Alhoewel dit vreemd lijkt, is het in diverse organisaties wel verklaarbaar. Bijwerken van een site staat dan op een bepaald tijdstip in de planning, bijvoorbeeld iedere maand een dag. Als het op dat moment niet lukt, dan zijn veel organisaties niet flexibel genoeg om met de planning te schuiven. De persoon die de site moet bijwerken kan geen werk doen dat voor de volgende dag staat gepland (om allerlei, soms zeer legitieme, redenen). Hij doet dus niks en heeft morgen geen tijd om alsnog de site bij te werken.

Ik weet niet in hoeverre dit die student is aan te rekenen.

Een verontrustender punt is de straf. Als ik met een spandoek voor het gemeentehuis ga staan, zodat niemand er in of uit kan, dan mag ik toch wel enige tijd blijven staan. Ook als een bezoeker niet naar binnen kan om bijvoorbeeld subsidie aan te vragen. In veel gevallen wordt zelfs de sluitingstermijn voor die subsidie aangepast.

Als ik wat te lang blijf staan, wordt ik vriendelijk verzocht om aan de kant te gaan. Doe ik dat na enige tijd niet, dan wordt ik opgepakt, krijg een boete en mag de volgende dag daar weer gaan staan. Doet iemand dat met bepaalde (!) electronische middelen, dan is het plotseling erger dan doodslag.

Betreffende die "andere" electronische middelen. Een vergelijkbare discussie is er vroeger geweest of je recht op vrijheid van meningsuiting ook gold als je een megafoon gebruikte om je mening te verkondigen. Ook toen waren er mensen die meenden dat als je zelf niet hard genoeg kon roepen, je dan maar niet moest protesteren.

Het verbieden van gebruik van de computer om de digitale voordeur van een organisatie te blokkeren, staat gelijk aan het verbieden van het gebruik van een megafoon tijdens een demonstratie.

Peter

De toegang weigeren tot een overheidsinstantie of andere openbare plek is niet toegestaan. Ze mogen je het misschien moeilijk maken of proberen, maar puntje bij paaltje moet je gewoon naar binnen kunnen gaan. Hetzelfde geld dus voor online mogelijkheden, de website (staat hier voor openbare locatie) moet altijd bereikbaar zijn voor gebruik. Als deze toegang geweigerd wordt door externe zaken, dan zijn ze hiermee in overtreding. DoS is hier dus ook een voorbeeld van.

Het is eerder het verbieden van een wegblokkade tijdens een demonstratie dan een megafoon.

Op persoonlijke noot, protesteren is een basis recht, maar de mening van andere ook. Als iemand de mening heeft dat de subsidie aanvraag redelijk is, dan moet deze persoon dat kunnen doen en niet omdat een of andere (laten we het vriendelijk houden) persoon van mening heeft dat dit niet zo is. Protesteren is een recht, geen verplichting tot het volgen van die mening.

En toch heb je recht van demonstratie... nouja, als je minstens drie weken vantevoren hebt aangegeven te gaan demonstreren aan de relevante autoriteiten in drievoud via het daarvoor aangewezen formulier, met ook in drievoud het demonstratieplan, het veiligheidsplan, het geluidsoverlastbestreidingsplan, de agenda, de sprekerslijst, de tekst van alle toespraken (en niet afwijken!), en kopietje paspoort van alle kopstukken (voor makkelijk oppaken later).

Wellicht leuk om te kijken of je dit "recht van demonstratie" kan uitbreiden naar "sieberspees" via de protocollaire procedures... voor een bureaucratiemasochist wellicht. Kijken wat onze grote inzetter op het ambtelijk verherdigitaliseren van de burger, ome roon, daarvan zegt. Je zou haast zeggen, dat kan'ie niet weigeren, jatochnietdan?