Grappig... Ik heb geen webcam. Ik heb geen microfoon. En een browser? Ach, dan draai ik die wel op een van de andere laptops.
En zelfs als je dat allemaal hebt... en je wilt frauderen... zet een laptop achter degene waar je op werkt. Een cam die buiten beeld mee kijkt met wat er bij jou te zien is... Iemand anders kan de vragen beantwoorden zonder dat het te zien is.

Ofwel: als je wilt frauderen is het nog steeds heel makkelijk, dus deze manier van examineren is niet acceptabel.

Paternottte en Verhoeven zouden zicht beter kunnen bezig houden met waarom het CBR nog steeds niet in staat is om op tijd de verlenging rijvaardigheid voor elkaar te krijgen. De simpele benadering, alle controles overboord zetten want privacy ….
Als frauderen een recht is, dan hoeven daar geen controles gedaan te worden.

De simpele benadering, bereidt je goed voor, faciliteer dat mensen zich ruim op tijd goed kunnen voorbereiden, bekijk het ook van de andere kant, kweek breedgedragen achterban, sta open voor feedback en ga daar serieus mee om. Niemand weet alles, dus ga er met een onderzoekende, en open, houding in.

Ga niet vanuit een machtspositie eventjes bepalen waaraan de rest zich maar aan heeft te conformeren, met daarbij de boodschap dat alles wat mis of fout gaat voor rekening en risico van de ontvangende kant is, of dat ze niet zo moeten zeuren, want dan kun je er vergif op innemen dat je dat vol in je gezicht terug gaat krijgen, op duizenden (creatieve) manieren. Waaronder er een paar zullen zijn waar totaal niet over nagedacht is, maar die wel een pijnlijk parket gaat opleveren.

Je praat hier over een grote groep slimme, creatieve, mensen, met connecties overal en nergens, die op een welhaast arrogante manier eventjes in een hoek gedrukt worden. Dan kun je er op wachten dat je weerstand gaat krijgen. Dit is simpelweg heel slecht aangepakt en gemanaged.

En een beetje politicus zal begrijpen dat als die meewerkt die grote groep nog verder de hoek in te trappen, dat rancuneuze repercussies zal opleveren in de toekomst, dus die gaat de bal weer keihard terugtrappen in de hoek waar het probleem begonnen is. You broke it, you fix it.

De onderwijsinstellingen zitten klem tussen 1) VSNU/accreditatie richtlijnen (diploma waarde), 2) lockdown regels en 3) de nadrukkelijk wens van studenten om niet vertraagd te worden of om niet terug te hoeven komen voor een fysiek examen.

Online proctoring is een goede manier om de studenten te helpen daarbij. Ze beheersen zelf welke ruimte ze in beeld brengen (hoeft echt geen slaapkamer te zijn), hoelang ze de browser blijven gebruiken na de tentamens (wie had Chrome al die tijd al geïnstalleerd dan...?) en kunnen bij tenminste 1 bekend instituut vergoeding krijgen voor aanschaf apparatuur. Het enige dat ze niet beheersen is wat de proctoring software met de beelden doet en hoelang dit wordt bewaard (6 weken normatief). De AVG is zonder meer van toepassing en kan getest worden na afloop. Ik denk dat de instituten noch de software leverancier op datalekken zitten te wachten.

Er zijn alternatieve toetsvormen mogelijk, is vaak bewerkelijker voor docenten. Op de hele korte termijn (volgende week) niet handig, want 1) kost tijd. Op de langere termijn wel, met als doel om 3) bieden zonder dat 2) wordt opgeheven.

Het maakt niet uit hoe bewerkelijk het is voor docenten, hoe klem ze zitten, of ze geen tijd hebben, dat het even niet uitkomt, en al het andere jamaaren. Je dient sowieso vooraf een PIA in te vullen (max boete 10M, per verwerkersverantwoordelijke) als je vermoedt dat (of had kunnen vermoeden) dat er privacy vraagstukken in het geding komen, dus absoluut niet pas AVG testen na afloop. Je dient, onder andere, vooraf heel goed na te gaan of er betere/andere alternatieven zijn.

Nee, niet iedereen beheerst de ruimte die ze in beeld hebben, want ze hebben maar 1 ruimte. Dus hou je in die gevallen over dat ze zelf maar moeten bedenken wat ze wel of niet uit het zicht willen ruimen (dit betreft dan personen die geen idee hebben wat mogelijk tot welke gevolgen kan leiden, want wat weten zij nou van, bijvoorbeeld, social hacking/shaming en noem maar op?). Het gaat niet om wat feitelijk gebeurd, of gaat gebeuren, het gaat om wat eventueel zou kunnen gebeuren aan ongewenste zaken, en in hoeverre dat op voorhand gemitigeerd wordt. Eerst (goed geinformeerd) nadenken, dan pas doen.
Wat is de grondslag om een heel scala aan mogelijke privacy inbreuken vast te leggen (buiten de EU wellicht?)? Komt mij beter uit? Ik ga daar echt geen misbruik van maken? Nu geen tijd voor? Zeur niet zo? We gebruiken dit al jaren? Nooit eerder klachten gehad? Ik heb wel wat beters te doen? Leek mij de beste optie op dat moment? Het is crisis? Dit in tegenstelling tot een klaslokaal waarin een examen wordt afgenomen.

Iedere werkgever dient iedere thuiswerkplek aan ARBO eisen te laten voldoen, en zo nog een scala aan wettelijke vereisten en aansprakelijkheden, maar scholen kunnen doen en laten wat ze willen? Dacht het niet.

Nog los van het potentiele juridische slagveld wat kan gaan volgen als er aansprakelijkstellingen gestuurd gaan worden vanwege (vermeende) (vervolg)schade door deze totale miskleun van aanpakwijze, vanuit een machtspositie nota bene.

Ik snap werkelijk niet waarom er voor deze wijze van aanpak is gekozen, met samenwerken, tijdig introduceren en voldoende ruimte geven aan vooraf testen, openstaan voor feedback en daar serieus mee omgaan, hadden ze een boel ophef kunnen voorkomen. Nu krijgen ze het deksel op de neus. Laat het een wijze les worden, en doe er wat constructiefs mee. Tijdig.

Al laat je de voordeur van je woning openstaan, dan nog heeft niemand het recht om ongevraagd binnen te treden (laat staan de wet te overtreden op andere terreinen), zoiets heet huisvredebreuk en is strafrechtelijk vervolgbaar.

Het is heel erg verwerpelijk om iemand anders rechten te ridiculiseren op grond van een eigen interpretatie van laakbaar gedrag.

Dat in zichzelf geeft geen extra rechten om dan maar verder te gaan naar eigen inzicht.

De rechten van de ander blijven immers onveranderd in stand. Hoe dom, naief, of wat dan ook,u de uitvoering van die rechten vindt.

Conclusie: een absoluut non argument.

Onder een ander artikel is die drogredenatie grondig en permanent onderuit gehaald. Kritiek op deze specifieke vorm van examineren staat niet gelijk aan een recht op frauderen. Halstarrig volhouden en hier weer van voren af aan beginnen heeft geen enkele zin.

Bij de software waar het om ging is het, van wat ik begrepen heb uit die petitie en forums, een stukje lastiger (en tevens meer invasief) gemaakt. Je moet eerst een foto nemen van je werkplek vanaf een app op je telefoon zodanig dat een gebied in een straal van een paar meter rondom je eigenlijke werkplek te zien is. Tijdens het doen van je tentamen moet je dan die telefoon op ongeveer dezelfde plek neerzetten zodanig dat je werkplek en de ruimte er omheen bekeken kan worden. Als je teveel wijzigt (gordijnen open ipv dicht, een ander apparaat er naast etc dan word je geflagged. Als je bijzondere dingen doet zoals bukken, opstaan, etc eveneens.

Het is dus nog steeds zeer goed mogelijk, maar niet zo eenvoudig als je schetst; je kan geen spullen ernaast neerzetten, en er worden ook continue audio-opnames gemaakt die het lastiger moeten maken om met iemand te spreken.

Oh, en zonder mobiele telefoon, webcam en microfoon voldoe je gewoon niet aan de minimale eisen en kan je dus het tentamen niet maken.

Absoluut mee eens. Ik heb niet gesuggereerd dat de AVG achteraf maar moet worden geregeld. Gegevensopslag binnen de EU, contract en verwerkersovereenkomst met leveranciers, opname in het verwerkingenregister en duidelijke communicatie over gegevensgebruik naar studenten, allemaal vooraf op orde hebben. Vernietiging van beelden na de termijn, absoluut vereist. Waar ik op doelde is dat het toepassen door personen van hun rechten een interessante test zou zijn.
Ik bedoelde te stellen dat studenten tot op zekere hoogte wel degelijk beheersen wat ze in beeld brengen. Het gevoel van inbreuk op privacy is heel terecht, in een tentamenzaal wordt ook op je gelet, maar in de eigen kamer, da's een hele andere schaal.
en Daar begon ik mijn reactie mee 1), 2) en 3). Mijn sluitzin gaf aan dat alternatieve vormen van examinering bestaan en worden ingezet, precies zoals u aangeeft.

"Gegevensopslag binnen de EU" (en de rest), daar gaat het in sommige gevallen al fout. Er zijn uitspraken bekend van examencommissies die neerkomen op: "we doen het al x jaar zo, zeur niet zo". Dat is vergelijkbaar met: "ik rijd al 10 jaar stomdronken met 120 door de woonwijk, en het is nooit fout gegaan, dus waarom moet ik opeens 30 nuchter gaan rijden?".
Ondertussen wordt er opgeslagen buiten de EU, zonder aan wettelijke voorwaarden te voldoen, en zo nog een riedel aan vraagtekens. Al die instellingen stellen zichzelf bloot aan serieuze juridische aansprakelijkheidskwesties.

Tot op heden grijpt het ministerie niet in.

Dus, wie doet daar wat wanneer aan?

"Vernietiging van beelden na de termijn", hoelang? De proctoring software beweert binnen seconden te kunnen vaststellen of er gefraudeerd is of niet, wat is dan nut en noodzaak van maandenlange bewaartermijnen? Zijn er uberhaupt onafhankelijke verifierbare regels vastgesteld inzake of de proctoringsoftware wel echt levert wat hun verkooppraatje beweert?

"een interessante test", dit is geen tijd voor interessante testen, dit is een tijd om recht te doen aan belangen van mensen, zowel korte als lange termijn, in moeilijke tijden, en op een zodanige wijze dat er recht wordt gedaan aan hun toekomstperspectief, zonder dat zij de dupe worden (ook niet op termijn) van verzakende beleidsbepalers in het heden en verleden.

"Ik bedoelde te stellen dat studenten tot op zekere hoogte wel degelijk beheersen wat ze in beeld brengen", nee, dat weten ze niet, want ze hebben geen idee wat er allemaal tegen ze gebruikt zou kunnen worden, omdat niemand ze daarin wegwijs maakt. Derhalve is het voor hun onmogelijk om in te schatten welke risico's ze zouden kunnen lopen, hoe dat te voorkomen, wat hun verhaalrechten zijn, enzovoorts. Niemand die ze verteld heeft: luister, dit is wat wij minimaal eisen, dit is wat je vooraf kan doen om je privacy maximaal te beschermen, dit zijn onze plichten, dit zijn jullie rechten, dit kan je van ons eisen volgens die en die wetsartikelen, enzovoorts. Gewoon, niets, alleen maar: dit is hoe wij je opleggen hoe wij dit willen en voor de rest zoek je het maar uit, gaat er iets niet goed dan is dat jouw probleem, doe anders maar herexamen voor eigen risico en rekening, ongeacht de oorzaak of aanleiding, of zelfs de wijze waarop wij, als verantwoordelijke in een machtspositie, jouw dit opgedrongen hebben, ongeacht jouw persoonlijke situatie.
Dien ik nog uit te leggen hoe stupide een dergelijke opstelling is? Ook vanuit juridisch standpunt?

"alternatieve vormen van examinering bestaan en worden ingezet", oh ja? Wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe?
Want volgens mijn bronnen, is deze uitspraak een totaal onbekend iets, die op geen enkele wijze de betrokken personen (duizenden) bereikt heeft. Dus of het is kul, of iemand heeft gigantisch gefaald qua wijdverspreide communicatie daarover.
In beide gevallen: wie heeft wat wanneer gezegd hierover?

Of de contracten en werkwijze bij alle instituten het juridische conform NL wetgeving zijn ingericht, weet ik niet. Bij de onze in elk geval wel. We doen het overigens niet al jaren zo en ook niet graag op deze manier. We doen het omdat honderden (internationale) studenten niet kunnen langskomen voor examen en wel verder willen met hun leven.

De bewaartermijn heb ik al vermeld in mijn 1e reactie. Die termijn is nodig omdat niet software, maar medewerkers bepalen of gedrag als fraude wordt aangemerkt. Net als in de examenzaal. Studenten kunnen bezwaar aantekenen, de bewaartermijn is daarop afgestemd. In het belang van de student, gegeven de gekozen toetsmethode.

Voor aanvang van online proctored examens krijgen studenten meerdere mails waarin wordt uitgelegd hoe de software werkt, welke eisen aan de ruimte worden gesteld. Inclusief voorbeeldfilmpjes en verwijzingen naar de gevolgde privacyregels. Een student kan weigeren mee te werken aan deze manier van examineren. Studenten hebben toegang tot informatie over hun rechten en plichten en er is ook studentvertegenwoordiging in de bestuursraad.

De instituten communiceren heel driftig op het ogenblik met hun docenten om klassieke papieren examens om te vormen tot bijvoorbeeld open boek examens zonder online proctoring software (maar wel met iets aan software om het examineren op afstand mogelijk te maken). Studenten worden uiteraard ook op de hoogte gebracht van de vorm van hun examens en welke voorbereiding nodig is om het te kunnen maken. Ik weet niet wie uw bronnen zijn, ik verwacht dat ze geinformeerd worden door hun programma managers. In de media of politiek hoeft u hier geen details over te verwachten, als dat is wat u bedoelt met "Wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe?"

U beschrijft hierboven een situatie die op mij, op het eerste gezicht, een heel stuk beter overkomt, dan die ik verneem over andere instituten. De meest belangrijkste: er is de gelijktijdige keuze tussen met of zonder, met, naar ik aanneem, geen verschil in niveau en beoordeling.