yeah... hebben we straks weer 10.000 bouwvakkers die totaal geen feeling hebben met automatisering maar wel CCIE of Microsoft Certified Cybersecurity Architect Expert zijn.... op papier natuurlijk maar wel verteld moet worden hoe een toetsenbord eruit ziet en dat een firewall niet gemetseld wordt maar geconfigureerd...

Hoe ik dit weet? Nou, omdat ik in het verleden ooit vrachtwagen chauffeurs en verpleegkundigen opgeleid heb naar IT-er... De meeste doen het nog steeds trouwens.
Volgens mij zijn toevallig daar nu ook heel veel vacatures.... Dus het is het ene gat dichten door een gat te boren in een andere plank..

Samenbegat: je mag werken tot je erbij neer valt.

Waar betalen we dan nog pensioenpremie voor?
Oh ja, voor de generatie voor ons die nu aan het rentenieren is.

Misschine moet de politiek en de werkgevers maar accepteren dat we allemaal een standje minder moeten.
Minder luxe, minder omzet, minder detacheren, minder reizen.
(Meer robots?)

En het is nog goed voor het milieu ook.

Win-win.

eerst de mensen met kennis er uit trappen en dan weer trachten de boel te repareren...klootzakken in de haag
dank zij rutte met zijn pvvd staat voor Palestina pvvd...

Pay peanuts get monkeys...

Meer mensen voor dd uitvering is geen oplossing voor iets waar slecht opdrachtgeverschap het echte probleem is.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Brooks%27s_law

Het is natuurlijk ook de vraag in hoeverre werk wat door Nederlandse bedrijven aangenomen wordt gedaan moet worden door mensen die fysiek in Nederland zijn.
In een aantal beroepen is fysieke aanwezigheid, communicatie fysiek ter plekke, enz. heel belangrijk om het goede resultaat te bereiken. Dat is echter lang niet voor alle werkzaamheden het geval.
Het lijkt me wijs om dit soort onderscheiden mee te nemen als je denkt over macro oplossingen voor de vraagstukken waar we voor staan.
Daarenboven is het probleem dat veel bedrijven hun vacatures niet vervuld krijgen primair een probleem van die bedrijven. Zij zullen daar acties op moeten zetten. Ik denk dan o.a. aan scholing, maar ook aan primaire, secundaire en tertiaire arbeidsvoorwaarden, waardoor dat werk relatief doenlijk en aantrekkelijk wordt.

In 2030 meer dan één miljoen ict-geschoolden.
Die mensen zijn hard nodig in de bouw en techniek, het onderwijs, de zorg, de politie, het ov, enz.
Ict zou bijzaak moeten zijn, een hulpmiddel.
Vroeger…hadden we geen ict maar kinderen konden lezen en schrijven en rekenen. Er was geen tekort aan aannemers, loodgieters, elektriciens en zorgpersoneel.
Ict wordt een steeds groter probleem ipv een oplossing voor problemen.

Geld is niet het belangrijkste.
Is het werk leuk? Is je werkgever leuk? Zijn de opdrachtgevers leuk? Zijn je collega’s leuk?
En inderdaad, kan je van je salaris de rekeningen betalen en je kinderen ontbijt voorzetten voor ze naar school gaan.
Dit alles in overweging nemende kan je beter loodgieter of elektricien worden of zoiets.

Werkgevers vragen heel vaak ervaring in dingen die je alleen op het werk kan leren. Als je zo selecteert verdien je het om geen personeel te vinden.

Veel vacatures zijn overigens nep. Zo wordt het aantal echte vacatures enorm overdreven. Misschien wel meer dan de helft is vals. Die valse vacatures worden uitgezet door cv verzamelaars. Soms is het echt lachwekkend, er wordt ervaring gevraagd met producten die al jaren niet meer bestaan.

Of de ICT huishouding bij die werkgevers is zwaar verouderd. Wat weer iets zegt over de ditaliserings neurose in Nederland.

Je hebt zeker een punt. Wat ontbreekt in onze maatschappij is een visie op wat we eigenlijk echt nodig hebben en wat bijzaken zijn. Toen de corona-pandemie uitbrak hebben we staan applaudiseren voor zorgmedewerkers. Die zijn belangrijk. Vuilnis ophalen is belangrijk. Openbaar vervoer is belangrijk. Voedselvoorziening is belangrijk. Schoon drinkwater is belangrijk.

Toen ik ooit als computerprogrammeur begon hadden we het over automatisering. Ergens onderweg is die term in onbruik geraakt en zijn we over IT en ICT gaan spreken. Het viel niet op tussen al het andere voortdurend veranderende jargon (nu zou ik een ontwikkelaar, developer of kortweg dev zijn, wie heeft het nog over computerprogrammeurs?), maar achteraf gezien vind ik die vervanging van "automatisering" door "IT/ITC" een fundamentele verandering. Bij "automatisering" heb je het namelijk over het efficiënter uitvoeren van dingen die hoe dan ook wel gedaan zouden worden; bij "IT/ICT" heb je het over het toepassen van de techniek, waarvoor dan ook. Het efficiënter doen van wat we al deden heeft natuurlijk ruimte gecreëerd om nieuwe dingen te gaan doen, maar je kan je afvragen hoeveel daarvan werkelijk ergens voor nodig is, er zit een hoop bij dat leuk is maar niet echt nodig, en ook het nodige dat ronduit schadelijk is, zoals de verkwisting van energie voor Bitcoins.

Hoe we mensen belonen voor werk hangt samen met een aantal ideeën, waaronder het idee dat inspanning altijd nuttig is, het idee dat je de beste uitkomst krijgt als je iedereen maar zijn gang laat gaan, en het idee dat wie veel schuift daarmee bewijst nuttig bezig te zijn. Die ideeën kloppen niet. Mensen die schadelijke dingen doen zouden nuttiger zijn als ze niets zouden doen en daar net zo veel geld voor zouden krijgen. Je krijgt niet de beste uitkomst door iedereen zijn gang te laten gaan, want het resultaat is vaak genoeg dat de winst voor de persoon en de schade voor de samenleving is. En mensen die stinkend rijk worden hebben vast wel talent, maar vooral ook heel veel geluk.

We kunnen dus wel wat visie gebruiken op wat werkelijk van belang is voor een goed werkende samenleving en voor levensgeluk. Dat al die dingen die we geautomatiseerd zijn gaan doen er niet in hebben geresulteerd dat we met veel minder menselijke inspanning de samenleving draaiend kunnen houden betekent dat we ergens een heel verkeerde weg zijn ingeslagen. Werk reduceren zou een reductie van werk moeten opleveren. We zouden prima in staat moeten zijn om de vergrijzing op te vangen en toch een goed leven te hebben, zonder dat de mensen die werken uitgeknepen worden en overwerkt raken. En als het werk wat gemoedelijker kan dan heb je ook meteen veel meer mensen die dat nog bij kunnen benen en nog een steentje bij kunnen dragen.

Bij een krappe arbeidsmarkt heb je als werkzoekende meer in de pap te brokkelen. Dan is leuk een voorkeur.
Maar bij eke werkgever is wel iets aan de hand. Maar omdat je nieuw bent bij die werkgever, ken je de historie/trauma's nog niet. Het gras is altijd groener...

Uiteindelijk, onder de streep zijn het salaris en de arbeidsvoorwaarden het belangrijkste.
1. Dat je genoeg kunt verdienen om je rekeningen te betalen (en nog iets over te hebben)
2. (dit geldt voor mij) "Ik werk om te leven. Ik leef niet om te werken." Dus als ik (leuk) werk kan vinden voor hetzefde geld maar voor minder uren, dan ga ik daar voor.

De grootste onzekerheid is je pensioen. Je weet niet wat er straks nog over is van de pensioenregeling.
Wat krijg je nog aan pensioenuitkering? Wat is daar straks nog van over? En wat is het waard?
Maar ook: val je niet dood neer voordat je je pensioenleeftijd haalt? Of wordt je eerder uitgeblust aan de kant gegooid, omdat je niet meer meekomt met de steeds sneller wordende modernisering.

Mensen zijn niet meer dan een radertje in de economie. Maar die radertjes slijten, en gaan een keer (permanent) kapot. En worden dan door de machine uitgespuugd of kapot gemalen.
Of de hele machine wordt vervangen, door iets waar die radertjes niet meer voor te (her)gebruiken zijn.

Welkom in het kapitalisme, zonder goede sociale vangnetten.

nee maar structureel minder betaald worden omdat je wel iets kan en een vlotte babbel in een pak met een lees cursus op zak die dan veel meer te zeggen krijgt naast een hoger salaris, dat is wel een 'dingetje', nietwaar? zoek het nu ook maar lekker zelf uit met je plan, want ik denk niet dat het plan ook maar iets zal veranderen behalve geld kosten voor nog meer coaches en kneuzen met een pret pakket en een lees cursus op zak.

Sorry hoor maar wat je zegt kan helemaal niet, en als je inhoudelijke kennis had zou je dit ook niet zeggen. CCIE is bijv. een pratijk examen en zelfs een vrij streng examen. Dat is niet op papier te halen zonder kennis.

Zit ik hier als zeer ervaren ict'r, maar 55 plusser, zonder werk. Wordt nergens aangenomen..

Ik 65 en werk zat, tenminste als je in de linux hoek zit

Ik zit 40 jaar in het arbeidsproces en mag nog (minimaal?)12 jaar.

(tegen die tijd heb ik 45 jaar lang pensioenpremie betaald)

Begonnen als systeembeheerder die alles deed waarvoor nu talloze namen zijn bedacht, inclusief zelf de coax kabels door het pand trekken en (toen nog) 220V groepenkastuitbreidingen voor de computerzaal verzorgen. Wie kan dat nog...;-)

Intussen heb ik het hele spectrum aan (deels) uitgestorven job's gehad inclusief projectleider en leidinggevend, MT-lid, detachering, ZZP, etc.

Ik deed al aan 'een leven lang werkend leren' toen deze term nog moest worden uitgevonden. Altijd alles gedaan via vele jaren avondschool naast full-time+ werken, een gezin stichten, huis bouwen, etc. en uiteindelijk ook nog eens 'cum laude' afgestudeerd. Dus ik deed mijn best.

Een paar overwegingen:

- Doordat de veranderingen elkaar steeds sneller opvolgen geraakt actuele kennis steeds sneller over de houdbaarheidsdatum heen (daar sta je dan, begin maar weer opnieuw met iets anders)
- Ergens 'te oud' voor zijn is veelal onzin, het gaat erom dat je _actueel_ blijft
- Het fenomeen 'vergrijzing' is dus niet per definitie het probleem; er voor zorgen dat de uitstroom wordt opvangen is dat wel

Wat ik zie in de 'elkaar alsmaar sneller opvolgende ontwikkelingen' is een marathon waarbij je steeds harder moet gaan lopen naarmate de finish dichterbij komt. Voor een hardloper zou dit geen goede strategie zijn...

Misschien moeten we constateren dat het steeds moeilijker wordt voor iedereen zelfs ook als ze zich doorlopend richten op 'een leven lang werkend leren' omdat het tempo sneller blijft stijgen?

Want, en dit is een boodschap aan hen die fris zijn ingestroomd de afgelopen jaren en denken de wereld aan te kunnen terwijl sommigen van hen afgeven op anderen: denk maar vast na over waar je zelf staat na 40, 50...(60?) jaar werken....

(een onmogelijke taak trouwens omdat de wereld van Computertechniek/Automatisering/informatisering/IT/ICT/SCRUM/Agile/DevOps/.... er over bijvoorbeeld tien jaar al totaal anders uit zal zien, laat staan over 40,50 jaar waarin de opvolgingen exponentieel zullen blijven toenemen :-)