Slachtoffer: "Ja, ik bel even omdat de AIVD/NCTV me bespioneert via een sleepwet, ik voel me onveilig, gestalkt, ze waren zelfs van plan onze priveberichtjes uit te lezen met client-side scanning"
Politie: "Ja mevrouw, dat hoort erbij, alleen terroristen kunnen de wet overtreden met terroristische daden, niet de wet, die staat daar boven, nog een goedendag gewenst mevrouw! Biep, biep, biep."

En met welk doel zou je aangifte doen? Kost veel tijd, en er gebeurt niks. Zelfs van overval met plaatjes van de dader hoor je nooit meer wat.

Wel grappig... 'slachtoffer' van cybercrime en dan digitaal aangifte doen. Heb je ongetwijfeld weer zo'n fraude gevoelige digid voor nodig.

Ik denk dat het OM niet snapt dat het probleem bij hun ligt.
Als mensen weten dat er toch niks met hun aangifte gedaan word, dan nemen ze toch niet de moeite.

Ik heb ooit een keer aangifte gedaan. Heb nooit antwoord gekregen naast de automatische reacties.
Sindsdien ben ik er een van "los ik zelf wel weer op."

Waarom aangifte doen? Alleen als dat nodig is voor een verzekering, mocht die er zijn.

Verder is het een bodemloze put bij de politie en het OM. Veel lucht, maar geen actie.

Precies dezelfde ervaring gehad twee jaar terug. Eerst digitaal melding gedaan, dat bleek niet afdoende en toen langs het politiebureau om aangifte te doen. Uren kwijt, prima.

Daarna alleen nog automatische berichten gehad, onder andere over de mogelijkheid tot slachtoffer hulp en uiteindelijk niets. Geen idee meer wat de melding was maar er is niets mee gedaan.

Dat is goed geformuleerd. Klinkt ook heel anders dan: "hiermee gaat de politie het werk van cybercriminelen verstoren..."

DOE NOOIT AANGIFTE VAN CYBERCRIME! Waarom? Omdat de daders in bijna altijd vrijuit gaan, vooral door het onzorgvuldig handelen van OM en Politie. Zij zijn letterlijk kansloos tegen deze vorm van criminaliteit door het ontbreken van de juiste technische kennis over deze vorm van criminaliteit, maar ook gewoon inzet van de capaciteit. Blijkbaar zijn wappies, verwarde personen en opruiende figuren, alle mensen met afwijkende mening, dus geen strafbaar feit. Toch belangrijker dan oplossen van echte misdaad met echte criminelen, die goed zijn voor miljarden omzet per jaar.

Mijn tip voor de slachtoffers, meld cybercrime aan je eigen bank, zorg dat je hiermee de gegevens van dader(s) achterhaald en laat deze rekeningen definitief blokkeren (kan via zaak bij het Kifid). Als de gegevens van dader hebt, start tientallen procedures tegen deze persoon (civiel). Wist je dat je een winkelverbod, gebied verbod en zelfs huisarrest kan laten afkondigen via de civiele rechter? Zo zijn wij er van afgekomen! Onze dader heeft levenslange bank ban, levenslang verbod op internet, mag geen enkele supermarkt binnen, verboden om internet café te betreden en is aangemerkt als fraudeur voor alle verzekeraars (dus ook geen zorgverzekering meer) en moest een schadevergoeding aan ons betalen. Beter oplossing dan een strafrecht ooit kan bieden voor een slachtoffer.

Ik heb niks tegen de politie of OM. Als mijn fiets gejat is, is dat het juiste adres voor een aangifte maar wordt te complex of gaat op het vlak van de ICT, dan heb je meer aan straf/civiele advocaat.

Je legt uit waarom een aangifte een kleine kans oplevert dat daders gepakt worden, en dat je andere dingen kan doen waarmee je ze wel pakt, maar niet waarom je aangifte doen de situatie erger maakt. En in HOOFDLETTERS roepen dat je dat nooit moet doen suggereert dat aangifte doen iets erger maakt.

Waarom wel aangifte doen terwijl de pakkans klein is? Omdat in al die gevallen waarop onder meer op deze website bericht wordt dat daders gepakt zijn er wel aangifte is gedaan. Die waren ook allemaal niet gepakt als er geen aangifte werd gedaan. En die waren dan hoogstwaarschijnlijk doorgegaan met slachtoffers maken, want ze treffen waarschijnlijk niet iemand die weet te mobiliseren wat jij hebt gemobiliseerd.

Afgaande op wat de politie er zelf allemaal over naar buiten heeft gebracht heb ik de indruk dat aangiftes niet individueel worden behandeld maar dat men meerdere aangiftes gebruikt om de grote daders met veel slachtoffers te herkennen en daar vervolgens prioriteit aan te geven. Als de capaciteit onvoldoende is om alles op te lossen (en dat is duidelijk zo) dan komt dat op mij over als een goede manier om de capaciteit die er wel is zo veel mogelijk effect te laten hebben. Als ik erover zou gaan binnen de politie zou ik het ook zo doen.

Als dat zo is helpt aangifte doen wel om dat proces zo goed mogelijk te laten lopen. Je helpt dus de politie de juiste prioriteiten te stellen binnen hun (helaas) beperkte mogelijkheden, en daarmee om zo effectief mogelijk om te gaan met hun beperkte middelen, en daarmee dient je aangifte het algemeen belang. Als je het "geluk" hebt om zelf slachtoffer te zijn van zo'n veelpleger verhoogt dat de kans dat jouw zaak wel wordt opgelost door de politie.

Een ander punt is dat je door aangifte te doen zorgt voor completere statistieken die de politiek weer gebruikt op het moment dat het beschikbare budget verdeeld wordt. Ook dat is iets waardoor je misschien niet je persoonlijke maar wel het algemene belang dient door aangifte te doen.

Tenslotte zie ik niet in hoe aangifte doen bij de politie de dingen die jij allemaal gedaan hebt zouden verstoren. Mis ik iets als ik denk dat het gewoon allemaal kan? En mis ik iets als ik denk dat die aangifte op jouw totale inspanningen maar een kleinigheid zou zijn?

Jouw "DOE NOOIT AANGIFTE VAN CYBERCRIME" suggereert dat je jezelf actief in de vingers snijdt door aangifte te doen. Ik zie niet in waarom dat zo zou zijn.

In bovenstaande reacties op de oproep van het OM aangifte te doen van cybercriminaliteit, lees ik verontwaardiging en woede, en die deel ik.

Maar ik vraag me af of de civielrechtelijke aanpak van cybercriminaliteit, voor iedereen in Nederland toegankelijk is, zoals anoniem van 15:26 betoogt. Zou een schadevergoedingsfonds burgers en een team gespecialiseerde juristen en burgerlijke ondersteuners een welkome aanmoediging zijn deze lange juridische weg te gaan bewandelen. Als verzonden mails uit mailboxen verdwijnen, hoe kan iemand iets aantonen? Wat als advocaten en hulpverleners hier last van gaan krijgen.

Wat slachtoffers van cybercriminaliteit wel niet te verduren krijgen, stel dat dit zich dieper in rechtsstatelijke instituten gaat wurmen. Het lijkt niet meer ver weg.

Dat medewerkers van het OM wel eens strafdossiers van hun motorfiets laten vallen, of beschonken Ministers van Defensie staatsgeheimen in auto of kroeg achterlaten (van Mierlo, kent u die nog?) dat mag uit de parlementaire geschiedenis bekend zijn.

Op een forum als dit lees ik weinig animo de oproep van het OM aangifte te doen van cybercriminaliteit, op te volgen. Dat geeft te denken. En ik kan dat alleen verklaren vanuit een cynisch onderbuikgevoel, met een sinister randje.

Een op ervaring gebaseerde kennis, dat het geschetste probleem van ervaren çybercriminaliteit bij de politie zelf vandaan komt, al dan niet door agenten of medeweters in hun vrije tijd begaan. Of door inzet van burgerinfiltranten en -informanten, die doelbewust door Openbaar Ministerie zo worden aangestuurd. Politie is het speeltje van het OM, het OM is speeltje van de Minister van J&V enz.

De technische en analoge speeltjes die de politie tot zijn beschikking heeft, zijn aantoonbaar meerdere keren onzorgvuldig ingezet: GPS-bakens, burgerinfiltranten, lekken op feesten en partijen, cameratoezicht, afluisteren, huisvredebreuk, computervredebreuk, manipulatie van tapgesprekken, en het niet anoniem kunnen melden van dit alles. Opsporing van misdaad verworden tot analoge koffietafelamusementsprogramma's bij vrienden en vijanden thuis.

Deze ingezette opsporingsmiddelen hebben digitale componenten en dat geeft het een cybercriminele geur.

Maar een vermoeden van corruptie bij politie dient te worden onderzocht door Rijksrecherche, zou iemand kunnen opperen. Weer een herinnering aan duistere praktijken, hoe onschuldig die ook lijken. Minister van Justitie stuurt de Rijksrecherche op wetenschappelijk medewerker af bij onderzoek naar de Tilburgse wietpas. Weten we 't nog, de WODC affaire? Daar was zeker een gepersonaliseerde ING bankpas met jetten erop gevonden, en toen kwam het wel heel dichtbij, voor de dienstdoende Minister.

Ik ben oud genoeg om onderwezen te hebben gekregen over een Wannsee-conferentie, maar ik beweer niet dat Wannsee pyjama's (die bestaan echt) van een goed merk zijn of er een aantrek als ik de nachtdienst in ga.

Dan nog een vraag, waarom dacht de computerbeveiligingsgemeenschap dat Russen zoveel interesse hadden in de politiesystemen tijdens het onderzoek naar toedracht van het neerhalen van MH17?

Oorlogsretoriek verpakt in zachte fluisterende woorden over opsporing en (cyber)criminaliteit, en dat via nieuwsmedia onder de aandacht brengen, zodat het nog een beetje onschuldig lijkt, dat sinistere.

Het stuxnetdossier werd deze week ook weer onder de aandacht gebracht. Ook daar was de wisselwerking tussen zowel inzetten als omzeilen van civiel- en strafrechtelijke procedures, het vehicle van een militaire operatie.

Maar disclosure naar kwetsbaren is ook een idee, hiervan kan preventie uitgaan. Maak de cybercriminele bokkepaadjes bekend.

Ik hoop dat het Nederland beter gaat dan in België - hier seponeert men heel erg snel. Vooral het parket in Broekzele heeft geen zin. Ondanks die nieuwe minister van justitie. Onder Q. was't al helemaal niks.