Het verhaal met een geheim is simpel: als meer dan 5 tot 10 mensen het kennen, dan ligt het op straat.
Nu kan 1 op de 6 nederlanders 'er bij', omdat ze 'iets met zorg doen'. En dan moet ik er op vertrouwen dat AL die mensen van mijn data af blijven? Nah... Laat maar. Die gegevens moeten er gewoon niet zijn. En wat er is moet zo moeilijk mogelijk toegankelijk zijn. En ja, op het moment dat ik bewusteloos in een ziekenhuis zou komen, dan zou dat niet in mijn voordeel kunnen zijn (met de nadruk op KUNNEN!). Dat risico is me de vertrouwelijkheid van mijn hele medische geschiedenis wel waard.

Kuipers, heb je daar ook een oplossing voor?

dit klinkt als ik heb ondertussen lak aan de salaris-eisen van het zorgpersoneel en klinkt als ik ga het zorgpersoneel meer bureaucratie bezorgen in plaats van ontzorgen.

Goede logging, standaard alleen toegang indien behandelrelatie, breaking glass voor noodgevallen.
Uiteraard ontslag bij rondneuzen in het dossier van je ex of buurman.

Het is niet moeilijk.

Dit is echt een schoolvoorbeeld van hoe 4 soorten mensen op babylonische wijze compleet langs elkaar heen blijven communiceren: politici, management, zorgpersoneel en techneuten.

Als je in een zorginstelling werkt kom je erachter hoe moeilijk het is voor zorgmensen. Die geven om mensen, en werken met mensen. Abstract denken in formele systematiek zit er doorgaans niet in. De NEN-7510 gaan ze nooit onthouden weet ik uit ervaring, dus zal je daar veel geld en tijd in moeten steken om cursussen in de primaire processen te blijven weven.

Zelfs een clean desk policy is vaak al lastig. Het gaat veel verder dan audit logs en red team testen, zorgmensen roddelen nou eenmaal graag. Bij pikantere zaken zijn er maar weinigen die het niet aan elkaar doorvertellen, en dat blijft volledig buiten je logbestanden. De NEN-7510 implementeer je niet eenmalig, je moet blijvend werken aan bewustwording.

Gezien dat het huidige kabinet zelfs niet van plan was om onze 'helden' in tijden van een pandemie een centje extra te geven (Rutte had iedere Nederlander zelfs 1000 euro beloofd, kwam ook niets van) denk ik niet dat zorgmensen zich veel aan zullen trekken van nog meer procedures, vooral wanneer ze niets te maken hebben met de kwaliteit van de zorg zelf, die al bijna onmenselijk hoog onder druk staat.

Dus zorgverleners moeten van minister Kuipers van Volksgezondheid minder aandacht besteden aan zorg en meer aandacht aan digitale informatieveiligheid, omdat digitalisering voor deze minister belangrijker is dan zorverlenen en volksgezondheid.

Eigenlijk kun je al die ministeries samenvoegen tot één groot ministerie voor "Volkscontrole".

De man die zich achter de formele definitie van 'code zwart' terugtrok, probeert het nog eens door mensen die wel wat beters te doen hebben verantwoordelijk te maken voor informatiebeveiliging. Hoe losgeslagen van het echte leven kan iemand zijn?

een technisch probleem oplossen door de gebruikers maar aan te passen a la "you are holding it wrong".

systeem denkerij.

Oorlogsdaden in de zorg


Klopt. Het gaat als volgt. Eerst creëren de bazen (in het bestuur, de industrie, het bankwezen, het verzekeringswezen en in de zorg) een menselijk, sociaal en economisch probleem, namelijk het financieel en qua tijd en energie uitpersen van zorgmedewerkers en het ontmenselijken van cliënten in de zorg. Dit doen zij met het oog op de vergroting van hun eigen macht en hun eigen financieel gewin. Maar die uitbuiting loopt op een gegeven moment tegen zijn grenzen aan.

Een cyclus van quick fixes en nieuwe problemen
Vervolgens bedenken ze voor dat probleem een aantal technische "quick fixes" om de uitbuiting te kunnen voortzetten. Deze schijnoplossingen zijn allemaal mede gebaseerd op digitalisering, en brengen elk weer hun eigen problemen met zich mee, in de vorm van verdere protocollisering, bureaucratisering en de aantasting van privacy en vrijheid.

Als die problemen aan het licht komen (wat van hogerhand zo lang mogelijk wordt uitgesteld en onderdrukt) gaan de bazen zich niet bezinnen, maar juist extra quick fixes toepassen om de door die eerdere quick fixes veroorzaakte problemen weer zg. op te lossen. Die nieuwe quick fixes brengen dan nog weer nieuwe problemen met zich mee.

En nadat de bazen op die manier, via symptoombestrijding met digitale middelen, zichzelf en de zorg helemaal in een hoek geschilderd hebben, gaan ze roepen dat de zorgmedewerkers op de werkvloer (artsen, verplegers, mantelzorgers) zich anders moeten gedragen, namelijk "efficiënter", "informatieveiliger" etc. Hiermee wentelen de bazen de verantwoordelijkheid voor hun eigen fouten af op de mensen op de werkvloer.

De prijs van digitale symptoombestrijding
Heeft al deze digitalisering van zorgprocessen en gefantaseerde "efficiëntieverhoging" gezorgd voor betere zorg of lagere prijzen voor de zorg? In grote lijnen niet. De reden daarvoor is dat de bazen in hun technocratische tunnelvisie het feit uit het oog verloren hebben dat in de zorg alleen levende mensen het werk in essentie goed kunnen doen, en dat het resultaat van hun goede werk voor een belangrijk deel niet "digitaal meetbaar" is. Als je mensen reduceert tot geprotocolliseerde en tegelijk opgejaagde zombies, dan verliezen ze hun motivatie en verliezen ze, als ze zichzelf zo laten uitwonen, op den duur hun vermogen om menselijk contact te leggen met cliënten en op een humane manier met cliënten om te gaan.

Dit is enigszins vergelijkbaar met de manier waarop soldaten in een wrede oorlog hun humaniteit vaak verliezen en zelf ook wreed worden. Opperbevelhebbers en generaals die alleen het geografische gebied meten dat door hun troepen is veroverd, maar hun ogen sluiten voor het menselijk lijden en voor de gemoedstoestand van mensen wiens "hearts and minds" van belang zijn voor de uitkomst van de oorlog, opereren ziende blind. Terwijl ze "vijandelijk gebied" veroveren, creëren ze tegelijkertijd een vijandige gemeenschap. De Russische oorlogsdaden in Oekraïne vormen hiervan een voorbeeld.

Wat minister Kuipers c.s. al vele jaren doen, moet beschouwd worden als oorlogsdaden in de zorg.

Het imiteren van menselijkheid
Ze hebben nu al hun kaarten gezet op robotisering van de zorg en het inrichten van "smart homes" met het idee dat er dan minder kloktijd van artsen, verplegers en mantelzorgers hoeft te worden "gebruikt". Men probeert zelfs het probleem van eenzaamheid van cliënten tegen te gaan door middel van het ontwikkelen van knuffelbare robots (vooral in Japan is men daar ver mee). Dat men daarmee de cliënten nog verder ontmenselijkt, wil men niet beseffen. Er wordt een propagandistisch verhaal overheen gegooid dat dit goed is voor cliënten en dat ze van hun grootogige, pluche robots gaan houden. Dat lijkt misschien eventjes goed te gaan. Mensen die niets anders meer hebben dan een pluche robot, zullen hun liefde op zo'n robot projecteren en proberen te geloven dat ze liefde terugkrijgen.

Maar de technocraten vergeten dat het systeem als geheel op deze manier steeds meer "killing" wordt voor cliënten en patiënten. Het imiteren van menselijkheid, bijvoorbeeld door middel van knuffelrobots, is niet hetzelfde als echte menselijkheid.

Mensen trekken zich terug
Het is niet toevallig dat er in steeds meer landen (Japan ook weer voorop) een ontwikkeling gaande is dat jonge mensen geen seks meer willen, niet meer willen trouwen en geen kinderen meer willen. Dat is mede een reactie op het opgelegde, technocratische systeem. Mensen gaan als het waren "met hun voeten stemmen".

Overheden zoeken verontrust naar "oplossingen" voor dat "probleem", maar zonder onder ogen te willen zien dat de manier waarop ze zelf de samenleving inrichten, één van de belangrijkste oorzaken is dat mensen zich met hun menselijkheid terugtrekken uit de samenleving en uit verbanden (bijv. potentiële gezinsverbanden) die hen kwetsbaar maken voor sturende acties van de technocraten en bureaucraten die hun menselijkheid aantasten door de samenleving steeds meer te behandelen alsof dat een grote machine is.

De meeste mensen trekken zich niet bewust terug. Het is grotendeels een reactie op onbewust niveau. En de meeste mensen zijn inmiddels zo afgericht dat ze makkelijke consumptie eisen, waaraan de technocratie dan tegemoet komt met... quick fixes, zoals goedkope, milieuvervuilende vakantiereisjes of goedkope, met kinderarbeid en robotarbeid gemaakte en uiterst "efficiënt" gedistribueerde kleren. Het is begrijpelijk dat mensen vluchten in afleiding, om hun leven een beetje draaglijk te maken en de pijn van ontmenselijking eventjes niet te voelen.

BBB en het streven naar humaniteit
Wat ik interessant vind aan een partij als BBB, die net de provinciale verkiezingen heeft gewonnen, is dat die de "menselijke maat" expliciet centraal zet en bepaalde technocratische, modelmatige, eenzijdige pseudo-oplossingen (bijv. ten aanzien van stikstofreductie) expliciet verwerpt. "De menselijke maat" is inmiddels verworden tot een politiek eufemisme. Het gaat niet alleen om "de menselijke maat", maar eigenlijk om onze menselijkheid als zodanig.

In de coronacrisis was vooral FvD de partij die expliciet het technocratische beleid bekritiseerde waarmee mensen door regeringen voor de bus werden gegooid. Dat deed de FvD vooral in termen van een aanklacht tegen het schenden van de vrijheden en grondrechten van mensen. Op zich was dat terechte kritiek, maar zoiets abstracts als "rechten", dat inspireert de meeste mensen niet. Bovendien ging FvD over tot ontkenning van het bestaan van ernstige milieuproblemen en de rol die menselijk gedrag speelt bij de veroorzaking daarvan.

De BBB volgt onder leiding van Caroline van der Plas een andere benadering, waarbij de persoon van Van der Plas de door velen zo gemiste en gewenste bestuurlijke humaniteit belichaamt. Ze ontkent niet dat er grote milieuproblemen bestaan, maar pleit voor het zoeken naar oplossingen met respect voor gewone mensen, waarbij dus niet één of ander abstract, door Den Haag geaccordeerd technisch model bepaalt wat er moet gebeuren. Dat spreekt, blijkens de verkiezingsuitslagen, veel meer mensen aan.

Na de verkiezingsoverwinning van BBB lijkt de eerste reactie van de Haagse systeemdenkers er nog steeds één van ontkenning te zijn. In hun wereld kan systeemdenken niet verkeerd zijn. Het kan in die wereld alleen zijn dat sommige systemen niet kloppen of niet goed werken en dan vervangen moeten worden door andere, betere systemen. De bazen in Den Haag, Silicon Valley en bij grote banken, farmaceutische bedrijven etc. willen nog niet zien dat hun benadering (die hen financieel enorm veel oplevert over de ruggen van gewone mensen) gekenmerkt wordt door een enorme blinde vlek.

Nu gaan het politieke en zakelijke establishment proberen BBB in te spinnen in hun systeemdenk-benadering en in hun digitaliseringsprogramma. Of BBB daartegen bestand zal zijn, is nog de vraag. Want alle trucs zullen uit de trukendoos worden gehaald. Maar als ze BBB weten in te kapselen en te neutraliseren, dan zullen er weer andere bewegingen komen. Want mensen willen niet alleen imiteren dat ze mensen zijn, ze willen dat echt zijn. Dat komt van heel diep.

M.J.

Zo is het al jaren ingesteld.
Ik weet het want ik heb 40 jaar in gezondheidszorg gewerkt.
Ik denk dat er vooral bewustwording bij ondersteuenende diensten( administratie e.d.) moet komen.
Als je op de werkvloer staat doe je wat met invullen gegevens t.a.v. patient.
Dat gebeurt lokaal
Behandelen/ontdekken phishing,CEO fraude e.d.
En over apparatuur wat communiceert via internet/lan bijv. pacemakers/infuuspompen etc waar uit het verleden is gebleken dat deze te hacken zijn/waren

In aanvulling op mijn bijdrage hierboven (18-03-2023 om 09:24 uur) over het systeemdenken van minister Kuipers c.s. nog het volgende. Zonet heb ik een heel mooi gesprek gezien op het Youtube-kanaal van De Nieuwe Wereld, tussen Willem de Witte en hoogleraar metafysica Gert-Jan van der Heijden, over het filosofische erfgoed van de apostel Paulus (https://www.youtube.com/watch?v=jR8BO8_xsiM). Dit mede naar aanleiding van Van der Heijdens boek "Het uitschot en de geest - Paulus onder filosofen".

Van der Heijden ziet Paulus enerzijds als een "denker van verzet" tegen een bestaande orde, omdat Paulus bewustzijn wil bevorderen dat de bestaande orde gemankeerd is en niet compleet. Anderzijds ziet Van der Heijden Paulus ook als een denker van vertrouwen ("pistis"), dat wil zeggen het vertrouwen en het geloof dat de mens verbeteringen van de bestaande orde kan bewerkstelligen door er tijdelijk uit te treden (als een soort Hegeliaanse antithese) en vanuit die positie nieuwe mogelijkheden te openen en te realiseren.

Als je de interpretatie volgt die Van der Heijden met verwijzing naar andere filosofen maakt, dan is daarin eigenlijk een antwoord vervat op de gesloten kosmos van het huidige technocratische systeemdenken waar bewindslieden zoals Kuipers blijk van geven.

Voor een partij als BBB, waar veel mensen met CDA-wortels op gestemd hebben, lijkt dit me uitermate interessant. En het biedt waarschijnlijk ook een deel van de verklaring waarom zoveel mensen met CDA-wortels op BBB hebben gestemd. Het gedachtengoed van Paulus, op deze manier geïnterpreteerd, kan een bron van Christelijke humaniteit vormen. Ik denk trouwens dat dat Pieter Omtzigt ook zeker zal aanspreken (misschien heeft die het boek van Van der Heijden al lang gelezen - ik ga dat nu in ieder geval snel doen).

De technocratische, systeemdenkende omgang met milieu, klimaat, gezondheid en identiteit die vooral in het denken van het huidige D66 en GroenLinks domineert, en daarnaast in iets mindere mate ook bij andere mainstream-partijen als de VVD, CDA, PvdA, kan ook vanuit dit perspectief worden bekritiseerd en gerelativeerd. Met name ook in politieke en bestuurlijke besluitvormingsprocessen in de praktijk.

Als het gaat om "informatieveiligheid", zou het probleem dus anders benaderd en "geframed" kunnen worden, namelijk in de kern niet langer als een "technisch" of "organisatorisch" probleem, maar als een sociaal en ethisch probleem bij het verlenen van gezondheids- en andere zorg in Nederland (iets wat we dan ook niet langer de "zorgsector" noemen).

Niet langer staat dan de zorgmachine centraal. In plaats daarvan komt dan de zorgverlening aan patiënten en cliënten weer centraal te staan. Bij het vinden van oplossingen kan dan nagedacht worden aan vertrouwensherstel ("pistis") in twee relaties:
-- die tussen bestuurders en professionele zorgverleners;
-- die tussen zorgverleners en patiënten en cliënten. Het zou goed zijn als cliënten zorgverleners weer meer kunnen ervaren als individuele professionals die hen als mens zien en behandelen, en ook mogen zien en behandelen, en niet meer als bijna uitsluitend vertegenwoordigers van onmenselijke, dehumaniserende systemen.

In het geval van "informatieveiligheid" moet opnieuw worden nagedacht over:
-- wat "informatie" eigenlijk is en zou moeten zijn. Hoe staat het eigenlijk met de "tacit knowledge" van zorgverleners over de patiënten en cliënten met wie ze werken? Waarschijnlijk gaat daarvan heel veel verloren of blijft onbenut in de huidige systeembenadering;
-- wat "veiligheid" eigenlijk is. Ik voel me als cliënt/patiënt veilig als ik vertrouwen kan hebben in de zorgverleners met wie ik persoonlijk te maken heb, en in hun mogelijkheid (mandaat, professionele soevereiniteit) om met respect te mogen omgaan met de informatie die ik in vertrouwen aan hen (dus aan hen als individuele professionals) beschikbaar heb gesteld.

M.J.

I.p.v. naar het zorgpersoneel te wijzen, moet Kuipers zich eerst zelf bewust worden dat de overheidsregelgeving en de digitaliseringspush waar hij zelf medeverantwoordelijk voor is, het grootste gevaar vormen voor de informatieveiligheid in de zorg.

Hij moet eerst in de spiegel kijken en pas daarna eventueel naar het zorgpersoneel.

Een gemiddelde zorgmedewerker heeft niets van doen met een DDOS aanval. Het zijn de CISO's en ICT-afdelingen van de ziekenhuizen die zich daarmee bezig houden. Verder dienen de bestuurders te zorgen voor voldoende financiële middelen voor informatiebeveiliging. Daar hoor je de minister of de IGJ nooit over, laat staan de zorgverzekeraars die grotendeels over het geld gaan. Dat geld is dan niet beschikbaar voor de zorg en dat is toch de primaire taak van een zorginstelling.

Het antwoord over de software slaat ook nergens op. Al jaren is bekend dat de software van de grootste leverancier van ziekenhuis systemen, HiX van ChipSoft op onderdelen niet voldoet aan de AVG en ook ChipSoft weigert zijn verantwoordelijkheid als verwerker te nemen. Hier gaf de Autoriteit Persoonsgegevens niet thuis toen deze problematiek aan haar werd voorgelegd.
Het Ministerie steekt zwaar in op eHealth, echter zonder aandacht te besteden aan de beveiliging daarvan. Heeft ook niet de aandacht van medisch specialisten en die onttrekken zich in de meeste gevallen als zelfstandig gevestigden aan de inspanningen die ziekenhuizen besteden aan security awareness.
Voorts omarmt het Ministerie om de haverklap nieuwe partijen in plaats van gebruik te maken van bewezen partijen en technieken. Eerst met de toegangsvoorziening Mitz die geen rekening hield met bestaande wetgeving, o.a. ten aanzien van het medisch beroepsgeheim. Nu met eOverdracht waarbij IRMA en NUTS omarmd worden. IRMA is niet in staat het in de zorg vereist (EiDAS) betrouwbaarheidsniveau Hoog te leveren en beschikt niet over een waiver van de AP zoals DigID. NUTS is de zoveelste communicatiedienstverlener waar je ook al VZVZ/LSP en TWINN/XDS hebt.

@Anoniem op 18-03-2023 om 16:43 uur:

Op zich heb je gelijk op alle punten die je aanvoert. Het is op zichzelf natuurlijk goed als gebrekkige (deel)systemen verbeterd worden of als (digitale en andere) systemen op meer verantwoorde manieren worden ingezet, en als digitale systemen niet worden ingezet zolang ze op cruciale punten, bijvoorbeeld informatieveiligheid, (nog) geen adequate oplossing bieden.

Alleen blijf je je hiermee bewegen binnen het systeemdenken. Zolang je niet ook het systeemdenken als zodanig bekritiseert, draag je met jouw deeloplossingen bij aan een voortzetting van de illusie dat het mogelijk zou zijn op technocratische wijze de gezondheidszorg bijna perfect te organiseren en van alle vereiste "middelen" te voorzien.

Deze illusie komt onder andere tot uiting in modieuze, quasi-technische termen zoals "eHealth" (elektronisch bewerkstelligde gezondheid), waarbij het e'tje aan het woord "gezondheid" is toegevoegd naar analogie van woorden als "email" en "iPhone". Eigenlijk zijn dit geen technische termen, maar politieke en commercieel-promotionele termen, waarmee de werkelijkheid op een bepaalde manier geframed wordt om een illusie te creëren en in stand te houden.

Het is tijd om de term "eHealth" te verwerpen en te vervangen door "hHealth", dat wil zeggen: "humane health", menselijke gezondheid. De letter "h" valt ook samen met "hippocratische gezondheid", waarbij de arts zijn of haar hippocratische eed kan en mag volgen. En omdat twee keer achter elkaar de letter "h" eigenlijk een beetje overbodig is, kunnen we de term ook vereenvoudigen tot "health", dus gewoon: gezondheid.

De term "eHealth" is in essentie een poging om te verhullen dat het doel van gezondheid ondergeschikt wordt gemaakt aan het doel van elektronische, gedigitaliseerde registratie van de trajecten die patiënten in een bureaucratische zorgmachine afleggen. Gezondheid wordt op deze manier ten onrechte geïdentificeerd met "eHealth".

Dit is vergelijkbaar met de manier waarop gepoogd wordt ethisch denken ondergeschikt te maken aan de digitaliseringsagenda door middel van de term "begeleidingsethiek", die onder leiding van ECP (een zeer ruim gesubsidieerde digitaliseringslobby) overal in Nederland wordt gepromoot. Begeleidingsethiek is een soort "bEthiek".

Dit zijn subtiele, maar dodelijke aanvallen op menselijkheid en op bewustzijn van en respect voor mensenrechten. Tenzij we ons op tijd bewust worden van hoe hier wordt geprobeerd mensen en het leven van mensen ondergeschikt te maken aan de dromen van een elite die in technocratie gelooft en daar zijn positie aan ontleent. Die elite wil mensen reduceren tot instrumenten om de systeemdoelen van de elite te realiseren - dus tot radertjes in het systeem.

Dat die radertjes door de uitvoerders van die elite worden "gemotiveerd" met manipulatieve woorden zoals "wij stellen u als cliënt altijd centraal" of "bij ons is uw privacy in goede handen (als u inlogt op ons eSysteem)", betekent alleen dat dergelijke retoriek wordt beschouwd en gebruikt als geschikt instrument om de radertjes in de gewenste richting te laten draaien. De retoriek zegt niets over de manier waarop vertegenwoordigers van de technocratische elite werkelijk naar mensen kijken of met hen omgaan.

Kleine confrontaties met technocratische systemen - een voorbeeld
Soms ga ik in het dagelijkse leven kleine confrontaties aan met technocratische systemen. Laatst probeerde een bank bijvoorbeeld in het kader van zijn "KYC"-beleid (Know Your Customer) om mij te bewegen tot het verschaffen van informatie over mijn privé-leven waar die bank geen enkel recht op had. Volgens de bank was dit zogeheten "updaten van uw gegevens" (ook al was er in mijn situatie niets veranderd en had ik de betreffende gegevens ook eerder niet verstrekt) nodig in verband met wetgeving op het gebied van de bestrijding van fraude en witwassen.

De bank vermomde zijn wens als een eis. In een promo-boodschap met infantiele plaatjes vergeleek de bank de eis om hierover informatie van mij te ontvangen, met de veiligheidscontrole op een vliegveld - waar de passagier en diens bagage allebei door een scan-apparaat worden gehaald. De bank deed een beroep op mijn verantwoordelijkheidsgevoel en gemeenschapszin - het ging immers om ons aller "veiligheid". Alsof er periodiek gecontroleerd moet worden of een willekeurige klant van een bank geen vliegtuigbom wil laten afgaan. Het viel me nog mee dat er niet iets gezegd werd over "anti-fraude-en-witwas-inclusiviteit" (naar analogie van de propagandistische term "digitale inclusiviteit", die als rechtvaardiging moet dienen voor het uitsluiten van diegenen die zich niet willen onderwerpen aan digitale systemen). Zo worden we door technocratische systemen allemaal behandeld als een verdachte van (het beramen van) misdaden, en wordt ook geprobeerd ons zover te krijgen dat we onszelf gaan zien (en dus "framen") als potentiële misdadigers.

Eerst stelde de bank de eis via een elektronisch standaardformulier. Toen ik ondanks herhaalde pogingen om toegang te krijgen tot de in te vullen hokjes/velden, een geautomatiseerde foutmelding bleef ontvangen, begreep ik dat ik iets anders moest doen. Ik sloeg de aan mij opgedrongen chatbot over (gezien eerdere ervaringen van tijdverspilling met brakke bots) en belde de klantenservice van de bank. Daar wachtte ik meer dan twintig minuten zonder dat ik een medewerker aan de lijn kreeg. Zoals altijd, zei een keurige stem op een bandopname met tussenpozen van een halve minuut dat dit te wijten was aan "uitzonderlijke omstandigheden". Er is bij die bank kennelijk sprake van een langdurige, continue "uitzonderingstoestand", vergelijkbaar met die van sommige ondemocratische regimes, bijvoorbeeld in Myanmar.

Ik verbrak de verbinding, logde opnieuw in bij de bank en stuurde een bericht waarin ik uitlegde wat er gebeurd was. Ik gaf aan dat ik mijn best had gedaan en verder geen aanleiding zag nog inspanningen te verrichten voor het "updaten van mijn gegevens". Ik rondde mijn bericht af met de mededeling: "Loop naar de hel."

Een dag later werd ik gebeld door die bank. Nu was er kennelijk opeens wel personeel beschikbaar. Een zeer beleefde bankemployee wilde het formulier graag mondeling met mij doornemen. Ik stemde daarin toe, maar weigerde op bepaalde vragen te antwoorden en beriep mijzelf daarbij op de AVG. Ik vroeg welke noodzaak er voor de bank was om die informatie te krijgen, maar dat kon de employee mij niet uitleggen. Hij zei alleen dat de bank wettelijk verplicht was die informatie te vragen. Maar hij kon mij geen specifieke wetstekst noemen waaruit dat bleek. Ik vroeg of er voor mij ook een wettelijke plicht was om die informatie te geven. Volgens hem was dat zo, maar ook hierbij kon hij niet verwijzen naar een wetstekst. Ik verzocht hem mij de betreffende wetsteksten alsnog toe te sturen, want uiteraard wilde ik aan mijn wettelijke verplichtingen voldoen, als die werkelijk zouden blijken te bestaan. Tot mijn lichte verrassing deelde hij me even later beleefd en vriendelijk mee dat hij nu genoeg informatie van mij had en verwachtte dat hij me de komende vijf jaar niet meer lastig hoefde te vallen.

Nu was het mijn beurt. Ik verzocht de bank, met een beroep op de AVG, om mij op de hoogte te stellen van alle persoonsgegevens die de bank inmiddels over mij in zijn systemen had geregistreerd. Bovendien had de employee me aan het begin van het telefoongesprek meegedeeld dat er een geluidsopname van het gesprek werd gemaakt. Tijdens het gesprek had hij geruststellend gezegd dat alles goed geregistreerd zou worden omdat de geluidsopname "lang" bewaard zou worden. Daarom vroeg ik nu, aan het eind van het gesprek, hoe lang de bank die geluidsopname dan zou bewaren. Dat kon de employee mij echter niet vertellen. Daarom vroeg ik via hem aan de bank, eveneens met een beroep op de AVG, om mij alsnog op de hoogte te stellen hoe lang de geluidsopname zou worden bewaard.

Tot op heden heb ik daarover van de bank nog niets teruggehoord. Maar uiteraard begrijp ik dat er bij de bank, zoals altijd, sprake is van "uitzonderlijke omstandigheden".

M.J.

Haha, mooi om te lezen.

Ook ik ga dit soort confrontaties aan met dit soort partijen. het lijkt op de ervaring die ik heb gehad met een verzekeraar en online "identificatie" mbv camerabeelden en een foto van mijn ID-bewijs. Na lang soebatten, een klachtenbrief van 4 pagina's heeft dat uiteindelijk geleid door een analoge identificatie bij mij aan de deur.

Ook werd ik een aantal maanden door mijn bank lastiggevallen. Eerst kwam de chatbot elke keer als ik inlogde in het internetbankieren portaal met de mededeling dat mijn offline identificatie mbv een externe identifier zou worden vervangen door de app. Aangezien ik de bankapp niet wil en kan gebruiken heb ik contact gezocht met de bank. Na contact gehad te hebben met de klantenservice (nou ja service), waar ik, nadat ik de chatbot uiteindelijk had weten te omzeilen, na een half uur te woord werd gestaan, bleek dit meer een agressieve reclameboodschap voor de app te zijn dan dat dit daadwerkelijk zou gebeuren. Op dit moment wordt ik ineens ook niet meer door die bot lastiggevallen als ik inlog.

Op dit moment wordt ik wederom lastiggevallen. De bank wil graag mijn email adres hebben om, zoals wordt gesteld, mij op de hoogte te kunnen brengen van belangrijke bankzaken. Dit kunnen ze al, want als het zo belangrijk is kunnen ze me gewoon een brief sturen. Ik weiger dan ook dit gegeven aan de bank te verstrekken, omdat ik zomaar het vermoeden heb dat ik daarmee instem om regelmatig dat mailadres uit te moeten lezen en zelf verantwoordlijk wordt om deze "belangrijke" boodschappen van de bank niet te missen. Het zal me benieuwen hoe lang deze melding blijft komen (nu al een week of 4) en of dit ook nog andere vormen gaat aannemen.

Verder heb ook ik bij mijn TV- en internetprovider in het kader van de AVG, een inzageverzoek gedaan. Op dit moment duurt dit al 2 maanden; ik heb ondertussen een tweetal mails gehad (twee keer na 30 dagen) dat dit op dit moment in verband met een technische storing niet mogelijk is. Ja hoor, een technische storing die al 2 maanden duurt. Ook hiet is zeker sprake van uitzonderlijke omstandigheden (het lijkt wel een virus).

Niet zo heel erg losgeslagen. Inderdaad is iedere zorgverlener mede hiervoor verantwoordelijk. Net als in elk ander bedrijf.

Klok en klepel MJ. Echt, je zit er overal net langs. Je voorbeelden kloppen gewoon niet.

Hm, ja. Tijdens de coronacrisis waren de uitzonderlijke omstandigheden ook al "een soort virus". Ik herinner me nog het Terrasverbodvirus (Sars-TerV-21), het Lockdownvirus (Sars-LodV-20) en de daaruit in december 2021 voortgekomen variant het Totaal Nutteloze Lockdown Virus (Sars-TonLoV-21).

M.J.

(andere anoniem)
Dat is m.i. geen illusie, maar wel degelijk uitvoerbaar, weliswaar onder de voorwaarde dat je het effectiviteitsstandpunt van de elites eropna houdt.
De redenen van dit bijzondere digitale systeemdenken die naar het (zorgvragende) publiek worden gecommuniceerd zijn gecorrumpeerd omdat ze de ware doeleinden van het systeemdenken maskeren.
Het toegepaste systeemdenken dient een doel, dit is het doel van de elites, niét het doel van de zorgverleners want die worden steeds meer gereduceerd tot toepassers van het systeemdenken (die op hun kop krijgen wanneer zij het betreffende ICTsysteem niet volledig conform de security aanwijzingen gebruiken).

Zo veel mogelijk geld te verdienen aan zo machteloos mogelijk gemaakte mensen is het doel van de elites, de bazen. Ook in de zorg.
Het kan zijn dat ziekenhuisbestuurders dat nog niet in de gaten hebben, of volgens EU-richtlijnen (willen) handelende ministers of Tweede Kamerleden. Dat kan allemaal, per slot van rekening word je met zo'n wijsheid niet gelukkig (wat weer gevolgen heeft voor je gezondheid).
Het kan ook zijn dat ziekenhuisbestuurders dat wèl in de gaten hebben, maar geen mogelijkheden meer zien om aan dit lot te ontsnappen.

Zorg is allang niet meer van de zorgverleners of de zorgbehoevenden, maar een politiek instrument van de elites.
Dat is de les die ik geleerd heb uit de coronacrisis en de bijbehorende vaccinaties.
Onderstaande mevrouw, die ook spreekt van de grote democide van de jaren 2020, verwoordt dit heel mooi.


"Mistakes were NOT made".

https://twitter.com/hugh_mankind/status/1636790857264136207

Ik begrijp wat je bedoelt. Maar je maakt hier zelf twee aannames waarvan er één niet klopt, en de andere mogelijk niet klopt.

(1) Ik gebruikte in de door jou geciteerde tekst de woorden "bijna perfect". Daarmee bedoelde ik "bijna perfect" zoals dat in mijn eigen ogen perfectheid zou benaderen, niet zoals het in de ogen van technocraten perfectheid zou benaderen. Het is een illusie dat het mogelijk zou zijn op technocratische wijze de door mij bedoelde perfectheid te benaderen. Ook het hanteren van een technocratische opvatting van "effectiviteit" maakt dat niet anders.

(2) Zelfs als je uitgaat van het standpunt van een technocratische elite zelf over wat "perfect" en daarbij ook "effectief" zou zijn, dan nog is het de vraag of zij dergelijke perfectie en effectiviteit met hun eigen, technocratische methoden zouden kunnen verwezenlijken. Er zijn door totalitaire regimes al vaker pogingen gedaan om de wereld, inclusief de menselijke samenleving, volledig te onderwerpen en om te vormen tot een grote, geoliede machine waarvan het functioneren volstrekt voorspelbaar is. Dit is elke keer mislukt. In dit verband noem ik ook even Mattias Desmet, die in zijn boek De psychologie van totalitarisme (verketterd op de Nederlandse Wikipedia, verzwegen op de Engelse Wikipedia toen ik het zojuist checkte) niet alleen de destructiviteit, maar ook de zelfdestructieve tendens van totalitarisme benadrukt. Een recent voorbeeld van totalitair aandoend beleid dat mislukte, was het Zero-Covid-beleid in het zeer autoritair geregeerde China. Hoewel de partijmachine alles op alles zette om het virus uit te roeien, lukte dat niet, en liet het regime dit langdurige en ten koste van veel menselijke slachtoffers volgehouden beleid in november-december 2022 los.


Het kan ook zijn dat ziekenhuisbestuurders het wel in de gaten hebben en het prachtig vinden. Per slot van rekening was minister Kuipers van Volksgezondheid ooit ook een ziekenhuisbestuurder. Je zou dan kunnen spreken van ziekenhuisbestuurders die zich beroepsmatig overgeven aan een in essentie fascistische verleiding (machtswellust).


Persoonlijk had ik niet de indruk dat Nederlandse of andere politici de ontwikkelingen in de jaren 2020-2021 volledig onder controle hadden. Wat ook hun doel of doelen waren, in de uitvoering daarvan lieten ze heel wat steken vallen.

Als je het hebt over een eventueel door elites nagestreefd doel, bijvoorbeeld democide of een ander dystopisch doel, dan kwam het medio 2020 gepubliceerde boekje van WEF-voorzitter Klaus Schwab (Covid-19: The Great Reset) bij mijn weten nog het dichtste in de buurt bij het openlijk formuleren van zo'n doel. Zoals ik wel eens eerder heb geschreven, maakte hij in mijn ogen waarschijnlijk een tactische blunder door zijn doel zo vroeg te publiceren dat mensen zich hiervan bewust konden worden en ertegen in verzet konden komen voordat de door Schwab aangevoerde technocratische elite zulk verzet effectief kon onderdrukken. Vermoedelijk heeft persoonlijke ijdelheid van Schwab een rol gespeeld, naast de wens om "alle neuzen" (van technocratie-aanhangers) dezelfde kant op te krijgen. Misschien lukt het technocratische elites op de wat langere duur alsnog om de wereldbevolking in hoge mate aan zich te onderwerpen, dat risico is levensgroot. In dat verband vond ik het boek The Age of Surveillance Capitalism van Shoshana Zuboff verhelderend en angstaanjagend.

M.J.

@majortom op 19-03-2023 om 14:14 uur.

Dank voor je waardering. Nog een voorbeeld van een technocratisch bewind (onderafdeling: bankinstellingen, maar het had net zo goed een zorginstelling kunnen zijn) dat onder het mom van "informatieveiligheid" probeert juist mijn informatie-kwetsbaarheid te vergroten door me te pushen om digitale accounts aan te maken. Vandaag ontving ik van ING-bank een email met de volgende tekst:


Het blijft dan natuurlijk vreemd dat ze die informatie niet gewoon in de email zelf zetten. Het gaat hier om een heel simpele betaalrekening en ik neem aan dat de immer stijgende kosten die ING mij hiervoor in rekening brengt, dezelfde zijn als die van ca. vier miljoen andere klanten. Niet bepaald "privacygevoelig". Ik antwoordde daarom met het volgende bericht:


En zo ploegde de boer voort, of eigenlijk: zo zwem ik voort, tegen een stroom van privacy-schendende bagger in. Als een zalm spring ik omhoog door watervallen van stront, afkomstig van overheidsinstellingen, banken en bedrijven die geen van allen enig intrinsiek respect hebben voor mij als mens of voor mijn privésfeer. Mensen die zich ècht bewust zijn van "informatieveiligheid", zoals minister Kuipers in het geval van zorgmedewerkers zegt te willen, worden door overheden en bedrijven op allerlei manieren juist tegengewerkt en steeds onder druk gezet om hun privacy in te ruilen voor pseudo-privacy.

M.J.

Democide is niet een doel dat de huidige elites als zodanig (openlijk) formuleren, maar dat wel het onuitgesproken doel is.
Als expliciet geformuleerd doel zou geen enkel volk dat tegenwoordig pikken.

In de (recente) geschiedenis is het verkleinen van een bevolking met succes door de Duitsers toegepast m.b.v. een rassenleer waarbij gericht, dus geselecteerde bevolkingsgroepen werden vermoord dan wel ondergebracht in werkkampen, waarbij hun arbeidskracht werd verbruikt tot de dood erop volgde.
Ook oorlogsvoering is een efficiënte manier om een bevolking uit te dunnen. Achter elke oorlog staat een wapenindustrie die de benodigde middelen hiervoor verkoopt.

Tegenwoordig is een selectie o.b.v. uitgesproken racisme politiek onuitvoerbaar.
Nu is wetenschap het middel waarmee door elites biopolitiek bedreven wordt.
De mRNA-vaccins zijn de biochemische middelen hiervoor, de omstandigheden die eromheen gecreëerd worden (fysieke toegangsverboden, beroepsverboden, lockdowns, gedragspolitiek zoals vormgegeven in een testregime e.d.) zijn vormen waarin de machtsuitoefening van elites over de bevolking verder wordt uitgebouwd en verfijnd.
Alles verloopt nog niet perfect want het is werk in uitvoering, er worden nieuwe gedrags- en denkstructuren in de bevolking opgebouwd, maar in grote lijnen gaat alles naar wens: de bevolking onderwerpt zich aan de nieuwe machtsuitoefening en geeft enkele daarvóór bestaande vrijheden op.
Deze onderwerping van het volk is wat het onuitgesproken doel van de elites is en daarin zijn ze bijzonder goed geslaagd. Hoe hoog is de vaccinatiegraad in de "ontwikkelde" landen? (retorische vraag)
Het gros van de bevolking denkt nog steeds dat het niet anders had kunnen gaan dan hoe het gegaan is. De "veiligheid" van de genetisch gemanipuleerde "vaccins" staat grotendeels overeind, de door de vaccins veroorzaakte oversterfte wordt wegverklaard of genegeerd.
De "vaccins" hebben hun werk gedaan, daar gaat het om. De achterliggende werking van de "vaccins" is het uitdunnen van de bevolking.
De operatie is in alle opzichten geslaagd.

Aangezien dit de verborgen agenda was heeft geen enkele regering zich daarvoor hoeven te verantwoorden om de eenvoudige reden dat het nooit als beleid werd geformuleerd. De deukjes die hier en daar door het politieke establisment zijn opgelopen spelen zich allemaal in een ander domein af: het zichtbare.
Regeringen worden trouwens regelmatig vervangen, ververst. Het zijn instanties waar de bevolking een "aanspreeekpunt" heeft voor haar zorgen en deze aanspreekpunten hebben vooral een afleidingsfunctie van wat er daadwerkelijk gebeurt.
Er is geen sprake van controleverlies voor de elites, je moet alleen door de uitvoerende poppetjes heen kijken (Rutte, De Jonge, Van Dissel, Koopmans, e.d.), zij vormen de menselijke façade.

Het onderwerp van dit topic is nog steeds: "bewustzijn van informatieveiligheid" en het belang dat de minister van "Volksgezondheid" daaraan zegt toe te kennen - ondanks het feit dat het bewind waarvan hij deel uitmaakt, juist hard werkt aan het verminderen van de informatieveiligheid van bijna alle Nederlandse burgers. Tijdens de coronacrisis heeft het Nederlandse bewind, samenwerkend met andere actoren in de EU en bijvoorbeeld de WHO, deze afbraak van onze informatieveiligheid in een hogere versnelling gezet. In dat licht is het de vraag hoe we de uitspraken en het beleid van minister Kuipers en zijn collega's nu moeten duiden.


Misschien geen enkel Europees volk. Ik herinner me een documentaire van Ruben Terlou over China, ik meen Langs de oevers van de Yangtze, waarin hij een klein volk tegenkomt (ca. 2000 mensen) dat aan de oever van de rivier een jaarlijks feest viert. Hij interviewt een oude man van dat volk. Die oude man zegt de naderende verdwijning van zijn eigen volk en cultuur terecht te vinden, omdat zijn volk vergeleken met de Han-meerderheid in China "achterlijk" is en weinig beschaving heeft, dus is er niets aan verloren als dat volk verdwijnt. Maar terwijl die oude man dat vertelt, straalt hij een grote droefheid uit. Het is niet duidelijk of de man zijn werkelijke gedachten vertelt, omdat hij de propaganda van het Chinese bewind al geïnternaliseerd heeft, of dat hij dit alleen zegt omdat hij niet in conflict wil raken met dat bewind.

Als een technocratisch bewind het Nederlandse volk (of een grote meerderheid daarvan) kan wijsmaken dat onze cultuur met respect voor ieders individuele vrijheid en privacy geen waarde heeft, maar eigenlijk "achterlijk" is omdat onze "informatieveiligheid" beter gewaarborgd zou worden als onze privésfeer van begin tot eind geregistreerd wordt in digitale systemen van de overheid en grote bedrijven, dan ondergaan we in zekere zin hetzelfde lot als dat kleine, Chinese volkje.


Mijn eerlijke reactie op dit duistere beeld dat jij geeft, is dat ik het niet weet. Ik zou jouw theorie, in combinatie met de stelligheid waarmee je die poneert, een samenzweringstheorie kunnen noemen. Maar dan zou ik de theorie dat het niet zo is als jij zegt, óók een (omgekeerde) samenzweringstheorie moeten noemen, of anders een "niet-samenzweringstheorie".

De vergelijking met bepaalde religies dringt zich op. Het is onmogelijk te bewijzen dat God of "de goden" bestaan, maar het is net zo goed onmogelijk om te bewijzen dat ze niet bestaan. Je zou religies die het bestaan van bovennatuurlijke wezens propageren, daarom als samenzweringstheorieën kunnen betitelen, of in het geval van monotheïstische religies als "alleenzweringstheorieën". Ook atheïsme kun je als samenzweringstheorie betitelen, voor zover het vormen van atheïsme betreft die het idee behelzen dat een groep mensen (bijvoorbeeld priesters of dominees) bewust met elkaar samenwerkt om iedereen te doen geloven in en gehoorzamen aan een fictie. Het vreemde is dan wel dat bijna niemand in Nederland roept dat het Christendom, het Jodendom, de Islam, het Hindoeïsme of het atheïsme een "samenzweringstheorie" zou zijn.

Even vreemd is het dat aan de aanhangers van de religie van "het Vliegende Spaghettimonster" (pastafarianisme) in de meeste gevallen voordelen worden onthouden die aan de aanhangers van eerder genoemde religies wèl worden gegund - ook in rechte. Twijfelen onze "democratische" en "rechtsstatelijke" autoriteiten aan de oprechtheid van de religieuze overtuiging van de pastafarianisten en zien zij het pastafarianisme derhalve als een soort samenzwering om ten onrechte religieuze rechten en voordelen te bemachtigen? Maar welk "bewijs" is er dan voor een dergelijke samenzwering?

Terwijl men critici van het Westerse coronabeleid woedend heeft beschuldigd van het verspreiden van "desinformatie" (ook als het in sommige gevallen om evident juiste constateringen ging of om later juist gebleken informatie), hoor ik die beschuldiging niet aan het adres van evangeliserende vertegenwoordigers van religies die een geloof in het letterlijke bestaan van bovennatuurlijke wezens proberen te verspreiden (NB: lang niet alle vertegenwoordigers van religies doen dit).

En beschuldigingen aan het adres van het Nederlandse bewind over de zonder aantoonbare of zelfs maar aannemelijk gemaakte noodzaak doorgevoerde aantastingen van onze mensenrechten in de periode medio 2020-begin 2022, worden inderdaad, zoals jij zegt, bijna geheel genegeerd door datzelfde bewind, inclusief de daarmee colluderende mainstream-media. Als ik een journalist van een medium als NRC of De Volkskrant was, dan zou ik niet echt meer met een rechte rug over straat kunnen lopen. Het zou een beetje voelen alsof ik werkte voor een religieus evangeliserend krantje, of een NSB-publicatie voorafgaand aan WO2 (bijv. Volk en Vaderland, of Het Nationale Dagblad) - toen was het ergste nog niet gebeurd, maar iedereen kon voelen aankomen dat het de verkeerde kant op ging.

Het antwoord op de vraag of iets in de praktijk als een "samenzweringstheorie" of "desinformatie" wordt betiteld of juist niet, lijkt vaak meer te maken te hebben met sociale en politieke machtsverhoudingen dan met het wel of niet voorhanden zijn van (wetenschappelijk of pseudo-wetenschapplijk) "bewijs".

Ik ga nu de door jou geschetste visie even heel kort vergelijken met de inbreng van iemand anders hierboven:


Als ik puur afga op jouw tekst en deze tekst van een andere "Anoniem", dan vind ik jouw tekst vele malen overtuigender. Jij beschrijft een coherente en op het eerste gezicht ook consistente visie, met verwijzing naar bepaalde historische feiten. De andere "Anoniem" roept alleen maar dat ik iets (wat??) niet goed begrepen heb, maar verduidelijkt het niet en onderbouwt het niet. Het is van die "Anoniem" meer een soort geloofsbelijdenis waarin hij/zij zich afzet tegen mij, mogelijk om zichzelf en de eigen groep moed in te spreken of om de eigen bewustwording van de door mij beschreven ontwikkelingen en risico's te onderdrukken.

Dit is vergelijkbaar met hoe kerkelijke functionarissen ooit riepen dat Nikolaas Copernicus, Galileo Galilei en hun volgelingen schadelijke onzin verspreidden met de bewering dat de aarde om de zon draaide, zonder dat ze zich verdiepten in Copernicus' theorie en zonder dat ze die kritisch vergeleken met de ideeën van traditionele voorstanders van terracentrisme (geocentrisme).

- Toch hoef ik het niet met je eens te zijn -

Maar dat wil nog niet zeggen dat ik het met jou eens ben. Waarop baseer je jouw idee dat de huidige ontwikkelingen in grote lijnen zo verlopen als onze technocratie-nastrevende en democratie-afbrekende elites wensen? Waarop baseer je je idee dat het eigenlijke doel van de mRNA-"vaccins" was om de bevolking uit te dunnen - en bijvoorbeeld niet om de bevolking alleen te onderwerpen en haar privacy af te nemen door middel van een beroep op "volksgezondheid"?

Waarom denk je (kennelijk) dat er bij het produceren, verspreiden en dwingend/dringend opleggen van die "vaccins" sprake was van een bewust doel bij de daders dat anders was dan het door hen gepropageerde doel van "het beschermen van de volksgezondheid"? Kan er geen sprake zijn geweest van een groepsverdwazing en technocratisch wensdenken? Hoe denk je over onbewuste drijfveren van leden van elites, en over de manier waarop leden van elites hun onbewuste drijfveren rationaliseren (bijv. door, ook tegenover zichzelf, te stellen: "Ik doe dit om de volksgezondheid te beschermen"; of: "Ik doe dit om de informatieveiligheid te beschermen")? En hoe denk je over onbewuste drijfveren van gewone mensen?

- Wat is jouw eigen doel? -

Een andere vraag is hoe jij je als persoon verhoudt tot de door jou waargenomen omstandigheden en ontwikkelingen. Je gaf zelf al aan dat bepaalde vormen van bewustzijn het leven voor de betreffende persoon (in casu ziekenhuisbestuurders) niet prettiger zouden maken en dat het in die zin begrijpelijk is als ze oogkleppen opzetten en ervoor kiezen niet te zien welk dehumaniserend beleid ze zelf aan het uitvoeren zijn. Maar hoe ga jij om met die problematiek, in je eigen leven?

Ik heb daar in mijn eigen leven geen pasklaar antwoord op. Zoals hierboven in eerdere postings geschetst, ga ik af en toe op ietwat ludieke wijze de confrontatie aan met technocratische systemen (inclusief hun vertegenwoordigers, bijvoorbeeld medewerkers bij de telefonische "helpdesk" van een bank, of bij de receptie van een apotheek). Dat helpt me om mijn zelfrespect te behouden en te blijven voelen dat ik, hoewel deels gevangen in een technocratische kooi, innerlijk nog steeds een vrij mens ben. Als iedereen dat zou doen, dan zouden die technocratische systemen snel worden aangepast en "gerehumaniseerd". Maar ik weet dat ik op dat punt tot een kleine minderheid behoor (in ieder geval heb ik hier op dit forum één medestander op dat punt, @majortom - zie boven). De meeste mensen buigen mee en gehoorzamen aan de onredelijke dictaten.

We hebben nu een minister van "Volksgezondheid" die zijn taak opvat als het aangrijpen van gezondheidsproblemen van mensen om hen via digitale systemen onder technocratische controle te brengen. Deze minister roept op tot bewustzijn van "informatieveiligheid" en zegt dat hij beleid voert om een dergelijk bewustzijn te vergroten, terwijl hij tegelijk net als zijn collega's hard doorwerkt aan de afbraak van echte informatieveiligheid.

Kennelijk heb jij de hoop nog niet helemaal opgegeven dat het zinvol is andere mensen bewust te maken van wat er aan het gebeuren is. Anders zou jij hier op dit forum geen berichten zetten. Vertel me: wat is jouw doel met deze berichten, en hoe probeer je dat te bereiken?

M.J.