eens kijken hoe het woord dan gebruikt wordt. Misschien blijk je dan gelijk te hebben gehad, maar je zou ook kunnen ontdekken dat deugen uiteindelijk iets goeds is gebleven, behalve tijdelijk bij die groep die het in deze tijd als scheldwoord gebruikte.