De man heeft groot gelijk. Schrijven is mijn voornaamste activiteit, zowel professioneel als privé, en ik denk met weemoed en verlangen terug aan WordPerfect 5.1. Vette witte DOS-letters op een zwarte ondergrond, dat schreef veel lekkerder dan de WYSIWYG-omgeving met al die frutseltjes eromheen waar we tegenwoordig mee opgescheept zitten, en het was veel minder vermoeiend voor de ogen.

Ik heb WP51 gebruikt tot het bittere einde. Toen er geen printer drivers meer voor werden uitgebracht, heb ik jarenlang MSword gebruikt als conversiefilter, totdat dat geen WP-formaat meer ondersteunde.

Ik vraag me af hoe George Martin dat oplost. Zelf heb ik het nog geprobeerd door WP-bestanden te exporteren naar TXT en die in te voeren in een moderner programma, maar daar gaat zoveel opmaak bij verloren dat het in de praktijk onwerkbaar is.

Vermoedelijk schrijft GRRM alles gewoon in platte tekst, die hij opslaat als txt-bestanden. Opmaak is niets iets waar een schrijver zich perse druk over hoeft te maken. Dat kan hij prima overlaten aan de uitgever.

Vandaar dat we al zo lang wachten op het volgende boek. :-)

...en bestanden van die DOS pc kopieeren doet hij door gloednieuwe diskettes eenmalig te gebruiken?
Of matrix print hij het uit en OCR't het dan naar het internet?

Nee, uitgevers komen bij hem langs om het script vanaf een CRT monitor te lezen. en een backup-systeem?

Game of Thrones-auteur gebruikt DOS-machine. beetje misleidende titel lijkt net of hij een computer gebruikt die in een botnet zit :P

Tekst schrijven en opmaak zijn twee heel verschillende dingen. Ik heb nooit begrepen dat "moderne" tekstverwerkers dat niet beter scheiden. LaTeX doet dat veel beter. Je kan prima met WP51 (of edlin) een tekst schrijven en bewerken, en dan later met Word opmaken.

En het aardige is dat je domweg in een teksteditor (geen tekstverwerker) die is ingesteld om regels bijvoorbeeld korter dan 80 tekens te houden, door alinea's met een lege regel te scheiden, heel leesbare tekst kan maken die geschikt is om voor opmaak zowel in een tekstverwerker, in een LaTeX-document of in een of andere DTP-software ingevoegd kan worden. Het is niet vrij van nabewerking, maar de bewerker hoeft zo niet de opmaak van een welwillende auteur eerst ongedaan te maken voor hij verder kan.

Ik gebruik tegenwoordig vim (maar vele teksteditors voldoen), en menigeen krijgt gewoon tekstbestandjes (.txt als ze Windowsgebruikers zijn) van me. Aan sommige mensen lukt het alleen niet om uit te leggen dat kale tekst iets heel anders is dan Word-formaat zonder wisselende opmaak (nog een nadeel van die grafische luiers die mensen tegenwoordig omgedaan krijgen, in de DOS-tijd kenden mensen die computers gebruikten dit onderscheid wel, en dat waren echt niet allemaal nerds).

Deze modelletjes zijn ook nog geschikt om voor dit soort doeleinden te gebruiken.

Terwijl anderen destijds naar een zwart scherm met groene kriebeltjescommands zaten te kijken, kon je op deze machientjes toen al fijn met een muisje navigeren.
Dat all in one concept is daarna steeds weer opnieuw door Apple 'uitgevonden', de verre nazaat daarvan heet tegenwoordig iMac.

Apple Macintosh Classic
http://www.everymac.com/systems/apple/mac_classic/specs/mac_classic.html

Apple Macintosh Performa 200
http://www.everymac.com/systems/apple/mac_performa/specs/mac_performa_200.html

Persoonlijk vond ik wordperfect maar wat vervelend. Maargoed, ben dan ook groot geworden met wordstar (op cp/m). Nog jarenlang QEdit (3) op (DR)DOS gebruikt (voor programmas), met vergelijkbare commandos, en lekker klein en snel.

Ondertussen gebruik ik vi (nvi) op Unix (freebsd, linux), wat net zo goed witte letters op zwarte achtergrond oplevert, of in andere kleuren als ik de terminal emulator anders instel. En dan schrijf ik troff*, wat dan weer PostScript oplevert.

PostScript[tm] wordt door de de betere printer ondersteund, een feature dat in de specificaties terug te vinden is. En inderdaad, ik selecteer erop, want scheelt een hoop gedonder met drivers.

Maar ook als je printer niet bij naam genoemd wordt en geen PostScript ondersteunt kun je kijken of hij niet toch een veelgebruikt aansturing ondersteunt. Bijvoorbeeld PCL of EPSON FX-80 emulatie of IBM Proprinter emulatie.


Hij schrijft screenplays, die er nog altijd uitzien alsof ze uit een typemachine komen; een enkel fixed-pitch font, steekwoorden IN HOOFDLETTERS, en mischien enkele stukjes onderstreept. Eigenlijk alleen dat laaste is speciaal, en de meeste (betere) printers ondersteunen wel een of andere emulatiemodus waarin dat kan. Die stel je een keer in en een goede qualiteit printer gaat wel een paar jaar mee. En wellicht heeft hij zelfs een aparte printer voor dit werk, waarom niet.


* Donald Knuth vond troff te limiterend voor het schrijven van zijn boeken en nam maar even acht jaar vrij om TeX als vervanging te schrijven. Voor een briefje of andere lap tekst met weinig tot geen wiskundige formules voldoet troff nog steeds prima, het is toch aanwezig (manpages, en een stuk minder groot dan TeX) en niet moeilijk te scripten.

Hij is natuurlijk van de oude stempel, zou hij weten dat je met een moderne tekstverwerker de spellingstjekker ook uit kan zetten? Er moet de man ook e.e.a. uitgelegd worden over het maken van backups, maar het kan zijn dat hij nog een lading 3.5 inch diskettes heeft liggen.

Ja waarom zal je het nieuwste fan het nieuwste gebruiken. Wees eerlijk wat heeft een schrijver nodig? Een typemachine en dat is het. Dat kan dus ook een oude pc zijn. Geen internet geen foppy's van buiten gebruiken niks aan de hand. Waaschijn lijk ook nog met een oude toetsenbord. Gewoon platte text en printen op een oude star printer. Schrijf zelf ook vool in txt. Geen gedoe met op maak gewoon text schrijven. Raportjes veel al in LaTeX, ziet er gelijk professioneel uit. En als collegaas er ook aan mee willen schrijven dan in office. Al die grafische dingen leiden alleen maar af. Mensen moeten wat meer meer kijken wat ze nodig hebben en daar het programma bij uitzoeken.